Http Context

[zkazemi]

· Http Context
کلاس Http Context در يک مکان مرکزی فعاليت می کند، اين مکان قابليت دسترسی به در خواست جاری فرستاده شده به پايپلاين را دارد. در حقيقت تمام اطلاعات درخواست جاری، در Http Context قابل دسترس است. اگر چه مؤلفه های Http Context فقط به قسمت های ديگر پايپلاين اشاره می کنند، اما دسترس پذير بودن آنها در يک مکان واحد، مديريت درخواست را ساده تر می کند.
کد زير يک کد خلاصه شده ای از Http Context است که بخش های عمده ای که در اکثر برنامه های کاربردی استفاده می شوند را نشان می دهد.


class HttpContext
{
public static HttpContext Current…;
public HttpRequest Request…;
public HttpResponse Response…;
public HttpSessionState Session…;
public HttpServerUtility Server…;
public Application HttpApplicationState…;
public ApplicationInstance HttpApplication…;
public IDictionary Items…;
public IPrincipal User…;
public IHttpHandler CurrentHandler…;
public Cache Cache…;
…
}

در بسياری از مواقع Http Context ها به صورت پارامتر، ب يک عدد متد فرستاده می شوند (مانند: (Http Context) I Http Handler. Request Process ). کلاس Http Context، شامل يک پارامتر به نام Current است. اين پارامتر توانايی گرفتن و نگهداری فرآيند جاری را دارد. مثال زير، چگونگی استفاده از Http Context. Current را نشان می دهد.


Public void DealWithRequest() { HttpContext thisRequest = HttpContext.Current; thisRe quest.Response.Write("<h3> Hello World</h3>");}

صفات ديگری که در داخل Http Context وجود دارد، به شرح ذيل است:
· يک ارجاع به شیء Context Response (برای ارسال خروجی به کاربر)؛
· يک ارجاع به شیء Request (برای پ بردن به اطلاعات درخواست ها)؛
· يک ارجاع به برنامه مرکزی (برای بدست آوردن وضعيت برنامه کاربردی)؛
· يک ارجاع به ليست واژه های يک درخواست (برای ذخيره آنها در مدت فعاليت يک درخواست)؛
· يک ارجاع به Cache (برای ذخيره داده ها و اجتناب از رفت و برگشت به پايگاه داده).