تمام مقالات را اینجا دریافت کنید.
چکیده :
مدل بررسی شده شباهت زیادی به شبکه های توزیع شده در مکانهای غیر متمرکزجغرافیایی دارد ،به همین دلیل انتخاب سرور مناسب برای سرویس دهی به برنامه های مبتنی بر وب که گستردگی جغرافیایی زیادی دارند،کاربرد فراوانی یافته است . اساس انتخاب بر پایه تاخیر Packet ها سنجیده میشود. ولی بطور واضح مانند روشهای Greedy وheuristic این مطلب را نشان نمیدهد. در اغلب برنامه ها Admission Control یک عامل مهم برای حفظ QoS است. هدف در مدل ارائه شده این است که راه حل مناسبی برای موضوع Server Selection با توجه به حالات ذیل بیان گردد.
1. برای Client هایی که مستقیم و نزدیک سرور قرار دارند .
2. از طریق توزیع بار شبکه روی چندین منبع
3. تطبیق ظرفیت سرور جهت پاسخ به درخواستهایClient ها به شکلی که بهینه ترین blocking performance را داشته باشند.
همگی اهداف با مدلی خطی که (Transportation Problem (TP نام دارد پوشش داده شده است .
در مدل TP تابع هدف هزینه سرویس به درخواستهای ویدئویی که از Client ، X به سمت سرور Y آمده است ،که با سنجش فاصله مابین این دو می خواهیم آنرا مینیمم کنیم.
نتیجه TP بهترین حالت تخصیص اطلاعات بین Client و سرور می باشد ، ایجاد دسته های سرور و جمع بندی ظرفیت گروهها سرور طراحی شده برای دیدن تقاضای کاربران و برگزیدن درخواست کاربر میباشد.
1. در یک گروه سرور روشی برای request handling ارائه شده که نتیجه آن میزان Load را متوازن میکند .
2. threshold-based admission control برای سرورهایی که بطور مجزا درون گروه ها قرار دارند پیاده سازی شده است ، که با آن بتوانند بشکل عادلانه اطلاعات را برای درخواستهای کاربران به اشتراک بگذارند.
3. blocking performance ، زمانیکه نرخ انسداد (blocking rates) بعلت تغییردرخواستهای کاربر قابل پذیرش نباشد، می تواند بعنوان عاملی برای یافتن new optimal allocations استفاده گردد.
4. همچنین دو پروتکل برای گروه بندی سرور ها پیشنهاد شده است که با اعمال مسیرهای گوناگون برای تحویل اطلاعات از چندین منبع به سرویس گیرندگان است.
