دستاورد دانشمند ایرانی در عرصه نانوفناوری: چشم انسان مسلح می‌شود

[sona_anzabi]

پروفسور بابک پرویز، دانشمند ایرانی دانشگاه واشنگتن به همراه تیمی از دیگر پژوهشگران بر روی مجموعه‏ ای از لنزهای چشمی کار می‌‏کنند که به کاربران اجازه می‌‏دهد اطلاعات مربوط به واقعیت‏ های اطراف خود را در مقابل چشمانشان ببینند.

پیشرفت‏‌های صورت گرفته در این تکنولوژی می‌‏تواند عرصه‏ های مختلف زندگی انسان را دچار تحول کند. مثلاً استفاده از این لنز‌ها به رانندگان این امکان را می‌‏دهد تا اطلاعات ضروری درباره مسیر پیش ‏رو و سرعت خودروی خود را به صورت متن بلافاصله در مقابل چشمانشان ببینند. ارتباط این لنز‌ها با بیوحسگرهای کارگذاشته شده در بدن می‌‏تواند فرد را از وضعیت سلامتی‏ اش (مثلاً سطح قند خون) با خبر سازد.

بازی‏ های رایانه‏ ای و ویدئویی نیز از دیگر حوزه‏ هایی است که با این تکنولوژی‏‌ها متحول خواهد شد. در حوزه‏ های نظامی نیز این لنز‌ها از سربازان یک ترمیناتور تمام‏ عیار خواهد ساخت. با این لنز‌ها می‌‏توان به آسمان نگاه کرد و واقعیت‏ هایی را دید که در حالت معمولی به چشم نمی‌‏آید. می‌‏توان نام ستاره‏‌ها و ماهواره‏ های موجود در فضا را هم دید.


http://cdn.slashgear.com/wp-content/uploads/2011/11/terminator-580x216.jpg



این فن‏آوری که اصطلاحاً به آن «واقعیت‏ تقویت‏ شده» (augmented reality) می‌‏گویند، هم اکنون بر روی برخی گوشی‏ های هوشمند عرضه شده است به این ترتیب عمل می‌‏کند که واقعیت پیش روی کاربر را با استفاده از داده ‏های کامپیوتری و آنلاین تفسیر می‌‏کند. مثلا وقتی کاربر وارد یک محیط ناشناخته می‌‏شود این تکنولوژی بلافاصله با تجزیه و تحلیل صدا‌ها، تصاویر و موقعیت مکانی آنجا اطلاعات مورد نیاز وی را در چند لایه ارائه می‌‏دهد. آدرس دقیق محل، نام ساختمان‏‌ها و وسایل نقلیه موجود، مسافت آنجا با نقاط مختلف، نزدیک‏‌ترین ایستگاه های مترو و اتوبوس و اطلاعاتی از این دست را بر روی تصویر به کاربر ارائه می‌‏دهد.... بيشتر بخوانيد (http://www.systemgroup.net/news/458)


منبع: سايت همكاران سيستم (http://www.systemgroup.net/news)

[eshpilen]

بنظر بنده استفادهء بهینه/خردمندانه و مثبت از امکاناتی که فناوریهای جدید به ما میدن، نیاز به انسانی با تفکر و منش برتر هم داره.
باید همونقدر که به امکانات توجه میشه به راههای ارتقای ماهیت درونی خود انسانها هم توجه کرد.
یجورایی نزدیک شدن به مفهوم ابرانسان.
ولی متاسفانه بنظر میرسه تودهء انسانها دچار عوارض زیادی هستن تا اینکه به مفهوم ابرانسان نزدیک تر شده باشن. و از امکانات و فناوری خیلی وقتا استفاده های بیهوده، کم ارزش و کم بازده، یا حتی منفی و مبتذل میشه. و انسانها بخاطر امکانات فناوری و جاذبه های مادی که احتمالا امروز نسبت به دوران قدیم خیلی بیشتر هستن، تنبل و ضعیف و بی اراده و گمراه شدن.
بطور مثال بی بند و باری و خشونت و فسادی که در جوامع و بین مردم وجود داره و رواج داده میشه. که بنظر بنده بخش بزرگی از اون بخاطر کمبود معنویت واقعی است.
البته بعضی افراد هم طبیعتا این وسط بهتر استفاده میکنن.
مثلا دانشمندان واقعی.
یه روزی مثلا ویکیپدیا نبود.
دستیابی به علم ناب به این راحتی و سرعت و با کمترین هزینه مقدور نبود.
اینا برای دانشمندان یه شرایط ایدئاله.
این منابع و امکانات هست، اما استفادهء کامل و بهینه از اونها کار هرکسی نیست. چون بهرحال نیاز به انگیزه و جدیت و پشتکار و ظرفیت بالایی داره تا بتونی هرچی میتونی بخونی و یاد بگیری.
یجورایی بشر با اطلاعات بمباران شده و علاوه بر اینکه ظرفیت پردازش و استفادهء بهینه از این اطلاعات در خیلی افراد وجود نداره، خیلی ها دنبال اطلاعات کم ارزش و مشغولیت های بیهوده هستن.
یه کتابی دانلود میکنی خیلی راحت در عرض چند ثانیه و دقیقه، و خیلی ها انبوهی از این کتابها دارن، اما فقط عدهء معدودی واقعا بصورت کامل و دقیق اونها رو میخونن و بقدر کافی ازش یاد میگیرن و جذب میکنن.
دنیای اطلاعات برای ما یک توهم برتری به صرف در دسترس بودن لحظه ای انبوهی از اطلاعات ایجاد کرده. اما درواقع فقط بخشی از این اطلاعات بقدر کافی سودمند هستن که وقت و انرژی محدود خودمون رو بهشون اختصاص بدیم؛ تازه اگر واقعا بتونیم این کار رو بکنیم. مثلا همین کتابها که در چند ثانیه دانلود میشن، اما برای مطالعهء هر یک از اونها نیاز به زمان زیادی هست.