مقاله در مورد ساخت پردازشگر و سیستم عامل در ایران

[H_afkhami60]

سلام

مهندسان عزیز امیدوارم سال خوبی داشته باشید، سرشار از موفقیت، سربلندی و شادی.
خوب بنده یک سری کارها انجام دادم. اول اینکه تصمیم گرفتم که با پردازنده طراحی شده یک LCD 16*1 را راه اندازی کنم. برای این کار اول یک اسمبلر برای پردازنده ساختم که هنوز کامل نشده ولی میشه باهاش کار کرد و یک برنامه با اون نوشتم که LCD را راه اندازی می کنه و یک کلمه را نمایش میده. با نوشتن همین برنامه ساده متوجه شدم که وقتی تعداد دستورات کم باشه چقدر کار برنامه نویس دشوار میشه و تعداد کدهایی که باید نوشته بشه، زیاد شده و برنامه حجیم خواهد شد. خوب به نظرم این نتیجه خیلی مهمیه. چون وقتی که برنامه نویسی برای پردازنده ای سخت باشد و برنامه های تولید شده برای آن حجیم باشند، برنامه نویسها رغبت به نوشتن برنامه برای چنین پردازنده ای نخواهند داشت و پردازنده منزوی شده و قدرت رقابت خود را از دست خواهد داد، بنابراین باید در سیاست کمینه کردن تعداد دستورالعملها تجدید نظر کرد.

[H_afkhami60]

سلام

مهندسان عزیز به این 3 جمله توجه کنید:
تعداد دستورات 8086 بیش از 20,000 ترکیب است (کتاب ریزپردازنده ها، صفحه 21).
وجود بیش از 100,000 دستور در پردازنده های اینتل (کتاب ریزپردازنده ها، صفحه 124).
بیش از 32,000 نوع دستور ADD وجود دارد (کتاب ریزپردازنده ها، صفحه 169).


کد دستور CLC در پردازنده های اینتل به باینری، 11111000 است. برای اینکه پردازنده ساخته شده توسط شرکت دیگری غیر از اینتل بتواند دستورات پردازنده های اینتل را تشخیص بدهد، باید کد دستورات پردازنده آن شرکت با کد دستورات پردازنده های اینتل یکی باشد. یعنی مثلاً آن شرکت هم برای دستور CLC از کد 11111000 استفاده کند. آیا اینطور نیست؟
پردازنده های AMD می توانند ویندوز را اجرا کنند. مایکروسافت سیستم عامل خود را با استفاده از دستورات پردازنده های اینتل ساخته است. این یعنی پردازنده های AMD قادر به تشخیص دستورات پردازنده های اینتل هستند. بنابراین نتیجه می گیریم که کد دستورات پردازنده های AMD با کد دستورات پردازنده های اینتل یکسان است. آیا این نتیجه گیری درست است؟
اگر این نتیجه گیری درست باشد، آیا عجیب نیست که AMD توانسته تمام دستورات پردازنده های اینتل را که تعداد آنها با توجه به سه خط اول این پست، باورنکردنی است، پیاده کند؟
آیا عجیب نیست که نرم افزارهای DeCompile تمام این تعداد دستور را می شناسند؟

[H_afkhami60]

مهندسان عزیز سلام

بنده تحقیقات خود را ادامه دادم و خدا را شکر به نتایج امیدوار کننده ای رسیدم. بر اساس این تحقیقات به این نتیجه رسیدم که امکان ساخت پردازنده در کشورمان کاملاً وجود دارد. در پست های بعدی اطلاعات بیشتری در مورد تحقیقاتم در اختیار دوستان قرار خواهم داد. البته به شرط حیات و استقبال دوستان از بحث ها.

به لحاظ اهمیت موضوع یکبار دیگر بحث پست قبلی را به شکل دیگری مطرح میکنم:
اگر ما بتوانیم پردازنده ای بسازیم که کد دستورالعمل های (OpCode) آن با کد دستورالعمل های پردازنده های اینتل یکی باشد، آنگاه پردازنده ما می تواند تمام برنامه هایی را که برای پردازنده های اینتل ساخته شده اند، اجرا کند. یعنی می تواند ویندوز، لینوکس و تمام نرم افزارهای کاربردی را اجرا کند. دقیقاً مانند کاری که پردازنده های AMD انجام می دهند. آیا اینطور نیست؟
اگر ما نمی توانیم تمام دستورات پردازنده های اینتل را از روی آپکد آنها تشخیص دهیم، پس چطور پردازنده های AMD می توانند؟ چطور نرم افزارهای Decopile میتوانند تمام دستورات را از روی آپکد آنها تشخیص دهند؟

[#target]

اگر ما نمی توانیم تمام دستورات پردازنده های اینتل را از روی آپکد آنها تشخیص دهیم، پس چطور پردازنده های AMD می توانند؟ چطور نرم افزارهای Decopile میتوانند تمام دستورات را از روی آپکد آنها تشخیص دهند؟

کتاب Intel® 64 and IA-32 Architectures Software Developer’s Manualرا خوانده اید ؟

اگر ما بتوانیم پردازنده ای بسازیم که کد دستورالعمل های (OpCode) آن با کد دستورالعمل های پردازنده های اینتل یکی باشد، آنگاه پردازنده ما می تواند تمام برنامه هایی را که برای پردازنده های اینتل ساخته شده اند، اجرا کند. یعنی می تواند ویندوز، لینوکس و تمام نرم افزارهای کاربردی را اجرا کند. دقیقاً مانند کاری که پردازنده های AMD انجام می دهند. آیا اینطور نیست؟

بهرحال ساخت پردازنده های تجاری از آن چه که در کتاب موریس مانو به عنوان تيوری و آکادمیک گفته تفاوت های زیادی دارد . البته ممکن است، اگر در قصدتان محکم هستید فک کنم همون کار برای سیستمهای Embeded بهتر باشد برای آغاز کار

[H_afkhami60]

مهندسان عزیز سلام

نتیجه تحقیقات بنده که از طرق مختلف انجام شد بدین شرح است:
بنده بعد از طراحی مدار در پروتئوس به فکر این بودم که نقشه مدار را به یک شرکتی بدهم تا چاپ بشه و بعد قطعات برد را هم تهیه کنم و مشغول لحیم کاری بشم. بعد از مدتی که دنبال همچین شرکتی بودم تازه فهمیدم که روش ساخت پردازنده و بردهای بزرگ با هم فرق می کند. روش ساخت بردها به اینصورت است که از قطعات آماده شامل ترانزیستور، مقاومت و آی سی های تولید شده توسط شرکت های مختلف استفاده میشه و بر روی برد که قبلاً نقشه مدار بر روی آن چاپ شده، قرار می گیرند. اما روش ساخت آی سی به اینصورت است که اولاً تماماً از ترانزیستور ساخته می شود و ثانیاً ترانزیستورها طی مراحل پیچیده ای بر روی خود آی سی در مکانهای مورد نظر ساخته می شوند، نه اینکه از قبل ساخته شده باشند و بعد بر روی نقشه آی سی قرار بگیرند.
مدتی با کارشناسان رشته های مختلف از قبیل الکترونیک، شیمی، مکانیک، کامپیوتر و مهندسی نانو در مورد ساخت آی سی و پروسه آن صحبت کردم. به عنوان مثال یکی از دوستان گفت که در دانشگاه تهران یکی از دوستانش توانسته آی سی بسازد و آنرا تست کردند و جواب داده. بنده با ایشون در دانشگاه تهران ملاقات کردم (آقای دکتر درستی، دکترای کامپیوتر گرایش سخت افزار). ایشون به همراه چند تن از دوستانشون با راهنمایی استاد مربوطه یک میکروکنترلر طراحی کرده بودند که فکر می کنم 128 تا دستور را اجرا می کرد و جالب اینکه از آپکدهای فکر می کنم ATmega128 استفاده کرده بودند، به خاطر همین تونسته بودند برای تست آی سیشون از کامپایلر میکروکنترلر ذکر شده استفاده کنند. خوب بنده قبل از اینکه با ایشون ملاقات کنم، تصور می کردم که آی سی را بعد از طراحی، خودشون داخل آزمایشگاه، توی کشور خودمون ساختند. اما ایشون فرمودند که پس از طراحی، فایل خروجی نرم افزار مربوطه برای چاپ به تایوان فرستاده شده و در واقع فقط طراحی پردازنده داخل کشور انجام شده. این نرم افزار که توسط نهاد ICIC که یک نهاد دولتی است و از اینگونه طرح ها حمایت میکنه (حمایت مالی و علمی)، در اختیار این دوستان قرار گرفته. در این نرم افزار آی سی با زبان Verilog طراحی میشه و بعد فایل خروجی برای چاپ آی سی به کشور تایوان فرستاده میشه. درصد بیشتر هزینه چاپ آی سی توسط این نهاد پرداخت میشه.
یک سری تحقیقاتی نیز انجام دادم در زمینه امکان سنجی برای ساخت آی سی داخل کشور که نهایتاً با گفتگویی که با آقای دکتر خیرا... حدیدی، استاد ميکروالکترونيک دانشگاه اروميه (برای شناخت ایشون میتونید توی گوگل سرچ کنید. مصاحبه مرکز کارآفرینی دانشگاه صنعتی شریف با ایشان خواندنی است. ) داشتم، فهمیدم که علارغم تلاشهایی که تاکنون داخل کشور انجام شده، متاسفانه هنوز کارشناسان کشورمان نتوانسته اند به این فناوری دست پیدا کنند. خوب این فناوری جزء فناوری های های تک است. تصور کند که عرض یک ترانزیستور درون آی سی 100 نانومتر است. که البته در تکنولوژی های جدید از این هم کمتر است.

[reza_noei]

مهندسان عزیز سلام
یک سری تحقیقاتی نیز انجام دادم در زمینه امکان سنجی برای ساخت آی سی داخل کشور که نهایتاً با گفتگویی که با آقای دکتر خیرا... حدیدی، استاد ميکروالکترونيک دانشگاه اروميه (برای شناخت ایشون میتونید توی گوگل سرچ کنید. مصاحبه مرکز کارآفرینی دانشگاه صنعتی شریف با ایشان خواندنی است. ) داشتم، فهمیدم که علارغم تلاشهایی که تاکنون داخل کشور انجام شده، متاسفانه هنوز کارشناسان کشورمان نتوانسته اند به این فناوری دست پیدا کنند. خوب این فناوری جزء فناوری های های تک است. تصور کند که عرض یک ترانزیستور درون آی سی 100 نانومتر است. که البته در تکنولوژی های جدید از این هم کمتر است.

سلام خسته نباشید

من هم مدتی به این موضوع فکر می کردم. به ذهنم رسید، که ما در زمینه ساخت ترانزیستور مشکلات بزرگی داریم اما یک راه حل میتونه استفاده از فناوری نانو باشه.
کشور ما در این زمینه وضع بهتری داره. اگر بتوانیم یک ترانزیستور فارغ از نوع انرژی مصرفی با استفاده از این فناوری بسازیم به نوع خودش یک انقلاب را در این زمینه رقم زده ایم.
در ضمن اگر ممکنه روی بحث کامپیوترهای کوانتمی هم تحقیقاتی داشته باشید. گفته میشه که ما باید روزی با 0 و 1 خدا حافظی کنیم
و در عوض کامپیوترهای کوانتمی را وارد زندگی مان کنیم.

[pswin.pooya]

بنده تحقیقات خود را ادامه دادم و خدا را شکر به نتایج امیدوار کننده ای رسیدم. بر اساس این تحقیقات به این نتیجه رسیدم که امکان ساخت پردازنده در کشورمان کاملاً وجود دارد. در پست های بعدی اطلاعات بیشتری در مورد تحقیقاتم در اختیار دوستان قرار خواهم داد. البته به شرط حیات و استقبال دوستان از بحث ها.

دوست من حتی مرحله اولش که ساخت کریستال برای ویفر رو هم هست مطمئن باش که نه ما، حتی خیلی از کشورهای صنعتی دنیا هم نمی تونن انجام بدن، بهتره در مورد نحوه ساخت کریستالها و .. که توی این صنعت استفاده میشن تحقیق کنید. اصلا همین تهیه سیلیکونش یه تشکیلات برای خودش داره که اگر فیلم هاش رو ببینید متوجه میشید. شما حتی نقشه های دستگاه هاش رو هم داشته باشید نمی تونید کامپوزیت ها و آلیاژهای لازم برای ساختش رو تامین کنید و حتی اگر اینها رو هم تامین کنید باز به خاطر تجهیزات خاص مورد نیاز به احتمال زیاد نمی تونید برش بدید و ذوب و یا حتی قالب گیری کنید. خلاصه کلام حتی دستگاهی لازم اینکار رو هم با بودن نقشه و مواد و ... نمی تونیم بسازیم.

از نظر آمریکایی ها ما 100 سال با این نقطه که اونها هستن فاصله داریم و البته اگر به 100 سال پیش اونها برگردیم و بهشون نگاه کنید که چه کارهایی می کردن مطمئن می شید که درسته. کشورهایی که حتی توی این زمینه هم فعال بودن (آلمان به عنوان مثال ) توی این 20 ساله فعالیتشون رو قطع کردن و یا به کمک شرکتهای آمریکایی دارن انجام میدن.

نمی گم بیخیال بحث شید اما از مطمئن بودن و کلمه های مشابه اون دست بردارید که الان بیشتر از نصف مشکلهای ما بخاطر این اطمینان کاذب هست. باید قبول کنیم که عقب موندیم. مشکل داریم اون موقع هستش که می تونیم پیشرفت کنیم. ما الان حتی توی نرم افزارش هم موندیم چه برسه به سخت افزار.

مدتی با کارشناسان رشته های مختلف از قبیل الکترونیک، شیمی، مکانیک، کامپیوتر و مهندسی نانو در مورد ساخت آی سی و پروسه آن صحبت کردم. به عنوان مثال یکی از دوستان گفت که در دانشگاه تهران یکی از دوستانش توانسته آی سی بسازد و آنرا تست کردند و جواب داده. بنده با ایشون در دانشگاه تهران ملاقات کردم (آقای دکتر درستی، دکترای کامپیوتر گرایش سخت افزار). ایشون به همراه چند تن از دوستانشون با راهنمایی استاد مربوطه یک میکروکنترلر طراحی کرده بودند که فکر می کنم 128 تا دستور را اجرا می کرد و جالب اینکه از آپکدهای فکر می کنم ATmega128 استفاده کرده بودند، به خاطر همین تونسته بودند برای تست آی سیشون از کامپایلر میکروکنترلر ذکر شده استفاده کنند. خوب بنده قبل از اینکه با ایشون ملاقات کنم، تصور می کردم که آی سی را بعد از طراحی، خودشون داخل آزمایشگاه، توی کشور خودمون ساختند. اما ایشون فرمودند که پس از طراحی، فایل خروجی نرم افزار مربوطه برای چاپ به تایوان فرستاده شده و در واقع فقط طراحی پردازنده داخل کشور انجام شده. این نرم افزار که توسط نهاد ICIC که یک نهاد دولتی است و از اینگونه طرح ها حمایت میکنه (حمایت مالی و علمی)، در اختیار این دوستان قرار گرفته. در این نرم افزار آی سی با زبان Verilog طراحی میشه و بعد فایل خروجی برای چاپ آی سی به کشور تایوان فرستاده میشه. درصد بیشتر هزینه چاپ آی سی توسط این نهاد پرداخت میشه.

یه مشکلی که اینحا هستش اینه که زبان VERLOG برای توصیف سخت افزار هست و نه ساخت اون چون توی ساخت حتی فاصله سیم ها و قطرشون مهم هست که بهش میگن سازمان کامپیوتر. پس اگر کسی گفته از verilog تونسته دای بسازه دروغ محض گفته. قبل از اون کلی کار وحود داره که باید انجام بگیره. شما با verlog فوقش می تونید روی FPGA تست بگیرید. مورد دیگه اینه که الان شما می تونید به راحتی کد verilog نه تنها avr مثل atmega32 رو بلکه حتی arm رو هم از روی سایت open core بردارید. البته من کار آقای دکتر درستی رو ندیدم امکانش هست منظورشون چیز دیگه ای بوده اما با توجه به توصیف شما بعید می دونم واقعا نتیجه گرفته باشن

مورد دوم اینه بعد از اینکه شما دای رو هم طراحی کردید و فرستاید برای تولید حداقل برای یک نمونه، یه رقمی مثل یک میلیون دلار میشه که برای تولید انبوه به درد می خورده مثلا شما باید 10 میلیون تا تولید کنید که ما می بینیم که حتی شرکتهای بزرگ دنیا هم اینکار رو نمی کنن. مثلا خود اپل برای مدتها از پردازندهای سامسونگ استفاده کرد (اگر اشتباه نکنم) و یا .... خیلی از شرکتها الان پردازنده های خودشون رو اگر بالای 10 هزار تا سفارش بدید با لوگوی شما بیرون میدن که حتی داخل کشور هم خیلی ها اینکار رو میکنن. لطفا بیشتر دقت کنید. البته من می دونم که در دانشگاه صنعتی اصفهان تونستن دای بسازن که فقط در سطح آزمایشگاهی بوده و نه کاربردی و اونم نه حتی دای پردازنده به هر حال در نوع خودش کار خفنی بوده.

[H_afkhami60]

من هم مدتی به این موضوع فکر می کردم. به ذهنم رسید، که ما در زمینه ساخت ترانزیستور مشکلات بزرگی داریم اما یک راه حل میتونه استفاده از فناوری نانو باشه.
کشور ما در این زمینه وضع بهتری داره. اگر بتوانیم یک ترانزیستور فارغ از نوع انرژی مصرفی با استفاده از این فناوری بسازیم به نوع خودش یک انقلاب را در این زمینه رقم زده ایم.

اتفاقاً با وجود اینکه دکتر حدیدی فرمودند که تا بحال تلاشهای کارشناسان ما به جایی نرسیده، بنده با خودم فکر کردم که چطور است که کشور ما در فناوری نانو جزء چند کشور اول دنیاست اما در این زمینه هنوز موفق نشدیم به جایی برسیم. البته بنده در دانشگاه تهران با دانشجویان مهندسی نانو در زمینه ساخت ترانزیستور در ابعاد نانو صحبت کردم. آنها در حال حاضر توانایی این را دارند که الگوهایی را با دقت میکرومتر پیاده سازی کنند. بنده برنامه ای برای ملاقات با اساتید مهندسی نانو این دانشگاه و دیدار از Clean Room آنجا دارم. که نتیجه این دیدار را درصورت تحقق به اطلاع خواهم رساند. اگر به سایت فناوری نانو بروید، در آنجا مراحل ساخت آی سی بطور خلاصه گفته شده. البته پروسه ساخت آی سی بسیار پیچیده است. برای اینکه از شدت پیچیدگی این پروسه مطلع شوید، کتاب‌هاي VLSI که از دروس رشته الکترونیک هستند را مطالعه بفرمایید. البته نظر بنده این است که اگه ما بتونیم یک آی سی در ابعاد میکرومتر هم بسازیم برای شروع بسیار خوب است. چون مطمئن هستم که شرکت های بزرگ دنیا هم از همین نقطه شروع کردند. شاید بعضی از دوستان بگویند که این یعنی تکنولوژی که آنها 30-40 سال پیش به آن دست پیدا کرده اند. پاسخ بنده این است که بله پس توقع دارید که در طول مثلاً 8 سال به فناوری که آنها 70 سال برای رسیدن به آن زحمت کشیدند، برسید. اما باید نترسید و از همین جا شروع کرد و توکل کرد به خدا. به هر حال ما قسمتی از تجربیات و دانش آنها را در اختیار داریم و می توانیم از آنها استفاده کنیم.
یکی از وظایف سنگینی که در راستای رسیدن به این هدف عظیم (ساخت آی سی) بر عهده مهندسان نرم افزار است. ساخت کامپایلر زبان Verilog است.
چرا با وجود نرم افزارهای شبیه ساز و محیط های طراحی مدار که از زبان Verilog پشتیبانی می کنند، ما باید خودمان کامپایلر این زبان را بسازیم؟ جواب این است که فرض کنید مهندسان نانوی ما بتوانند نقشه مدار را در ابعاد نانو پیاده کنند. نقشه مدار کجاست؟ برای پیاده سازی مداری که فقط از یک لایه سیم (اتصالات بین ترانزیستورها) تشکیل شده باشد، حداقل به هفت نقشه نیاز داریم. این وظیفه نرم افزار طراحی مدار است که این هفت نقشه را، از روی نقشه مدار که با زبان Verilog توصیف شده، ساخته و برای دستگاهی که ماسک را میسازد، ارسال کند. دستگاهی که ماسک را میسازد، یک مدار الکترونیکی دارد که این مدار فقط می تواند با نرم افزار مربوطه ارتباط برقرار کند نه با هر نرم افزاری. بنابراین چون نرم افزارهای موجود نمی توانند چنین کاری برای ما انجام دهند و با دستگاه فرضی که ما خواهیم ساخت، ارتباط برقرار کنند، ما باید خودمان نرم افزار مربوطه را بسازیم. البته برای بنده و امثال بنده که عادت کردیم از کامپلرهای آماده رایگان (با میلیون ها قطعه آماده) استفاده کنیم، اینکار بسیار بسیار سخت است. خوب بالاخره هر که طاووس خواهد جور هندوستان کشد. اونایی که می خواند کشورشون سربلند باشه و بیشتر از این از قافله تکنولوژی عقب نمونه بسم ا... . شروع کنید اگه ما مهندس الکترونیک نیستم مهندس کامپیوتر که هستیم. نظر بدید. برای ساخت این کامپایلر از چه نرم افزاری استفاده کنیم؟ منابع مطالعاتی چی سراغ دارید؟

[H_afkhami60]

دوست من حتی مرحله اولش که ساخت کریستال برای ویفر رو هم هست مطمئن باش که نه ما، حتی خیلی از کشورهای صنعتی دنیا هم نمی تونن انجام بدن، بهتره در مورد نحوه ساخت کریستالها و .. که توی این صنعت استفاده میشن تحقیق کنید. اصلا همین تهیه سیلیکونش یه تشکیلات برای خودش داره که اگر فیلم هاش رو ببینید متوجه میشید. شما حتی نقشه های دستگاه هاش رو هم داشته باشید نمی تونید کامپوزیت ها و آلیاژهای لازم برای ساختش رو تامین کنید و حتی اگر اینها رو هم تامین کنید باز به خاطر تجهیزات خاص مورد نیاز به احتمال زیاد نمی تونید برش بدید و ذوب و یا حتی قالب گیری کنید. خلاصه کلام حتی دستگاهی لازم اینکار رو هم با بودن نقشه و مواد و ... نمی تونیم بسازیم.

از نظر آمریکایی ها ما 100 سال با این نقطه که اونها هستن فاصله داریم و البته اگر به 100 سال پیش اونها برگردیم و بهشون نگاه کنید که چه کارهایی می کردن مطمئن می شید که درسته. کشورهایی که حتی توی این زمینه هم فعال بودن (آلمان به عنوان مثال ) توی این 20 ساله فعالیتشون رو قطع کردن و یا به کمک شرکتهای آمریکایی دارن انجام میدن.

نمی گم بیخیال بحث شید اما از مطمئن بودن و کلمه های مشابه اون دست بردارید که الان بیشتر از نصف مشکلهای ما بخاطر این اطمینان کاذب هست. باید قبول کنیم که عقب موندیم. مشکل داریم اون موقع هستش که می تونیم پیشرفت کنیم. ما الان حتی توی نرم افزارش هم موندیم چه برسه به سخت افزار.

پویا جان، برادر من، شخص بنده هر کجا گیر می کنم با خودم می گم مگه تو دین و ایمون نداری؟ مگه مخزن همه علما پیش امام زمون نیست؟ تو که بی کس و کار نیستی. برو از امام زمان بخواه کمکت کنه. یه ذره از علمشو در اختیارت بگذاره ...

یه مشکلی که اینحا هستش اینه که زبان VERLOG برای توصیف سخت افزار هست و نه ساخت اون چون توی ساخت حتی فاصله سیم ها و قطرشون مهم هست که بهش میگن سازمان کامپیوتر. پس اگر کسی گفته از verilog تونسته دای بسازه دروغ محض گفته.

نرم افزاری که دکتر درستی و دوستانشون از اون استفاده کردند، توسط شرکت تایوانی در اختیار اونها قرار گرفته. نرم افزارهای اینچنینی علاوه بر ایجاد محیطی برای توصیف سخت افزار به زبان Verilog، امکان شبیه سازی و تست بنچ را به طراح می دهند. در مرحله شبیه سازی از کتابخانه هایی که همین شرکت ارائه کرده استفاده شده. مثلاً تاخیر گیت ها بر اساس نمونه واقعی که این شرکت با استفاده از آن تکنولوژی قادر به ساخت آنهاست، در اختیار قرار گرفته. این نرم افزار در پایان فایلی با فرمت GDSII (بخوانید جی دی اس تو) برای ارسال به کارخانه سازنده تراشه تولید می کند.

[pswin.pooya]

پویا جان، برادر من، شخص بنده هر کجا گیر می کنم با خودم می گم مگه تو دین و ایمون نداری؟ مگه مخزن همه علما پیش امام زمون نیست؟ تو که بی کس و کار نیستی. برو از امام زمان بخواه کمکت کنه. یه ذره از علمشو در اختیارت بگذاره ...

یه مشکلی که اینجا وجود داره اینه که اول از همه مخزن تمامی اسرار و علم های دنیا خدا هست و تکیه کردن به غیر اون کفر به شماره میره. مورد بعدی اینه که خدا زمانی که خواستش کمک کنه بزرگترین اون رو کرد و شما قدرت فکر کردن، تامل و ... رو داد که بزرگترنیش مغز شما بود پس وقتی محبتی به این بزرگی به شما داده انتظار داره شما ازش کمال استفاده رو به بهترین شکل ممکن بکنید و این وسط هرکسی بهتر از محبتهای اون استفاده کنه خدا بیشتر دوستش داره. نه کسی رو که منتظر امداد غیبی باشه. البته باز خود اون بهتر می دونه صلاح چیه و ما حق نداریم اینجوری قضاوت کنیم. حداقل من تا اونجا که می دونم ما باید بدون هیچ انتظار خاصی به بهترین شکل از محبت های داده شده استفاده کنیم اگر ما از محبت هاش استفاده کردیم و کافی نبود مطمئن باشید کمک میکنه.

نرم افزاری که دکتر درستی و دوستانشون از اون استفاده کردند، توسط شرکت تایوانی در اختیار اونها قرار گرفته. نرم افزارهای اینچنینی علاوه بر ایجاد محیطی برای توصیف سخت افزار به زبان Verilog، امکان شبیه سازی و تست بنچ را به طراح می دهند. در مرحله شبیه سازی از کتابخانه هایی که همین شرکت ارائه کرده استفاده شده. مثلاً تاخیر گیت ها بر اساس نمونه واقعی که این شرکت با استفاده از آن تکنولوژی قادر به ساخت آنهاست، در اختیار قرار گرفته. این نرم افزار در پایان فایلی با فرمت GDSII (بخوانید جی دی اس تو) برای ارسال به کارخانه سازنده تراشه تولید می کند.

امکان تست بنچ مارک، توصیف سخت افزار و ... در تمامی نرم افزارهای بازار وجود داره که بارها اینجا من لیستش کردم زمانی که شما داری سخت افزار رو توصیف می کنی "معماری کامپیوتر" رو انجام دادی اما زمانی که داره اون رو پیاده سازی میکنی داری "سازمان کامپیوتر" رو انجام میدی. به عبارت دیگه توی معماری مثلا قطر سیم یا پهنای و حتی جنسش مهم نیست اما این در مورد سازمان صدق نمی کنه در فرکانس بالا یک سیم هم تبدیل به خازن، هم سلف، هم مقاوت و ... میشه (البته بجای سیم شاید بهتر باشه بگیم ترک). یکی از مشکلهای حاد دیگه در سازمان کامپیوتر فاصله اجزا از هم هست که می بینیم در معماری corei شرکت اینتل چند تا پایپ لاین مخصوص برای همین سیم های دور از هم گرفته شده. یه مورد دیگه کلاک رسانی هم زمان هست که یه تکنیک اون قرار دادن بافرهای not متوالی برای اینکار هستش. یه مورد دیگه تامین انرژی قطعات هست چون نمیشه سیم های توان به به راحتی جابجا کرد، مثلا بیشتر از نصف پایه های زیر پردازنده ها مربوط به vcc و gnd هست. اینها همه در کنار هم شاید یک درصد مشکلات سازمان کامپیوتر نباشن. که تا اونجا می دونم شرکت های معتبر دنیا اینکار رو هم دستی و هم نرم افزاری انجام میدن و اصولا چیزی به اسم یک نرم افزار مجتمع یکجا وجود نداره. و verlog و ... فوقش به درد fpga می خوره.

بیخودی نمی گن تکنولوژی اتمی یک باشه تکنولوژی تولید پردازنده 100 هست. همنطور که گفتم حتی قدرتهای اقتصادی دنیا هم جرات نمی کنن توی این زمینه سرمایه گذاری کنن و ترجیح میدن معماری رو انجام بدن و بقیه رو بسپارن به شرکت های دیگه. اگر همه چی به همین راحتی که دکتر می گه بودش الان اپل، سامسونگ و ... همه پردازنده های اختصاصی خاص خودشون رو داشتن. حتی اوراکل هم از هسته SPARC استفاده کرد برای پردازنده هاش. پروفسور پترسون که توی دنیا شهرت داره می گه اگر کمک اینتل نبودش من نمی تونستم MIPS رو طراحی کنم.

البته اینم اضافه کنم که شرکتهای تابوانی و ... هم سیلیکون دای سفارشی میزنن (در حد میلیون دلار هم پول می گیرن) اما تنها شرکتهای کمی اونم معمولا با هسته های آماده سفارشی شده اینکار رو میکنن. ضمنا اضافه کنم همون شرکتها هم دارن از تکنولوژی آمریکایی استفاده میکنن و تکنولوژی نه اروپایی هست و نه مال خودشون. تنها کارخونه توی تایوان و ... هست.

[M_Ali_Safdari]

اختراع دوباره چرخ چه کمکی به استقلال و خودکفایی میکند؟
این چنین آرمان هایی هیجانی هستند یا واقعی؟
به صنعت هند نگاه کنید بد نیست. نه پردازنده ساختند و نه سیستم عامل و کامپایلر نوشتند.
اصرار ژاپن به ساخت پردازنده (Motorola) چقدر موفق بوده است؟
آیا کاری که ژاپن توفیق زیادی نیافته در ایران موفق خواهد بود؟
اگر به فکر استقلال و خودکفایی و سایر موارد خوش رنگ و لعاب این چنینی هستید، پول ساز بودن اولین شرط است.

[pswin.pooya]

اختراع دوباره چرخ چه کمکی به استقلال و خودکفایی میکند؟

با این تقریبا موافقم. درسته که کمک به استقلال و ... نمی کنه اما به تجربه و علم کمک می کنه. هر دانشجویی باید چنین تلاشهایی داشته باشه. نباید به جریان آرمانی نگاه کرد که مثلا بشینیم یه کامپایلر یا پردازنده بسازیم که از دینا جلو بزنیم و ... بلکه باید اینها رو تجربه کرد که درصوت نیاز از علم موجود استفاده کرد. فعلا من فکر نمی کنم با توجه به موادری هست که احتیاجی به ساخت این موارد باشه.

این چنین آرمان هایی هیجانی هستند یا واقعی؟

مونده به وضعیت تکنولوژیک و اقتصادی جامعه

اصرار ژاپن به ساخت پردازنده (Motorola) چقدر موفق بوده است؟

موتورلا شرکت ۱۰۰ درصد آمریکایی هست و خیلی خیلی خیلی موفق بوده. پردازنده های مک های قدیمی موتورلا بودن.پردازندههای نظامی و صنعتی زیادی رو تولید کرد. اگر فقط شیش ماه زودتر پردازنده های خودش رو طراحی می کرد الان به جای x86 داشتین از پردازنده های اون استفاده می کردین که اپل اینکار رو کرد و موفق بود. می شه گفت فقط از نظر زمانبندی معمولا شرکت موتورلا مشکل داشت اما در ابعاد غیر تجاری روزمره خیلی موفق بوده.

آیا کاری که ژاپن توفیق زیادی نیافته در ایران موفق خواهد بود؟

در مورد بحث پردازنده ها تحقیق کنید. پردازندهای مثل سیستم عامل ها محدود به PC نیستن. تلوزیون و موبایل و ... که شما استفاده می کنید همه پردازنده دارن اما خب ژاپنی ها برای توی بازار موندن سعی کردن که از گزینه های آمریکایی استفاده کنن اما در عین حال تکنولوژی رو داشتن و دارن. ژاپن حدود ۷ درصد از تکنولوژی دنیا رو به صورت انحصاری در اختیار داره و آمریکا ۲۷ درصد. بعد از اونا آلمان با ۳ درصد اینا هست (که البته روز به روز داره بیشتر می شه)

اگر به فکر استقلال و خودکفایی و سایر موارد خوش رنگ و لعاب این چنینی هستید، پول ساز بودن اولین شرط است.

موافقم

[reza_noei]

اختراع دوباره چرخ چه کمکی به استقلال و خودکفایی میکند؟
این چنین آرمان هایی هیجانی هستند یا واقعی؟
به صنعت هند نگاه کنید بد نیست. نه پردازنده ساختند و نه سیستم عامل و کامپایلر نوشتند.
اصرار ژاپن به ساخت پردازنده (Motorola) چقدر موفق بوده است؟
آیا کاری که ژاپن توفیق زیادی نیافته در ایران موفق خواهد بود؟
اگر به فکر استقلال و خودکفایی و سایر موارد خوش رنگ و لعاب این چنینی هستید، پول ساز بودن اولین شرط است.

یه بنده خدایی میگفت از همکارهامون رفته بودن کانادا ازشون پرسیدن از کجا تشریف آوردید بعد همکار این بنده خدا میگه از ایران
طرف هم نه گذاشت و نه برداشت گفت شما یا پزشک هستید یا مهندس !!
بحث چرخ و اختراع و اینطور چیزها نیست مسئله بزرگ تر از این حرف هاست ما همین الان تو دانشگاهمون بیش از 10،000 پروژه دانشجویی داریم
یک نفر هست که بگه اگه این 10،000 پروژه صرف گرفتن نمره انجام نمیشد چه میشد ؟؟

هیچ کس

معلومه چون برای ما هیچ مسیر راهی ترسیم نشده، نتها برای ما برای هیچ کدام از رشته های تحصیلی !!!

این رو از یک بنده خدایی نقل میکنم خیلی جالبه :
اگه یک دانش آموز مقطع متوسطه هوش بالایی داشته باشه بهش میگن برو رشته ی ؟؟ بله ریاضی
اگه یکم ضعیف تر باشه بره فلان رشته و آخرش اگه دیدن کلاً هیچی به هیچی میفرستنش انسانی (:

جالبه رشته انسانی رشته ایه که متفکران یک جامعه در آن تحصیل میکنند ولی ....

خوب چه میشه کرد؟

ما باید خودمون دست بکار بشویم و نیاز کشور را شناسایی کنیم من نمیدونم ساخت پردازنده برای ما لازمه یا لازم نیست چون واقعاً اطلاعی از نیازهای کشور هم ندارم.
ولی قطعاً در کشور ما در هر حوزه ای نیازهایی هست که باید توسط خود ما شناسایی بشه.
(راحت بگم تو کشوری که جز پز دادن دغدغه ی بزرگتری برای مسئولین کلان کشور وجود نداره اوضاع ما چیزی در حد فاجعه است)

زمان میبره و فکر میکنم این راه (شناخت ظرفیت ها و نیازهای بلقوه کشور) وظیفه ی ماست و ما باید پلی برای نسل آینده باشیم.

الان به این جمله که "این کشور را شخص امام زمان بصورت غیبی نگه داشته" پی میبرم چون واقعاً اوضاع افتضاح تر از این حرفهاست.

[H_afkhami60]

سلام مهندسان عزیز

خوب خدا را شکر بنده هنوز زنده هستم. شاید بعضی دوستانی که این تاپیک را دنبال می کردند فکر کردند که بنده دیگه بی خیال این بحث ها شدم. باید عرض کنم که خیر بنده از آخرین پستی که گذاشتم تا حالا یک روز هم بی خیال این ماجرا نشده ام و از اون روز تا حالا دارم الکترونیک می خونم و انشاء ا... مهر سال آینده دانشجوی مقطع ارشد رشته الکترونیک خواهم بود. علاوه بر این با مرکز مدار مجتمع ایران (ICIC) در ارتباط هستم و نرم افزارهای مورد نیاز برای طراحی آی سی را ازشون دریافت کردم و مدتی باهاشون کار می کنم. که البته این یکی از قدم هایی است که بنده برداشتم و قدم های بسیاری باقی مانده. مطالعات زیادی در مورد روند ساخت آی سی داشتم. کار بسیار پیچیده و های تک است. یک قلمش بدست آوردن سیلیسیم با خلوص ۹۹ درصده و ... کار بسیار پیچیده و سخت است. اما از قسمت های کوچک تشکیل شده که فهم هر کدام یک قدم ما را به هدف نزدیک می کند. هر راهی هرچقدر هم طولانی از قدم های کوچک تشکیل شده.

اختراع دوباره چرخ

دوست عزیز این عبارت از مبنا غلط است. چون اختراع به معنی ساختن دستگاهی است که تابحال ساخته نشده. وقتی دستگاهی ساخته شد آنوقت اگر دیگران هم توانستند مثل آنرا بسازند به کار آنها دیگر اختراع گفته نمی شود.

بنابراین هدف ما این است که دستگاه یا روندی را که دیگران اختراع کردند یا ساختند ما هم بسازیم تا بتوانیم مستقل باشیم و به دیگران وابسته نباشیم و ثابت کنیم که ما هم می توانیم. آنوقت فرزندان ما هرکجای دنیا که بروند با افتخار خواهند گفت ما ایرانی هستیم. نه اینکه از گفتن این جمله خجالت بکشند. وظیفه ما این است که تلاش خود را بکنیم و نتیجه را به خدا واگذار کنیم. با دست روی دست گذاشتن به هیچ جا نمی رسیم. منتظر معجزه نباشید.

[m.j_banitaba]

اختراع دوباره چرخ

دوست عزیز این عبارت از مبنا غلط است. چون اختراع به معنی ساختن دستگاهی است که تابحال ساخته نشده. وقتی دستگاهی ساخته شد آنوقت اگر دیگران هم توانستند مثل آنرا بسازند به کار آنها دیگر اختراع گفته نمی شود.

ببخشید فکر کردم شاید لازم باشه این رو بگم .
این عبارت البته به در نگاه اول شاید غلط باشد ولی به کار بردن آن بی دلیل نیست.
این عبارت جهت طعنه زدن به نظام بالندگی در کشور به کار می رود. زیرا برادرانی در همین نزدیکی هستند که وقتی دو خط کد میزنن مورد عنایت قرار می گیرند وبا عناوینی چون یک مبتکر ایرانی ، یک نابغه ایرانی ، یک دانشمند و مخترع ایرانی براشون نوشابه باز می شود ولی دانشمندان گمنامی در این ملک هستند که با سیلی صورت خود را سرخ می کنند و هر از چند گاهی که ناله ای از سر سوز سر می دهند با عناوینی چون سیاه نماها ، آدمهای بد بین و چیزهایی که در حضور دوستان از گفتنش شرمم می آید مورد تفقد قرار می گیرند.
عدم توانایی مدیران در ارزش یابی صحیح طرح ها باعث بیان عبارات فوق است.

[H_afkhami60]

سلام

باز دوباره دلو به دریا زدم و دست به قلم شدم. اونقدر مطلب تو ذهنم هست که نمی دونم از کجا شروع کنم. اما تصمیم گرفتم با یک بحث غیر احساسی شروع کنم. توی یادداشت های قبلی پرسیده بودم که چطور پردازنده های AMD می تونند دستورات پردازنده های Intel را اجرا کنند؟ مگه آپکداشون مثل همه؟
یکی و دوماه پیش به جواب این سوال رسیدم. بله آپکداشون مثل همه و هیچ شبیه سازی در کار نیست. به مرور که اینتل دستورات جدید را اضافه کرده AMD هم اون دستورات را با همان آپکد به پردازنده خودش اضافه کرده. حتی در برهه ای یک سری دستورات را AMD اضافه کرده و اینتل خودش را بروزرسانی کرده.
بنابراین اگر می خواهید پردازنده شما توانایی اجرای سیستم عامل ویندوز و لینکوس و نرم افزارهای تحت ویندوز و لینکوس و کلاً تمام برنامه هایی که بر اساس پردازنده های اینتل ساخته شده اند، را داشته باشد، باید پردازنده شما تمام دستورات آنها را داشته باشد و آپکد این دستورات هم با پردازنده های اینتل یکی باشد. فایده این کار این است که پس از ساخت پردازنده کار شما خیلی خیلی راحتر می شود. البته کاملاً راحت هم نمی شود. خیلی خیلی راحت می شود چون دیگر نیازی به طراحی اسمبلر و کامپایلر و سیستم عامل و نرم افزارهای کاربردی برای این پردازنده نیست و این نرم افزارها بدون کامپایل مجدد روی پردازنده شما قابل اجرا هستند. کاملاً راحت نمی شود چون باید مادربوردی برای این پردازنده طراحی شود که البته طراحی این مادربورد می تواند به موازات طراحی پردازنده انجام شود.

خب اگه شما یک چنین پردازنده ای طراحی کردید می تونید الان با یک مبلغی حدود 50 تا 60 میلیون تومن (به ازاء هر یک سانتی متر مربع) ساخته شده اونرا تحویل بگیرید. اگه تعداد 1 میلیون از اونرا سفارش بدید، میشه دونه ای 50 تا 60 تومن (به ازاء هر یک سانتی متر مربع). مثلاً اگه مساحت آی سی شما بعد از طراحی شد 4 سانتی متر مربع، هزینه ساخت اون 4 برابر مبلغ بالا میشه. این یک واقعیته. البته شاید بعضی ها باورشون نشه، اما واقعیته. البته یک شرطه بزرگ دیگه هم هست و اون اینه که اون شرکت خارجی به شما نگه شرمنده شما تحریم هستید و یک مسئله دیگه اینکه قیمت های بالا بر اساس قیمت دلار بالا و پائین میشه.

[H_afkhami60]

بازم سلام

اما ادامه بحث. راه دوم اينه که پردازنده را خودمون بسازيم. يعني همون راهي که از اول تصميم به طي کردن اونرا داشتيم. خوب من الان يک ساله که دارم الکترونيک مي خونم و تمام درسهاي ليسانس رشته الکترونيک را که بچه هاي الکترونيک حداقل 4 سال طول ميکشه اونها را بخونند من توي اين يکسال خوندم به غير از مخابرات 1 و 2 و الکترونيک 3. خب چطوري تونستم اينکارا انجام بدم؟ اولاً حدود 40درصد درسهاي کامپيوتر و الکترونيک مشابه. دوماً من مجبور نبودم مثل دانشجوي بدبخت وقتما صرف حفظ کردن فرمولها بکنم البته نه اينکه سرسري از مطالب بگذرم. ثالثاً و مهم تر از همه اينکه توي اين يکسال حداقل روزي 4 الي 5 ساعت بطور ميانگين مطالعه داشتم. شايد پيش خودتون فکر کنيد که حتماً من بيکار بودم که روزي 4-5 ساعت مطالعه مي کردم. نه دوستان، اين 4-5 ساعت همون وقتي است که 99 درصد مردم اون را صرف هدر دادن در شبکه هاي اجتماعي، تماشاي همه برنامه هاي تلويزيون] مهماني رفتن و مهماني دادن مي کنند يا سه شنبه ها ميرن شمال شلوارک مي پوشند لب ساحل، جوج مي خورند با نوشابه.
خب در اين مدت که من براي هدف بزرگ خودکفا کردن کشور در ساخت آي سي و بدنبال کسب اين افتخار براي مملکت بودم، مورد لطف دوستان و اطرافيان قرار گرفتم و 99 درصد از ايشان به شدت منو حمايت کردند. چطوري؟ خيلي راحت. با زبونشون. اونقدر حمايت کردند که چندين بار با خودم گفتم مگه تو احمقي که داري براي اين مردم اينقدر خودتو به آب و آتيش مي زني و خودتو اذيت ميکني؟ ....

بگذريم.
نهايتاً من الان مهندس برق هم هستم البته نه از لحاظ مدرک بلکه از لحاظ معلومات. اينا را گفتم که يک وقت کسي فکر نکنه ما يک عده جوون هستيم که از روي هوس تصميم گرفتيم که پردازنده بسازيم و اينکه کار راحتيه. کار خيلي سختيه. اونم تو فضايي که هيچ کس به شما کمک نمي کنه. باور کنيد خيلي سخته که وقتي همه به فکر گل و گشت و خوشگذروني هستند شما بخواي اوقات فراغتت را به تحقيق و مطالعه بگذراني. البته خيلي از اوقات فهميدن سوالات ذهني شما که مدتها دنبال جواب آنها بوديد و آنرا پيدا مي کنيد بسيار لذت بخش است.

فعلاً خداحافظ

[pswin.pooya]

نهايتاً من الان مهندس برق هم هستم البته نه از لحاظ مدرک بلکه از لحاظ معلومات. اينا را گفتم که يک وقت کسي فکر نکنه ما يک عده جوون هستيم که از روي هوس تصميم گرفتيم که پردازنده بسازيم و اينکه کار راحتيه. کار خيلي سختيه. اونم تو فضايي که هيچ کس به شما کمک نمي کنه. باور کنيد خيلي سخته که وقتي همه به فکر گل و گشت و خوشگذروني هستند شما بخواي اوقات فراغتت را به تحقيق و مطالعه بگذراني. البته خيلي از اوقات فهميدن سوالات ذهني شما که مدتها دنبال جواب آنها بوديد و آنرا پيدا مي کنيد بسيار لذت بخش است.

یه روزی یک فرزانه چینی بود که شاگردی هشت ساله داشت. این شاگرد به تمام علوم زمان خودش مسلط بود و وقتی هشت سالش تمام شد پیش استاد رفت و گفت دیگر چیزی نماده که من یاد بگیرم. استاد لبخندی زد و گفت همراه من بیا. هر دو راهی شهر شدن و وقتی که به اولین کوچه رسیدن دو نفر رو دیدن که بازی go بازی می کردن. پیر فرزانه از شاگرد پرسید آیا این بازی رو بلدی؟ شاگرد گفت من هم بلدم و هم تمام ترفندها را می دانم. بنابراین شاگرد با یکی از این دو مرد روستایی شروع به بازی کرد و پست سر هم شاگرد از این مرد روستایی که سواد نداشت باخت. پیر فرزانه رو به شاگرد کرد و با لبخند دیگر گفت تو تنها یادگرفته ای ولی تجربه نکردی.

هرچند که من هیچ خروجی از شما ندیدم و شاید زود قضاوت کرده باشم. اما از روی گفته های شما نتیجه گیری کردم. کلا من برام سواله که چطور ادعا می کنی که یک ساله مهندس الکترونیک شدی و یا حتی 4 ساله مهندس کامپیوتر. اگر فقط همون مهندس واقعی کامپیوتر بودی باید تا الان می تونستی خیلی چیزها رو بسازی. مثلا همون کامپایلر، سیستم عامل و ... و اونها برات هدف نبودن. واقعیت اینه که شما فقط درسها رو خوندی. هنوز خیلی مونده تا ... من قضاوتم از روی این بوده که هنوز متوجه حجم کار و ... نشدی.

[H_afkhami60]

... و اما ادامه ماجرا.
واحد سازنده مدارات آنالوگ op amp ها یا تقویت کننده های عملیاتی هستند، همانطور که واحد سازنده مدارات دیجیتال گیت های منطقی هستند. آی سی ها شامل سه گروه هستند: آنالوگ، دیجیتال و ترکیبی. داخل پرانتز عرض کنم که منظور ما از آی سی ها مدارهای مجتمع هستند که نمونه های خیلی مجتمع آنها که هماکنون تولید می شوند و شامل میلیون ها قطعه از جمله ترانزیستورهای مختلف، مقاومت، خازن، سلف هستند، VLSI ها هستند. پردازنده ها جزء گروه آی سی های دیجیتال هستند و البته پیچیده ترین آنها. البته نرم افزارهای طراحی این پیچیدگی را برای طراح آسان می کنند. ایجاد تکنولوژی ساخت آی سی یعنی ایجاد تکنولوژی ساخت همه انواع آی سی اعم از دیجیتال، آنالوگ و ترکیبی. مهمترین مسئله در ایجاد تکنولوژی ساخت آی سی این است که شما فکر نکنید همینکه بدانید برای ساخت آی سی چه مراحلی را باید طی کنید، کافی است. مثلاً شما می دانید که باید برای ساخت لایه +P یا -P ، روی سلسیوم یک لایه فتورزیست قرار داد و بعد با قرار دادن ماسک مورد نظر که نقشه آن لایه است، تحت اشعه ماوراء بنفش قرار گیرد و ... آیا همین کافیست؟ جواب منفی است. بدلیل اینکه شما باید این مراحل را بصورت ماشینی انجام دهید. زیرا ابعاد کار نانو است و شما قادر نخواهید بود این مراحل را با وسایل مکانیکی و بصورت دستی انجام دهید.البته می توان بعنوان آزمایش، مثلاً یک نمونه ترانزیستور با استفاده از نانوسکوپ ساخت، اما برای صنعتی نمودن فرآیند، این روش جوابگو نیست و امکان ندارد. بنابراین یکی از مهمترین قسمتهای مسئله، طراحی و ساخت ماشین آلاتی است که این فرآیندها را طبق نقشه های مدار بصورت خودکار انجام دهند.

شاید بعضی دوستان ناآگاه هنوز هم در مورد اهمیت و بزرگی ساخت آی سی ها تردید داشته باشند. برای آگاهی این گروه از دوستان چند جمله عرض می کنم که:
شما نگاه کنید کشورهای پیشرفته جهان به چه دلیل پیشرفته نامیده می شوند. خیلی واضح است که شاید حدود 95 درصد پیشرفت جهان، بصورت مستقیم و غیر مستقیم به پیشرفت در علم برق، مدارهای الکترونیک و کامپیوتر مربوط است و دلیل پیشرفت اینها نیز 95 درصد مدیون تولد تراشه ها یا همان آی سی ها هستند. امروز شما هیچ برد الکترونیکی حتی ساده را هم نمی توانید پیدا کنید که لااقل یکی دو تا تراشه در آن بکار نرفته باشد. بنابراین با توجه به اینکه تراشه ها مغز متفکر و رئیس تمام بردهای الکترونیکی و به عبارتی مغز متفکر دنیا هستند و دارند دنیا را اداره می کنند، طبیعی است که هر کشور دارای این فن آوری خود را کشوری پیشرفته بداند و کشورهای فاقد این فن آوری را کشورهای جهان سوم و عقب افتاده قلم داد کند. در مورد مسائل امنیتی و نظامی نمی خوام صحبت کنم که چطور یک تراشه 4 میلیمتری می تواند کشوری را نابود کند. علاوه بر جنبه علمی و امنیتی بسیار بالای ای قضیه، جنبه اقتصادی و تجاری آن، بسیار حائز اهمیت است. مهندسان الکترونیک ما هماکنون حتی در مقطع کارشناسی توانایی طراحی بسیاری از تراشه ها را دارند و به گفته دکتر عطاردی، استاد دانشگاه صنعتی شریف، ایران جزء 10 کشور اول جهان در طراحی تراشه است. اما با توجه به اینکه ساخت تراشه بیرون از کشور انجام می شود و بعد از طراحی باید از شرکت های خارجی برای ساخت استفاده کرد، که هزینه بالایی دارد و از عهده دانشجو ها و مهندسان ما برنمی آید، همچنین به واسطه عدم همکاری برخی از این شرکت های خارجی به دلیل تحریم، ما هماکنون از این استعداد بالقوه هیچ استفاده ای نمی کنیم. بنابراین وقتی این تکنولوژی در داخل کشور پیاده شود، علاوه بر اینکه از خروج ارز جلوگیری می کند باعث خودکفایی ما خواهد شد، باعث ایجاد انگیزه در دانشجویان الکترونیک و کامپیوتر خواهد شد، چون می بینند می تونند ایدهاشون را عملیاتی کنند و قطعاً باعث تحولات بزرگی از جمله خودباوری، ایجاد اشتغال، تولید ثروت، افزایش غرور ملی و اعتماد بنفس بیشتر خواهد شد.


در ابتدای کار (سال 93) هدف ما ساخت پردازنده بود ولی الآن هدف ساخت آی سی است که پردازنده هم یک نوع آن است. دانش ما آنقدر در این زمینه پائین بود که فکر می کردیم که فرآیند طراحی و ساخت پردازنده شبیه فرآیند طراحی و ساخت مدارهای معمولی است. اما حالا می دانیم که:
1- نرم افزارهای مورد نیاز برای طراحی آی سی و مدارهای معمولی متفاوت هستند و این بدلیل نیازهای متفاوت آنها است. به عنوان مثال بسیاری از مسائلی که در طراحی مدارهای معمولی اهمیتی ندارند مانند قطر سیم ها، طول سیم ها، فاصله قطعات از یکدیگر، توزیع گرما در سطح مدار و ... در طراحی آی سی با اهمیت هستند و باید مورد توجه قرار گیرند. البته این مسائل بصورت خودکار توسط نرم افزار بررسی می شوند و درصورت عدم هماهنگی با قوانین طراحی کارخانه به طراح گزارش می شوند.
2- در طی فرآیند طراحی و ساخت مدارهای معمولی بعد از اینکه طراحی شماتیک و Layout مدار تمام شد و برد مدار چاپی (PCB) آمده شد، بسته به طراحی که از قطعات پایه دار استفاده شده باشد یا قطعات SMD ، فرآیند مونتاژ و لحیم کاری می تواند دستی یا ماشینی باشد، اما فرآیند ساخت آی سی ها بسیار متفاوت است و قطعات، سیم ها و عایق های بین آنها طی چندین مرحله بر روی برد آی سی (Die) ساخته می شوند.
3- در طراحی و ساخت مدارهای معمولی بسیاری از آزمایش ها به منظور اطمینان از صحت عملکرد مدار می تواند بعد از ساخت نمونه اولیه انجام گیرد، بدلیل اینکه به قسمت های داخلی مدار علاوه بر خروجی ها و ورودی ها دسترسی داریم. اما در مورد آی سی، شما فقط بعد از ساخت به ورودی ها و خروجی ها دسترسی دارید.
4- Layout مدارهای معمولی نقشه سیم کشی مدار است اما Layout آی سی علاوه بر نقشه سیم کشی، حاوی ساختمان داخلی قطعات مدار هم هست.

در مورد پیچیدگی فرآیند ساخت آی سی در یادداشت بعدی عرائضی خواهم داشت. فعلاً خدانگهدار

[H_afkhami60]

هرچند که من هیچ خروجی از شما ندیدم و شاید زود قضاوت کرده باشم. اما از روی گفته های شما نتیجه گیری کردم. کلا من برام سواله که چطور ادعا می کنی که یک ساله مهندس الکترونیک شدی و یا حتی 4 ساله مهندس کامپیوتر. اگر فقط همون مهندس واقعی کامپیوتر بودی باید تا الان می تونستی خیلی چیزها رو بسازی. مثلا همون کامپایلر، سیستم عامل و ... و اونها برات هدف نبودن. واقعیت اینه که شما فقط درسها رو خوندی. هنوز خیلی مونده تا ... من قضاوتم از روی این بوده که هنوز متوجه حجم کار و ... نشدی.

هرچی من دنبال حاشیه نیستم مثل اینکه دوستان حاشیه براشون مهمتر از متنه. آخه عزیز من تو ایران کی تا حالا (در این زمینه ها) خروجی داشته که من یکی نداشتم. شما چطور به خودت اجازه می دی راحت، بدون هیچ شناختی در مورد سطح علمی دیگران اظهار نظر کنی؟ مگه شما خودت چه گلی به سر این مملکت زدی؟ ساختن کامپایلر و سیستم عامل در کشوری که ویندوز و نرم افزارهای ساخت برنامه نویسی را با 500 تومن برات رایت می کنند یک کار عاقلانست؟ اگه فکر می کنی ساخت سیستم عامل خیلی کار خفنیه اشتباه می کنی. برای کسی ساخت سیستم عامل خیلی بزرگ جلوه می کنه که سطح علمش پائینه، سطح فکرش پائینه، که ظرفیتش خیلی کوچیکه. ی مورچه آب افتاده بود توی لونش داد می زد دنیا را آب برد. نه بابا خونه تو کوچکه. ساختن کامپایلر و سیستم عامل بدون داشتن پردازنده یعنی بناکردن ساختمون روی آب. که البته بنده علم ساختنشونا دارم.

جنابعالی به من می گی متوجه حجم کار نشدی. نه اینکه شما شدی. پس جواب این سوال ها را بده.

1- می تونی سیلسیوم 99 درصد بدست بیاری؟
2- میتونی سطح ویفر را چنان صیقل بدی که بزرگترین چاله اون 10 نانومتر عمق داشته باشه؟
3- میتونی یک مربع 20 نانومتر در 20 نانومتر روی سطح ماسک بکشی؟
4- میتونی بدون کریستال یک کلاک درست کنی؟
4- میتونی با ترانزیستور و مقاومت یک فلیپ فلاپ درست کنی؟
5- میتونی یک نوسانساز کنترل شونده با ولتاژ درست کنی؟
.
.
.


حرف آخر اینکه مهندس الکترونیک شدن با مهندس لحیم کاری شدن فرق داره و همانطور که گفتم برای اونهایی که عادت کردن وقتشونا تو شبکه های اجتماعی و بازی و تفریح هدر بدند، باور اینکه من توی یکسال کتابای رشته الکترونیکا خوندم سخته. من که گفتم مهندس الکترونیک شدم نیتم این نبود که خودنمایی کنم. نیتم این بود که به مخاطبین اعلام کنم که ما داریم تلاش خودمونا می کنیم و بیکار ننشستیم و منتظر معجزه یا صدقه نیستیم.

ما از شما که مدیر بخش هستی انتظار یادداشت فنی داریم نه مسائل حاشیه ای.

[pswin.pooya]

ساختن کامپایلر و سیستم عامل در کشوری که ویندوز و نرم افزارهای ساخت برنامه نویسی را با 500 تومن برات رایت می کنند یک کار عاقلانست؟

ساختن پردازنده در کشوری که می شه به مراتب بهتر از اونش رو با کمتر 20 هزار تومن یا اصلا بزار پردازنده PC به قیمت 400 تومن تهیه کرد چی؟

بحث ساختن که نیست می گم اگر مهندس نرم افزار بودی باید می تونستی. اگر نمی تونی یعنی حتی به مهندسی نرم افزار هم تسلط نداری.

1- می تونی سیلسیوم 99 درصد بدست بیاری؟
2- میتونی سطح ویفر را چنان صیقل بدی که بزرگترین چاله اون 10 نانومتر عمق داشته باشه؟
3- میتونی یک مربع 20 نانومتر در 20 نانومتر روی سطح ماسک بکشی؟

بدون تعارف نه. دلیلی هم نداره که بخوام اینکار رو بکنم. و حتی بخوام هم، توی حیطه کاری من نیست. شما می تونید؟

4- میتونی بدون کریستال یک کلاک درست کنی؟
4- میتونی با ترانزیستور و مقاومت یک فلیپ فلاپ درست کنی؟
5- میتونی یک نوسانساز کنترل شونده با ولتاژ درست کنی؟

4. 555 رو برای اینکار می شه استفاده کرد. البته کلی روش دیگه هم هست

4-2. چرا نمی تونم؟! فکر کنم هر کسی مدار منطقی رو پاس کرده باشه بتونه. یا حداقل مدار دیجیتال رو البته تا اونجا که یادمه خازن هم لازم داره. بیخیال فلیپ فلاپ بیا گیت هم برات بسازم ;)

5. اگر اشتباه نکنم با LTC6990 می شد اینکار رو کرد.

ما از شما که مدیر بخش هستی انتظار یاداشت فنی داریم نه مسائل حاشیه ای.

دنبال بحث حاشیه ای نیستم. فقط دارم راهنمایی می کنم. کلا می خوام بگم مطمئن باش با نه تنها یک سال مطالعه نمیشه با 10 سال هم نمیشه وگرنه الان همه اینکار رو کرده بودن یا همه توی دنیا همه پردازنده داشتن. یکم واقع بینانه بودن خوبه.

ببین مواردی که توی پست قبلی گذاشتی خیلی ساده هستن. حتی یکنفر فصل اول یک کتاب معماری مثل کتاب پروفسور پترسون (کتابی که خیلی پیشنهادش می کنم) رو بخونه می تونه یاد بگیره. و یا یه جزوه مدار دیجیتال. حتی بیشتر از اون رو هم می تونه یاد بگیره.

مشکلی جدی که من دارم بر می گرده به چند تا موضوع:
1. ادعا: خیلی ها ادعا می کنن اما هیچ خروجی ندارن و بدتر از اون اینه که با این ادعا افراد دیگه ای که می تونن خروجی داشته باشن رو تحت تاثیر می زارن که دوستمون توی پست قبلی اشاره کرد.
2. ادعا 2: طرف (شما رو نمی گم) مدار منطقی خونده پست آموزش طراحی پردازنده می زاره. یکی نیست بهش بگی زمانی که توی نوشتن دستور printf گیر کردی، فکر ساخت پردازنده رو از کجا آوردی؟ (حالا قبلش فکر می کرد چند تا سیستم عامل هم بیرون داده )
3. آموزش و اطلاعات نادرست: بارها دیدم که دوستان چیزی بلد نیستن و یه کار اولیه کردن و فورا یه آموزش می زارن. بگذریم از اینکه کلی ایراد داره. یه بابایی یه شب اومده پیش من، من حدود 2 ساعت اینا براش ساختارهای مربوط به لینکر و ... رو توضیح دادم. فرداش دیدم یه ویدو 1080 گذاشته نت و نوشته آموزش کرک نرم افزار؟!! جالبتر اینه که همه چیز رو هم اشتباه توضیح می داد. بابا اینکار باعث گمراهی بیشتر جماعت می شه تا ...
4. ...

[H_afkhami60]

ساختن پردازنده در کشوری که می شه به مراتب بهتر از اونش رو با کمتر 20 هزار تومن یا اصلا بزار پردازنده PC به قیمت 400 تومن تهیه کرد چی؟

خب قطعاً 400 هزارتومن از 500 تومن خیلی بیشتره. خوبه شما خودت جواب خودت را دادی.

بدون تعارف نه. دلیلی هم نداره که بخوام اینکار رو بکنم. و حتی بخوام هم، توی حیطه کاری من نیست. شما می تونید؟

والا الکترونیک خوندن هم تو حیطه کاری من نبود ولی شد. حیطه کاری را خودمن تعیین می کنیم. این حیطه ها را می توان به متخصصان آن واگذار کرد و یا می توان در هر حیطه ای به قدر نیاز متخصص شد. بنده ترسی ندارم که برم فیزیک و نانو هم بخونم و دو سال یا سه سال هم در این زمینه ها مطالعه کنم و از اینکه دیگران بنده را مسخره کنند و باورم نکنند هم نمی ترسم. اما اگر دوستان شما در رشته های فیزیک و نانو فعالیت می کنند و رشتشون اینهاست، خب برید اونها را بیارید تا توی این بحث های ما شرکت کنند و برای این مسائل راهکار ارائه بدهند و یا در مورد آن تحقیق کنند. البته تفاوت تلاش و آزمایش در رشته فیزیک و نانو با کامپیوتر خیلی زیاده. اونها مثل بچه های کامپیوتر نمی تونند همه کارهاشون را با یک کامپیوتر و نرم افزارهای مربوطه راه بیاندازند.
من نگفتم که می تونم. بلکه منظورم این بود که بنده به حجم کار و میزان پیچیدگی اون واقفم.

. 555 رو برای اینکار می شه استفاده کرد. البته کلی روش دیگه هم هست

4-2. چرا نمی تونم؟! فکر کنم هر کسی مدار منطقی رو پاس کرده باشه بتونه. یا حداقل مدار دیجیتال رو البته تا اونجا که یادمه خازن هم لازم داره. بیخیال فلیپ فلاپ بیا گیت هم برات بسازم ;)

5. اگر اشتباه نکنم با LTC6990 می شد اینکار رو کرد.

منظورم اینه که بدون استفاده از آی سی های دیگه مثل 555 بسازی. هر چند بدون آی سی های دیگر هم افتخاری نیست.

ببین مواردی که توی پست قبلی گذاشتی خیلی ساده هستن. حتی یکنفر فصل اول یک کتاب معماری مثل کتاب پروفسور پترسون (کتابی که خیلی پیشنهادش می کنم) رو بخونه می تونه یاد بگیره. و یا یه جزوه مدار دیجیتال. حتی بیشتر از اون رو هم می تونه یاد بگیره.

نمی دونم کدوم قسمتا را می فرمائید. اما به هر حال مطرح کردن هر بحثی بطور کامل ممکن است جدید نباشد و قسمت هایی از آن تکراری باشد، این یک امر طبیعی است. یا ممکن است برای مطرح کردن بحثی دیگر، نیاز به مقداری مقدمه باشد. یا ممکن است بحثی برای شما پیش پاافتاده باشد ولی برای شخص دیگری جالب باشد. یا ممکن است محض یادآوری مطرح شده باشد.

مشکلی جدی که من دارم بر می گرده به چند تا موضوع:
1. ادعا: خیلی ها ادعا می کنن اما هیچ خروجی ندارن و بدتر از اون اینه که با این ادعا افراد دیگه ای که می تونن خروجی داشته باشن رو تحت تاثیر می زارن که دوستمون توی پست قبلی اشاره کرد.
2. ادعا 2: طرف (شما رو نمی گم) مدار منطقی خونده پست آموزش طراحی پردازنده می زاره. یکی نیست بهش بگی زمانی که توی نوشتن دستور printf گیر کردی، فکر ساخت پردازنده رو از کجا آوردی؟ (حالا قبلش فکر می کرد چند تا سیستم عامل هم بیرون داده )
3. آموزش و اطلاعات نادرست: بارها دیدم که دوستان چیزی بلد نیستن و یه کار اولیه کردن و فورا یه آموزش می زارن. بگذریم از اینکه کلی ایراد داره. یه بابایی یه شب اومده پیش من، من حدود 2 ساعت اینا براش ساختارهای مربوط به لینکر و ... رو توضیح دادم. فرداش دیدم یه ویدو 1080 گذاشته نت و نوشته آموزش کرک نرم افزار؟!! جالبتر اینه که همه چیز رو هم اشتباه توضیح می داد. بابا اینکار باعث گمراهی بیشتر جماعت می شه تا ...

دوست عزیز شما دچار سوء تفاهم شدید. بنده نقش یک آموزش دهنده را بازی نمی کنم. من فقط دارم با دیگران تبادل اطلاعات می کنم و دیگران را در جریان تلاش های خودم قرار می دهم تا آنها هم انگیزه ای برای تلاش، داشته باشند و احساس تنهابودن در این راه را نداشته باشند. چون تنهایی راهی را پیمودن بسیار سخت تر از دسته جمعی پیمودن است. هرچند که دوستان نه تنها همراهی نمی کنند که گه گاه مثل شما نوازش هم می کنند.

[H_afkhami60]

ساختن کامپایلر و سیستم عامل در کشوری که ویندوز و نرم افزارهای ساخت برنامه نویسی را با 500 تومن برات رایت می کنند یک کار عاقلانست؟

مهندسان و دوستان عزیز
بنده از تمام کسانی که در زمینه طراحی و ساخت کامپلر و سیستم عامل در حال تلاش هستند و دارند زحمت می کشند به خاطر گفتن جمله بالا معذرت خواهی می کنم و اعلام می کنم که حرف اشتباهی زدم. بنده این جمله رو از روی عصبانیت زدم. علت اون هم خب مشخصه دیگه. وقتی شما یکسال زحمت بکشید و حداقل روزی 4 ساعت مطالعه و تحقیق کرده باشی برای کاری و بعد دیگران تلاش و زحمت شما را زیر سوال ببرند آیا حق نداری دلخور و ناراحت بشی؟

به هرحال بنده معتقدم که طراحی و ساخت کامپایلر و سیستم عامل نشان دهنده سطح علمی بالای مهندس مورد نظر بوده و حتی فکر می کنم، به کسی هم که جرأت فکر کردن به این مقوله را دارد نیز باید آفرین گفت. ساخت سیستم عامل شاید از نظر تجاری و در زمان فعلی در کشور ما توجیه پذیر نباشد، اما از نظر امنیتی و علمی و ایجاد اعتماد به نفس و غرور ملی و ... بدون شک توجیه پذیر بوده و کار بسیار باارزشی است.

[ehsaun_kkt]

سلام

از حداقل ها شروع کنیم. می تونیم با پروتئوس شروع کنیم. اینتل همین پروتئوس را هم نداشت.

این جمله تون خیلی به من چسبید!