tesoke
شنبه 18 آبان 1387, 09:37 صبح
تريگر نوع خاصي از روال ذخيره شده است و در هنگام تغيير داده اي كه براي حفاظت از آن طراحي شده است فعال مي گردد. تريگرها با جلوگيري از تغييرات غير معتبر يا ناسازگار در داده ها به حفظ يكپارچگي داده اي كمك مي كنند. فرض كنيد دو جدول customer و orders در اختيار داريد بنابراين مي توانيد تريگري ايجاد كنيد كه با ايجاد هر سفارش جديد، اعتبار شماره مشتري آن را كنترل كند. همچنين مي توانيد تريگري ديگري ايجاد كنيد كه در صورت حذف يك مشتري جدول orders را كنترل كرده و در صورت وجود سفارش براي آن مشتري فرآيند حذف مشتري را متوقف سازد.
تريگرها مي توانند قواعد كاري پيچيده تري را نسبت به قيود اعمال كنند. براي مثال يك تريگر insert مي تواند در هنگام درج ركورد جديد به سفارشات فعال شود و وضعيت پرداخت مشتري را بررسي و نوع پرداخت مناسب وي را تعيين كند.
تريگرها پارامتر ندارند و صريحا فعال نمي شوند و براي فعال سازي آنها تغييرات داده اي لازم است.
تريگرها را مي توان تا 32 سطح تودرتو تعريف كرد. اين تريگرها به شكل زير عمل مي كنند:
براي مثال تريگر جدول orders يك ورودي به جدول حسابهاي دريافتي اضافه مي كند و اين ورودي به نوبه خود تريگر ديگري را براي بررسي وضعيت مشتري فعال مي نمايد. يك تريگر به روز رساني جدول را انجام مي ده و همين امر تريگر ديگري را فعال مي كند.
بطور پيش فرض تمامي تريگرها (UPDATE,DELETE,INNSERT)پس از تغييرات داده اي فعال مي شوند و به تريگر AFTER معروف مي باشند. در ويرايش هاي قبلي SQL Server تنها اين نوع تريگر موجود بوده است. در SQL Server 2000 نوع ديگري به نام INSTEAD OF معرفي شده است كه بجاي تغييرات داده اي موردنظر فعال مي شود.
از نقطه نظر كارائي، تريگرها سربار زيادي ندارند. بيشتر زمان اجراي يك تريگر براي ارجاع به ساير جدول بكار مي رود. اين ارجاع در صورت وجود جداول در حافظه سريع و در صورت نيار به خواندن از ديسك كمي كندتر خواهد بود.
تريگرها بخشي از يك تراكنش (transaction) محسوب مي شوند. اگر تريگر يا هر بخشي از تراكنش با شكست مواجه شود كل تراكنش عقبگرد مي شود.
درك جدول Deleted و Inserted
ادامه مطلب در منبع ذکر شده
منبع :http://docfa.ir/comp/article27.html
تريگرها مي توانند قواعد كاري پيچيده تري را نسبت به قيود اعمال كنند. براي مثال يك تريگر insert مي تواند در هنگام درج ركورد جديد به سفارشات فعال شود و وضعيت پرداخت مشتري را بررسي و نوع پرداخت مناسب وي را تعيين كند.
تريگرها پارامتر ندارند و صريحا فعال نمي شوند و براي فعال سازي آنها تغييرات داده اي لازم است.
تريگرها را مي توان تا 32 سطح تودرتو تعريف كرد. اين تريگرها به شكل زير عمل مي كنند:
براي مثال تريگر جدول orders يك ورودي به جدول حسابهاي دريافتي اضافه مي كند و اين ورودي به نوبه خود تريگر ديگري را براي بررسي وضعيت مشتري فعال مي نمايد. يك تريگر به روز رساني جدول را انجام مي ده و همين امر تريگر ديگري را فعال مي كند.
بطور پيش فرض تمامي تريگرها (UPDATE,DELETE,INNSERT)پس از تغييرات داده اي فعال مي شوند و به تريگر AFTER معروف مي باشند. در ويرايش هاي قبلي SQL Server تنها اين نوع تريگر موجود بوده است. در SQL Server 2000 نوع ديگري به نام INSTEAD OF معرفي شده است كه بجاي تغييرات داده اي موردنظر فعال مي شود.
از نقطه نظر كارائي، تريگرها سربار زيادي ندارند. بيشتر زمان اجراي يك تريگر براي ارجاع به ساير جدول بكار مي رود. اين ارجاع در صورت وجود جداول در حافظه سريع و در صورت نيار به خواندن از ديسك كمي كندتر خواهد بود.
تريگرها بخشي از يك تراكنش (transaction) محسوب مي شوند. اگر تريگر يا هر بخشي از تراكنش با شكست مواجه شود كل تراكنش عقبگرد مي شود.
درك جدول Deleted و Inserted
ادامه مطلب در منبع ذکر شده
منبع :http://docfa.ir/comp/article27.html