یوسف زالی
جمعه 23 دی 1390, 05:41 صبح
با سلام خدمت اساتید.
من نمونه برنامه ای نوشتم که با استفاده از الگوریتم عدم قطعیت کوانتومی اعدادی رو تولید می کنه که در شرط خاصی می گنجند.
در این مثال اعداد 10 رقمی تولید می شن که بر توان سوم مجموع ارقامشون بخش پذیر باشند.
می خواستم بدونم که برای این جور برنامه نویسی چه ایده هایی دارید و کجای کار من اشکال داره و برنامه رو چطور بهبود بدم؟
نمونه برنامه (http://www.persianupload.com/6587486)
توضیح
-------------
طبق اصل عدم قطعیت هر الکترون فقط وقتی که مشاهده می شه مکان معلوم داره.
بیت ها در سیستم های کوانتومی مقدار مشخصی ندارن و فقط وقتی رصد می شن معلوم هستن.
بیت ها (در اینجا اسمشون می شه کیو بیت) لزوما مقدار صفر و یک هم ندارن.
چگونگی استفاده از این روش به این نحوه که با استفاده از سیستم های موازی (ترد یا سی پی یو) میان و به طور تصادفی رشته ای رو تولید می کنن. پس از اون با استفاده از پردازشی جملات صحیح رو انتخاب می کنن.
مثلا با استفاده از دی ان ای می شه مساله فروشنده دوره گرد رو این طور حل کرد:
ظرفی رو پر از اسید آمینه می کنن، و هم می زنن.
برای هر اسید کدی میگذارن. مثلا آلانین می شه تبریز.
محتویات رو هم میزنن تا اسید ها با هم ترکیب شن.
آنزیمی رو به محلول اضافه می کنن که تمام رشته های غلط رو حل می کنه.
رشته های باقی مونده در ظرف حل مساله هست!
در حقیقت این کار چند سالیه که انجام شده و تحقیقات روی سی پی یو های کیوبیتی هم همچنان ادامه داره و شرکت D-Wave اولین کامپیوتر رو بر پایه کوانتوم به نام D-Wave One ساخته.
در این جور حل با تکیه بر تعداد و تصادف، از الگوریتم چشم می پوشن!
حالا دوستان می خوام نظرتون رو در رابطه با این جور حل مساله و کاربردهای احتمالیش بدونم.
ممنون می شم اگر در این بحث شرکت کنید.
من نمونه برنامه ای نوشتم که با استفاده از الگوریتم عدم قطعیت کوانتومی اعدادی رو تولید می کنه که در شرط خاصی می گنجند.
در این مثال اعداد 10 رقمی تولید می شن که بر توان سوم مجموع ارقامشون بخش پذیر باشند.
می خواستم بدونم که برای این جور برنامه نویسی چه ایده هایی دارید و کجای کار من اشکال داره و برنامه رو چطور بهبود بدم؟
نمونه برنامه (http://www.persianupload.com/6587486)
توضیح
-------------
طبق اصل عدم قطعیت هر الکترون فقط وقتی که مشاهده می شه مکان معلوم داره.
بیت ها در سیستم های کوانتومی مقدار مشخصی ندارن و فقط وقتی رصد می شن معلوم هستن.
بیت ها (در اینجا اسمشون می شه کیو بیت) لزوما مقدار صفر و یک هم ندارن.
چگونگی استفاده از این روش به این نحوه که با استفاده از سیستم های موازی (ترد یا سی پی یو) میان و به طور تصادفی رشته ای رو تولید می کنن. پس از اون با استفاده از پردازشی جملات صحیح رو انتخاب می کنن.
مثلا با استفاده از دی ان ای می شه مساله فروشنده دوره گرد رو این طور حل کرد:
ظرفی رو پر از اسید آمینه می کنن، و هم می زنن.
برای هر اسید کدی میگذارن. مثلا آلانین می شه تبریز.
محتویات رو هم میزنن تا اسید ها با هم ترکیب شن.
آنزیمی رو به محلول اضافه می کنن که تمام رشته های غلط رو حل می کنه.
رشته های باقی مونده در ظرف حل مساله هست!
در حقیقت این کار چند سالیه که انجام شده و تحقیقات روی سی پی یو های کیوبیتی هم همچنان ادامه داره و شرکت D-Wave اولین کامپیوتر رو بر پایه کوانتوم به نام D-Wave One ساخته.
در این جور حل با تکیه بر تعداد و تصادف، از الگوریتم چشم می پوشن!
حالا دوستان می خوام نظرتون رو در رابطه با این جور حل مساله و کاربردهای احتمالیش بدونم.
ممنون می شم اگر در این بحث شرکت کنید.