sh4mid
شنبه 15 آبان 1389, 18:38 عصر
سلام
پس معنیش اینه که هر جا در برنامه size خواست ترجمه و محاسبه بشه 5 میاد و جانشینش میشه
بله برنامه هر جا size رو دید جاش 5 رو می گذارد(البته حالیش هست که مثلا "size" رو نکنه "5")
این ماکرو که گفتی چه ویژگی داره ؟
macro یه جورایی تابع هست، البته اگر بهش بشود گفت تابع ، کار برنامه نویسی رو راحت تر می کنه
ببین define میشه گفت دو تا کاربرد داره
تعریف macro
استفاده در compile شرطی
فرض کن برنامه ای نوشتی که یک Array رو داره شبیه سازی میکنه بعد می فهمی برنامت جواب درست نمی دهد ، می خواهی امتحانش کنی اول برنامت می نویسی
#define LOG
بعدش اون جایی که می خواهی برنامه رو چک کنی ، می نویسی
#ifedf LOG
//Log Dump Info in a file or Screen for Profile Code
clog<<"Array Size\t"<<Array.size<<endl;
clog<<"Array Items:\n";
for(int i=0;Array.siz;i++) clog<<"Itm"<<i<<":"<<Array[i]<<endl;
#endif
البته می تونی تو file هم بریزی ، حالا با مراجعه به file و یا دیدن خروجی می تونی بفهمی مشکل از کجا آب می خورد
(البته در عمل میتونی از DEBUG_ یا DEBUG استفاده کنی ، این دو تا macro در حالت debug تو visual studio تعریف شده و می تونی خروجی برنامه رو در حالت debug مشاهده کنی)
هونطور که قبلا هم گفتم می تونی مثلا شرط بگذاری یک تیکه از کدت رو برای Windows یا linux ، compile کنی
#ifdef WINDOWS
... /* Windows specific code */
#elif defined(UNIX)
... /* Unix specific code */
#else
#error "What's your operating system?"
#endif
سرعت پردازش رو زیاد میکنه ؟امنیت برنامه رو بهتر می کنه ؟ کلا چه ویژگی داره ؟
مسلما سرعت پردازش رو بیشتر می کند ، فرض کن داشته باشی
#define RADTODEG(x) ((x) * 57.29578)
float Rad2Deg(int x) return (x** 57.29578);
حالا جایی تو برنامت داشته باشی
for(int i=0;i<1000000000;i++)
{
y=RADTODEG(i);
//Some Code that modify y
}
که تبدیل میشه به
for(int i=0;i<1000000000;i++)
{
y=((i)*57.29578)
//Some Code that modify y
}
حالا کد بالایی رو مقایسه کن با کد زیر
for(int i=0;i<1000000000;i++)
{
y=Rad2Deg(i);
//Some Code that modify y
}
تو کدی که از تابع استفاده شده، تابع Rad2Deg ، به اندازه 1000000000 بار فراخوانی میشود ، یعنی هر دفعه باید Compiler مقادیر Heap و Stack و صد تا چیز دیگه رو تنظیم کنه بعد تابع رو فراخوانی کند که همه اینها overhead دارد ، در حالیکه با macro اصلا خبری از این overhead ها نیست
مثال
#include<iostream>
#include <ctime>
using namespace std;
#define RADTODEG(x) ((x) * 57.29578)
double Rad2Deg(long x) {return (x* 57.29578);}
int main()
{
double y=0.0,dif1=0.0,dif2=0.0;
time_t start,end;
time (&start);
for(long i=0;i<1000000000;i++)
{
y=RADTODEG(i);
y++;
}
time (&end);
dif1 = difftime (end,start);
time (&start);
for(long i=0;i<1000000000;i++)
{
y=Rad2Deg(i);
y++;
}
time (&end);
dif2 = difftime (end,start);
cout<<"Macro:"<<dif1<<endl;
cout<<"Func:"<<dif2<<endl;
system("pause");
return 0;
}
که منجر شد به جواب زیر
Macro:5
Func:87
Press any key to continue . . .
البته این زیاد دقیق نیست ولی بازم نمای خوبی به آدم می دهد(کلمه inline برای همین ساخته شد که یک جورایی کار macro رو برای تابع انجام میدهد، یعنی تابع رو فراخوانی نمیکنی بلکه کد تابع رو میاد اونجایی که مورد نیاز هست می نویسد)
یک سری کارها هم میشه با macro کرد که با تابع نمیشه مثلا
#define dumpme(x, fmt) printf("%s:%u: %s=" fmt, __FILE__, __LINE__, #x, x)
int some_function() {
int foo;
/* [a lot of complicated code goes here] */
dumpme(foo, "%d");
/* [more complicated code goes here] */
}
که نام یک عبارت رو به همراه مقدار اون برامون چاپ می کنه (نکته کلیدی استفاده از عملگر # که بهش میگن Stringizing Operator یا عملگر رشته ساز)
یا
#define MYCASE(item,id) \
case id: \
item##_##id = id;\
break
switch(x) {
MYCASE(widget,23);
}
حالا خط مثلا
MYCASE(widget,23);
تبدیل میشه به
case 23:
widget_23 = 23;
break;
با عملگر ## میشه دو تا عبارت رو به هم چسبوند(یه جورایی با این عملگرها میشه مدل درپیتی از template ها رو پیاده سازی کرد)
البته در استفاده از macro باید دقیق بود ،معایبشو بعدا می گم