دکمه64
پنج شنبه 21 آذر 1387, 14:33 عصر
PHP تا چه حد شی گراست؟! آيا تمام امکاناتی که در زبانهای برنامه نويسی شی گرای کاملی همچون Java وجود داره، در PHP هم پشتيبانی ميشه؟! پاسخ به اين سوال تا حدی بر ميگرده به معيارها و شرايطی که شما برای شی گرا بودن یک زبان مدنظر داريد. در اين پست من سعی ميکنم امکاناتی که نوعا در يک زبان برنامه نويسی شی گرا وجود داره رو بررسی کنم و حرفايی که PHP در هر مورد برای گفتن داره رو تا حدی توضيح بدم. (این راهنما بیشتر برای کسانی هست که از زبانهای OO دیگری میخوان به PHP روی بیارن.)
لازم به ذکر است که تنها به قابلیت های موجود در نسخه پایدار PHP که از Zend Engine 1 بعنوان مفسر(Parser) خود بهره می بره، پرداخته شده است.
وراثت یگانه(Single Inheritance):
PHP به شما اجازه میده که با استفاده از عبارت extends یک کلاس فرزند تعریف کنید که تمام مشخصه ها و رفتارهای کلاس والد رو دارا هست.(تعریف یک کلاس، از کلاس دیگه به ارث می رسه.)
وراثت چندگانه(Multiple Inheritance):
PHP از وراثت چندگانه پشتیبانی به عمل نمی یاره و هیچ نشانی از وراثت واسطه که در جاوا وجود داره دیده نمیشه. هر کلاس حداکثر یک کلاس والد خواهد داشت.
سازنده ها(Constructors):
هر کلاس می تونه یک تابع سازنده داشته باشه که در نسخه فعلی PHP که از Zend Engine 1 بهره می بره، باید همنام کلاس باشه. در نسخه بعدی PHP که مجهز به ZE2 می باشد، تابع سازنده هر کلاس ()construct__ نام خواهد گرفت. تابع سازنده کلاسهای والد به طور اتوماتیک فراخوانی نمی شن مگر اینکه صریحا احضار بشن!
تخریب کننده ها(Destractors):
نسخه فعلی PHP (با ZE 1) تابع تخریب کننده نداره، بیشتر به این خاطر هست که آزاد سازی حافظه و برگرداندن حافظه تخصیص یافته دست برنامه نویس نیست. اما نسخه های بعدی تابع تخریب کننده را دارا می باشد.
کپسوله سازی و کنترل دسترسی(Encapsulation):
هيچ پشتيبانی از کپسوله سازی در نسخه جاری PHP به عمل نيومده و تمام مشخصه ها و رفتارها Public هستند، اما تو نسخه بعدی دو نوع Private و Protected افزوده شده است.
چند شکلی(Polymorphism):
PHP چند شکلی رو به این صورت پشتیبانی میکنه که اجازه میده نمونه کلاس های فرزند به جای نمونه کلاسهای والد استفاده بشه.
اتصال دیر یا زود(Early vs. late binding)
دو پاسخ مناسب به این موضوع به قرار ذیل هست:
۱) از اونجایی که PHP یک زبان Loosely Type هست، این سوال پیش نمی یاد.
۲) تمام اتصالات Late هستند. در PHP مقادیر دارای نوع هستند ولی متغیرها بی نوع هستند، بنابراین این سوال که اگه نوع متغیر و مقدار متفات باشه کدوم متد فراخوانی بشه، به وجود نمی یاد.
توابع ايستا(Static Functions)
پشتيبانی صريحی از Class Functionها وجود نداره اما ميشه که با استفاده از سينتکس ()Classname::function ميشود تابع يک کلاس رو فراخوانی کرد. اين تابع تا وقتيکه به يک متغير داخلی ارجاع نکنه ، به عنوان يک Class Function در نظر گرفته ميشه.
درون نگری(Introspection):
در اين مورد PHP با دست پر ظاهر شده و توابع متنوعی برای کسب اطلاعات در مورد يک کلاس وجود داره، مثلا بازيابی نام کلاس، نام يک تابع، نام متغيرهای(مشخصه های) يک نمونه کلاس و ...
در آینده بیشتر با این مفاهیم آشنا میشیم.
»» حالا به نظر شما آيا زبانهای برنامه نويسی وب واقعا به OOP نياز دارند؟!
لازم به ذکر است که تنها به قابلیت های موجود در نسخه پایدار PHP که از Zend Engine 1 بعنوان مفسر(Parser) خود بهره می بره، پرداخته شده است.
وراثت یگانه(Single Inheritance):
PHP به شما اجازه میده که با استفاده از عبارت extends یک کلاس فرزند تعریف کنید که تمام مشخصه ها و رفتارهای کلاس والد رو دارا هست.(تعریف یک کلاس، از کلاس دیگه به ارث می رسه.)
وراثت چندگانه(Multiple Inheritance):
PHP از وراثت چندگانه پشتیبانی به عمل نمی یاره و هیچ نشانی از وراثت واسطه که در جاوا وجود داره دیده نمیشه. هر کلاس حداکثر یک کلاس والد خواهد داشت.
سازنده ها(Constructors):
هر کلاس می تونه یک تابع سازنده داشته باشه که در نسخه فعلی PHP که از Zend Engine 1 بهره می بره، باید همنام کلاس باشه. در نسخه بعدی PHP که مجهز به ZE2 می باشد، تابع سازنده هر کلاس ()construct__ نام خواهد گرفت. تابع سازنده کلاسهای والد به طور اتوماتیک فراخوانی نمی شن مگر اینکه صریحا احضار بشن!
تخریب کننده ها(Destractors):
نسخه فعلی PHP (با ZE 1) تابع تخریب کننده نداره، بیشتر به این خاطر هست که آزاد سازی حافظه و برگرداندن حافظه تخصیص یافته دست برنامه نویس نیست. اما نسخه های بعدی تابع تخریب کننده را دارا می باشد.
کپسوله سازی و کنترل دسترسی(Encapsulation):
هيچ پشتيبانی از کپسوله سازی در نسخه جاری PHP به عمل نيومده و تمام مشخصه ها و رفتارها Public هستند، اما تو نسخه بعدی دو نوع Private و Protected افزوده شده است.
چند شکلی(Polymorphism):
PHP چند شکلی رو به این صورت پشتیبانی میکنه که اجازه میده نمونه کلاس های فرزند به جای نمونه کلاسهای والد استفاده بشه.
اتصال دیر یا زود(Early vs. late binding)
دو پاسخ مناسب به این موضوع به قرار ذیل هست:
۱) از اونجایی که PHP یک زبان Loosely Type هست، این سوال پیش نمی یاد.
۲) تمام اتصالات Late هستند. در PHP مقادیر دارای نوع هستند ولی متغیرها بی نوع هستند، بنابراین این سوال که اگه نوع متغیر و مقدار متفات باشه کدوم متد فراخوانی بشه، به وجود نمی یاد.
توابع ايستا(Static Functions)
پشتيبانی صريحی از Class Functionها وجود نداره اما ميشه که با استفاده از سينتکس ()Classname::function ميشود تابع يک کلاس رو فراخوانی کرد. اين تابع تا وقتيکه به يک متغير داخلی ارجاع نکنه ، به عنوان يک Class Function در نظر گرفته ميشه.
درون نگری(Introspection):
در اين مورد PHP با دست پر ظاهر شده و توابع متنوعی برای کسب اطلاعات در مورد يک کلاس وجود داره، مثلا بازيابی نام کلاس، نام يک تابع، نام متغيرهای(مشخصه های) يک نمونه کلاس و ...
در آینده بیشتر با این مفاهیم آشنا میشیم.
»» حالا به نظر شما آيا زبانهای برنامه نويسی وب واقعا به OOP نياز دارند؟!