وجود پروفایلها و نقش ها در سیستم پیاده سازی ساختار امنیتی فریم ورک را آسانتر کرده است ، امکان پیاده سازی فرامین با استفاده از زبان واسطه Expression مخصوصی که شباهت تام با SQL نیز دارد و فیلتر سازی آنها وجود دارد نیز هست، نکته مهم اینکه مدلها در سرور همیشه در وضعیت Synchronized با کلاینت قرار دارند و وضعیت آنها را نیز نگهداری می کنند البته در صورتی که کاربر آنهارا به صورت StateFull تنظیم کرده باشد.
این مدلها همیشه در حالت فیلتر شده / مرتب شده و درختواره در صورتی که ساختار بازگشتی باشد قرار دارند و برنامه نویس به آسانی به آنها در حالت های فوق دسترسی دارد.
فرامینی مانند Validation نیز به آسانی از طریق مدلها از فیزیکی تا سطح منطقی تنظیم می شوند ، برای مثال لازم نیست شما نوع یک فیلد را اعلام کنید چرا که به صورت خودکار در کلاینت و سرور هر دو ، Validation های مورد نیاز ایجاد می شوند و در دو مرحله در مورد محتوای رکورد ارسالی Validation صورت می گیرد و به عبارتی ، در اکثر موارد از ارسال اطلاعات غیر ضروری به سطوح پایینتر جلوگیری می شود و کاربر پیش از ارسال ، کلیه اطلاعات را تکمیل و آنها را ارسال می کند.
Logical Model : AutoGenerated in C# Version
[WLMOAdapter(WLAdapterType.MSSQL, ConnectionString: "Data Source=RYAN-PC\\RYAN;Initial Catalog=RYANTEST;Integrated Security=True")]
[WLMOTableInfo("address;person;addresstype")]
public class Address : WLModel
{
[WLFField(dbFieldName: "Address.Address")]
[WLFDisplayName("ryan", Language: WLLanguages.Default)]
public string FullAddress
{
get { return (string)this["RealAddress"]; }
set{ this["RealAddress"] = value; }
}
[WLFField(dbFieldName:"PersonID")]
[WLFForeignKey("Person", "PersonID")]
public string PersonID
{
get
{
return this["PersonID"];
}
set
{
this["PersonID"] = value;
}
}
[WLFField(dbFieldName: "AddressType.AddressType")]
public string AddressType
{
get
{
return this["AddressType"];
}
set
{
this["AddressType"] = value;
}
}
[WLFField(dbFieldName: "Person.Name")]
public string Name
{
get
{
return this["Name"];
}
set
{
this["Name"] = value;
}
}
[WLFField(dbFieldName: "Address.AddressID")]
public string AddressIDe
{
get
{
return this["AddressID"];
}
set
{
this["AddressID"] = value;
}
}
public Address(WLBaseMetaModel metamodel, string profile)
: base(metamodel, profile)
{
}
}
Meta Model: AutoGenerated in C# Version
[WLMMDefaultProfile("Administrator*.*")]
public class metamodel : WLBaseMetaModel
{
[WLMODisplay("آدرس")]
[WLMOAutoCreate]
public Address Address { get; set; }
[WLMODisplay("کاربر")]
public Person Person { get; set; }
}
Physical Mapping
<?xml version="1.0" encoding="utf-8" ?>
<WLPhysicalSchema>
<class NameSpace="" LogicalName="" TableName="" LazyLoading="">
<Commands>
</Commands>
<Authentication>
<Rule Profile="" Commands=""/>
<Profiles Commands=""/>
<CustomRole/>
<AccessLevel Name="Ryan1" Profile="Ryan2" Commmands=" "/>
</Authentication>
<Description Language="">
<Caption Profile="" ></Caption>
<Hint Profile="" ></Hint>
<Help></Help>
</Description>
<Keys>
<Key TableName="" Name="" type ="PrimaryKey" IsUnique="" IsColumnStoredIndex="true">
<Fields>
<Field ColumnName="R" SourceColumn="" TargetColumn=""/>
</Fields>
</Key>
</Keys>
<Relations>
<Relation TableName="" Name="" Key="" SourceModel="" TargetModel="" SourceTable="" TargetTable="" ContstraintName="" Type="Identifying" Cardinality="One_Zero" CardinalityTo="" JunkTable="">
<ParentActions Update="Restrict/Cascade/Update" Delete="Restrict/Cascade"/>
<ChildActions Update="Restrict/Cascade" Delete="Restrict/Cascade"/>
</Relation>
</Relations>
<Fields>
<Field AttributeName="A" ColumnName="" Type="" Order="" IsPrimaryKey="True" Width="">
<Validators>
<Validator Name="" Profile="" Value=""/>
</Validators>
<DisplayName Profile="" Language="">
<Caption Profile="" ></Caption>
<Hint Profile="" ></Hint>
<Help></Help>
</DisplayName>
</Field>
<Field AttributeName="A" ColumnName="" Type="string" Order="" IsPrimaryKey="True" Width="">
<Validators>
<Validator Name="" Profile="" Value=""/>
</Validators>
<DisplayName Profile="" Language="">
<Caption Profile="" ></Caption>
<Hint Profile="" ></Hint>
<Help></Help>
</DisplayName>
</Field>
</Fields>
</class>
</WLPhysicalSchema>
Logical Mapping for Business Models:
<?xml version="1.0" encoding="utf-8" ?>
<WLLogicalSchema>
<class NameSpace="" LogicalName="" TableName="" LazyLoading="">
<Tables >
<table Name="" JunkTable="true"/>
</Tables>
<Commands>
</Commands>
<Authentication>
<Rule Profile="" Commands=""/>
<Profiles Commands=""/>
<CustomRole/>
<AccessLevel Name="Ryan1" Profile="Ryan2" Commmands="fafsdafsd"/>
</Authentication>
<Description Language="">
<Caption Profile="" ></Caption>
<Hint Profile="" ></Hint>
<Help></Help>
</Description>
<Keys>
<Key TableName="" Name="" type ="PrimaryKey" IsUnique="" IsColumnStoredIndex="true">
<Fields>
<Field ColumnName="R" SourceColumn="" TargetColumn=""/>
</Fields>
</Key>
</Keys>
<Relations>
<Relation TableName="" Name="" Key="" SourceModel="" TargetModel="" SourceTable="" TargetTable="" ContstraintName="" Type="Identifying" Cardinality="One_Zero" CardinalityTo="" JunkTable="">
<ParentActions Update="Cascade" Delete="Cascade"/>
<ChildActions Update="Restrict " Delete=" Cascade"/>
</Relation>
</Relations>
<Fields>
<Field AttributeName="A" ColumnName="" Type="" Order="" IsPrimaryKey="True" Width="">
<Validators>
<Validator Name="" Profile="" Value=""/>
</Validators>
<DisplayName Profile="" Language="">
<Caption Profile="" ></Caption>
<Hint Profile="" ></Hint>
<Help></Help>
</DisplayName>
</Field>
<Field AttributeName="A" ColumnName="" Type="string" Order="" IsPrimaryKey="True" Width="">
<Validators>
<Validator Name="" Profile="" Value=""/>
</Validators>
<DisplayName Profile="" Language="">
<Caption Profile="" ></Caption>
<Hint Profile="" ></Hint>
<Help></Help>
</DisplayName>
</Field>
</Fields>
</class>
</WLLogicalSchema>
همانطور که می بینید برنامه نویس تنها با پیاده سازی ساختار بانک اطلاعاتی از امکانات سیستم استفاده می کند و با کمترین حجم کد ممکن به نتایج مورد نظر خود دست می یابد.
شاید مهمترین چیزی که کاربر نیز مزیت آن را حس خواهد کرد ارسال و دریافت اطلاعات به صورت گروهی است به گونه که کلاینت می تواند تعداد نامحدودی رکورد را به صورت همزمان به سرور ارسال نماید، گرچه برای کنترل فعالیت کاربر این قابلیت محدود شده است و می بایست آن را به صورت موردی فعال کنید (مواردی که درج گروهی صورت می گیرد) ، سیستم همچنین به صورت خودکار فعالیت غیر مجاز را تشخیص می دهد و با ارسال تصویر خاصی از کاربر می خواهد که حروف مشخص در تصویر را تایپ و انسان بودن (به معنی جلوگیری از فعالیتهای خودکار ) کاربر را مشخص کند.
ساختار سیستم ، امکان عملکرد به روی منابع ذیل را فراهم می کند:
1- حمایت از کلیه تایپهای استاندارد موجود (35 تایپ مختلف ) از جمله String, Integer and Floating به همراه فیلدهای XML (String or XML in RDBMS(
2- پشتیبانی از کلیه RDBMS های موجود در ORM و همینطور بانک اطلاعاتی XML
3- Validation کامل در سه سطح و امکان پیاده سازی بهینه سازی شده
4- Full State and Stateless Models
وجود نهانگاه سه لایه ، سرعت عملکرد سیستم را بهتر نیز کرده است:
1- Application Server Cache Level 1
2- Application Server Cache Level2
3- Client Side Cache
در حقیقت سیستم تنها در صورت لزوم ، تغییرات را دریافت خواهد کرد و هیچگاه اطلاعاتی که مورد نیاز نیستند را دوبار دریافت نمی کند.
یکی از نکات مهمی که در طراحی این سیستم به کار رفته است این است که برنامه نویس تحت هیچ شرایط نمی بایست تاریخ شمسی و یا تایلندی را به کلاینت ارسال کند، تاریخ ها در کلاینت و در زمان نمایش به شمسی و یا تایلندی و همینطور قمری تبدیل می شوند و در زمان ارسال به سرور به صورت خودکار به فرمت صحیح در می آیند، این مزیت بزرگی برای طراحی آسانتر سیستمهای گسترده است به نوعی که برنامه نویس تحت هیچ شرایط با تایپ هایی مانند تاریخ و زمان درگیر نخواهد بود.
نمونه ای از درخواست ایجاد شده توسط ORM داخلی فریم ورک در سرور که به صورت خودکار صورت می گیرد ، کاربر تنها می بایست فیلدهای مورد نیاز خودرا مشخص کند، سیستم در صورت نیاز می تواند به صورت خودکار Indexed View لازمه را ایجاد کند و از آن استفاده کند، درایور MSSQL
select Address.Address as FullAddress,address.PersonID as PersonID,AddressType.AddressType as AddressType,Person.Name as Name,Address.AddressID as AddressIDe,Address.City as Address_City,Person.PersonID as Person_PersonID,AddressType.AddressTypeID as AddressType_AddressTypeID from address
INNER JOIN Person ON Person.PersonID=Address.PersonID INNER JOIN AddressType ON AddressType.AddressTypeID=Address.AddressTypeID where Address.City=21
سیستم ORM داخلی سیستم، قابلیت توسعه قابل توجهی دارد و می تواند از سایر ORM های موجود نیز به صورت بهینه سازی شده استفاده کند، با این حال تقریبا در هیچ موردی کاربر نیاز به استفاده از سایر ORM ها برای بهبود وضعیت کاری خود ندارد.
فریم ورک سرور به خصوص در نسخه دات نت ، از قابلیتهای فوق العاده زیادی بهره می برد و به نوعی ، کاربر نیاز به استفاده از سایر ORM ها نخواهد داشت.
مفاهیم گسترده ای که در مدلهای سه بعدی پیاده سازی شده اند، امکان گسترش و پیاده سازی این مفاهیم و همینطور استفاده بهینه از آن هارا فراهم می آورد، در تمامی موارد ، هم سرور و هم کلاینت از اطلاعات موجود خبر دارند و وجود سه لایه حفاظتی جلوی درج غیر مجاز اطلاعات و همینطور دسترسی غیر مجاز به اطلاعات را می گیرد ، این لایه های حفاظتی بر اساس استاندارد ISO 27001 و برای بهینه سازی عملکرد سیستم توسعه داده شده اند.
کاربر می تواند سطوح حفاظتی را به آسانی در سطوح ، متا مدل ، مدل ، سطر و ستون و سطح در درختواره ها و همینطور وضعیت ترکیبی فیلدها تعریف کند و از عدم امکان نفوذ به سیستم در صورت معرفی صحیح سطوح مطمئن باشد.
در مدل دیتا سنتریک ، تقریبا کاربر هیچ نیازی به برنامه نویسی در کلاینت برای دریافت و ارسال اطلاعات ندارد چرا که تمامی فرامین به آسانی برای کلاینت قابل شناسایی هستند و نیاز به نوشتن کد خاصی نیست ، تنها کاربر می بایست با مفهوم دیتا سنتریک آشنایی دقیقی پیدا کند چرا که در این مدل کامپوننتهای نمایشی هیچ وظیفه ای برای دریافت اطلاعات ندارند و اطلاعات دریافتی و ارسال شده به صورت مرکزی مدیریت می شوند.
وجود مدلهای داینامیک به صورت پیش فرض :
کلیه مدلها به صورت پیش فرض کاملا داینامیک تعریف شده اند به این معنی که امکان ایجاد کلیه مدلها در زمان RUNTIME وجود دارد که قابلیتهای بی شماری به توسعه دهنده و کاربر ارایه می کند.