بابک زواری
سه شنبه 02 اسفند 1384, 19:10 عصر
مدیریت محتوا
نویسنده : Xavier D
مترجم : یاسمن حریری
محتوا شامل تمامی دانش و اطلاعات ذخیره شده‌ی یک شرکت است؛ از سایت‌های اینترنتی و شبکه‌های داخلی گرفته تا ارایه‌ی اطلاعات درباره‌ی محصولات قابل فروش و اسناد فنی. برای دست‌یابی به میزان این دانش و اطلاعات ذخیره شده، سازمان‌ها باید نظامی را پایه‌ریزی کنند و سیستمی از مدیریت تولید اطلاعات، کنترل، سازمان‌دهی، دست‌رسی و به کارگیری اطلاعات را به وجود آورند.
سیستم‌های مدیریت محتوا که طی چند سال اخیر توسعه یافته‌اند، دارای قابلیت‌هایی نظیر مدیریت محتوای وب و مدیریت اسناد و مدارک، مدیریت ثبت و همکاری‌های تیمی هستند. اطلاعات در هر بخشی از سازمان وجود دارد، اما این اطلاعات اغلب به صورت مخفیانه برای بخش‌های خارجی باقی می‌مانند. این بدان دلیل است که هیچ ارتباط مبتنی بر متن سازگاری میان این اطلاعات و روش‌های کسب و جمع‌آوری آن‌ها وجود ندارد.
مدیریت محتوا همچنان توسعه می‌یابد و امروزه فرصت‌ها و موقعیت‌های بسیاری برای شرکت‌ها فراهم است تا بتوانند با به کارگیری تکنولوژی‌های جدیدی نظیر XML، از محتوای شرکت و یا سازمان خود استفاده کنند.
سیستم‌هایی که دارای قابلیت طراحی، تولید، توزیع و ارزیابی نوآوری‌های یادگیری الکترونیک (e-learning) هستند، به عنوان سیستم‌های مدیریت محتوای یادگیری (LCMS) شناخته شده‌اند. اکثر سیستم‌های LCMS دارای قابلیت پشتیبانی از ابزارهای یادگیری قابل استفاده‌ی مجدد هستند و نیز استانداردهایی با عنوانSharable Courseware Object Reference Model (SCORM) توسعه یافته است تا سیستم‌های یادگیری مبتنی بر وب را برای واردات، تبادل و استفاده‌ی مجدد ابزارهای یادگیری به کار گیرند.
سایر نوآوری‌های یادگیری الکترونیک که نیازمند پیروی از پیشرفت کاربران انتهایی برای دریافت گواهی‌نامه، توسعه‌ی محتواهای فردی شده و یکپارچگی با سایر سیستم‌های back-end نظیر ERP است که نیازمند یک LCMS خواهد بود. LCMS کنترل توسعه‌ی محتوا را بر عهده داشته و شامل عملکردهای سرپرستی نظیر پشتیبانی از ابزارهای قابل استفاده مجدد یادگیری، امنیت در سطح سازمانی و پشتیبانی از مکالمات و همکاری‌ها به عنوان بخشی از فرایند یادگیری الکترونیکی است.
منبع همکاران سیستم
نویسنده : Xavier D
مترجم : یاسمن حریری
محتوا شامل تمامی دانش و اطلاعات ذخیره شده‌ی یک شرکت است؛ از سایت‌های اینترنتی و شبکه‌های داخلی گرفته تا ارایه‌ی اطلاعات درباره‌ی محصولات قابل فروش و اسناد فنی. برای دست‌یابی به میزان این دانش و اطلاعات ذخیره شده، سازمان‌ها باید نظامی را پایه‌ریزی کنند و سیستمی از مدیریت تولید اطلاعات، کنترل، سازمان‌دهی، دست‌رسی و به کارگیری اطلاعات را به وجود آورند.
سیستم‌های مدیریت محتوا که طی چند سال اخیر توسعه یافته‌اند، دارای قابلیت‌هایی نظیر مدیریت محتوای وب و مدیریت اسناد و مدارک، مدیریت ثبت و همکاری‌های تیمی هستند. اطلاعات در هر بخشی از سازمان وجود دارد، اما این اطلاعات اغلب به صورت مخفیانه برای بخش‌های خارجی باقی می‌مانند. این بدان دلیل است که هیچ ارتباط مبتنی بر متن سازگاری میان این اطلاعات و روش‌های کسب و جمع‌آوری آن‌ها وجود ندارد.
مدیریت محتوا همچنان توسعه می‌یابد و امروزه فرصت‌ها و موقعیت‌های بسیاری برای شرکت‌ها فراهم است تا بتوانند با به کارگیری تکنولوژی‌های جدیدی نظیر XML، از محتوای شرکت و یا سازمان خود استفاده کنند.
سیستم‌هایی که دارای قابلیت طراحی، تولید، توزیع و ارزیابی نوآوری‌های یادگیری الکترونیک (e-learning) هستند، به عنوان سیستم‌های مدیریت محتوای یادگیری (LCMS) شناخته شده‌اند. اکثر سیستم‌های LCMS دارای قابلیت پشتیبانی از ابزارهای یادگیری قابل استفاده‌ی مجدد هستند و نیز استانداردهایی با عنوانSharable Courseware Object Reference Model (SCORM) توسعه یافته است تا سیستم‌های یادگیری مبتنی بر وب را برای واردات، تبادل و استفاده‌ی مجدد ابزارهای یادگیری به کار گیرند.
سایر نوآوری‌های یادگیری الکترونیک که نیازمند پیروی از پیشرفت کاربران انتهایی برای دریافت گواهی‌نامه، توسعه‌ی محتواهای فردی شده و یکپارچگی با سایر سیستم‌های back-end نظیر ERP است که نیازمند یک LCMS خواهد بود. LCMS کنترل توسعه‌ی محتوا را بر عهده داشته و شامل عملکردهای سرپرستی نظیر پشتیبانی از ابزارهای قابل استفاده مجدد یادگیری، امنیت در سطح سازمانی و پشتیبانی از مکالمات و همکاری‌ها به عنوان بخشی از فرایند یادگیری الکترونیکی است.
منبع همکاران سیستم