fjm11100
دوشنبه 25 مرداد 1389, 12:08 عصر
نمیدونم جای این بحث اینجا هست یا نه اما یک پیشنهاد بکر داشتم.
آیا جالب نیست بخشی را به تجربیات کارمندان(برنامه نویسان) و کارفرمایان(مدیران شرکتها) اختصاص داده شود تا در آن تجربیات و نظرات شخصی شان را نسبت به محیطهای کاری قبلی که داشته اند و یا کارمندانی که برای آنها کار کرده اند بیان کنند.
شاید گفته شود اینکار باعث ایجاد بدنامی شرکتها و یا برنامه نویسان شود و برای جذب نیرو یا استخدام تولید مشکل کند و یا غرض ورزی های شخصی افراد با هم مشکل ایجاد کند. پاسخ بنده این است که این بخش می تواند تنها بعنوان یکی از ملاکهای لازم برای استخدام شدن یا استخدام کردن قرار گیرد. اینکه شرکتی بخواهد تنها با تکیه بر اطلاعات این بخش فردی را استخدام کند و یا برنامه نویسی تنها بر اساس تجربیات فرد دیگری برای آینده کاری خود تصمیم بگیرد به خودش مربوط است. از لحاظ غرض ورزی های احتمالی هم بنظر بنده در مقابل محاسنی که دارد خیلی مطرح نیست، بهر حال کسی که چاقو میسازد به هدف قتل نمی سازد.
اما محاسن این طرح:
هر فرد قبل از ورود به یک محیط جدید کاری آشنایی مختصری از آن محیط بنا به تجربه های افراد دیگر پیدا میکند. شاید بارها پیش آمده که برنامه نویسان بعد از مدت کوتاهی (چند روز تا چند ماه) از محل کار جدید خود فراری می شوند و تصمیم به ترک ناگهانی محل کار خود می گیرند که با این عمل هم وقت خویش را تلف می نمایند هم دچار ضررهای مانند قطع بیمه، استرس مصاحبه های جدید و یافتن شغلی دیگر می شوند. از طرفی هم بدبینی ایجاد شده از کار قبلی در مصاحبه های آتی آنها سایه خواهد افکند و ضرر نامشهود اما بزرگی به آنها وارد خواهد نمود.
از طرفی هم شرکتها که بر اساس نیروی جدید تصمیم گیری کرده و رزومه های دیگر را کنار گذاشته اند از چند جهت متضرر خواهند شد. این شرکتها، هم فرصتهای احتمالی را که در رزومه های کنار گذاشته شده داشته اند از دست داده اند، هم برای استخدام مجدد باید وقت و پول هزینه کنند و هم اطلاعات پروژه ها و سورس آنها در خطر فاش شدن توسط نیروی فراری قرار دارد. حال بگذریم که اکثر شرکتها در زمان فورس کاری اقدام به استخدام می نمایند که به این ترتیب خطر شکست پروژه هم باید به ضررهای این فرار اضافه کرد.
حالا اگر پیشنهاد بنده پذیرفته است بسم الله، فقط قبل از ارسال تجربیات خود با مرور آن در پبش وجدان خود از صحت مطالب ارسالی مطمئن شویم.
آیا جالب نیست بخشی را به تجربیات کارمندان(برنامه نویسان) و کارفرمایان(مدیران شرکتها) اختصاص داده شود تا در آن تجربیات و نظرات شخصی شان را نسبت به محیطهای کاری قبلی که داشته اند و یا کارمندانی که برای آنها کار کرده اند بیان کنند.
شاید گفته شود اینکار باعث ایجاد بدنامی شرکتها و یا برنامه نویسان شود و برای جذب نیرو یا استخدام تولید مشکل کند و یا غرض ورزی های شخصی افراد با هم مشکل ایجاد کند. پاسخ بنده این است که این بخش می تواند تنها بعنوان یکی از ملاکهای لازم برای استخدام شدن یا استخدام کردن قرار گیرد. اینکه شرکتی بخواهد تنها با تکیه بر اطلاعات این بخش فردی را استخدام کند و یا برنامه نویسی تنها بر اساس تجربیات فرد دیگری برای آینده کاری خود تصمیم بگیرد به خودش مربوط است. از لحاظ غرض ورزی های احتمالی هم بنظر بنده در مقابل محاسنی که دارد خیلی مطرح نیست، بهر حال کسی که چاقو میسازد به هدف قتل نمی سازد.
اما محاسن این طرح:
هر فرد قبل از ورود به یک محیط جدید کاری آشنایی مختصری از آن محیط بنا به تجربه های افراد دیگر پیدا میکند. شاید بارها پیش آمده که برنامه نویسان بعد از مدت کوتاهی (چند روز تا چند ماه) از محل کار جدید خود فراری می شوند و تصمیم به ترک ناگهانی محل کار خود می گیرند که با این عمل هم وقت خویش را تلف می نمایند هم دچار ضررهای مانند قطع بیمه، استرس مصاحبه های جدید و یافتن شغلی دیگر می شوند. از طرفی هم بدبینی ایجاد شده از کار قبلی در مصاحبه های آتی آنها سایه خواهد افکند و ضرر نامشهود اما بزرگی به آنها وارد خواهد نمود.
از طرفی هم شرکتها که بر اساس نیروی جدید تصمیم گیری کرده و رزومه های دیگر را کنار گذاشته اند از چند جهت متضرر خواهند شد. این شرکتها، هم فرصتهای احتمالی را که در رزومه های کنار گذاشته شده داشته اند از دست داده اند، هم برای استخدام مجدد باید وقت و پول هزینه کنند و هم اطلاعات پروژه ها و سورس آنها در خطر فاش شدن توسط نیروی فراری قرار دارد. حال بگذریم که اکثر شرکتها در زمان فورس کاری اقدام به استخدام می نمایند که به این ترتیب خطر شکست پروژه هم باید به ضررهای این فرار اضافه کرد.
حالا اگر پیشنهاد بنده پذیرفته است بسم الله، فقط قبل از ارسال تجربیات خود با مرور آن در پبش وجدان خود از صحت مطالب ارسالی مطمئن شویم.