دروغ ها به کنار؛ اوضاع حقیقی رشته نرم افزار در ایران

[tam563]

همون طور که دوستان آشنا به رشته نرم افزار میدونند بازار نرم افزار ایران بدون رعایت حقوق نرم افزاری و غیره پر است از برنامه نویسان و یا بهتر بگویم صرفاٌ کدنویسانی که مدرک دانشگاهی در این رشته را بیهوده میدانند و مدرکی ندارند یا اگر دارند در دانشگاه غیر قابل قبول و یا با نمرات افتضاح بوده که کاملاً مشخص هستن؛ اگر باهاشو صحبت کنید نمراتشون رو نمیگن و احتمالاً شما هم میفهمید در هنگام دانشگاه به جای درس کد مینوشتند، البته عده ای هم مدارک و سواد دانشگاهی قابل قبولی دارند که آنها نیز به دو دسته تقسیم میشوند؛ موفق و ناموفق.

این دسته ی قابل قبول که سواد دانشگاه خوبی دارد روی سخن من است و این مسئله برای فعالان این حیطه بسیار حساس است.

با این طبقه بندی مو شکافانه! شما این حیطه را چطور میبینید ؟ این برایم مهم است! حتی اگر شما خود در این حیطه مشغول به کار نباشید اما اطلاعات خوبی به من منتقل کنید.

سرانجام این رشته به چه سرنوشتی در ایران و در چه زمانی دچار خواهد شد؟

از فعالان این حیطه میپرسم؛ به راستی دیگر در نهایت مدارک دانشگاهی دکترای قابل قبول نرم افزار در ایران چه جایگاه علمی، شغلی، مالی و منصبی در حال حاضر میتواند داشته باشد؟ از موقعیت حیطه امنیت تعریف میکنند که طبیعی هم هست چراکه ایران رو به شبکه و اینترنت میرود اما عموماً بدون زیرساخت قابل قبولی! که بالاخره باید جمع و جور شود؛ شما هم این طور فکر میکنید؟

حرف های صد من یک غاز را کنار بگذاریم! آن قسمتی هم که مربوط به تلاش خود شخص در یک شرایط نا به هنجار میشود را در حال حاضر کنار بگذاریم چراکه که بحث صرف رشته و صنفیت آن است و پایه بحث نیز بر این باشد که برای هر رشته ای مسیر تحصیلات مسیر درستیست.

[پیام حیاتی]

سلام
قبلا" در انجمن بحث شده این موارد.
نمونه :
https://barnamenevis.org/showthread.p...B1%D8%A7%D9%86

[tam563]

سلام
قبلا" در انجمن بحث شده این موارد.
نمونه :
https://barnamenevis.org/showthread.p...B1%D8%A7%D9%86

آن چیز دیگریست

[FastCode]

من جزء همون دستم که یک ترم در میون مشروط میشه. توی ۴ سالی که توی دانشگاه درس خوندم یک کلمه هم چیز جدید یاد نگرفتم. یا به عبارت دیگه, اگر میخواستم اون مذخرفاتی که چند تا بیسواد به اسم استاد آموزش میدن رو یاد بگیرم الان هیچی بلد نبودم.

به راستی دیگر در نهایت مدارک دانشگاهی دکترای قابل قبول نرم افزار در ایران چه جایگاه علمی، شغلی، مالی و منصبی در حال حاضر میتواند داشته باشد؟

توی مصاحبه هم کم دکتر رد نکردم. واقعا باید یه عده‌شون دکتراشون رو بزارون در کوزه. طرف نمیتونه چهار تا کلمه ساده مثل hash , BTree و pki رو توی یه جمله فارسی تعریف کنه اسم خودش رو گذاشته دکتر و مهندس.
خیلی معذرت میخوام اینطوری صحبت میکنم, ولی واقعا فکر کردی توی دانشگاه های ایران چیز یاد میدن؟
واقعا فکر میکنی کسی که چیزی بلده با حقوق ۱۸۰۰ میره درس بده؟
من الان خودم با سه برابر اون عدد هم حاضر نیستم تدریس کنم. فکر میکنی دانشگاه براش مهمه که دانشجو یه موضوع رو بفهمه یا نه که بیاد اینقدر هزینه کنه؟ news flash, نیست.

[tam563]

من جزء همون دستم که یک ترم در میون مشروط میشه. توی ۴ سالی که توی دانشگاه درس خوندم یک کلمه هم چیز جدید یاد نگرفتم. یا به عبارت دیگه, اگر میخواستم اون مذخرفاتی که چند تا بیسواد به اسم استاد آموزش میدن رو یاد بگیرم الان هیچی بلد نبودم.

توی مصاحبه هم کم دکتر رد نکردم. واقعا باید یه عده‌شون دکتراشون رو بزارون در کوزه. طرف نمیتونه چهار تا کلمه ساده مثل hash , BTree و pki رو توی یه جمله فارسی تعریف کنه اسم خودش رو گذاشته دکتر و مهندس.
خیلی معذرت میخوام اینطوری صحبت میکنم, ولی واقعا فکر کردی توی دانشگاه های ایران چیز یاد میدن؟
واقعا فکر میکنی کسی که چیزی بلده با حقوق ۱۸۰۰ میره درس بده؟
من الان خودم با سه برابر اون عدد هم حاضر نیستم تدریس کنم. فکر میکنی دانشگاه براش مهمه که دانشجو یه موضوع رو بفهمه یا نه که بیاد اینقدر هزینه کنه؟ news flash, نیست.

پاسخ خوبی ندادید و بیشتر گرایش صد من یک غازی دارد که گفتم پرهیز کنید! البته عذر هم میخوام. ببینید نمیدونم و یعنی حوصله اش رو هم ندارم از کدوم قسمت حرف شما شروع کنم اما میخوام یک جوابی بدم، از قلم من خود به اندازه کافی هویدا هست که از این بچه مچه! هایی که فاز دانشگاه و درس اما بدون مهارت دارند هستند یا ابتدای راه هستند نیستم! و بی تعارف میزنم پرده این صحبت هارو میترکونم! توی بند اول گفتید "چند تا بی سواد" البته ایرادی هم ندارد که حرف شما قابل درک است؛ اما از چه وجهه؟ بستگی دارد شما چه انتظاری از استاد داشته باشی و چه درکی از سیستم آکادمیک داشته باشید؛ اصلاً بحث ما هم سیستم آموزشی و گلایه نبود نمیدونم چرا به اینجا رسید هر مشکلی دارد شما در این بحث فرض کنید باید به تلاش خود تکیه کنید. استادی که سر کلاس میایید ممکن است مثلاً ریاضی خوانده باشد، یا بلافاصله وارد کادر آموزشی شده و اطلاعاتی از مهارت های فنی این رشته نداشته باشد که از این حیث حرف شما درست است، اما بیایید سنجیده سخن بگویید؛ سواد به راستی چیست؟ چه درکی از علم دارید؟ همین تلاشی که گفتم باید سر این کلاس ها به آن تکیه کنید در چه جهت باید باشد؟ این را میخواهم بگویم که فکر کرده ای کد نویسی برای با سواد شدن کافیست؟ سواد کافی برای کار های فوغ تخصصی، مسائل امنیتی فوق تخصصی و کد گذاری ها، الگو های پیچیده ریاضی که معادلات دیفرانسیل میخواهد؛ به راستی فکر کرده ای با آن کد ها میتوانی به این سطح برسی؟ حرف من دانشگاه رفتن نیست. حرف مطالعه آکادمیک هست حالا یا توی یک دانشگاه افتضاح به قول شما! یا هر جای دیگری، مطالعات درست اصولی. مهارت کار کردن با تجهیزات شبکه یا کد نویسی که به تنهایی علم نمیشود؛ یا حداقل علمی که شما را یک فوغ تخصص بکند، به سیستم های امنیتی تسلط داشته باشی و ... . از تو میپرسم آهای! چقدر ریاضی میدانی؟ آهای چقدر از معماری های گسترده کنترل اطلاعات میدانی؟ به من بگو دوست من. هر چیزی علم نیست، ویژگی هایی دارد. کد نویسی در حد ابتدایی و حتی حد متوسط و حرفه ای هم میتواند شامل علم قابل قبولی نشود حداقل نه آنقدر که از همه منابع خود به اندازه کافی بهره ببری. چیز هایی یاد خواهی گرفت اما با فوت وقت نسبت به آنچه میتوانست بهتر باشد میفهمی چه میگویم؟ احتمال نمیدهم قدرت علم را به حد کافی دیده باشی. آری دوست من البته که شکم خالی این فکر ها را بی ارزش میکند میفهمم اما به راستی حد و حدود چیست؟ نهایت توان کجاست؟
از علم و توانش هم که بگذریم و برگردیم به دانشگاه بحث سطح تحصیلات نیز هست، شما باید یک معرف برای سواد خود داشته باشید. من مطمئن هستم که بار ها و بار ها برای تعریف سطح مهارت خود به دیگران زمان زیادی از دست داده اید برای یک مشتری مثلاً بالاخره باید شکمت را سیر کنی دیگر. به من ربطی ندارد دانشگاه برای که خوب و برای که بد است فقط میدانم جواب سوال های پست اولم را نگرفتم به جای آن به توضیح این مسائل افتاده ام

[FastCode]

سلام. اولش میخواستم رد بشم و پاسخی ندم.ولی ظاهرا الان من بیسواد هستم.بنده تخصصم پایگاه داده توزیع شده هست.یعنی باید برنامه نویسی تحت شبکه, امنیت و دیتابیس و خیلی موضوعات دیگه رو با جزئیات خیلی بالا به صورت تئوری بدونم.و حداقل ۸ سال تمام وقتم رو صرف این موضوع کردم.وقتی یک نفر میاد سر کلاس تخصصی مثلا الگوریتم و ادعای استادی میکنه و ۹ تا کتاب نوشته باید variant های merge sort رو بشناسه.باید variant های binary search رو بشناسه. باید انواه monoid ها رو بشناسه.باید بتونه bloom filter رو با کمتر از ۴۵ دقیقه توضیح درک کنه. باید بفهمه رعایت scope متغیر ها چه نقشی توی کد مذخرفی که پای تخته مینویسه داره.
من خوب میدونم تخصص یعنی چی و چرا لازم نیست گرافیست ها شبکه بلد باشن. توی ۴ سالی که درس خوندم هیچ استادی پیدا نکردم که توی درسی که میده از من بیشتر اطلاعات داشته باشه.مشکل اینه دوست عزیز.

[reza_noei]

همون طور که دوستان آشنا به رشته نرم افزار میدونند بازار نرم افزار ایران بدون رعایت حقوق نرم افزاری و غیره پر است از برنامه نویسان و یا بهتر بگویم صرفاٌ کدنویسانی که مدرک دانشگاهی در این رشته را بیهوده میدانند و مدرکی ندارند یا اگر دارند در دانشگاه غیر قابل قبول و یا با نمرات افتضاح بوده که کاملاً مشخص هستن؛ اگر باهاشو صحبت کنید نمراتشون رو نمیگن و احتمالاً شما هم میفهمید در هنگام دانشگاه به جای درس کد مینوشتند، البته عده ای هم مدارک و سواد دانشگاهی قابل قبولی دارند که آنها نیز به دو دسته تقسیم میشوند؛ موفق و ناموفق.

این دسته ی قابل قبول که سواد دانشگاه خوبی دارد روی سخن من است و این مسئله برای فعالان این حیطه بسیار حساس است.

با این طبقه بندی مو شکافانه! شما این حیطه را چطور میبینید ؟ این برایم مهم است! حتی اگر شما خود در این حیطه مشغول به کار نباشید اما اطلاعات خوبی به من منتقل کنید.

سرانجام این رشته به چه سرنوشتی در ایران و در چه زمانی دچار خواهد شد؟

از فعالان این حیطه میپرسم؛ به راستی دیگر در نهایت مدارک دانشگاهی دکترای قابل قبول نرم افزار در ایران چه جایگاه علمی، شغلی، مالی و منصبی در حال حاضر میتواند داشته باشد؟ از موقعیت حیطه امنیت تعریف میکنند که طبیعی هم هست چراکه ایران رو به شبکه و اینترنت میرود اما عموماً بدون زیرساخت قابل قبولی! که بالاخره باید جمع و جور شود؛ شما هم این طور فکر میکنید؟

حرف های صد من یک غاز را کنار بگذاریم! آن قسمتی هم که مربوط به تلاش خود شخص در یک شرایط نا به هنجار میشود را در حال حاضر کنار بگذاریم چراکه که بحث صرف رشته و صنفیت آن است و پایه بحث نیز بر این باشد که برای هر رشته ای مسیر تحصیلات مسیر درستیست.

سلام

ذوست عزیز تحصیلات تأثیر داره ولی به نظر من در جایی که امید و علافه به درس باشه. متاسفانه در کشور ما به قدری مدرک گرایی مد شده که از شاگرد اول تا شاگرد آخر اغلب دانشجویان به دنبال پاس کردن درس ها هستند.
بنده نه شاگرد اول دانشگاهمون هستم و نه کد نویس هستم به طوری که شما تعریف میکنید و به این موضوع با دید باز و گوش باز می اندیشم.

اوضاع نظام آموزشی ما که رو هواست و شکی هم درش نیست میشود ساعت ها در موردش حرف زد پس ما برمیگردیم به اینکه تحصیلات چه معنا و مفهومی دارد.
یادم میاد ترم یک کارشناسی به دلیل مشکلاتی نتونستم درس آمار رو بخونم و در نتیجه با نمره 10 پاسش کردم. از در امتحان که بیرون اومدم با استادم احوال پرسی کردم (اون زمان خیلی با سی شارپ سرگرم بودم) استادم برگشت بهم گفت "شما ها میوه نرسیده هستید میوه نرسیده را که نمیچینند الان زمانی نیست که شما دست به کیبورد بگیرید و فقط کد بزنید شما باید پایه علمی تان را قوی کنید" حرف منطقی بود و پذیرفتم با اینکه این درس رو پاس کرده بودم ترم بعد به شکل مستمع آزاد یک ترم دیگر سر کلاس درس نشستم.

کشور هند صادرات نرم افزارش خیلی بیشتر از صادرات نفت کشور ماست چند برابرش رو جستجو کنید متوجه میشوید. اما چه شد که هند هند شد. من هند رو از هر جهت تأیید نمیکنم ! به هرحال کشوری که بخشی از جمعیتش کنار خیابان به دنیا می آیند و همانجا زندگی و از دنیا میروند سزاوار الگو قرار گرفتن نیست ولی میشود روی صنعت نرم افزاری هند فکر کرد. آیا همه ی هندی ها کیبورد به دست گرفتند و پیشرفت کردند ؟ قطعا اینطور نیست. به نظر من ما ایرانی ها اینطور هستیم. روالی که در کشورها پیشرفته در پیش گرفته شده روالیست که یک دانشجوی کامپیوتر را به بلوغ فکری میرساند یک سری به سرفصل های دانشگاه MIT بیندازید بد نیست.

حرف من اینه که نه میشه روی نظام آموزشی حساب باز کرد و نه روی دست به کیبورد شدن باید خودمان را به روز نگهداریم نظام آموزشی مشکل داره ولی اینترنت رو که خدا ازمون نگرفته یه سرچ میزنیم به روزترین دروس دانشگاه های مطرح جهان را دانلود میکنیم و یاد میگیریم.
در ضمن سر فصل های ما درسته با کشورهای پیشرفته فرسنگ ها فاصله داره ولی اگر پویایی داشته باشیم میتوانیم آنها را به هم نزدیک کنیم.

[tam563]

سلام. اولش میخواستم رد بشم و پاسخی ندم.ولی ظاهرا الان من بیسواد هستم.بنده تخصصم پایگاه داده توزیع شده هست.یعنی باید برنامه نویسی تحت شبکه, امنیت و دیتابیس و خیلی موضوعات دیگه رو با جزئیات خیلی بالا به صورت تئوری بدونم.و حداقل ۸ سال تمام وقتم رو صرف این موضوع کردم.وقتی یک نفر میاد سر کلاس تخصصی مثلا الگوریتم و ادعای استادی میکنه و ۹ تا کتاب نوشته باید variant های merge sort رو بشناسه.باید variant های binary search رو بشناسه. باید انواه monoid ها رو بشناسه.باید بتونه bloom filter رو با کمتر از ۴۵ دقیقه توضیح درک کنه. باید بفهمه رعایت scope متغیر ها چه نقشی توی کد مذخرفی که پای تخته مینویسه داره.
من خوب میدونم تخصص یعنی چی و چرا لازم نیست گرافیست ها شبکه بلد باشن. توی ۴ سالی که درس خوندم هیچ استادی پیدا نکردم که توی درسی که میده از من بیشتر اطلاعات داشته باشه.مشکل اینه دوست عزیز.

قبلاً برخی پست های شمارو مطالعه کردم و حدوداً میدونم که چیکار و تا چه حد میکنی، همونکه سعی کردم یک توضیحی بدم به خاطر این نگاهم بهت بود. بنده به هیچ وجه نگفتم بی سوادی فقط حرفای اکثر دوستان ربطی به مسائل مطرح برای بنده نیست. دست از دل سوزی بردارید ای ایها الناس! بگذار استاد پایین تر باشد ما خود پیش میرویم؛ یادگیری را به ما محول کنید بسیار خب؟ ما با سنگین ترین کتوب نیز انس میگریم ما مردان علمیم. مسئله سطح تحصیلات هست نه یادگیری صرفاً با تحصیلات

سلام

ذوست عزیز تحصیلات تأثیر داره ولی به نظر من در جایی که امید و علافه به درس باشه. متاسفانه در کشور ما به قدری مدرک گرایی مد شده که از شاگرد اول تا شاگرد آخر اغلب دانشجویان به دنبال پاس کردن درس ها هستند.
بنده نه شاگرد اول دانشگاهمون هستم و نه کد نویس هستم به طوری که شما تعریف میکنید و به این موضوع با دید باز و گوش باز می اندیشم.

اوضاع نظام آموزشی ما که رو هواست و شکی هم درش نیست میشود ساعت ها در موردش حرف زد پس ما برمیگردیم به اینکه تحصیلات چه معنا و مفهومی دارد.
یادم میاد ترم یک کارشناسی به دلیل مشکلاتی نتونستم درس آمار رو بخونم و در نتیجه با نمره 10 پاسش کردم. از در امتحان که بیرون اومدم با استادم احوال پرسی کردم (اون زمان خیلی با سی شارپ سرگرم بودم) استادم برگشت بهم گفت "شما ها میوه نرسیده هستید میوه نرسیده را که نمیچینند الان زمانی نیست که شما دست به کیبورد بگیرید و فقط کد بزنید شما باید پایه علمی تان را قوی کنید" حرف منطقی بود و پذیرفتم با اینکه این درس رو پاس کرده بودم ترم بعد به شکل مستمع آزاد یک ترم دیگر سر کلاس درس نشستم.

کشور هند صادرات نرم افزارش خیلی بیشتر از صادرات نفت کشور ماست چند برابرش رو جستجو کنید متوجه میشوید. اما چه شد که هند هند شد. من هند رو از هر جهت تأیید نمیکنم ! به هرحال کشوری که بخشی از جمعیتش کنار خیابان به دنیا می آیند و همانجا زندگی و از دنیا میروند سزاوار الگو قرار گرفتن نیست ولی میشود روی صنعت نرم افزاری هند فکر کرد. آیا همه ی هندی ها کیبورد به دست گرفتند و پیشرفت کردند ؟ قطعا اینطور نیست. به نظر من ما ایرانی ها اینطور هستیم. روالی که در کشورها پیشرفته در پیش گرفته شده روالیست که یک دانشجوی کامپیوتر را به بلوغ فکری میرساند یک سری به سرفصل های دانشگاه MIT بیندازید بد نیست.

حرف من اینه که نه میشه روی نظام آموزشی حساب باز کرد و نه روی دست به کیبورد شدن باید خودمان را به روز نگهداریم نظام آموزشی مشکل داره ولی اینترنت رو که خدا ازمون نگرفته یه سرچ میزنیم به روزترین دروس دانشگاه های مطرح جهان را دانلود میکنیم و یاد میگیریم.
در ضمن سر فصل های ما درسته با کشورهای پیشرفته فرسنگ ها فاصله داره ولی اگر پویایی داشته باشیم میتوانیم آنها را به هم نزدیک کنیم.

ذوست عزیز تحصیلات تأثیر داره ولی به نظر من در جایی که امید و علافه به درس باشه. متاسفانه در کشور ما به قدری مدرک گرایی مد شده که از شاگرد اول تا شاگرد آخر اغلب دانشجویان به دنبال پاس کردن درس ها هستند.

فکر کنید مثلاً بنده امید و علاقه دارم به قول شما؛ پس دست از بازگویی اینکه طرف باید چه ویژگی هایی داشته باشد بکشید همون طور که در پست اول از دید یک فرد ایده آل برای این کار بررسی کردم :

"حرف های صد من یک غاز را کنار بگذاریم! آن قسمتی هم که مربوط به تلاش خود شخص در یک شرایط نا به هنجار میشود را در حال حاضر کنار بگذاریم چراکه که بحث صرف رشته و صنفیت آن است و پایه بحث نیز بر این باشد که برای هر رشته ای مسیر تحصیلات مسیر درستیست."

یادم میاد ترم یک کارشناسی به دلیل مشکلاتی نتونستم درس آمار رو بخونم و در نتیجه با نمره 10 پاسش کردم. از در امتحان که بیرون اومدم با استادم احوال پرسی کردم (اون زمان خیلی با سی شارپ سرگرم بودم) استادم برگشت بهم گفت "شما ها میوه نرسیده هستید میوه نرسیده را که نمیچینند الان زمانی نیست که شما دست به کیبورد بگیرید و فقط کد بزنید شما باید پایه علمی تان را قوی کنید" حرف منطقی بود و پذیرفتم با اینکه این درس رو پاس کرده بودم ترم بعد به شکل مستمع آزاد یک ترم دیگر سر کلاس درس نشستم.

ممنونم حرف را درست فهمدید، البته بسیاری راه های دیگری جز این راه ها هم میروند که موفقند اما آنها روی صحبت من نیستند! امیدواروم کلام منعقد شود.

روالی که در کشورها پیشرفته در پیش گرفته شده روالیست که یک دانشجوی کامپیوتر را به بلوغ فکری میرساند یک سری به سرفصل های دانشگاه MIT بیندازید بد نیست.

البته سر فصل های مشترک قابل قبول هم هست فکر میکنم بیشتر تفاوت ها در این رمینه مربوط به نحوه آموزش باشد نه سرفصل؛ که از روی بدبختی این مسائل هم ارتباط مستقیمی به این بحث نداشت! نداشت دوست عزیز.




ای وای که به جای پرداختن به عمق مطلب به بازگویی بدیهیات افتاده ام.

در صورت تمایل پست اول را مجدد مطالعه بفرمایید.

[bobesfanji]

به نظر من این بیشتر بستگی به خود شخص داره

یکی ممکنه از سواد کافی هم برخوردار باشه ولی به هر دلیلی نتونه کار کنه

اما بنظر من اگر ایده خوبی داشته باشه و برای هدفش تلاش کنه فکر میکنم موفق میشه

درسته که دست زیاد شده اما اکثر برنامه نویسها واقعا محصول بدرد بخور تولید نمیکنن

اگر کسی زوم کنه روی محصولش و برای فروشش هم خوب کار کنه چرا نباید موفق بشه؟

{در مورد صحبت های یکی از دوستان که میگن درس اهمیت نداره من مخالفم . دلیل مخالفت من بزرگان این صنعت هستند که از سواد بالایی برخوردارند .
اگر دانشگاههای ایران اشکال آموزشی دارند دلیل نمیشه شما درس و مدرک رو بی اهمیت بدونید}

[hakim22]

اول اینکه شما سوالتونو خیلی بد پرسیدید و اصلا از توضیحات سوال و هدف شما مشخص نیست.
اولین گام در رسیدن به هر جوابی پرسیدن سوال درست و درست پرسیدن سواله.

اگر به افراد موفق در تجارت نگاه کنید خیلی ها بعدا به دانشگاه برمیگردند و مدرک میگیرند. پس مدرک مهمه . از یک جایی به بعد فقط مدرک و تحصیلات علمی آکادمیک هست که باعث پیشرفت میشه. اگر نه کشورهای غربی باید خیلی وقت پیش دانشگاههاشون رو تعطیل میکردن.

در حال حاضر مدرک دکترا در هیچ رشته ای در ایران به خودی خود جایگاهی ندارد و در آینده ی نزدیک هم نخواهد داشت. شاید از بین فارغ التحصیلان سطوح بالا 1 درصد واقعا به سطح علمی رسیده اند و بقیه فقط حداقل مورد نیاز برای گرفتن مدرک را پشت سر گذاشته اند. بازارکار خصوصی اساسا با افراد با مدرک بالا مشکل دارد. حقوق و انتظارات این دسته بالاست و هیچ توجیحی برای جذب آنها وجود ندارد.
بسیاری از افراد موفق که کار دانشگاهی خوبی هم دارند روانه ی خارج میشوند (فرار مغزها) یا ایده ی خود را به یک طرح تجاری تبدیل میکنند و کسب ثروت میکنند.(همان یک درصد) بقیه در دانشگاه آزاد کتول آباد حقوق حق التدریسی میگیرند یا مدرک دانشگاهی خود را کنار میگذارند و در بازارکار از صفر شروع میکنند.

اما اگر انتظار دارید دولت ، بازار کار یا حتی جامع برای این قشر خاص که فقط در جستجوی علم هستند (فارغ از اینکه کاربردی باشد یا نه ) کاری انجام دهد یا آنها را بکار گیرد چشم انداز روشنی مشاهده نمیشود. هر کسی موفقیتی بدست آورد یا به جایگاهی برسد حاصل تلاش خودش است. زیر ساختها در هیچ رشته ای در ایران خوب نیست.

[reza_noei]

فکر کنید مثلاً بنده امید و علاقه دارم به قول شما؛ پس دست از بازگویی اینکه طرف باید چه ویژگی هایی داشته باشد بکشید همون طور که در پست اول از دید یک فرد ایده آل برای این کار بررسی کردم :

"حرف های صد من یک غاز را کنار بگذاریم! آن قسمتی هم که مربوط به تلاش خود شخص در یک شرایط نا به هنجار میشود را در حال حاضر کنار بگذاریم چراکه که بحث صرف رشته و صنفیت آن است و پایه بحث نیز بر این باشد که برای هر رشته ای مسیر تحصیلات مسیر درستیست."

خوب شما یک فکری کردی به یک نتیجه رسیدی منتظر تأئید دیگران هستی ؟
پس چرا نظر میپرسی ؟
ابن سینا تو کدوم دانشگاه آزاد یا دولتی تحصیل کرد ؟
فارابی، خیام، زکریای راضی و ... اینها که تحصیلات آگادمیک نداشتند !
بیبینید اگه قرار باشه تحصیلات آکادمیک را تنها راه پیشرفت بدانید دچار این مشکلات هم میشوید.

[persianshadow]

آقا یا خانم tam563 در متن های که نوشتید یه جا اشاره کردید فوغ تخصص :). دوست عزیز فوق تخصص درسته. بعد فرمودید میزنم پرده این حرف ها رو میترکونم ! شما ابتدا به ساکن نیاز به یه کلاس ادبیات دارید تا به شکل واضح نوشتار عامیانه و کلاسیک رو با هم قاطی نکنید چون خوندن متن های شما از حوصله یک فارسی زبان خارجه. و در نظر دوم کار کردن بر روی ادب شما...

بعدش هر کاری که فکر میکنید درسته انجام بدید. اینجا فروم برنامه نویس ها هست نه لزومآ دانشجوهای گرایش های کامپیوتر. در نهایت هم هم با دانشگاه رفتن و هم بدون اون میتونید مرد علم باشید اگه نخوایید اداش رو دربیارید.

[Sir-Programmer]

سلام با سخنان FastCode کاملاً موافقم ...