سلام
یادمه موقعی که راهنمایی بودم تو کتابهای درسی ریاضی یه چیزی بود به نام «بازی و ریاضی» که مطالب جالبی از ریاضیات درون بود که یه جورایی شبیه بازی، جالب بود.
اما:
من دچار یک مشکل فلسفی شدم. این هوش مصنوعی لعنتی دقیقا چیه؟! [البته این رو بگم که من خودم هم کتاب راسل رو خوندم (یعنی هوش مصنوعی کلاسیک)، هم پردازش تصویر کار کردم، همچنین به شبکه عصبی و الگوریتم ژنتیک هم آشنایی کامل دارم]. اما با این حال به نظر من همه اینها چرند هستند!!! هیچ کدوم به معنای واقعی «هوش مصنوعی» نیستند. به نظر من همه اینها مثل همون «بازی و ریاضی» میمونند. واقعا که نام این مطالب رو باید گذاشت «برنامه نویسی پیشرفته» نه «هوش مصنوعی». به عنوان مثال من اصلا نمیتونم باور کنم که ذهن ما برای تشخیص لبه تصاویر مییاد از فیلتر سوبل استفاده میکنه.
به نظر من ما کلا توی هوش مصنوعی داریم راه رو اشتباه میریم. هر چند که نتیجه برنامههامون با یک سیستم هوشمند یکی است. مثلا حتی «میکرو» های قدیمی هم بازی شطرنج رو داشتند. با اینکه این دستگاهها فقط یک پردازنده 8 بیتی داشتند. ولی خیلی خوب شطرنج بازی میکردند. ولی یک انسان متفکر کجا و برنامه بازی شطرنج تو این دستگاهها کجا؟ به هر حال نتیجه یکی بود. (یعنی هم انسان خوب شطرنج بازی میکنه و هم یک دستگاه بازی). اما این «هوش مصنوعی» نیست. به نظر من توی مباحث «هوش مصنوعی» هم ما فقط خودمون رو «گول» میزنیم که داریم هوش مصنوعی کار میکنیم اما این «هوش مصنوعی واقعی» نیست.
من یک سری سوال از شما دارم که خودم جوابش رو نمیدونم. حالا هر کی میتونه این سوالات رو جواب بده ممنونش میشم؟
1 - اصلا هوش یعنی چی؟ (تعریف دقیق)
2 - معیار اندازهگیری هوش چیه؟ (تا با اون معیار بگیم یک سیستم هوشمند هست یا نیست)
3 - یک سیستم هوشمند باید از اول همه چیز رو بدونه (چیزی که امروز مرسومه، مثلا سیستم تشخیص گفتار از ابتدا میتونه گفتار رو بفهمه و البته ممکنه که هر روز هم بهتر بشه) یا اینکه نه، ما باید یه برنامه بنویسیم که کاری بلد نیست و بعد بهش آموزش بدیم (مثل بچهای که تازه به دنیا میآد)
هر چند بحثی که مطرح کردم به نظر ابتدایی میآید، اما به نظر خودم میتونه مهم باشه.
سپاس