نوشته شده توسط
SZsXsZS
ببینید ایجاد کانال امن به معنی این هست که دو party که از طریق یک کانال ناامن با هم ارتباط برقرار میکنن میتونن بین خودشون یک کلید مشترک رو تولید کنن بدون اینکه دیگرانی که ممکنه به کانال ارتباطی بین اونها دسترسی داشته باشن (و حتی بتونن داده های رد و بدل شده رو دستکاری بکنن یا خودشون داده های جعلی بفرستن) به این کلید دست پیدا کنن.
اما این قضیه از حمله های MITM جلوگیری نمیکنه! چون درسته مثلا فرد X با فرد Y ارتباط برقرار میکنه و کلیدی رو با هم ایجاد میکنن، ولی خود فرد Y ممکنه واقعا فرد Y نباشه و فقط فردی باشه که وانمود میکنه Y است و در اصل Z باشه. یعنی ما در این روشهای رمزنگاری احراز هویت (authentication) نداریم! برای احراز هویت باید از روش دیگری استفاده بشه. یک روش استفاده از یک shared secret است که قبلا این دو party به شکلی (مثلا از طریق یک کانال جانبی امن) با هم سرش به توافق رسیدن و به اشتراک گذاشتن؛ بطور مثال یک پسورد. اما روشهای دیگر هم وجود داره و چیزی که مثلا برای وب سایت ها در اینترنت استفاده میشه و پروتکل SSL/TLS، استفاده از گواهینامه های دیجیتال است که این گواهینامه ها بر اعتماد به یکسری CA های شناخته شده معتبر (مراجع صدور گواهینامه ها) بنا شدن و ما یکسری CA certificate رو داریم که از قبل همراه سیستم عامل یا مرورگر هستن (البته کاربر خودش هم میتونه گواهینامه های جدیدی رو نصب کنه یا یکسری رو حذف کنه) و و بواسطهء اونهاست که امضاهای دیجیتالی که party ها در جریان پروتکل های ایجاد کلید مشترک ارائه میدن، شناسایی و معتبر شناخته میشن. پس در اینجا هم مشاهده میکنید که ما از قبل یک مبنا و شناسه ای جداگانه برای احراز هویت طرف مقابل داریم (که از طریق دیگری بهمون رسیده). در غیر این صورت راهی برای احراز هویت طرف مقابل نیست. ما میتونیم مطمئن باشیم که کلید مشترکی که بین ما و Y ایجاد شده رو هیچکس دیگری نمیتونه خونده باشه یا جعل و دستکاری کرده باشه، ولی نمیتونیم مطمئن باشیم که Y واقعا همونی باشه که ادعا میکنه و Z نباشه! شاید Z بین ما (X) و Y واقع شده و به ما وانمود میکنه که Y است و به Y هم وانمود میکنه که X است! اینطوری میتونه تمام ارتباطات بین ما و Y رو براحتی بخونه و حتی دستکاری و جعل کنه.
مثلا پروتکل Diffie–Hellman key exchange نقل از ویکیپدیا میگه:
Diffie–Hellman exchange by itself does not provide authentication of the communicating parties and is thus vulnerable to a man-in-the-middle attack.
ترجمه: «Diffie–Hellman key exchange خودش به تنهایی احراز هویت طرفهای ارتباط را فراهم نمیکند و بنابراین درمقابل حملهء MITM آسیب پذیر است».
