چگونگی استخدام شدن بعد از فارغ التحصیلی

[Mehrdad88]

پیش از ارایه عرایضم از مدیر کل این فروم و مدیران انجمنهای آن صمیمانه تشکر میکنم. از اولین روز عضویت تا کنون شاهد تغییرات و رشد نظام یافته این فروم بوده ام که کمال قدردانی را از جناب آقای مهدی کرامتی و دیگر مدیران ابراز میکنم.

و اما موضوع مورد مشورت:

(پیش از آغاز اضافه کنم دقیقا محل مناسب پست چنین مطلبی را تشخیص ندادم در صورت نقض قوانین فروم عذر می خواهم.)

بنده یک فارغ التحصیل ممتاز از دانشگاهی بین المللی خارج از ایران هستم مقطع لیسانس. حدود یک سال پیش به ایران بازگشتم . به دلایل مشکلاتی میان میان تحصیلام فاصله افتاد و هم اکنون 28 سال سن دارم. انسانی هستم اهل مطالعه و خود آموز , Self-Learning, در یک سال گذشته منهای مطالعاتم در دوران تحصیل در زبان C#‎ و عموما مهندسی نرم افزار و IT , بطور مداوم در حال ممارست و مطالعه در .Net Framework و محصولات دیگر چون Share Point Server و SQL Server 2005 بوده و هستم.

مشکلی که در ایران به آن برخوردم نیافتن شغل و سلیقه ای برخورد کردن کارفرمایان در هنگام استخدام است. با توجه به سن و نداشتن امکانات مالی برای اخذ مدارک کلاسهای مختلف جهت اثبات شایستگی در حال حاضر ماههای مدید بیکار هستم. Resume های فراوان اما بی جواب!


شاید بتوان با گفتن "خب حتما تخصص لازم را نداری " از این موضوع گذر کرد. من در کشور محل تحصیل کار تخصصی , طراحی سیستم مدیریت اطلاعات تحت WEB و پروژه ای در J2ME کار کرده ام. البته ادعای متخصص بودن آنچنانی که امروزه بعضی تازه فارغ التحصیلان به سینه میزنند ندارم.

جهت کسب تجربه و قابلیت همکار شدن با مهندسین داخل کشور چه باید کرد? تجربه 3 سال و سن زیر 25 سال زیاد در آگهی ها به چشم می خورد. بزرگان , عالمان متخصص این رشته چه توصیه ای دارند?

همه تلاش خود را کرده ام که با سواد و در رشته ام فهیم باشم و ادامه میدهم ام خسته و درمانده ام از بیکاری! برای فوق لیسانس در دانشگاه KTH واقع در Sweden پذیرفته شده ام اما اعتقاد دارم جهت معیشت نیاز به تجارب کار در محیط تولید نرم افزار با هدف صنعتی و تجاری دارم.

لطفا مرا راهنمایی کنید. پیشاپیش از وقتی که صرف می کنید سپاسگذارم.

[trustmiracle]

سلام
یک سری هم به اینجا بزنید. انشالله که مشکل حل بشه.
http://www.systemgroup.net/web/guest/jobs;jsessionid=DBC0D125499C3B7069A7FA97B586A8B3

[adinochestva]

مشارکت یا ایجاد پروژه های اپن سورس می تونه روش خوبی باشه همچنین راه اندازی وبلاگ و نوشتن مطالب تخصصی

[teshnehab]

سلام
من هم سوالی دارم که فکر می کنم با این تاپیک مرتیط باشه.
به نظر شما برای یک نفر با مدرک لیسانس کامپیوتر (مهندسی نرم افزار) که به تازگی فارغ التحصیل شده،
بهترین کار چیه ؟
کاری که درامد خوب داشته باشه و بتونی از چیزهای که خوندی هم استفاده کنی و آینده هم داشته باشه ؟

ممنون میشم راهنمایی کنید.

[sarkhosh]

دوستان!

در مدرک تحصیلی من عنوان شده که چون دولت برامون خرج کرده باید کار کنیم و پولشو بدیم!
آیا برای رفتن به خارج از کشور مانعی وحود نداره؟

[DGS1363]

مشارکت یا ایجاد پروژه های اپن سورس می تونه روش خوبی باشه همچنین راه اندازی وبلاگ و نوشتن مطالب تخصصی

سلام وقت شما بخیر ، امکانش هست بیشتر توضیح بدین؟ممنون میشم.

[JaguarXF]

باید قبل از فارغ التصیلی در تابستونها بصورت کارآموز در شرکت ها کار کرد تا بعد از فارغ التحصیلی تجربه ای کسب شده باشه و چندتا شرکت هم شما رو بشناسند

[omidhdl]

این دو نوشته رو به دقت بخونید. شاید کمکی بکنه:

پندهایی به دانشجویان کامپیوتر: چشمان خود را باز کنید
http://bos.opatan.com/160/advice-for-computer-students/


راهنمای کوچک همکاری در پروژه‌های بازمتن
http://bos.opatan.com/216/contribute...urce-projects/

و البته این نوشته را:
http://wiki.ubuntu-ir.org/SmartQuestions

[Mehrdad88]

این دو نوشته رو به دقت بخونید. شاید کمکی بکنه:

پندهایی به دانشجویان کامپیوتر: چشمان خود را باز کنید
http://bos.opatan.com/160/advice-for-computer-students/


راهنمای کوچک همکاری در پروژه‌های بازمتن
http://bos.opatan.com/216/contribute...urce-projects/

و البته این نوشته را:
http://wiki.ubuntu-ir.org/SmartQuestions

ميبخشيد اينجا ايران مى باشد ، ما به نوشته هاى Joel Spolsky كه در مايكروسافت كار ميكرده نداريم!

همچين مطالبه مربوط به open source...

در مورد ايران و شرايطش اگه چيزى داريد بازگو كنيد و الا
لينك به اطلاعاتِ غير مفيد به ارزشِ ابراز وجودِ شما چيزى نمى افزاید!

ممنون .

[R.O.O.T.S]

عدم وجود درک صحیح از شرایط بازار باعث سردرگمی می شه،همون اتفاقی که برای هر دانشجوی(بدون پارتی شغلی) می افته.

اوضاع زمانی حادتر می شه که بازار ایران نه قانون کپی رایت داره و نه بازارش با بقیه ی بازار ها شباهت داره(قانون من دراوردی، بند 335: تفاوت 360 درجه با همه ملت ها و برای بدبخت کردن عمو بیلی و امریکایی ها ی بی تربیت از محصولاتشون به عنوان غنیمت جنگی استفاده بشه نا به سلامتی ما را تحریم کردن).

از اونجایی که تو ایران قانون کپی رایت نیست پس پروژه های متن باز را بی خیال(هیچ ارزشی نداره،شاید یکمی شهرت بیاره).
اون اقایی که تو مایکروسافت بوده هم، درد دل شما رو نمی دونه(مخصوصن این اوضاع را، بیشتر جنبه ی نمادین داره).

اوضاع ایران همینه کاریش هم نمی شه کرد وقتی دنیا میگن شبه طبق همون بند بالایی ایرانیا می گن روزه.
پس شما خودتون را با شرایط وفق بدی.اگه حاضری یک شغل معمولی(فقط کد بزنی بدون هیچ تفکری) شغل برات فراوونه اما اگه می خوایی فرقی داشته باشی باید دیدت باز بشه باید به جای بازی کردن با کلمات واقعن درکشون کرده باشی با چهار تا متدولوژی و دو تا زبان کارت پیش نمی ره. خوندن و درک کتابی مثل پرسمن یا امثالهم.

قطعن یک بچه ی شش ساله که چیزی از مباحث نرم افزاری سرشه می تونه فرق کسی را که با کلمات بازی می کنه با شخصی که واقعن حالیشه را احساس کنه.

برو و با کسایی که واقعن دستی در مباحث نرم افزاری دارند حرف بزن، تو همین سایت ادمشو می شناسم ولی اسم نمی برم چون یه وقت راضی نباشه(مطمئن باش مدیران نیستند)، تو نمایشگاه ها شرکت کن و سعی کن بازار را بشناسی،نترس،صبور باش، کم نیار و...(خیلی می شه از این حرف های خوشگل و نمادین زد) کتابی به نام کامیابی شغلی(نویسندش را یادم نیست) و چگونه زیبا سخن بگوییم را حتمن بخون، از زندگی نامه بزرگان قافل نشو.

ضمنن تو این اوضاع فعلنده سی شارپ عمو بیلی خدایی می کنه(بر عکس تمام ملت ها).

زیاد نمی شه حرف زد ولی امیدوارم تازه نگی تایتانیک کی بود.

پ.ن:راستی این تگ مهدی کرامتی این وسط چی کارست،ربطش چیه؟.

[Mamdos]

به نظر من این حرف‌ها که «ایران با همه جا فرق داره» «کپی‌رایت در همه‌ی دنیا رعایت می‌شه الا ایران» «در ایران فقط باید پارتی داشته باشی تا شغل خوب گیر بیاری» و ... تا مقدار زیادی اغراق شده هستند. یکی از علت‌هایی که این حرف‌ها زده می‌شه این که ما ایران رو با کشورهای توسعه‌یافته مقایسه می‌کنیم و ناامید می‌شویم در حالی که همه‌ی کشورهای در حال توسعه مثل ما این مشکلات رو دارند (مثلاً رعایت نشدن کپی‌رایت- نگاه کنید به چین، ویتنام، روسیه و ده‌ها کشور دیگر). علت دیگه‌ش هم عادت‌های فرهنگی ماست که خودمون رو یا باید بالاتر از همه بدونیم یا پایین‌تر (انگار حد وسط وجود نداره!). بعضی‌هاش هم حالت بهانه داره. مثلاً ایران قانون کپی‌رایت داره و در صورت پیگیری صاحب حق رعایت هم می‌شه. مثل همه جای دنیا، صاحب حق باید برای احقاق حقش پول خرج کنه و از مشاوران حقوقی و وکلای زبده استفاده کنه. البته هزینه‌ی این کار مثل همه‌ی کشورهای در حال توسعه‌ی دیگر برای شرکت‌های ما زیاده، ولی این که بگیم «کپی‌رایت وجود نداره» اغراقه. یا مثلاً در همه جای دنیا می‌گن که داشتن ارتباطات خوب و قوی یکی از شروط اساسی موفقیته. ما میایم در ایران اسمش رو می‌گذاریم «پارتی» و بهش جنبه‌ی منفی می‌دیم، و ازش برای بهانه آوردن برای کار نکردن خودمون استفاده می‌کنیم. و قس علی هذا ...

بنابراین برای این که شغل خوب پیدا کنید، باید منطقی فکر کنید. نه زیادی خوش‌بین باشید نه آن طور که رایج شده بدبین. خودتون رو جای استخدام‌کننده‌ها بگذارید و ببینید که براشون چی مهمه. بعد سعی کنید اون‌ها رو عملی کنید. مثلاً طبیعیه که استخدام‌کننده‌ها به کسی که بشناسند بیشتر اعتماد می‌کنند و اون رو به کسی که نمی‌شناسند ترجیح می‌دهند. یا واضحه که هیچ کس حاضر نیست به کسی که سابقه‌ی کار نداره حقوق زیادی بده. یا این که طبیعیه که استخدام‌کننده‌ها به هر کس بسته به سودی که براشون داره حاضرن حقوق بدن. اگر شما به شرکتی که درش کار می‌کنید سود زیادی نمی‌رسونید نباید انتظار حقوق زیادی (یا امنیت شغلی) هم داشته باشید. کسی که می‌خواد استخدام بشه باید این موارد رو درک کنه. ضمناً هر کس باید شبکه‌ی روابط اجتماعیش رو گسترش بده تا در موارد لزوم ازش استفاده کنه. طبیعیه که ممکنه یک استخدام‌کننده به هر دلیلی با شما راه نیاد. شما باید از قبل به فکر جایگزین کردن و رفتن به یک شرکت دیگه بوده باشید و براش نقشه داشته باشید.
شرکت کردن در پروژه‌های متن‌باز هم چیزیه که واقعاً توانایی شما رو به استخدام‌کننده‌ها نشون می‌ده. بازهم خودتون رو جای استخدام‌کننده‌ها بگذارید: اون‌ها کسی رو می‌خوان که توانا باشه و تواناییش رو در توسعه‌ی نرم‌افزار جایی اثبات کرده باشه. پروژه‌های متن‌باز جای خوبی هستند برای تجربه کردن، رسیدن به توانایی‌های جدید و اثبات توانایی‌ها.