AMIBCT
پنج شنبه 02 تیر 1390, 17:45 عصر
به عنوان یک توسعهدهندهی وب ممکن است نیاز داشته باشید تا علاوه بر نشانی localhost از نشانیها و یا زیردامنههای دیگری برای آزمایش برنامههای خود بهرهگیری کنید.
برای مثال ممکن است بخواهید از نشانی http://test.localhost یا http://test که به شاخهای اختیاری بر روی دیسک شما اشاره میکند استفاده کنید.
پیش از شروع لازم است تا با فرآیند انجامشده در هنگام فراخوانی یک نشانی وب آشنا شوید.
هنگامی که یک نشانی را در مرورگر خود تایپ میکنید، مرورگر بر اساس تنظیمات پراکسی خود ممکن است با اتصال به سرور پراکسی، اطلاعات صفحهی موردنظر را درخواست کند و یا ممکن است IP نشانی مورد نظر( مثلا amib.ir ) را از سیستمعامل درخواست کند و سپس با اتصال به IP بهدست آمده( مثلا ۱۰٫۲۰٫۳۰٫۴۰ )، صفحه را به شما نمایش دهد.
در اینترنت کارسازهایی( Server ) وجود دارند که وظیفهی تبدیل نشانیهای اینترنتی به آدرس IP را بر عهده دارند. علاوه بر این کارسازها، معمولا سیستمعامل نیز مواردی مانند localhost را -که یک نشانی محلی است- خود ترجمه میکند.
با توجه به آنچه گفته شد، گام نخست در ایجاد یک دامنهی محلی جدید، انجام تغییرات در سیستمعامل برای معرفی نشانی جدید به عنوان یک نشانی محلی است.
برای انجام این کار لازم است تا فایلی با نام «hosts» را که در مسیر «%windir%\system32\drivers\etc» واقع شده ویرایش کنید. این فایل حاوی «جدول سفارشی تبدیل نشانی به IP» در ویندوز است.
اگر این فایل را با یک ویرایشگر متنی باز کنید خواهید دید که در خطوط انتهایی عبارتی مانند «127.0.0.1 localhost» نوشته شده است.
با نوشتن این عبارت در این فایل، به سیستمعامل میفهمانیم که اگر کسی نشانی «localhost» را درخواست کرد، او را به آدرس IP محلی «۱۲۷٫۰٫۰٫۱» منتقل کند.
خطهایی که با # شروع شوند و یا ادامهی عبارتهایی که با # پیشوند شوند، توضیحات به حساب میآیند و اثری در عملکرد این فایل ندارند.
همانگونه که مشاهدهکردید، بخش دوم عبارت فوق، نام سرور محلی است. برای درستکردن یک سرور محلی جدید( مثلا http://test ) دو راه وجود دارد. راه نخست اینکه عبارت «test» را با کمک یک فاصله در انتهای «localhost» اضافه کنیم و راه دوم اینکه نام سرور جدید را در خطی جداگانه بنویسیم( برای مثال: «127.0.0.1 test» ).
پس از آنکه این تغییرات را انجام دهید و سیستمعامل را دوباره راهاندازی کنید، نشانی http://test به IP محلی «۱۲۷٫۰٫۰٫۱» اشاره خواهد کرد. گام بعدی تنظیم کارساز آپاچی برای نمایش محتوای مناسب با این نشانی است.
تنظیمات کارساز آپاچی در فایلی با نام «httpd.conf» واقع شده در شاخهی آپاچی و زیرشاخهی «conf» قرار دارد. این فایل را بیابید و آن را باز کنید.
نخستین عبارتی که باید به این فایل بیفزایید( در صورتی که نباشد ) « NameVirtualHost *:80» است. این دستور سبب میشود تا آپاچی تمامی درخواستهای ارسال شده بر روی پورت ۸۰ را پردازش کند( نه تنها یک IP خاص را ).
گام دوم انتخاب یا ایجاد یک شاخه بر روی دیسک سخت است. این شاخه میتواند هر جایی( حتی روی دیسکهای قابل حمل یا درایوهای مجازی ) باشد. با فرض اینکه مسیر انتخابی «z:\test» نام دارد، عبارتهای زیر را به فایل تنظیمات httpd.conf بیفزایید:
<Directory "z:/test/">
Options Indexes FollowSymLinks
AllowOverride all
Order Allow,Deny
Allow from all
</Directory>
توجه شما را به استفاده از «/» در عوض «\» جلب میکنم
تنظیمات بالا امکان دسترسی به محتویات این شاخه را برای همه فراهم میکند. چنانچه شاخهی انتخابی شما زیرشاخهای از شاخهی www یا htdocs آپاچی باشد، نوشتن این بخش الزامی نیست
گام سوم و نهایی تخصیص شاخهی انتخابی به آدرس تعیینشده( http://test ) است. برای انجام این کار عبارتهای زیر را به انتهای فایل تنظیمات بیفزایید:
<VirtualHost 127.0.0.1>
DocumentRoot "z:/test/"
ServerName test
</VirtualHost>
بار دیگر توجه شما را به استفاده از «/» در عوض «\» جلب میکنم
فراموش نکنید که پیش از استفاده، مقدارهای وارد شده در مقابل دستورهای «DocumentRoot» و «ServerName» را مطابق نیاز خود تغییر دهید.
حال کافی است کارساز آپاچی را بسته و مجدد باز کنید تا تنظیمات ایجاد شده فعال شوند و بتوانید از نشانی محلی جدید خود استفاده کنید.
http://amib.ir/weblog/?p=133
برای مثال ممکن است بخواهید از نشانی http://test.localhost یا http://test که به شاخهای اختیاری بر روی دیسک شما اشاره میکند استفاده کنید.
پیش از شروع لازم است تا با فرآیند انجامشده در هنگام فراخوانی یک نشانی وب آشنا شوید.
هنگامی که یک نشانی را در مرورگر خود تایپ میکنید، مرورگر بر اساس تنظیمات پراکسی خود ممکن است با اتصال به سرور پراکسی، اطلاعات صفحهی موردنظر را درخواست کند و یا ممکن است IP نشانی مورد نظر( مثلا amib.ir ) را از سیستمعامل درخواست کند و سپس با اتصال به IP بهدست آمده( مثلا ۱۰٫۲۰٫۳۰٫۴۰ )، صفحه را به شما نمایش دهد.
در اینترنت کارسازهایی( Server ) وجود دارند که وظیفهی تبدیل نشانیهای اینترنتی به آدرس IP را بر عهده دارند. علاوه بر این کارسازها، معمولا سیستمعامل نیز مواردی مانند localhost را -که یک نشانی محلی است- خود ترجمه میکند.
با توجه به آنچه گفته شد، گام نخست در ایجاد یک دامنهی محلی جدید، انجام تغییرات در سیستمعامل برای معرفی نشانی جدید به عنوان یک نشانی محلی است.
برای انجام این کار لازم است تا فایلی با نام «hosts» را که در مسیر «%windir%\system32\drivers\etc» واقع شده ویرایش کنید. این فایل حاوی «جدول سفارشی تبدیل نشانی به IP» در ویندوز است.
اگر این فایل را با یک ویرایشگر متنی باز کنید خواهید دید که در خطوط انتهایی عبارتی مانند «127.0.0.1 localhost» نوشته شده است.
با نوشتن این عبارت در این فایل، به سیستمعامل میفهمانیم که اگر کسی نشانی «localhost» را درخواست کرد، او را به آدرس IP محلی «۱۲۷٫۰٫۰٫۱» منتقل کند.
خطهایی که با # شروع شوند و یا ادامهی عبارتهایی که با # پیشوند شوند، توضیحات به حساب میآیند و اثری در عملکرد این فایل ندارند.
همانگونه که مشاهدهکردید، بخش دوم عبارت فوق، نام سرور محلی است. برای درستکردن یک سرور محلی جدید( مثلا http://test ) دو راه وجود دارد. راه نخست اینکه عبارت «test» را با کمک یک فاصله در انتهای «localhost» اضافه کنیم و راه دوم اینکه نام سرور جدید را در خطی جداگانه بنویسیم( برای مثال: «127.0.0.1 test» ).
پس از آنکه این تغییرات را انجام دهید و سیستمعامل را دوباره راهاندازی کنید، نشانی http://test به IP محلی «۱۲۷٫۰٫۰٫۱» اشاره خواهد کرد. گام بعدی تنظیم کارساز آپاچی برای نمایش محتوای مناسب با این نشانی است.
تنظیمات کارساز آپاچی در فایلی با نام «httpd.conf» واقع شده در شاخهی آپاچی و زیرشاخهی «conf» قرار دارد. این فایل را بیابید و آن را باز کنید.
نخستین عبارتی که باید به این فایل بیفزایید( در صورتی که نباشد ) « NameVirtualHost *:80» است. این دستور سبب میشود تا آپاچی تمامی درخواستهای ارسال شده بر روی پورت ۸۰ را پردازش کند( نه تنها یک IP خاص را ).
گام دوم انتخاب یا ایجاد یک شاخه بر روی دیسک سخت است. این شاخه میتواند هر جایی( حتی روی دیسکهای قابل حمل یا درایوهای مجازی ) باشد. با فرض اینکه مسیر انتخابی «z:\test» نام دارد، عبارتهای زیر را به فایل تنظیمات httpd.conf بیفزایید:
<Directory "z:/test/">
Options Indexes FollowSymLinks
AllowOverride all
Order Allow,Deny
Allow from all
</Directory>
توجه شما را به استفاده از «/» در عوض «\» جلب میکنم
تنظیمات بالا امکان دسترسی به محتویات این شاخه را برای همه فراهم میکند. چنانچه شاخهی انتخابی شما زیرشاخهای از شاخهی www یا htdocs آپاچی باشد، نوشتن این بخش الزامی نیست
گام سوم و نهایی تخصیص شاخهی انتخابی به آدرس تعیینشده( http://test ) است. برای انجام این کار عبارتهای زیر را به انتهای فایل تنظیمات بیفزایید:
<VirtualHost 127.0.0.1>
DocumentRoot "z:/test/"
ServerName test
</VirtualHost>
بار دیگر توجه شما را به استفاده از «/» در عوض «\» جلب میکنم
فراموش نکنید که پیش از استفاده، مقدارهای وارد شده در مقابل دستورهای «DocumentRoot» و «ServerName» را مطابق نیاز خود تغییر دهید.
حال کافی است کارساز آپاچی را بسته و مجدد باز کنید تا تنظیمات ایجاد شده فعال شوند و بتوانید از نشانی محلی جدید خود استفاده کنید.
http://amib.ir/weblog/?p=133