حرفه ای
شنبه 19 اسفند 1385, 09:02 صبح
سرویس اخبار خارجی ایتنا - مایکروسافت امیدوار است که ناشران به سرویس جست‌وجوی آنلاین این شرکت روی آورند، به همین دلیل به موتور گوگل نیش می‌زند.
چند روز پیش مایکروسافت حمله به گوگل را آغاز کرد. ماجرا از آنجا شروع شد که توماس رابین، وکیل مایکروسافت علناً سیاست‌های گوگل در مورد کپی‌رایت را به باد انتقاد گرفت؛ ابتدا در یک روزنامه و در همان روز در یک کنفرانس صنعت نشر و چاپ. انتقاد بر این بود که گوگل به نام مرتب کردن اطلاعات جهان، حقوق مالکان محتوی را زیر پا می‌گذارد.
البته رویکرد گوگل نسبت به کپی‌رایت به مذاق خیلی‌ها خوش نیامده است. در ماه گذاشته، شرکت Viacom (مدیر شبکه MTV) از گوگل خواست که روی سایت اشتراک ویدئویی‌اش (YouTube) فیلترهای کپی‌رایتی مناسب‌تری قرار دهد. در اقدامی مشابه، چند ناشر از جمله مک‌گرا هیل، پنگوئن، و سایمون و شوستر گوگل را به دلیل تولید کتابخانه‌ای دیجیتال با قابلیت جست‌وجو به دادگاه کشاندند.
رابین در سخنرانی‌ای که در نشست سالانه مؤسسه ناشران آمریکایی داشت، گوگل را متهم کرد که به شرکای ناشران پشت کرده و با تعبیر خود از کپی‌رایت، به خود اجازه داده حقوق مالکان محتوی را نقض کند. او گفت: به نظر من، گوگل مسیر نادرستی برای آینده دور خود انتخاب کرده، زیرا به طور سیستماتیک کپی‌رایت را نقض می‌کند و نویسندگان و ناشران را از درآمد به حقشان محروم می‌کند. به همین دلیل، انگیزه‌های خلاقیت از بین می‌روند.
ضد حمله
پاسخ گوگل این بود که بار دیگر بر التزام خود به قوانین کپی‌رایت تأکید کند و این که چنین سرویسی تنها به منظور نفع‌رسانی به کاربران بوده است.
دیوید دراموند، مسئول ارشد امور حقوقی گوگل گفت: هدف موتورهای جست‌وجو و محصولاتی مانند گوگل، Book Search و YouTube کمک به کاربران برای یافتن محتوا از شرکت‌های کوچک و بزرگ مختلف است. در ضمن ما به قوانین بین‌المللی کپی‌رایت پایبند هستیم و نتیجتاً شفافیت بیشتر و در بسیاری موارد سود بیشتر برای نویسندگان، ناشران، و تولید کنندگان محتوی بوده است.
مسئولان گوگل به این فکر افتاده‌اند که جدیداً چه کاری کرده‌اند که کفر مایکروسافت درآمده است. به هر حال، مایکروسافت می‌خواهد به چه چیزی دست یابد؟
یکی از عواید واضح، گرچه کوچک، بالا بردن آگاهی کاربران از محصول مایکروسافتی رقیب گوگل است. تا زمانی که مقاله رابین در مجله فایننشیال تایمز به چاپ رسید، بحث کمی در مورد سرویس جست‌وجوی کتاب مایکروسافت وجود داشت. این سرویس در ماه دسامبر برای آزمایش عرضه شد. از طرف دیگر، بحث زیادی در مورد همتای گوگلی این سرویس پیش آمد. این سرویس در سال 2004 عرضه شد. گوگل هنوز سهم بازاری ندارد، ولی اعلام کرده که تاکنون بالغ بر 1 میلیون صفحه کتاب را اسکن کرده است.
تفاوت‌جویی
دیر رسیدن به صحنه رقابت همیشه باعث عقب‌ماندگی می‌شود، مگر این که محصولش بسیار بهتر از محصول رقیب باشد. واضح است که مایکروسافت فکر می‌کند شریک شدن با ناشران می‌تواند چنین برتری‌ای را ایجاد کند. رابین در سخنرانی خود ناشران را تشویق کرد که به جای رقبای مایکروسافت با خود این شرکت کار کنند. او گفت: مایکروسافت خود را موظف به مسئولیت و احترام، و برقراری تعادل میان خلاقیت هنرمندان و دسترسی عموم به محتوای آنلاین می‌داند. ما دیگر تأمین کنندگان جست‌وجوی اینترنتی و سایت‌های هاست محتوای آنلاین را ترغیب می‌کنیم که همین کار را انجام دهند.
مایکروسافت برای جذب مشتری، رابطی برای نرم‌افزار «ناشر» خود تهیه کرده که به ناشران اجازه می‌دهد، مقداری از کتاب را که یک خواننده مجاز به مشاهده است مشخص کند و در کنار کتاب لینک به سایت فروش آن کتاب را قرار دهند یا این که اطلاعات جست‌وجوی کتاب را ویرایش کنند. در ضمن قبل از اسکن کردن هر کتاب از مالک کپی‌رایت کسب اجازه می‌شود.
این وعده‌ها مزید بر شکایت‌های شرکت‌هایی مانند Authors Guild می‌شود که از برنامه گوگل ناراضی هستند. پاول آیکِن، مدیر اجرایی شرکت فوق گفته که گفته‌های مایکروسافت، نه همه آن، مورد تأیید ما است. این شرکت با بیش از 800 هزار نویسنده در ارتباط است. در ضمن گروه با کار با مایکروسافت «رضایت» دارد.
اجازه دارم؟
ولی این حمایت‌ها چقدر به مایکروسافت کمک می‌کند؟
گوگل برای اسکن کردن کتاب‌ها نیازی به اجازه ناشران ندارد. در حال حاضر این کار را دارد انجام می‌دهد، زیرا با 13 کتابخانه بزرگ قرارداد دارد و به کاربران اجازه می‌دهد که در این کتاب‌ها جست‌وجو کنند. البته کاربران نمی‌توانند محتوای آنلاین کپی‌رایت شده را بخوانند. تنها چند خط حاوی عنوان، ناشر، و اطلاعات کپی‌رایت نمایش داده می‌شود تا بتوان کتاب را در یک کتابخانه نزدیک، کتابفروشی، یا کتابفروشی‌های آنلاین مانند آمازون پیدا کرد. گوگل تنها در صورت اجازه ناشر چند صفحه از متن کتاب را نمایش می‌دهد.
حمله مایکروسافت می‌تواند اثرگذار باشد، اگر گوگل پرونده‌های حقوقی خود را به ناشران ببازد. در این صورت، پیشنهاد مایکروسافت به ناشران می‌تواند نتایج خوبی داشته باشد. ممکن است گوگل از اسکن کتاب‌ها بدون اجازه مالک کپی‌رایت منع شود. حتی شاید ناشران گوگل را تحریم کنند و فقط به مایکروسافت اجازه اسکن دهند؛ تا باعث برتری او شوند. ولی به گفته فرد ون لومان، وکیل بنیاد الکترونیکی فرانتیر، برخلاف تصور مایکروسافت، گوگل پشتوانه قانونی محکم‌تری دارد. برای صدور حکم علیه گوگل، باید وکلا ثابت کنند که سرویس گوگل دارد به بازار کتاب لطمه می‌زند. نمایش مختصری از کتاب به فروش آن کتاب صدمه نمی‌زند. در واقع آنها را ترغیب می‌کند که کتاب را از کتابخانه یا از یک فروشگاه تهیه کنند.
وقتی گرد و خاک این پرونده بنشیند، مردم آن را به یاد نخواهند آورد. آنها فقط به خاطر خواهند داشت که گوگل درها را به بزرگ‌ترین کتابخانه ممکن از زمان کتابخانه الکساندر باز کرد.
آیکِن بحث می‌کند که احتمال لطمه بالقوه به بازار وجود دارد، این گزیده‌ها آخر کتاب را خراب می‌کنند یا در مورد کتاب‌ها مرجع نیاز به خرید کتاب اصلی را از بین می‌برند. همچنین ناشران باید دیگر سرویس‌های مشابه گوگل را از این کار منع کنند.
تا زمانی که نتیجه این پرونده معلوم شود، مایکروسافت تنها می‌تواند به همین تبلیغات دل خوش کند و امیدوار باشد که مفید واقع شود.
چند روز پیش مایکروسافت حمله به گوگل را آغاز کرد. ماجرا از آنجا شروع شد که توماس رابین، وکیل مایکروسافت علناً سیاست‌های گوگل در مورد کپی‌رایت را به باد انتقاد گرفت؛ ابتدا در یک روزنامه و در همان روز در یک کنفرانس صنعت نشر و چاپ. انتقاد بر این بود که گوگل به نام مرتب کردن اطلاعات جهان، حقوق مالکان محتوی را زیر پا می‌گذارد.
البته رویکرد گوگل نسبت به کپی‌رایت به مذاق خیلی‌ها خوش نیامده است. در ماه گذاشته، شرکت Viacom (مدیر شبکه MTV) از گوگل خواست که روی سایت اشتراک ویدئویی‌اش (YouTube) فیلترهای کپی‌رایتی مناسب‌تری قرار دهد. در اقدامی مشابه، چند ناشر از جمله مک‌گرا هیل، پنگوئن، و سایمون و شوستر گوگل را به دلیل تولید کتابخانه‌ای دیجیتال با قابلیت جست‌وجو به دادگاه کشاندند.
رابین در سخنرانی‌ای که در نشست سالانه مؤسسه ناشران آمریکایی داشت، گوگل را متهم کرد که به شرکای ناشران پشت کرده و با تعبیر خود از کپی‌رایت، به خود اجازه داده حقوق مالکان محتوی را نقض کند. او گفت: به نظر من، گوگل مسیر نادرستی برای آینده دور خود انتخاب کرده، زیرا به طور سیستماتیک کپی‌رایت را نقض می‌کند و نویسندگان و ناشران را از درآمد به حقشان محروم می‌کند. به همین دلیل، انگیزه‌های خلاقیت از بین می‌روند.
ضد حمله
پاسخ گوگل این بود که بار دیگر بر التزام خود به قوانین کپی‌رایت تأکید کند و این که چنین سرویسی تنها به منظور نفع‌رسانی به کاربران بوده است.
دیوید دراموند، مسئول ارشد امور حقوقی گوگل گفت: هدف موتورهای جست‌وجو و محصولاتی مانند گوگل، Book Search و YouTube کمک به کاربران برای یافتن محتوا از شرکت‌های کوچک و بزرگ مختلف است. در ضمن ما به قوانین بین‌المللی کپی‌رایت پایبند هستیم و نتیجتاً شفافیت بیشتر و در بسیاری موارد سود بیشتر برای نویسندگان، ناشران، و تولید کنندگان محتوی بوده است.
مسئولان گوگل به این فکر افتاده‌اند که جدیداً چه کاری کرده‌اند که کفر مایکروسافت درآمده است. به هر حال، مایکروسافت می‌خواهد به چه چیزی دست یابد؟
یکی از عواید واضح، گرچه کوچک، بالا بردن آگاهی کاربران از محصول مایکروسافتی رقیب گوگل است. تا زمانی که مقاله رابین در مجله فایننشیال تایمز به چاپ رسید، بحث کمی در مورد سرویس جست‌وجوی کتاب مایکروسافت وجود داشت. این سرویس در ماه دسامبر برای آزمایش عرضه شد. از طرف دیگر، بحث زیادی در مورد همتای گوگلی این سرویس پیش آمد. این سرویس در سال 2004 عرضه شد. گوگل هنوز سهم بازاری ندارد، ولی اعلام کرده که تاکنون بالغ بر 1 میلیون صفحه کتاب را اسکن کرده است.
تفاوت‌جویی
دیر رسیدن به صحنه رقابت همیشه باعث عقب‌ماندگی می‌شود، مگر این که محصولش بسیار بهتر از محصول رقیب باشد. واضح است که مایکروسافت فکر می‌کند شریک شدن با ناشران می‌تواند چنین برتری‌ای را ایجاد کند. رابین در سخنرانی خود ناشران را تشویق کرد که به جای رقبای مایکروسافت با خود این شرکت کار کنند. او گفت: مایکروسافت خود را موظف به مسئولیت و احترام، و برقراری تعادل میان خلاقیت هنرمندان و دسترسی عموم به محتوای آنلاین می‌داند. ما دیگر تأمین کنندگان جست‌وجوی اینترنتی و سایت‌های هاست محتوای آنلاین را ترغیب می‌کنیم که همین کار را انجام دهند.
مایکروسافت برای جذب مشتری، رابطی برای نرم‌افزار «ناشر» خود تهیه کرده که به ناشران اجازه می‌دهد، مقداری از کتاب را که یک خواننده مجاز به مشاهده است مشخص کند و در کنار کتاب لینک به سایت فروش آن کتاب را قرار دهند یا این که اطلاعات جست‌وجوی کتاب را ویرایش کنند. در ضمن قبل از اسکن کردن هر کتاب از مالک کپی‌رایت کسب اجازه می‌شود.
این وعده‌ها مزید بر شکایت‌های شرکت‌هایی مانند Authors Guild می‌شود که از برنامه گوگل ناراضی هستند. پاول آیکِن، مدیر اجرایی شرکت فوق گفته که گفته‌های مایکروسافت، نه همه آن، مورد تأیید ما است. این شرکت با بیش از 800 هزار نویسنده در ارتباط است. در ضمن گروه با کار با مایکروسافت «رضایت» دارد.
اجازه دارم؟
ولی این حمایت‌ها چقدر به مایکروسافت کمک می‌کند؟
گوگل برای اسکن کردن کتاب‌ها نیازی به اجازه ناشران ندارد. در حال حاضر این کار را دارد انجام می‌دهد، زیرا با 13 کتابخانه بزرگ قرارداد دارد و به کاربران اجازه می‌دهد که در این کتاب‌ها جست‌وجو کنند. البته کاربران نمی‌توانند محتوای آنلاین کپی‌رایت شده را بخوانند. تنها چند خط حاوی عنوان، ناشر، و اطلاعات کپی‌رایت نمایش داده می‌شود تا بتوان کتاب را در یک کتابخانه نزدیک، کتابفروشی، یا کتابفروشی‌های آنلاین مانند آمازون پیدا کرد. گوگل تنها در صورت اجازه ناشر چند صفحه از متن کتاب را نمایش می‌دهد.
حمله مایکروسافت می‌تواند اثرگذار باشد، اگر گوگل پرونده‌های حقوقی خود را به ناشران ببازد. در این صورت، پیشنهاد مایکروسافت به ناشران می‌تواند نتایج خوبی داشته باشد. ممکن است گوگل از اسکن کتاب‌ها بدون اجازه مالک کپی‌رایت منع شود. حتی شاید ناشران گوگل را تحریم کنند و فقط به مایکروسافت اجازه اسکن دهند؛ تا باعث برتری او شوند. ولی به گفته فرد ون لومان، وکیل بنیاد الکترونیکی فرانتیر، برخلاف تصور مایکروسافت، گوگل پشتوانه قانونی محکم‌تری دارد. برای صدور حکم علیه گوگل، باید وکلا ثابت کنند که سرویس گوگل دارد به بازار کتاب لطمه می‌زند. نمایش مختصری از کتاب به فروش آن کتاب صدمه نمی‌زند. در واقع آنها را ترغیب می‌کند که کتاب را از کتابخانه یا از یک فروشگاه تهیه کنند.
وقتی گرد و خاک این پرونده بنشیند، مردم آن را به یاد نخواهند آورد. آنها فقط به خاطر خواهند داشت که گوگل درها را به بزرگ‌ترین کتابخانه ممکن از زمان کتابخانه الکساندر باز کرد.
آیکِن بحث می‌کند که احتمال لطمه بالقوه به بازار وجود دارد، این گزیده‌ها آخر کتاب را خراب می‌کنند یا در مورد کتاب‌ها مرجع نیاز به خرید کتاب اصلی را از بین می‌برند. همچنین ناشران باید دیگر سرویس‌های مشابه گوگل را از این کار منع کنند.
تا زمانی که نتیجه این پرونده معلوم شود، مایکروسافت تنها می‌تواند به همین تبلیغات دل خوش کند و امیدوار باشد که مفید واقع شود.