ام سی اس دی بگیرم یا ارشد بگیرم؟

[mahdikoochooloo]

به نام خدا
سلام رفقا
ما برای چی می ریم ارشد نرم افزار؟ مگه تو این گرایش ما نباید نرم افزار تولید کنیم؟ اگر بله چرا وقتمون رو بزاریم و 2 سال درس بخونیم؟ می ریم ام سی اس دی می گیریم که کار تضمین شده گیرمون بیاد
کسی موافقه؟

[mehran_707]

به نام خدا
سلام رفقا
ما برای چی می ریم ارشد نرم افزار؟ مگه تو این گرایش ما نباید نرم افزار تولید کنیم؟ اگر بله چرا وقتمون رو بزاریم و 2 سال درس بخونیم؟ می ریم ام سی اس دی می گیریم که کار تضمین شده گیرمون بیاد
کسی موافقه؟
اینی که میگی چی هست؟ چطوری میشه گرفت؟؟

[بهزاد علی محمدزاده]

این مدرک مایکروسافت برای برنامه نویسی ( دات نت هست ) ... بد نیست آدم در کنار درسهاش اگر هدفش کار ، کاربردی و عملی هست ، بتونه این دوره ها رو بگذرونه ...

اما به هر حال ارشد هم جایگاه خودش و داره و ما تو این گرایش فقط نرم افزار تولید نمی کنیم و کار ما هم فقط در حوزه دات نت نیست ...

یه سری به قسمت مقالات تخصصی بزنید ... باید کسانی باشند که سراغ این مباحث برن یا نه ؟ در اون صورت با داشتن مدرک زیر ارشد تو مجامع علمی اصلا راهتون نمیدن و شاید به سختی مقاله هاتون و پذیرش کنن ... من که تا الان اکثر مقاله هایی که دیدم زیر ارشد نبودن ...

یه کسانی هم باید سراغ ، امنیت اطلاعات ، پردازش تصویر ، کاربر علوم کامپیوتر در رشته های مختلف مثل پزشکی ، کشاورزی و ... هم برن ...

[SystemAnalyst]

این دو هیچ ربطی به هم نداره .مثل اینه که طرف بگه چرا برم رشته صنایع غذایی ؟ میرم از مامانم انواع آشپذی ها را یاد می گیرم! ارشد نرم افزار یک دوره اکادمیکه و هدفش تربیت محقق و اماده کردن برای تولید علم هستش.مثلا شما می خواین تو حوزه کامپایلر ها کارکنید با تحقیق روی قسمت هایی از پارسر ها یک بهبودی انجام می دین و یا بسیاری از تحقیقات دیگه. اما ام سی اس دی که الان جدیدا شده ام سی تی اس ، یک گواهینامه فنی هستش برای برنامه نویسی در دات نت نه یک مدرک اکادمیک. بحث تولید نرم افزار با برنامه نویسی یکی نیست. صد ها تخصص پشت ساخت تکنولوژی هست که ما با اون برنامه نویسی می کنیم.اگر دوست دارید برنامه نویس باشید ارشد نرید . در واقع ما استفاده می کنیم از ابزار ، اما اون ابزار چطور طراحی و ساخته شده و چه علم و تحقیقاتی پشتش هست؟ این هست مسئله ای که در محیط اکادمیک پرداخته می شه. و خیلی فرق های دیگه که مجال گفتن نیست.