از اونجایی که dot NET Core یک فریم ورک جدیده مایکروسافت خودش رو ملزم نمیدونه که Backward Compatibility داشته باشه. یعنی مجبور نیست نسخه های جدید رو جوری پیاده کنه که کاملا با نسخه های قبلی سازگاری داشته باشن. از طرف دیگه می خواد مهاجرت از یک نسخه ی ASP Core به نسخه ی بعدی با حداقل اصطحکاک انجام بشه.
در هر نسخه تغییراتی در رفتار متدهای درونی داریم. ترتیب اجرای اونها عوض شده یا کدهای درونی اونها به نحوی تغییر کرده. این تغییر رفتار در ظاهر خودش رو نشون نمیده اما ممکنه بعضی وقتها باعث ایجاد یک باگ در پروژه ی شما بشه. به همین دلیل مایکروسافت فریم ورک جدید رو به نحوی پیاده کرده که تغییر رفتار بر اساس ورژن قابل انتخاب باشه. با استفاده از SetCompatibilityVersion شما رفتار برنامه رو بر اساس یک ورژن خاص تنظیم می کنید.
مثل انتخاب نسخه ی ویندوز برای اجرای برنامه های قدیمیه. شما می توانید در ویندوز برای اجرای یک برنامه مشخص کنید که از ویندوز 10 یا 8 یا ویستا یا XP و ... استفاده بشه. هر نسخه ی جدیدی از ویندوز که میاد یک سری رفتارها در اون عوض میشه. مثلا ممکنه در نسخه ی قدیمی عدم وجود یک فایل یک Exception ایجاد کنه و خطا بده. برنامه نویس قدیمی برای مدیریت عدم وجود فایل روی این خطا حساب میکنه و بر اساس اون خطا کد نویسی میکنه. بعدا در ویندوز 10 این رفتار عوض میشه. دیگه بابت عدم وجود اون فایل خطا اعلام نمیشه. بلکه مثلا برنامه بدون گزارش خطا بسته میشه. این تغییر رفتار نرم افزار قدیمی رو از کار میندازه. شما با تنظیم نسخه ی ویندوز مشخص میکنید کدون رفتار باید برای اجرای برنامه در نظر گرفته بشه.
همین مسئله در فریم ورک NET Core هم وجود داره. تغییراتی که در رفتار متدهای جدید ایجاد شده ممکنه برنامه های قدیمی رو از کار بندازه. شما می توانید با SetCompatibilityVersion کامپایلر NET Core رو مجبور به برگشت به رفتار قدیمی می کنید که از خطاهای پیش بینی نشده جلوگیری کنید.
SetCompatibilityVersion در core2.1 جیست؟
قوانین ایجاد تاپیک در تالار
پاسخ با نقل قول