شاید بیشتر از انکه صحبت کنیم کد می نویسیم ؟
شاید بیشتر از انکه دیگران را ببینیم به صفحه نمایش خیره شده ایم ؟
شاید بیشتر از انکه بشنویم با صدای کامپیوتر مانوس شده ایم ؟
و شاید تفریح ما ، مسافرت ما و زندگی ما این تکنولوژی قرن بیستم شده و ...
بر سر ما چه آمده ؟
همه می گویند ایرانیان انسانهای با هوش بالایی هستند !
اما چرا ما فقط مصرف کنندگان محصولات خارجی هستیم ؟ همیشه باید منتظر بمانیم تا ببینیم که مایکروسافت آیا ویندوز و یا زبان برنامه نویسی جدیدی را عرضه کرده ؟
آیا بورلند دلفی و یا JBilder را ارتقاء داده ؟
آیا سان میکرو سیستمز نرم افزار جدیدی معرفی کرده ؟
آیا گوگل ، ادوب ، ماکرومدیا و ... سرویس و یا برنامه ای تولید کرده اند ؟
و ما آنرا به قیمت خیلی ناچیز از دست فروشان کنار خیابان خریداری کنیم و برویم و آنقدر با آزمون و خطا با آنان کار کنیم تا کمی بتوانیم از آنان استفاده کنیم .
چرا ما باید همواره مصرف کننده باشیم ؟
چرا ما نمی توانیم خودمان تولید باشیم ؟
پس بر سر این همه هوش جه آمده ؟
بر سر ما چه آمده ؟
چرا وقتی از دانشگاه فارغ التحصیل می شویم تازه می فهمیم اکثر آنچه را که خونده ایم به درد ما نمی خوره و باید به دنبال یادگیری مباحث جدید باشیم ؟
بر سر ما چه آمده ؟
چرا نمی توانیم در یک کار تیمی خوب عمل کنیم ؟
چرا تک تک خوبیم و وقتی ما می شویم بد می شویم ؟
چرا وقتی نخبگان ما از ایران می روند شرکتها و سازمانها انها را بر سر خود می گذارند و وقتی در ایران هستند هیچکس به آنان توجه نمی کند ؟
بر سر ما چه آمده ؟
چرا خودرو ملی کار مشترک ایتالیا و انگلیس و فرانسه است ؟
چرا سیستم عامل ملی لینوکسه ؟
چرا کامپویتر ملی ، مشترک بین همه کشورهاست ؟
چرا اینترنت ملی نتیجه زحمات چین و فرانسه است ؟
و چرا این ملت کارهای ملیشان کار دیگران است ؟
بر سر ما چه آمده ؟
چرا اکثر شرکتهای سخت افزاری کامپیوتری دلالند ؟
چرا اکثر تولیدکنندگان نرم افزار ، نرم افزارهای با تکنولوژی درجه 2 و 3 تولید می کنند ؟
چرا ما به اندازه یک درصد هند صادرات نرم افزار نداریم ؟
بر سر ما چه آمده ؟
براستی بر سر ما چه آمده ؟ که ما نمی توانیم آن شویم که هستیم ؟
