مهران رسا
شنبه 12 تیر 1389, 14:19 عصر
سلام ،
برخی اوقات در زیر برنامه ای نیاز میشه 10 ها شرط وابسته به هم بررسی بشند . در واقع اعتبار شرط های داخلی در گرو برقرار بودن شرط های خارجی هستند و در صورتی که شرط اول برقرار نباشه شروط بعدی مورد بررسی قرار نمیگیرند . به نظر شما استفاده از بلاک های تو در توی IF معقول تر به نظر میرسه یا استفاده از دستور Exit برای خروج از زیر برنامه ؟ و این که همینطور Exit رو فراخوانی کنیم بعداً مشکلی به وجود نمیاره؟
کد نوشته شده با استفاده از بلاک های IF وابسته به هم :
If [proviso_1] Then
Begin
If [proviso_2] Then
begin
If [proviso_3] Then
begin
Commands
End;
End;
End;استفاده از Exit برای مدیریت شروط :
If Not([proviso_1]) Then
Begin
Exit;
End;
If Not([proviso_2]) Then
Begin
Exit;
End;
If Not([proviso_3]) Then
Begin
Exit;
End;
Commands
برخی اوقات در زیر برنامه ای نیاز میشه 10 ها شرط وابسته به هم بررسی بشند . در واقع اعتبار شرط های داخلی در گرو برقرار بودن شرط های خارجی هستند و در صورتی که شرط اول برقرار نباشه شروط بعدی مورد بررسی قرار نمیگیرند . به نظر شما استفاده از بلاک های تو در توی IF معقول تر به نظر میرسه یا استفاده از دستور Exit برای خروج از زیر برنامه ؟ و این که همینطور Exit رو فراخوانی کنیم بعداً مشکلی به وجود نمیاره؟
کد نوشته شده با استفاده از بلاک های IF وابسته به هم :
If [proviso_1] Then
Begin
If [proviso_2] Then
begin
If [proviso_3] Then
begin
Commands
End;
End;
End;استفاده از Exit برای مدیریت شروط :
If Not([proviso_1]) Then
Begin
Exit;
End;
If Not([proviso_2]) Then
Begin
Exit;
End;
If Not([proviso_3]) Then
Begin
Exit;
End;
Commands