دوستان سلام
قصد داریم بهترین و مناسبترین تکنیکهای برنامه نویسی دیتابیس با Ado.Net را بررسی کنیم ، و میخواهیم بدانیم چگونه کد نویسی های مربوط به کاربرد Ado.net را انجام دهیم که یک برنامه استاندارد مهندسی سده و با سرعت مناسب ارائه نمائیم .
به همین خاطر چند تا فرض اولیه را مطرح میکنیم ، تا چهار چوب این طراحی ملموستر شود
فرض اول: فرض کنید شما مسئول طراحی یک پروژه Win Application هستید و فرض کنید که این پروژه نیمه سنگین حدود 100 فرم را داراست که تک تک این فرمها با دیتابیس نرم افزار ارسال و دریافت اطلاعات می کنند.
فرض دوم: ضمنا نرم افزار بر روی شبکه نصب و ران شود و روزانه تعداد زیادی کاربر (مثلا 100 نفر) از آن استفاده کرده و Data Entry و یا ویرایش و یا گزارشگیری نمایند .
فرض سوم: و فرض می کنیم که پلاتفرم شبکه (سرور - سوئیچ و کابلها و ...) در وضعیت ایده ال کار می کنند.
فرض چهارم: این تاپیک در قسمت Ado ایجاد شد تا این موضوع را مستقل از اینکه زبان برنامه نویسی شما چیست ، بررسی کنیم ، تا چنانچه نمونه کدی ارائه کردید ف به همان زبان مورد نظر خودتان باشد (البته حتما با یکی از زبانهای Visual Studio.net)
فرض پنجم: اصلا قصد مقایسه انواع دیتابیسها در تناسبشان با این نرم افزار را نداریم (Access یا Sqlserver یا Oracle) اما شما در مورد استفاده کد نویسی مختص این دیتابیسها (مثلا استفاده از Store Proceduer در Sqlserver) و عملکرد مناسبتر نرم افزار صحبت کنید .
در تک تک فرمهای برنامه مذکور، کلیدهای متفاوتی موجود خواهد بود که همه آنها می خواهند با دیتابیس ارتباط گرفته و عملیات محوله (Insert - Update - Delete - Select) را انجام دهند . به نظر شما نحوه نوشتن کدهای Dataset ، DataAdaptor ، Reader ، Execute ها و Connection ها , و محلهای ایجاد آنها و کانکت شدنهای فراوان در این برنامه را با توجه به مسائل فوق چگونه باید انجام داد .
آیا صحیح است که برای تک تک کلید ها ، هر بار دیتاست ایجاد کرد و کانکشن باز کنیم و دیتا آداپتور ها را Fill کنیم و آنگاه کانکشن را ببندیم و ... و با این نوع کد نویسی تراکنشهای نرم افزار در محیط شبکه را بالا ببریم و افت سرعت محسوس را شاهد باشیم ؟ اگر جوابتان به این سوال منفی است ، شما بگوئید چگونه اینگونه کدنویسی را پیاده سازی کنیم
با احترام