PDA

View Full Version : ارشد نرم افزار و نام دانشگاه



قله بلند
سه شنبه 10 آذر 1388, 22:46 عصر
با سلام

می خواهم بدانم که تحصیل در ارشد نرم افزار و نام دانشگاه چقدر با هم تناسب دارند؟مثلاً فرقی نمی کند که در تربیت مدرس درس بخوانم یا پیام نور؟ در شبانه باشم یا روزانه؟ فرقی نمی کند که تعداد اساتیدی که برای ارشد نرم افزار وجود دارند چند نفر است؟
آیا سطح کاری تمامی دانشجویان ارشد همسان است. همگی باید نحوه مقاله نوشتن و نحوه پایان نامه نوشتن را بیاموزند و کار تحقیقی انجام دهند؟ یعنی در ارشد نرم افزار همه چیز به عهده خود دانشجوست و دیگر استاد نقش چندانی ندارد؟
چگونه در سطح ارشد، می شود روی کارهای گروهی بین دانشگاه ها حساب باز کرد؟ مثلاً یک دانشجوی امیرکبیری یا شریفی یا تربیت مدرسی حاضر است با یک دانشجوی ارشد نرم افزار پیام نور به صورت مشترک کار کند یا حتی روی یک پایان نامه کار کند؟ آیا اساتید این دانشگاه ها حاضرند استاد مشاور یا استاد پروژه یک دانشجوی پیام نوری شوند؟ چگونه؟ یعنی چگونه می شود این تعامل را برقرار کرد؟

mehdi_turbo
سه شنبه 10 آذر 1388, 23:27 عصر
با سلام

می خواهم بدانم که تحصیل در ارشد نرم افزار و نام دانشگاه چقدر با هم تناسب دارند؟مثلاً فرقی نمی کند که در تربیت مدرس درس بخوانم یا پیام نور؟ در شبانه باشم یا روزانه؟ فرقی نمی کند که تعداد اساتیدی که برای ارشد نرم افزار وجود دارند چند نفر است؟
آیا سطح کاری تمامی دانشجویان ارشد همسان است. همگی باید نحوه مقاله نوشتن و نحوه پایان نامه نوشتن را بیاموزند و کار تحقیقی انجام دهند؟ یعنی در ارشد نرم افزار همه چیز به عهده خود دانشجوست و دیگر استاد نقش چندانی ندارد؟
چگونه در سطح ارشد، می شود روی کارهای گروهی بین دانشگاه ها حساب باز کرد؟ مثلاً یک دانشجوی امیرکبیری یا شریفی یا تربیت مدرسی حاضر است با یک دانشجوی ارشد نرم افزار پیام نور به صورت مشترک کار کند یا حتی روی یک پایان نامه کار کند؟ آیا اساتید این دانشگاه ها حاضرند استاد مشاور یا استاد پروژه یک دانشجوی پیام نوری شوند؟ چگونه؟ یعنی چگونه می شود این تعامل را برقرار کرد؟

اين سوالهايي كه شما پرسيد فك كنم چند سالي طول ميكشه جواب بديم!؟
ولي در كل استاد به استاد .. گرايش به گرايش ... دانشگاه به دانشگاه ....دانشجو به دانشجو و....همه چيز متفاوته.
يه اتفاق جالب تو شهر اصفهان افتاده واون امكان امانت بين كتابخانه اي براي كتابخانه هاي دانشگاه هاي اصفهان با يكديگره كه البته تمام مقالات علمي اون دانشگاهها را نيز شامل ميشه فك كنم امكان همكاري دانشجويان دانشگاهها با هم ديگه نيز فراهم ميشه اين جوري

قله بلند
پنج شنبه 12 آذر 1388, 14:02 عصر
با سلام</p>جناب mehdi_turbo، اولاً بسیار ممنونم که توجه کردید و نظرتون رو دادید. ولی خیلی کلی بود و من همچنان سردرگم هستم. من فکر می کردم که پاسخ های بیشتری به این سوال داده می شه چون کسانیکه که این مرحله یا مراحل بالاتر مهندسی کامپیوتر گرایش نرم افزار رو گذروندند می تونن افرادی مثل من رو که در مرحله لیسانس هستن راهنمایی کنن.

نظرات دوستان خیلی می تونه برای من مفید باشه و تصمیم گیری رو برای من راحت تر کنه. اگر راهی رو برم و بعدش بفهمم که ای کاش راه دیگه ای رو می رفتم دیگه مشورت کردن چه فایده ای داره.

Mamdos
پنج شنبه 12 آذر 1388, 16:01 عصر
فکر می‌کنم بیشتر از «نام» دانشگاه، این مهم باشه که در زمینه‌های مورد علاقه‌ی شما، هر دانشگاه چه اساتید و آزمایشگاه‌هایی دارد و کیفیت آن اساتید/آزمایشگاه‌ها چطور است. مثلاً ممکن است یک نفر به پژوهش در زمینه‌ی پایگاه داده علاقمند باشد، که در این صورت می‌تواند مثلاً شهید بهشتی را انتخاب کند چون استاد خوبی مثل روحانی رانکوهی را دارد. یا ممکن است به هوش مصنوعی (غیر از پردازش سیگنال/تصویر) و به خصوص الگوریتم‌های تکاملی علاقمند باشد، که خوب است برود دانشگاه تهران که اساتید خوبی مثل لوکس را در این زمینه دارد. یا ممکن است به پردازش تصویر علاقمند باشد، که در این صورت بد نیست برود شریف چون اساتید و آزمایشگاه‌های متعددی در این زمینه دارد. یا امیرکبیر در زمینه‌ی شبکه. یا دانشگاه تهران در زمینه‌ی روش‌های صوری (http://ece.ut.ac.ir/FML/). و قس علی هذا. به عبارت دیگر استادها و آزمایشگاه‌های خوب را باید شناخت. در این مورد می‌توانید با مراجعه به وب‌گاه دانشگاه‌های خوب تحقیق کنید، ببینید چه اساتید و آزمایشگاه‌هایی دارند، چقدر فعال هستند و چه مقاله‌هایی در چه جاهایی چاپ کرده‌اند.
جو دانشگاه هم مهم است، مثلاً در بعضی از دانشگاه‌ها جو پژوهشی قوی‌تر است، که باعث می‌شود هم آدم انگیزه‌ی بیشتری پیدا کند، هم اساتید بیشتر کمک کنند و دانشگاه امکانات بیشتری برای پژوهش بدهد.
از نظر سهم دانشجو هم باز بستگی به استاد دارد، ولی در کل همین‌طور است که می‌گویید: از دانشجو انتظار می‌رود خودش کار را پیش ببرد و استاد معمولاً فقط راهنمایی می‌کند. «سطح کاری» دانشجویان ارشد متغیر است و بستگی به تلاش و تسلط خودشان دارد.
از نظر همکاری بین دانشگاهی هم احتمالاً می‌شود، ولی بستگی به مورد دارد. مثلاً ممکن است یک استاد یا دانشجوی شریف یک پیام نوری را تحویل نگیرد (غرور یا هر چیزی) ولی اگر دوست و آشنا باشد یا تسلط طرف را ببیند ممکن است همکاری خوبی برقرار شود (بستگی به شخصیت طرفین هم دارد).

SystemAnalyst
یک شنبه 15 آذر 1388, 21:41 عصر
من امیرکبیری هستم اونجا هم قطب شبکه و امنیت است و اساتید و ازمایشگاه های بسیار برجسته ای در این زمینه داره .تمام سوالاتی که پرسیدی به شخص طرف مورد نظرتون بر می گرده ولی اگر توانایی تحقیقاتی خودتو نشون بدی هیچ کس بدش نمیاد باهات هم کاری کنه.بنظر من مهمتر از همه چیز خود شخص دانشجو هست که اگر کسی جوهر و علاقه زیادی به درس و تحقیق داشته باشه فرقی نداره که در کدام دانشگاه باشه .البته استاد هم خیلی موثر هست و برای خودم که مثلا سیستم عامل توزیعی رو با دکتر پدرام پاس کردم همیشه به آن افتخار می کنم و احساس می کنم مثل خون این درس در رگ ها تزریق شده .این نشون می ده استاد بسیار موثر و دانشگاه های بزرگ با داشتن اساتید بزرگ این امتیاز رو دارن.اما در رشته نرم افزار باید بگم که شما باید زمینه خودتون رو انتخاب کرده و با خواندن مقالات و کتاب های تحقیقاتی در آن قسمت مسلط بشین و اساتید بزرگ اون شاخه را از دانشگاه های تهران شناسایی کرده و انشاله بتونی با یکیشون کار کنید.

قله بلند
جمعه 20 آذر 1388, 14:14 عصر
سلام
مثلاً چگونه می شود این همکاری را آغاز کرد؟ از منظر شما به عنوان دانشجوی امیرکبیر یا از منظر اساتید شما، کسی که قرار است از دانشگاهی دیگر با شما همکاری کند باید همه چیز را بداند یا اینکه علاقه مند به تحقیق باشد؟
ببینید تا زمانیکه من در یک محیط خوب علمی قرار نگرفته باشم چگونه می توانم راجع به استعدادهایم بگویم. اصلاً چگونه می توانم آنها را کشف کنم؟ تا زمانیکه من به عنوان یک دانشجویی که در این مرز و بوم مشغول تحصیلم یا مدرکی گرفته ام ولی یک محیط علمی را تجربه نکرده ام و دانشگاه هایی که دارای این محیط علمی خوب هستند با فردی مثل من تمایل کار ندارند، من چگونه می توانم شکوفا شوم؟
وقتی آزمون ارشد می دهید شاید همانجایی که دوست دارید قبول نشوید. آیا این امر باید باعث محدودیت در روند تولید علم شود؟ حرف برای گفتن دارم ولی اصلاً نمی دانم چگونه باید بگویم.

Mamdos
جمعه 20 آذر 1388, 21:27 عصر
خب اگر در مقطع کارشناسی در یک محیط خوب علمی قرار نگرفته‌اید کمی کار سخت است. ولی برای رشته‌ی ما نسبت به رشته‌های دیگر یک مزیت خیلی خیلی بزرگ وجود دارد و آن غنای اطلاعات قابل دسترسی در وب است. به نظر من به کمک وب + پشتکار می‌توان خیلی از کمبودها را جبران کرد و حتی از خیلی‌ها جلوتر زد. حالا چند تا مسأله‌ی نسبتاً جدا از هم (ولی مؤثر روی هم) وجود دارد که برای تحقیق دانشگاهی خوب لازم است:
۱. انگیزه + پشتکار که مهم‌ترین عامل و برای همه‌ی کارها لازم است، از جمله پژوهش دانشگاهی خوب. به نظر می‌رسد شما حداقل انگیزه‌اش را دارید و خیلی هم ربطی به سابقه‌ی کار و تحصیل ندارد.
۲. تسلط به خواندن متون تخصصی انگلیسی. با تمرین (یعنی خواندن متون تخصصی انگلیسی! که اولش سخت است ولی کم‌کم راحت می‌شود) حاصل می‌شود.
۳. توانایی خودآموزی.
۴. آشنایی با جو موجود در پژوهش‌ها، متدولوژی رایج پژوهش، روش‌های جمع‌آوری اطلاعات و .... برای کسی که در محیط پژوهشی نبوده باشد به دست آوردن این آشنایی سخت‌تر است ولی با بازدید و بررسی تحلیلی و دقیق وب‌گاه‌های دانشگاه‌ها (داخلی و خارجی) حاصل می‌شود.
۵. آشنایی با زمینه‌ی مورد نظر که خب واضح است. این را به صورت مستقل می‌توان با استفاده از رایانه و وب تا حد زیادی به دست آورد (که البته نیازمند موارد ۱ و ۲ و ۳ هست و به موارد ۲ و ۳ و ۴ کمک می‌کند). در حوزه‌ی نرم‌افزار که اصلاً هیچ اطلاعات غیرقابل دسترسی وجود ندارد! اگر به حوزه‌ی خاصی از علوم رایانه علاقه دارید می‌شود منابعش را پیدا و معرفی کرد. کارهایی که باید انجام شود از جنس خواندن کتاب و مقاله، آزمایش (نوشتن برنامه، کار با نرم‌افزار و ...)، جستجو در وب و تعامل با افراد دیگر حاضر در وب است.
۶. آشنایی با روند تحولات، جهت پژوهش‌ها و ایده‌های جدید در حوزه‌ی مورد نظر. این هم با روش‌های بند ۴ و همچنین صحبت کردن با افراد «توی باغ» در آن حوزه (مثل دانشجویان ارشد و دکترا (و گاهی کارشناسی)، و اساتید)، قابل حصول است.

همان‌طور که گفته شد این که بتوانید با یک دانشجو یا استاد دانشگاه خوب کار کنید به خیلی چیزها بستگی دارد. تجربه‌ی بنده می‌گوید که اساتید دانشگاه‌های خوب، عموماً اگر کسی را علاقمند ببینند به او کمک می‌کنند (مثلاً بهش پیشنهاد/مشاوره/راهنمایی می‌دهند یا منبع معرفی می‌کنند). البته این کمک در سطحی است که او را در آن ببینند. اگر واقعاً کسی قوی باشد (دانش کافی + پشتکار زیاد) اصلاً بعید نیست کمک‌های جدی‌تری به او بکنند (مثلاً بهش جایی در آزمایشگاه بدهند یا وقت زیاد برایش بگذارند) که البته بستگی به سماجت دانشجوی مربوطه نیز دارد.
در مورد دانشجوهای دانشگاه‌های خوب به نظرم متغیرتر است و خیلی بستگی به دانشجو و شخصیت او دارد. ولی به طور کلی، دانشجوی دانشگاه خوب هم سعی می‌کند سطح علمی طرفش را بسنجد و متناسب با آن به همکاری با او علاقمند می‌شود. مثلاً اگر طرف سطحش پایین‌تر باشد ممکن است کارهای سطح پایین‌تر (مثلاً کار گِل!) را به او بسپارد (کاری که استادها با دانشجوها می‌کنند) ولی اگر با وجود داشتن سطح پایین‌تر، هوش/خلاقیت بالایی داشته باشد یا ایده‌های درخشانی به فکرش برسد خب، طبیعتاً سطح همکاری بالاتر می‌رود. ولی اگر اختلاف سطح زیاد باشد، خب دانشجوی قوی‌تر ممکن است احساس کند از این ارتباط چیز زیادی عایدش نمی‌شود (مثلاً اگر کل وقتی را که با هم هستند به آموزش و بالا آوردن سطح دانشجوی ضعیف‌تر بگذرد). مهم این است که ارتباط بُرد-بُرد باشد تا پایدار بماند.
ولی در کل، معمولاً بیشتر دانشجوهای ارشد و همه‌ی دانشجویان دکترا کلی کار/ایده‌ی روی زمین مانده (مربوط به پایان‌نامه یا مقاله) دارند که دوست دارند یکی در آن‌ها بهشان کمک کند و حسرت این را می‌خورند که کاش وقت بیشتری برای آن کار داشتند. همین‌طور اساتید. در کل از کمک استقبال می‌کنند مگر این که ببینند طرف نمی‌تواند کمک کند.
راه شروع این است که آدم منتظر این نباشد که از «بیرون» به او چیزی داده شود، باید همه چیز را به دست آورد؛ که خوشبختانه این روزها با وجود اینترنت، به چیزی جز پشتکار و انگیزه نیاز ندارد.

قله بلند
دوشنبه 23 آذر 1388, 07:19 صبح
با سلام
لطفاً این دو مورد را بیشتر توضیح دهید:
۴. آشنایی با جو موجود در پژوهش‌ها، متدولوژی رایج پژوهش، روش‌های جمع‌آوری اطلاعات و .... برای کسی که در محیط پژوهشی نبوده باشد به دست آوردن این آشنایی سخت‌تر است ولی با بازدید و بررسی تحلیلی و دقیق وب‌گاه‌های دانشگاه‌ها (داخلی و خارجی) حاصل می‌شود.و
تجربه‌ی بنده می‌گوید که اساتید دانشگاه‌های خوب، عموماً اگر کسی را علاقمند ببینند به او کمک می‌کنند (مثلاً بهش پیشنهاد/مشاوره/راهنمایی می‌دهند یا منبع معرفی می‌کنند). البته این کمک در سطحی است که او را در آن ببینند. اگر واقعاً کسی قوی باشد (دانش کافی + پشتکار زیاد) اصلاً بعید نیست کمک‌های جدی‌تری به او بکنند (مثلاً بهش جایی در آزمایشگاه بدهند یا وقت زیاد برایش بگذارند) که البته بستگی به سماجت دانشجوی مربوطه نیز دارد.من چگونه می توانم این اساتید را بشناسم، چگونه می توانم سایت های آنها را پیدا کنم در حالیکه حتی نام آنها را نمی دانم.
وقتی کسی غیر از دانشگاه مورد نظر بخواهد وارد آن دانشگاه شود، یا نمی گذارند یا باید حتماً نامه ای از دانشگاه مبدا برایشان آورد تا اجازه عبور دهند. حتی کتابخانه ها هم همینگونه هستند. دانشگاه مبدا نیز شاید یک دسته نامه صادر نکند. واقعاً باید چه کرد تا این کمبودها جبران شود؟ واقعاً باید چقدر تلاش کرد؟

Exception
دوشنبه 23 آذر 1388, 08:22 صبح
آشنایی با جو موجود در پژوهش‌ها، متدولوژی رایج پژوهش، روش‌های جمع‌آوری اطلاعات و .... برای کسی که در محیط پژوهشی نبوده باشد به دست آوردن این آشنایی سخت‌تر است ولی با بازدید و بررسی تحلیلی و دقیق وب‌گاه‌های دانشگاه‌ها (داخلی و خارجی) حاصل می‌شود
تو اگر چند تا مقاله معتبر (مثلا 10 تا به بالا) بخونی (در اینجا یعنی بخوری!) دقیقا ساز و کارهای تحقیق دستت میاد.


من چگونه می توانم این اساتید را بشناسم، چگونه می توانم سایت های آنها را پیدا کنم در حالیکه حتی نام آنها را نمی دانم.اگر استادی رو نمیشناسی، دو حالت بیشتر نداره!
1- روی اون موضوع خیلی کار نکردی. چون اگر یکمی روی یک موضوعی کار کنی، دقیقا میفهمی چه کسانی در این مورد صاحب نظر هستند، کتاب دارند، مقاله دارند و ...
در این حالت، همون بهتره که نری دنبال این استاد، چون اگر خودت روی موضوع کار نکرده باشی، قبولت نمیکنه!

2- روی اون موضوع خوب کار کردی ولی اون استاد خیلی در اون موضوع مطرح نبوده، مقاله نداشته، کتاب نداشته و ...
در این حالت هم همون بهتره که نری دنبال این استاد، چون به درد نمیخوره و وقتت هدر میره!


وقتی کسی غیر از دانشگاه مورد نظر بخواهد وارد آن دانشگاه شود، یا نمی گذارند یا باید حتماً نامه ای از دانشگاه مبدا برایشان آورد تا اجازه عبور دهند.نمیخوام نا امیدت کنم، ولی اگر این مشکلات رو هم نمیتونی حل کنی، بهتره بیخیال بشی! مشکلات تحقیق کردن خیلی بیشتر از این حرفهاست و این تازه اولشه.

قله بلند
دوشنبه 23 آذر 1388, 11:56 صبح
دوست عزیز ممنون از اینکه امیدوارترم کردید!!

قله بلند
سه شنبه 24 آذر 1388, 19:03 عصر
دروس کارشناسی ارشد رشته مهندسی کامپیوتر(گرایش نرم افزار)
دانشگاه پیام نور تهران

ترم اول:
سیستم عامل پیشرفته
پایگاه داده پیشرفته
الگوریتم های پیشرفته

ترم دوم:
مهندسی نرم افزار پیشرفته
شبکه های کامپیوتری پیشرفته
پردازش تصویر

ترم سوم:
تخصصی اختیاری
تخصصی اختیاری
سمینار

ترم چهارم:
پایان نامه

لیست دروس تخصصی اختیاری:
معماری کامپیوتر پیشرفته
پردازش موازی
مباحث ویژه در پایگاه داده
مباحث پیشرفته در مهندسی نرم افزار
سیستم های خبره و مهندسی دانش
سیستم های پشتیبانی تصمیم گیری
شبکه های عصبی

1-عناوین دروس گرایش نرم افزار در ارشد، در دانشگاه های دیگر چگونه است؟ مثلاً کدامیک از این درسها صرفاً برای ارشد نرم افزار است، کدامیک از دروس در هوش مصنوعی یا محاسبات و الگوریتم و یا معماری کامپیوتر است؟

Diadem
یک شنبه 09 مهر 1391, 19:30 عصر
بچه هایی که دانشجوی ارشد نرم افزار هستن یا بودن
کمک میخوااااااااااااام:گریه:

میتونید بگید محتوای دروستون چیه؟ منظورم اینه که وقتی تو هر درسی استاداتون بهتون پروژه برای انجام میدن، پروژه هاتون در چه زمینه ایه؟کد نویسیه؟ یا صرفا تحقیقاتی و تهیه گزارش هست؟باید کدو برنامه بنویسید یا کار دیگه ای؟

من ارشد هوش قبول شدم.همه درسامون پروژه دارن و باید توی اونها الگوریتمهایی رو با نرم افزارمتلب پیاده ساز یکنیم.حقیقتش من از کد نویسی خوشم نمیاد :ناراحت: نمیدونستم توی هوش مصنوعی درسا اینجوریه و الان احساس بدبختی میکنم.
ارشد نرم افزار ه مدلی درسها و پروژه و کلا کارهای درسیش؟ یکی کمک کنهههه :افسرده: