مدرک و مدرک گرایی

[Arash_janusV3]

دوست عزیز این احساسی که فرمودید یک مسئله فرهنگیه و عرف وشرایط جامعه باعث شده این احساس در شما بوجود بیاد .توی هر جامعه شخصیت هر انسان بر اساس معیار های خاصی ارزش گذاری میشه و توی کشور ما مدرک باعث افزایش شخصیت و محبوبیت یک شخص در سطح جامعه میشه . شما هم جزئی از یک جامعه هستید و این احساس شما بخاطر هنجارهای اجتماعی درون شما بوجود اومده و دلیل درستی اون نیست!
من نمیگم مدرک در کل خوب نیست و ... . من میگم حالا که قراره یه دانشجو عمر و جوونی و وقتو و انرژییشو به مدت چندین سال یا دهه! توی دانشگاه ها صرف کنه چرا نباید زیر ساخت طوری پیاده بشه که دانشجو مجبور نباشه از دروس غیر درسی برای بالابردن علم خودش استفاده کنه؟چرااین همه وقتو انرژی رو باید بزاریم که فقط خودمون رو گول بزنیم فقط برای اینکه احساس کنیم که احساس بهتری نسبت به خودمون داریم و هیچ فایده و بار علمی برامون نداشته باشه؟یه دانشگاه میتونه محل استعداد یابی و بالابردن استعداد یک شخص باشه (همین کاری که کشورهای جهان اول و پیشرفته انجام میدن) نه صرفا برای داشتن احساس بهتر نسبت به خودمون!

من در صحبت هام اشاره کردم که دانشگاه های ما اصلا بار علمی نداره و این در آموزشگاه ها و یا حتی منابع فارسی هم قابل مشاهده ست
آخرش خودمون باید در مهارت و تخصصی که بهش علاقه داریم قدرتمند شویم
وگرنه مدرک و یا تحصیل اصلا ربطی به تخصص نداره

ما در جهانی زندگی می کنیم که هر کس باید راه خودش رو پیدا کنه و اون حال و احساس رو نسبت به خودش رو عمیق تر کنه البته این گفته من نیست علم روان شناسی همین رو میگه
یک نفر ممکنه با خوردن قهوه انرژی زیادی به دست بیاره و دیگری ممکنه قهوه حتی حالش رو هم بهم بزنه اما اگر نسکافه بخوره ممکنه همون انرژی را به دست بیاره
من می خوام بگم هر کس باید با توجه به شناخت خودش هم قدم بر داره به نظر من 100 درصد موفقیت های زندگی و رشد و پیشرفت ما بهره گیری از EQ هستش
حالا من قصد ندارم مبحث روان شناسی راه بیاندازم ولی واقعیت اینه که ما در شرایطی هستیم که شاید 10 درصد EQ را هم نداریم و با اینکه در وجود همه ما هست اما پرورش نیافته و باید اون رو تقویت کنیم
حرف های شما از اونجایی می یاد که شاید تحصیلات دانشگاهی ندارید و زیر بار اون هم نمی رید البته جسارت نشه
و یا شاید شما هم از تحصیل انصراف دادید
و...
در کل اگر حتی لیسانس هم داشتید این طور به قضایا نگاه نمی کرید
بدون شک تحصیلات ما نسبت به کشورهای پیشرفته 1 به 1000 هستش
و بدون شک به قول شما به جز وقت تلف کردن نیستش
اما اینها یک طرف ماجرا هستش
طرف دیگر اینه که من اگر ارشد داشته باشم در اولین فرصت به دانشگاه های خارج از کشور برای ادامه تحصیل می رم
اگر من ارشد داشته باشم می تونم در جامعه برای خودم موقعیت درست کنم البته خودم...
ولی اونی که مثلا با مدرک فوق لیسانس شیمی شده راننده تاکسی بماند اینا همونایی هستند که ترجیح می دهند بدبخت باشند تا همه اونها رو خوشبخت ببینند
شما در آینده ممکنه خانواده دار هم بشید قطعا تحصیلات می تونه شما را در ارائه زندگی هم در شریک و هم در فرزندان نقش مهمی داشته باشه
گذشت اون قدیما که طرف از بین 1000 نفر یک دیپلم داشت
ولی حالا ببینید لیسانس و ارشد شده صرقا یک کاغذ و پیش نیاز برای ادامه راه گسترش
دوست عزیزمون a_mottaghi_pour صحبت جالبی کردند
من با افتخار میگم که لیسانس فلسفه ام و برنامه نیوس هم هستم.
حالا مگه این دانشگاه چقدر وقتمون را می گیره که اینقدر بزرگش می کنید
نهایتا 3 روز در هفته و اونهم 6 یا 7 ساعت اگر پیام نور و علمی کاربردی باشه که نصف این هم وقت نمی خواد
من اصلا در صحبت هام قصد جسارت ندارم و خوشحالم که نر شما را ندارم
موفق باشید