بهترین جا برای ثبت یک ایده و روش جدید ارسال اطلاعات

[hamidhws]

سلام دوستان
من به یک روش جدید برای انتقال دیتا دست پیدا کردم که بواسطه اون میشه حجم انتقالات ارسالی رو تا چند برابر کم کرد و...(مثلا برای دانلود یک فایل 100 مگابایت شما تنها 20 30 مگابایت دانلود میکنید وهمین مقدار از ترافیک شبکه شما کم میشود نه بیشتر و...)

حالا میخواستم این روش رو به ثبت برسونم اما نمیدونم کجا برای ثبتش اقدام کنم؟به نظر شما به کجا میشه بیشتر اعتماد کرد ؟بهتره داخل ایران اقدام به ثبت کنم یا خارج از مرز ایران؟

ممنون میشم دوستانی که تجربه یا اطلاعی دارن راهنمایی کنن .
با تشکر

[Felony]

بدون هیچ حاشیه ای ! اگر فکر میکنی ایده جدیدی هست برو سازمان ثبت اختراعات و ثبتش کن ؛ برای ثبت بین الملی هم میتونی از همون جا اقدام کنی .

[baaran]

بابا دم شما گرم!!!
منم با آقای تاجیک موافقم

[hamidhws]

با تشکر از راهنماییتون دوست عزیز

اگر آدرس سایتشو محبت کنید ممنون میشم(اونجا مراحل انجام کارو توضیح داده؟)

[Felony]

http://www.iran-inventors.com/iran_patent_guide_1.aspx

[returnx]

بعد یک سوالی برای من پیش اومده ، ایا ایده ای که داریم به صورت کامل باید پیاده سازی شده باشه یا اگر مستندات ایده رو ازائه بدیم میتونیم ایده را به اسم خودمون ثبت کنیم!؟

[Felony]

تا 3 سال پیش که باید ایدتون رو پیاده میکردید و اونجا ازش دفاع میکردید ؛ الان رو نمیدونم ؛ احتمال اینکه این روند تغییری کرده باشه کمه ...

[returnx]

خیلی وقت ها پیاده سازی یک ایده ممکنه سال ها طول بکشه ، و حتی در این سال ها دزدیده بشه...
و خیلی از ایده ها هست ممکنه سال ها بعد تازه ابزار پیاده سازی ایجاد بشه و بعد قابل پیاده سازی باشه...
با این قانون شاید خیلی از ایده هایی که حتی عملی هم هست نمیشه تا قبل از پیاده سازی ثبت کرد...

[hamidhws]

منم با جناب returnx موافقم
گاهی پیاده سازی یک طرح علاوه بر وقت گیر بودن انقدر هزینه بر هست که طرف کلا قید اختراع و ثبت و پیگیری رو میزنه حتی اگر طرح یا ایده یک جهش محسوب بشه.
در صورتی که اگر طرح مذکور پتانسیل ایجاد یک تغییر مهم در علوم را دارا باشد ایجاد وقفه خودش میتونه ضرر محسوب بشه و علاوه بر اینکه همیشه 10 نفر بهتر از یه نفر میتونه فکر کنه و مشارکت دادن بقیه خودش میتونه باعث پیشرفت اون طرح بشه . که البته همینطور که خودتون میدونید لازمش قبل از پاپلیک کردنش اینه که حتما ثبت شده باشه

[hamidhws]

سلام دوستان
جناب تاجیک به سایتی که فرمودید سر زدم و چنتا ایمیل هم براشون فرستادم اما تا این لحظه پاسخی دریافت نکردم متاسفانه
به چند جای دیگه هم ایمیل زدم و از بین اونها تنها شورای عالی انفورماتیک کشور (http://www.shci.ir) جوابمو داد
با خانم کلاکی مسئول ثبت اختراعات هم تماس گرفتم گفت نمیشه فقط ایده رو ثبت کرد و باید یه نمونه از پیاده سازی را به صورت نرم افزار در بیارم و براشون ارسال کنم و ...
حالا به نظر شما چیکار کنم؟آیا میتونم بهشون اعتماد کنم ؟
ممنون میشم راهنمایی بفرمایید

با تشکر‍‍‍

[eshpilen]

پیاده سازی که کردی، بعد همش همش رو بریز توی یه فایل zip و بعد اون فایل رو هم با یک الگوریتم رمزنگاری قوی مثل AES-256 رمز کن با یک کلید بقدر کافی قوی. بعد اون فایل رو بصورت عمومی در دسترس بذار. ما همه دانلودش میکنیم! اما تا وقتی که پسورد/کلید رو نداشته باشیم نمیتونیم اون رو رمزگشایی کنیم. هیچکس نمیتونه! حتی سازمانهای امنیتی دنیا هم نمیتونن (حداقل تاحالا خلافش ثابت نشده).

این کار برای این خوبه که بعدا میتونی با وجود این فایل و شاهدهایی که داره ثابت کنی که این ایده رو اولین بار در فلان تاریخ خودت مطرح کردی. هرچی میتونی اون رو در اینترنت در دسترس همه بذار. فقط اون کلید رمزنگاری رو جای امنی نگه دار که از بین نره و دست کسی هم نیفته.

البته اگر کسی تاریخ مدارک ثبت اختراع رو هم بتونه جعل کنه دیگه نمیدونم باید چکار کرد! فساد که اینقدر شد مگه میشه کاری هم کرد؟ البته از یک طرف این اختراع اگر واقعیت داشته باشه نمیشه ثبت بشه و مثل بمب صدا نکنه. بنابراین اینکه کسی ادعا کنه مثلا چند سال پیش چنین چیزی رو اختراع کرده بنظرم محل سوال زیادی میشه.

توصیه میکنم تمام مدارک و مستنداتی رو هم که جمع آوری کردی در این فایل پکیج کنی و هر توضیحی لازمه توش بذاری. منجمله مکاتباتی که با سازمانهای مختلف داشتی.
میتونی فایل رو برای سازمانها و مراجع و سایتهای خارجی هم ارسال کنی. اصلا حتما این کار رو بکن!

از نظر پسورد یا کلید رمزنگاری قوی هم میتونی یا از یک کلید رندوم 256 بیتی استفاده کنی که حداکثر امنیت رو میده. از پسوردهایی که خودت انتخاب میکنی استفاده نکن، چون ممکنه بیش از حد ضعیف باشن و با Brute-force کشف بشن.

---------------------------------------

راستی فکر میکنم مشابه این ادعا چند سال پیش هم مطرح شده بود و کسی دنبال همین کارها بود که الان شما دنبالش هستی. البته ادعای اون یخورده گنده تر بود و یه ضریب فشرده سازی خیلی بیشتری رو مطرح کرده بود.

در کل باید بگم بنظر بنده 99.99% شما خودت فکر میکنی واقعا چنین چیزی اختراع کردی و یا در عمل چیزی رو درنظر نگرفتی و از نظر فکری اشتباه کردی و عملی یا مقرون به صرفه نیست (حالا به هر دلیلی) و یا قبلا مشابهش اختراع شده.

یک راه هم برای اینکه اینقدر گدای این سازمان و اون سازمان و یکسری افراد و سیاست پیشه نشی اینه که مثل بازمتن و اینترنت آزاد عمل کنی و هرچی داری منتشر کنی و در اختیار عموم قرار بدی. فقط سعی کن این کار رو بصورت گسترده و ناگهانی انجام بدی و در جاهای زیادی به شکلهای زیادی منتشرش کنی تا کسی نتونه اون رو بنام خودش بزنه و توش دست ببره. میتونی از اون سیستم فایل رمزگذاری شده هم استفاده کنی و وقتی همه جا منتشر کردی و مردم دانلود کردن اونوقت کلید رمزگشایی رو هم منتشر کنی.

بعد مطمئن باش اگر اختراع واقعی و بزرگ و مفیدی باشه، بعدا میتونی از خیلی جاها و دنیا تقاضای پاداش بکنی و به پول هم برسی. بهت جایزه میدن. به درخواستت بالاخره کسانی و سازمانهایی جواب میدن اگر اختراع واقعا بزرگ و عام المنفعه باشه. شاید پولش از پولی که بتونی با انحصار بهش برسی کمتر باشه، اما کار مفیدتر و انسانی تری کردی (و احتمالا عاقلانه تر از نظر امنیتی) و خیرت بیشتر به دنیا میرسه و دنیا هم بیشتر بهت احترام میذاره.

خودت میبینی که به چند فرد و چند سازمان هم نمیشه اعتماد کامل داشت. و اصولا چرا در دنیای امروزی با این امکانات و جامعه جهانی باز و مستقل باید دنبال یک عده و سیستم قدیمی بدوی که اختراعت رو برات ثبت کنن و آیا درک و سوادشون برسه یا نه و آیا ازت خوششون بیاد یا نه و حسودی بکنن یا نه و چطوری باهات برخورد کنن و چقدر هزینه ازت بگیرن و دست آخر اختراعت رو سرقت کنن یا نه؟

یا با مردم باش و انسانی رفتار کن و یا بپذیر که دیگران هم باهات میتونن همونطور رفتار کنن که خودت خودخواهانه و منفعت طلبانه رفتار میکنی.
هم خدا و هم خرما گاهی نمیشه دیگه!
هیچکس از بشریت وظیفه نداره حتی به بزرگترین دانشمندان و مخترعان و مکتشفان هم هزینه و تضمینی بپردازه، مگر اینکه در ازای اون هزینه و کمک ها از جانب اون افراد هم خیر بیشتری به بشریت برسه. وگرنه اصلا نباید از مالیات ما برای چنین چیزها و سیستمهایی هزینه بشه.
یک دانشمند خودش مدیون یک تاریخ و زحمات و هزینه های اجتماع بشریه. یک فرد به خودی خودش هیچی نیست. همه مدیون جامعه هستن. همه مدیون این همه دانشمند و دانش رایگان در طول تاریخ هستن. وگرنه هیچکس نمیتونست کاری بکنه و به جایی برسه و حالی ببره.
ما همه با هم هستیم که قدرتمند و بهره مند میشیم. یک نفر به تنهایی محور نیست و کاری هم ازش برنمیاد.

[hamidhws]

سلام

از توضیحات و راهنماییتون ممنونم جناب eshpilen (http://barnamenevis.org/member.php?148005-eshpilen)

راستش از چندین سال پیش که شبانه روز وقتمو صرف به ثمر رسوندن ایده هام میکردم اصلا به دردسرهای ثبت اختراع و ... فکر نکرده بودم . شاید اگه الان به عقب برگردم کلا قید پیشرفت و اختراع رو میزدمو میرفتم تو شغل آزاد !

دوست عزیز اینکه میخوام قبل از پاپلیک کردن اونو ثبت کنم بخاطر اینه که این روش برای عملی شدن میبایست به عنوان یک استاندارد ثبت بشه و حتی لازمه برخی سخت افزارها یا واسط های نرم افزار های فعلی با این استاندارد تطبیق داده بشن

البته بدون تغییر در شرایط فعلی هم این روش میتونه تا حدی موثر باشه اما محدودیت های زیادی داره

واقعا دلم میخواست میتونستم بدون دغدغه و فکر دزدین ایده راحت اونو یه جای قابل اعتماد ثبت کنم بعدش بصورت عمومی پاپلیکش کنم . چون این ایده کلا طرز فکر فعلی رو عوض میکنه و مطمئنم اگر افراد بیشتری از اون اطلاع داشته باشن با پیشرفت الگوریتم های فعلی میشه نتایج بهتری رو کسب کرد

یک چیز مهم در مورد این ایده اینه که هیچوقت فکر نمیکردم به این راحتی بهش برسم! : درسته که بیش از 6 سال روی انواع اگوریتم های فشرده سازی وقت گذاشتم اما این ایده ی انتقال دیتا به صورت جرقه ای به ذهنم رسید و صادقانه بگم از تمام روش های قبلی که کار کردم ساده تر بود و خوشبختانه به چیزی که میخواستم یعنی فشرده سازی 100 درصد رسیدم . جدی میگم واقعا رسیدم! واسه اولین بار بعد از آزمایش جواب داد : روی سیستم خودم و برادرم در یک شبکه داخلی با سخت افزار های فعلی تست کردم و نتیجه تست هم بدین صورت بود : یک فایل 60 کیلوبایتی رو با 35 کیلوبایت ترافیک شبکه در مدت زمان 4 دقیقه ارسال کردم . نکته مهم اینه که فرمت فایل به هیچ وجه مهم نیست و همچنین با تغییر استانداردهای فعلی و تغییر بعضی لایه های سخت افزاری و نرم افزاری میشه مقدار فشرده سازی و همچنین مدت زمان ارسال رو تا چندین برابر کاهش داد و نظر خودم برای شروع رسیدن به سرعت 1 مگابایت در ثانیه و درصد فشرده سازی 1 به 8 هست که اگر بخوایم توی ایران اجراییش کنیم باید حداقل پهناد باندتون 150 کیلوبایت باشه (البته این روش هنوز اول راهه و مطمئنم در آینده اگر ثبت بشه و عمومی بشه با کمک بقیه میتونه حرفای بیشتری برای گفتن داشته باشه)





پیاده سازی که کردی، بعد همش همش رو بریز توی یه فایل zip و بعد اون فایل رو هم با یک الگوریتم رمزنگاری قوی مثل AES-256 رمز کن با یک کلید بقدر کافی قوی. بعد اون فایل رو بصورت عمومی در دسترس بذار.
به نظر شما این کار بهترین کاره؟ (یا شایدم تنها راه؟)
نظر بقیه دوستان هم همینه؟


-------------------------------------
بعضی از دوستان فرمودن شورای انفورماتیک زیاد قابل اعتماد نیست آیا سازمان ثبت اختراعات هم میتونه قابل اعتماد نباشه؟
به نظرتون قبل از ثبت با شرکتایی مثل گوگل یا مایکروسافت در موردش صحبت کنم؟ آیا ایده رو به این شرکتا بفروشم یا ثبت کنم؟میشه بهشون اعتماد کرد؟

در کل آیا بهترین کار همون سازمان ثبت اختراعات هست یا شرکت های خارجی یا اینکه همونطور که دوستمون گفتن اونو به صورت پاپلیک در یک فایل فشرده در دسترس عموم قرار بدم؟
------------------------------------------------
و در آخر سوال مهمی که داشتم اینه که آیا میشه فقط ایده و روش کار رو ثبت کنم؟ با توجه به اینکه با امکانات سخت افزاری فعلی امکان ساخت نمونه ی نرم افزاری تقریبا ممکن نیست و اگر هم باشه با کلی محدودیت هست

[eshpilen]

به نظر شما این کار بهترین کاره؟ (یا شایدم تنها راه؟)
نظر بقیه دوستان هم همینه؟ اینم یه ایده هست دیگه. حالا میتونی حداقل بعنوان یک محکم کاری ازش استفاده کنی. یعنی رمز میکنی و منتشر میکنی، و تا وقتی کلیدش رو ندادی خیالت راحته که کسی به محتویاتش دسترسی نداره.
حالا یک زمان اگر خدای نکرده به مشکل جدی خوردی حداقل یه چیزی داری که میتونه ثابت کنه این ایده رو شما در فلان تاریخ منتشر کردی. یعنی اونوقت میای و کلید رمزگشایی رو هم انتشار میدی و اونایی که فایل رو دانلود کرده بودن فایل رو رمزگشایی میکنن.
اگر کار انتشار رو خوب و گسترده انجام داده باشی (توصیه میکنم همراه با توضیحات کافی به مراجع مختلف داخلی و خارجی ارسالش کنی) فکر نمیکنم دیگه کسی بتونه این حقیقت رو مخفی کنه که شما در اون زمان این ایده رو منتشر کردی. راستی یادت نره اسم و مشخصات خودت رو هم توش بذاری. یا روش دیگری که میتونی استفاده کنی اینه که بجای اسم و مشخصات خودت از هش اسم و مشخصات خودت استفاده کنی! این برای اینه که باوجود رمزگشایی فایل بتونی هویت واقعی خودت رو تا هر زمانی که میخوای مخفی نگه داری. (نکته: از الگوریتم های هش قوی مثل SHA256 استفاده کن، نه مثلا الگوریتم شکسته شده ای مثل MD5 یا SHA1).
یا میتونی مشخصات خودت رو هم در یک فایل وارد کنی و اون رو با کلید دیگری رمز کنی و در فایل zip قبل از رمزگذاری فایل zip قرار بدی. این روش خوبیش اینه که حتی اگر کسی دربارهء مشخصات شما حدس بزنه، نمیتونه حدس خودش رو تست کنه (ولی درمورد هش میتونن هش مشخصات شما رو تست کنن ببینن مچ میشه یا نه).
بالاخره آدم باید گاهی حساب اینم بکنه که شاید ایدش یه سوتی بزرگ بوده و اونوقت هویت حقیقیش اگر فاش بشه خب آبروش میره دیگه :لبخند:

حالا من اینا رو میگم چون در زمینهء رمزنگاری و اینا زیاد مطالعه داشتم :چشمک:

راستی کلید رمزگشایی رو روی سیستمی که به اینترنت وصله نگهداری نکن! چون ممکنه هک بشی و سرقت بشه.
اصلا بهتره این جریانات رمزنگاری و اینها رو روی یک سیستم ایزوله انجام بدی. هرچند شاید دیگه یخورده وسواس و بدبینی بیش از حد باشه.


بعضی از دوستان فرمودن شورای انفورماتیک زیاد قابل اعتماد نیست آیا سازمان ثبت اختراعات هم میتونه قابل اعتماد نباشه؟والا من دیگه نمیدونم. بهرحال در این دنیا نمیشه هیچ چیزی رو تضمین کرد.


به نظرتون قبل از ثبت با شرکتایی مثل گوگل یا مایکروسافت در موردش صحبت کنم؟ آیا ایده رو به این شرکتا بفروشم یا ثبت کنم؟میشه بهشون اعتماد کرد؟من طرفدار بازمتن هستم. از میکروسافت که یک شرکت تجاری انحصارگره خوشم نمیاد. چه بسا مخت رو بزنن و بخوان این اختراع رو انحصاری کنن :لبخند:
گوگل باز بهتره چون سیاست بازتری داره و در زمینهء بازمتن هم فعالیت های خوبی داره.
ولی از اینا بیشتر من به ریچارد استالمن و بنیاد نرم افزار آزاد (FSF) اعتماد دارم.
چون این افراد و سازمانها بر اساس فلسفه و اعمالی بنا شدن که واقعا انسانیت خودشون رو نشون دادن.
اون شرکتهای دیگه بنظر من اینقدر قابل اعتماد نیستن. ممکنه اختراعت رو سرقت کنن. ممکنه به مسائل سیاسی و تحریم و اینها گیر بدن. اما سازمانها و افراد نرم افزار آزاد حداقل خلاف این دیدگاه و منش ها رو دارن. آدمهای خوبی هستن! من بارها دیدم که با تحریم ها مخالفت کردن و گفتن که با فلسفه و روح نرم افزار آزاد و کامیونیتی اونا سازگاری نداره.
ولی حالا شما فرض کن میکروسافت هم واسه شما چیزی رو ثبت کرد. اونوقت میبینی بخاطر همکاری با یک ایرانی در کشور تحت تحریم میان و پیگرد و مجبورش میکنن که طور دیگری رفتار کنه. خلاصه یه وقت دیدی برات دردسر شد. اون یه شرکت تجاریه و اول منافع مالی و تجاری خودش رو درنظر میگیره.


در کل آیا بهترین کار همون سازمان ثبت اختراعات هست یا شرکت های خارجی یا اینکه همونطور که دوستمون گفتن اونو به صورت پاپلیک در یک فایل فشرده در دسترس عموم قرار بدم؟فایل اگر رمزگذاری شده باشه بعنوان محکم کاری میتونه با هر روش دیگری بکار بره.
همونطور که گفتم از این فایل میتونی یک وقت اگر لازم شد بعنوان آخرین امید برای اثبات اینکه اون ایده رو اولین بار شما دادی استفاده کنی.
میتونی با AES-256 رمز کنی و یک کلید 256 بیتی کاملا رندوم. اینطوری هیچکس نمیتونه اون رو بدون دونستن کلید رمزگشایی کنه. از پسوردهای معمولی استفاده نکن. نیاز به کمک فنی در این زمینه داشتی هم بگو چون بنده وارد هستم. مثلا اینکه کلید رندوم رو با چه تابعی تولید کنی. اصلا برنامهء رمزگذاریش رو تحت PHP مینویسم میدم بهت. البته قبلا سی++ هم نوشته بودم (در Qt) ولی دردسرش بیشتره.
هرچند بنظرم از برنامه های آماده هم میتونی استفاده کنی. حتی همین رمزی که WinRAR میذاره نوشته AES-256 هست، ولی باید یه پسورد خیلی قوی رو براش بذاری و محاسبه کنی که امنیت کافی داشته باشه؛ اما آدم درمورد اینکه توی این برنامه ها باگ امنیتی یا حتی Backdoor ای چیزی نباشه یک مقدار طبیعی میتونه مشکوک باشه. هرچند من تاحالا موردی نشنیدم.


و در آخر سوال مهمی که داشتم اینه که آیا میشه فقط ایده و روش کار رو ثبت کنم؟ با توجه به اینکه با امکانات سخت افزاری فعلی امکان ساخت نمونه ی نرم افزاری تقریبا ممکن نیست و اگر هم باشه با کلی محدودیت هست زبان انگلیسیت خوبه؟
بنظر من باید مستندات کامل و دقیق تهیه کنی هم به فارسی و هم انگلیسی.
بعد خلاصه با افراد و سازمانهای مختلف در سراسر دنیا سعی کن مشورت کنی.
و هیچوقت کارت رو همینطور به یک نفر نده. حتی بین راه ممکنه سرقت بشه.
اون ایدهء منتشر کردن و ارسال فایل رمزشده بخاطر همین موارد است. میتونی علت این مسئله رو براشون توضیح بدی.
بنظر من با ریچارد استالمن هم مشورت کن ضرر نداره. هرچند گاهی ممکنه یخورده خشن یا خیلی کوتاه جواب بده یا حتی بگه به من ربطی نداره. حالا تو بیا بگو من میخوام این ایده بنامم ثبت بشه و اگر انتظار پاداش مالی هم داری براش بگو و دست آخر بگو میخوام این ایده بصورت غیرانحصاری ثبت بشه و بصورت رایگان در اختیار تمام بشریت باشه. این بخش آخرش مهمه، چون بیشترین ارتباط رو با فلسفه و نگرش و اهداف ریچارد و بروبچ داره.
خواستی بگو ایمیلش رو در پست خصوصی واست بفرستم.
خلاصه ضرر نداره. آدم یه چیزی رو نمیدونه و نمیتونه بالاخره باید به هر دری بزنه و تلاش خودش رو بکنه دیگه. عجله هم نباید کرد. کار راحتی نیست. البته راحتترین و سریع ترین راه اینه که همهء دستاوردهای خودت رو بصورت پابلیک منتشر کنی! البته توصیه میکنم این کار رو هم با استفاده از همون فایل رمز شده انجام بدی و بعد که منتشر کردی و مطمئن شدی عموم بهش دسترسی دارن اونوقت کلید و برنامهء رمزگشایی رو بدی یا نسخهء بدون رمز رو منتشر کنی.
فقط اگر بصورت پابلیک منتشر کردی دیگه نباید انتظار زیادی داشته باشی. نه پول و نه حتی اینکه به نام خودت ثبت بشه (هرچند بعید میدونم بنام خودت ثبت نشه). یعنی فقط برای اجر معنوی باشه و اینکه دستاوردت مورد استفادهء بشریت قرار بگیره و هرکس و سازمانی که تونست اون رو عملی کنه.
خب این راه همونطور که گفتم ساده ترین و سریع ترین راه ممکنه و فکر میکنم بیشترین شانس رو هم به بقا و گسترش و عملی شدن ایده ها میده، چون کمترین محدودیت رو ایجاد میکنه. اگر ایدهء صحیح و عملی و بزرگی باشه طبیعتا باید شناسایی بشه و به سرعت منتشر شده و منابع انسانی و مالی ای رو به سمت خودش جذب کنه.

[eshpilen]

حالا گذشته از اینا و اینکه امیدوارم ایدت درست و عملی باشه و موفق بشی، باید بگم هنوزم بنظر من 99.99% ایدهء شما واقعا اون چیزی نیست که خیال میکنی. یک جایی یا چندجا مشکل تئوریک یا عملی داره. چون بنده اونقدری میدونم که امروزه یک چنین اختراع های بزرگی واقعا خیلی نادر هست و افراد معمولی شانس خیلی کمی برای پیدا کردن اونا دارن.
شما حساب کن این همه دانشمند و ریاضیدان و فیزیک دان و نابغه و غول از افراد تا شرکتهای بزرگ یعنی با سالها تحقیق و امکانات و بودجه های خوب به چنین ایده هایی نرسیدن و حالا من و شما با چند سال مطالعه و تحقیق رسیدیم؟ واقعا بعیده. حتما یک جای کار مشکلی هست.
شاید چنین ایده هایی قبلا به فکر خیلی ها رسیده، ولی احتمالا در عمل و موارد دیگر پارامترها و نیازهایی بوده که با این ایده ها سازگاری کافی نداشتن.
فشرده سازی تنها پارامتر و اولویت مهم نیست برای یک چنین فناوری و سیستمهای پیچیده و گسترده ای. البته خیلی مهمه، ولی فاکتورهای مهم دیگری هم وجود دارن. کارایی و هزینهء ساخت و راه اندازی و انعطاف سیستمها و پارامترهای دیگر در کل هست که تصمیمات و روش نهایی رو تعیین میکنه، نه فقط یک پارامتر که با یک محدودهء دید کوچک از سوراخ کلید بهش نگاه کنیم. خیلی خیلی مسائل گسترده و ارتباط ها و آینده نگری هایی هست که در عمل وجود دارن. هزینه، انعطاف، پردازش، منابع سخت افزاری مورد نیاز، سازگاری بهینه با بخشها و الگوریتم های دیگر... .
الان فناوریهایی که سرعت کانال ارتباطی رو افزایش میدن بنظرم خیلی بیشتر مقرون به صرفه و عملی هستن (و پیشرفت و دستاورهای سریع و بزرگی هم در این زمینه بوده و هست) تا اینکه بخوایم این همه شالوده سخت افزاری و نرم افزاری رو تغییر بدیم بخاطر اینکه حجم دیتای ارسالی رو چند برابر کمتر کنیم.

راستی ایدهء شما احتمالا یه چیزی شبیه این نیست که یکسری الگوهای دیتای متداول در فرمتها و دیتاهای مختلف رو شناسایی کنیم و در دیوایس های شبکه و سیستمهای دو طرف ذخیره کنیم و به کدهایی نگاشت کنیم و بعد موقع ارسال اطلاعات فقط کدهای اون رشته ها رو ارسال کنیم؟
میخوام بگم اینطور ایده ها چیز ساده ای هست و مسلم بدون تاحالا به ذهن خیلی افراد رسیده.

[hamidhws]

سلام
از راهنمایی هاتون ممنونم دوست عزیز

در کل شاید برام مهم باشه که این ایده به اسم خودم ثبت بشه اما بیشتر هدفم عمومی کردنش هست . نمیدونم شاید یه روزی اونو به صورت عمومی پاپلیک کردم


راستی ایدهء شما احتمالا یه چیزی شبیه این نیست که یکسری الگوهای دیتای متداول در فرمتها و دیتاهای مختلف رو شناسایی کنیم و در دیوایس های شبکه و سیستمهای دو طرف ذخیره کنیم و به کدهایی نگاشت کنیم و بعد موقع ارسال اطلاعات فقط کدهای اون رشته ها رو ارسال کنیم؟

نه دوست عزیز هیچ چیزی هیچ جا قرار نیست ذخیره بشه . در واقع هدف اصلی از این ایده پایین آوردن ترافیک شبکه در مقیاس بالا هست و به این مهم هم رسیدم و هم اینکه تست کردم . تنها مشکل فعلی که میگم با سخت افزارهای فعلی امکان اون نیست مسئله سرعت انتقال هست که مولفه ی مهمی هم هست . برای مثال فکر نمیکنم برای کسی جالب باشه برای دانلود یک فایل 50 کیلوبابتی چند دقیقه صبر کنه!حتی اگه اون فایل رو با کمتر از 10 کیلوبایت دانلود کنه


آدم باید گاهی حساب اینم بکنه که شاید ایدش یه سوتی بزرگ بوده و اونوقت هویت حقیقیش اگر فاش بشه خب آبروش میره دیگه
کاملا درسته . توی این مدت چند ساله بارها به مشکل خوردم و بارها به خودم میگفتم این یکی دیگه کار میکنه اما باز میدیدم یه جای کار میلنگه! دوستانی که روی روش های فشرده سازی یا کلا الگوریتم های منطقی سرو کار دارن منظورمو میفهمن!
در کل سعی میکنم قبل از پابلیک اونو با چند نفر قابل اعتماد در میون بزارم تا بتونم مطمئن بشم . اگرچه خودم به صورت عملی تست کردم و تا حد زیادی امیدوارم اما کار از محکم کاری عیب نمیکنه
اگرچه این ایده برای پیاده سازی شاید از نظر جهانی هزینه زیادی رو طلب کنه اما هدف من بیشتر اینه که ایده رو ثبت کنم . اونم بخاطر اینکه حدس میزنم تا به حال کسی اینطوری به مساله نگاه نکرده و شاید بشه یه دریچه ای باز کرد تا از یک زاویه دیگه به مقوله ارسال اطلاعات نگاه بشه

[eshpilen]

فکر نمیکنم برای کسی جالب باشه برای دانلود یک فایل 50 کیلوبابتی چند دقیقه صبر کنه!حتی اگه اون فایل رو با کمتر از 10 کیلوبایت دانلود کنه

چرا همش درحد چند کیلوبایت صحبت میکنی و زمانهای عجیبی رو برای دانلودش ذکر میکنی؟!
50 کیلوبایت که چیزی نیست. با دایالاپ هم خیلی سریعتر از اینا دانلود میشه.
ببخشیدا، اما از یه طرف میگی چنین اختراعی کردی و از طرف دیگه مثالهایی که میگی واقعا غیرحرفه ای و نادقیق هستن. با 10 کیلوبایت در ثانیه یک فایل 50 کیلوبایتی چقدر طول میکشه دانلود بشه؟!!

[hamidhws]

50 کیلوبایت که چیزی نیست. با دایالاپ هم خیلی سریعتر از اینا دانلود میشه.
دوست عزیز بنده چندین بار هم ذکر کردم که این ایده احتیاج به تغییر در زیر ساخت های نرم افزاری و سخت افزاری فعلی داره تا بشه به مقدار فشرده سازی خوب و سرعت مناسب رسید مثلا سرعت 1 مگابایت در ثانیه با ضریب فشرده سازیه 1 به 8 .
اما با زیر ساخت فعلی سرعت دانلود حدود 200 بایت در ثانیه با ضریب فشرده سازیه 1 به 5 هست که بنده هم میدونم این مقدار خیلی پایینه اما برای اثبات روش کافیه . دلیل پایین بودن سرعت هم واضحه چون این روش کلا با استانداردهای فعلی تفاوت داره و ساختار کلی شبکه در استاندارد فعلی با نمونه ای که دارم اصلا هماهنگ نیست . و در نتیجه این ایده در صورتی موفق میشه که جای استاندارد فعلی انتفال دیتا رو بگیره و زیر ساخت اون با این روش هماهنگ بشه. باز هم تاکید میکنم هدف اصلی این روش پایین آوردن ترافیک شبکه هست نه بالا بردن سرعت دانلود اما از اونجا که ایندو یک تناسب مستقیم با هم دارن پس پایین آوردن ترافیک شبکه میتونه به نوعی موجب بالا رفتن سرعت بشه! مخصوصا برای ما که در ایران زندگی میکنیم . مثلا فرض کنید سرعت دانلود فعلی شما و پهنای باند دانلودی اینترنت شما 200 کیلوبایت در ثانیه هست . در این روش شما همون 200 کیلوبایت رو استفاده میکنید اما نزدیک 2 مگابایت در ثانیه دریافت میکنید که فکر میکنم بیشتر به درد ما ایرانیا میخوره با وضعیت این اینترنتمون!

با 10 کیلوبایت در ثانیه یک فایل 50 کیلوبایتی چقدر طول میکشه دانلود بشه؟!!
عذر میخوام دوست عزیز اما متوجه نشدم 10 کیلوبایت از کجا اومد!

[hamidhws]

با 10 کیلوبایت در ثانیه یک فایل 50 کیلوبایتی چقدر طول میکشه دانلود بشه؟!!

عذر میخوام دوست عزیز اما متوجه نشدم 10 کیلوبایت از کجا اومد!
اها فکر کنم متوجه منظورتون شدم دوست عزیز!


حتی اگه اون فایل رو با کمتر از 10 کیلوبایت دانلود کنه
فکر کنم شما این خط بنده رو اشتباه متوجه شدید
منظور بنده سرعت کمتر از 10 کیلوبایت نیست بلکه منظور درصد فشرده سازیه
منظورم از این خط اینه که شما یک فایل 50 کیلو بایتی رو تنها با صرف 10 کیلوبایت ترافیک شبکه دانلود میکنید
اگر بخوام شفاف تر توضیح بدم یعنی شما وقتی این فایل 50 کیلوبایتی رو دانلود کردید تنها 10 کیلوبایت از حجم اینترنتتون کم میشه که در واقع همون ضریب فشرده سازیه 1 به 5 هست که بالا توضیح دادم

[syntiberium]

امکان نداره فایلی رو که با بهترین روش فشرده شده رو دوباره فشرده کرد اونم 5 برابر . اگر فکر می کنی صفر و یک هایی رو که کنار هم هستند رو می شه فشرده کرد اشتباه می کنی . اگر هم فکر می کنی صفر و یک های داخل یک فایل چون خیلی شبیه به هم هستند پس می شه فشردشون کرد باز هم اشتباه می کنی چون فایل فشرده شده صفر و یک هاش به هیچ وجه شبیه هم نیستند . اگر فرض محال چنین چیزی ممکن باشه فقط روی انتقال توی شبکه کاربرد نداره و می تونه توی ذخیره سازی هم مورد استفاده قرار بگیره که اگر اینطور بود این همه دانشمند علوم کامپیوتر که روی فشرده سازی اطلاعات تحقیق می کنند تا حالا این روش رو کشف کرده بودند . من خودم یه مدت فکر می کردم که یه روش جدید فشرده سازی کشف کردم ولی به خاطر انجام دستورات زیاد سرعتش به شدت پایین بود و فوقش می تونست یک سوم کل حجم رو کم کنه نه 5 برابر ولی الان شک دارم که همون روش امکان پذیز باشه . اونوقت شما چجوری چنین ادعایی می کنید ؟

[hamidhws]

دوست عزیز نیازی به جبهه گرفتن نیست
بنده خودم هم سالها روی مقوله ی فشرده سازی کار کردم و معنی مفاهیم پایه ای و ساده ای مثل اینو میدونم
اما همانطور هم که خدمتتون عرض کردم این روش کلا تفاوت داره


ولی الان شک دارم که همون روش امکان پذیز باشه

شک نکنید چون نمیشه!
ببینید فشرده سازیه 100 درصد یعنی شما بتونی مثلا 4 بیت(16 حالت) رو در کمتر از 16 حالت ذخیره کنی که طبق قانون شانون و منطق ریاضی غیر ممکنه

اما من نگفتم روش من قانون شانون یا منطقو زیر سوال میبره!
بیشتر از این نمیتونم توضیح بدم چون روش لو میره اما شک نکنید که خودم این چیزایی که فرمودید رو 1000 بار مرور کردم !

[حمید محمودی]

سلام،

بعید به نظر میرسه جایی توی ایران بتونید ایده و فکر خودتون رو به نام خودتون ثبت کنید. اصولا، منوال به همون شکل قدیمی هست. یعنی چیزی که دیده نمیشه، به حساب نمیاد. در هر حال، یکی از کمپانی های امریکایی واسه ثبت ایده، این سایت (http://www.uspto.gov/) هست. شاید بتونید با تماس با بخش پشتیبانی سوالات تکمیلی رو ازشون بپرسید. ضمن اینکه، گویا روال کاریشون به این نحو هست که یه سری فرم رو باید پر کنید و (ضمن پرداخت هزینه ثبت) اگر ایده شما قبلا ثبت نشده باشه، ثبتش میکنن. البته برای اینکه بیشتر اطلاع کسب کنید میتونید از خودشون این موارد رو سوال کنید.

[hamidhws]

یکی از کمپانی های امریکایی واسه ثبت ایده، این سایت (http://www.uspto.gov/) هست.
ممنون دوست عزیز
این کمپانی تا چه اندازه قابل اعتماده؟

[eshpilen]

سلام،

بعید به نظر میرسه جایی توی ایران بتونید ایده و فکر خودتون رو به نام خودتون ثبت کنید. اصولا، منوال به همون شکل قدیمی هست. یعنی چیزی که دیده نمیشه، به حساب نمیاد.
من نمیدونم از کی و چرا اینطوری شده. شاید هم فقط درمورد نرم افزار اینطوریه!؟ شاید در زمینه هایی که تخصص کافی برای تشخیص مطمئن تئوریک اختراعات ندارن این شرط رو گذاشتن.
پدر بنده 3 اختراع ثبت کرد که هیچکدام جز یک نقشه و توضیحات چیز دیگری نبودن.
در سراسر دنیا هم همچین شرطی ندیدم تاحالا.
هر اختراعی رو که هرکس نمیتونه به این سادگی بصورت فیزیکی هم درست کنه.


در هر حال، یکی از کمپانی های امریکایی واسه ثبت ایده، این سایت (http://www.uspto.gov/) هست. شاید بتونید با تماس با بخش پشتیبانی سوالات تکمیلی رو ازشون بپرسید. ضمن اینکه، گویا روال کاریشون به این نحو هست که یه سری فرم رو باید پر کنید و (ضمن پرداخت هزینه ثبت) اگر ایده شما قبلا ثبت نشده باشه، ثبتش میکنن. البته برای اینکه بیشتر اطلاع کسب کنید میتونید از خودشون این موارد رو سوال کنید. آخه چه اطمینانی هست به اینا فردا تحریم و اینا رو پیش نکشن.
ما که الان با آمریکا کنتاکت هستیم. اونوقت بیان به ما سرویس هم بدن؟!
ضمنا تاجاییکه شنیدم، در آمریکا ثبت اختراع هزینهء قابل توجهی داره.
مجانی که نباید باشه.
ضمنا این یکی از کمپانی های آمریکایی نیست، بلکه دفتر ثبت اختراعات و مارک های تجاری آمریکاست!
http://en.wikipedia.org/wiki/United_States_Patent_and_Trademark_Office

[حمید محمودی]

سلام،



این کمپانی تا چه اندازه قابل اعتماده؟
این سایت رو یکی از دوستانی که سالهاست در امریکاست معرفی کرد و شخصا اطلاع خاصی ندارم.



من نمیدونم از کی و چرا اینطوری شده. شاید هم فقط درمورد نرم افزار اینطوریه!؟ شاید در زمینه هایی که تخصص کافی برای تشخیص مطمئن تئوریک اختراعات ندارن این شرط رو گذاشتن.
پدر بنده 3 اختراع ثبت کرد که هیچکدام جز یک نقشه و توضیحات چیز دیگری نبودن.
در سراسر دنیا هم همچین شرطی ندیدم تاحالا.
هر اختراعی رو که هرکس نمیتونه به این سادگی بصورت فیزیکی هم درست کنه.
آخه چه اطمینانی هست به اینا فردا تحریم و اینا رو پیش نکشن.
ما که الان با آمریکا کنتاکت هستیم. اونوقت بیان به ما سرویس هم بدن؟!
ضمنا تاجاییکه شنیدم، در آمریکا ثبت اختراع هزینهء قابل توجهی داره.
مجانی که نباید باشه.
ضمنا این یکی از کمپانی های آمریکایی نیست، بلکه دفتر ثبت اختراعات و مارک های تجاری آمریکاست!
همین دوستی که این تاپیک رو ایجاد کردن رو نگاه کنید. طبق گفته هایی که در پست های قبلی بیان شد، بخاطر ایده (http://www.best-idea.ir/page_3.html) ای که زحمت کشیده براش، هنوز اطمینان از چگونگی طرح و بیان تفکر خودش نداره و به قابل اطمینان بودن سیستم ثبت اختراع ( و در ذیل اون، ثبت ایده) داخل کشور هم تردید داره و اینکه اصلا آیا میشه ایده ثبت کرد! نتنها ایشون بلکه خیلی شده دیدم دوستانی که مثل ایشون بودن. به نظر میرسه، مسئول اصلی این کار باید سازمان ثبت اختراعات کشور باشه؛ اما در عمل، ثبت ایده تا جایی که اطلاع داشتم از قبل، سیستمی ضعیف و ناکارامد بوده و احتمالا هنوز هم هست. فقط بعضی مواقع یه سری جشنواره (http://www.best-idea.ir) برگزار میکردن و شاید بعضی جاها (مثلا بعضی مراکز اموزشی و دانشگاهی - مثلا اینجا (http://barnamenevis.org/www.taksabt.com/index.php?option=com_content&view=article&id=70&Itemid=99) و فرومش (http://forum.taksabt.com/index.php) که بنظر میرسه برای دانشکده فنی مشهد باشه - ) اقدام به جذب ایده های افراد و ثبت اون میکردن (و شاید در حال حاضر هم همینطور باشه) اما در عمل همین مشکلاتی (http://forum.taksabt.com/showthread.php?tid=1565) که در بالا عرض کردم هنوز هم وجود داره و این نشون دهنده ناکارامد بودن و بعضا غیر قابل اعتماد بودن برای کسانی هست که میخوان ایده ثبت کنن، هستش. این میتونه جواب مسئله ای باشه که بیان شد مبنی بر اینکه چقدر به یک سیستم ثبت اختراع خارجی اطمینان وجود داره (با توجه به اینکه تحریم هم هستیم). و همونطوری که میبنید، همین مسئله برای سیستم داخلی هم وجود داره. گرچه شاید این عدم اطمینان با توجه به مسائلی که هست، برای سیستم خارجی بیشتر باشه. سایت این دفتر ( که سهوا" کمپانی ذکر کردم در بالا) رو همونطوری که عرض کردم، یکی از دوستان در امریکا معرفی کرد و هدف این بود که بلکه به این دوستمون کمک بشه. البته توی پست اولم هم عرض کردم که، روند کاری این دفتر به چه شکلی هست و رایگان نیست! و با سوالات تکمیلی رو از خودشون بپرسید (//usptoinfo@uspto.gov)، اگر شک و شبه ای به روند کاری شون بود، دلیلی بر استفاده از این دفتر برای ثبت ایده نیست.....

دیدن این لینک ها هم خالی از لطف نیست

http://www.insf.org/HelpPatent.php
http://www.insf.org/Broshur-Patent.php#11
http://www.patentiniran.com/persian/page.php?18
http://www.patentiniran.com/persian/page.php?2
--
http://www.mashreghnews.ir/fa/news/87933/%D8%B3%D8%B1%D9%82%D8%AA-%D8%A7%D9%8A%D8%AF%D9%87-%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%8A%D9%87-%D9%82%D9%88%D8%A7%D9%86%D9%8A%D9%86-%DA%A9%D9%87%D9%86%D9%87-%DA%A9%D9%BE%D9%8A-%D8%B1%D8%A7%D9%8A%D8%AA


.

[hamidhws]

ممنون از راهنماییتون دوست عزیز.

من به سایتی که فرمودید سرزدم و ایمیلی هم براشون فرستادم در مورد کار ایده و ... خیلی زود هم جواب دادن در حد چند ساعت بعد ! و راهنمایی های خیلی خوبی هم کردن

به هر حال من با برادرم هم مشورت کردم (برادرم توی کانادا در رشته هوش مصنوعی مقطع دکترا درس میخونه) و روش کار ایده رو براش فرستادم . قراره اگر نظر اونم در مورد این ایده اوکی بود به فکر کارای بعدیش باشم

البته گفت ثبت ایده اونجا خیلی راحت و مطمئن هست و روشش هم برای دانشجو ها و اساتید به این صورته که یک وکیل از طرف دانشگاه تمامی کارها رو براتون انجام میده . البته هنوز هم این مشکل واسه من که نه دانشجوی اونجام نه ساکن اونجا وجود داره . اما به هر حال وقتی اینجا هیچ حمایتی نمیشه و حتی بعد از 1 ماه جواب ایمیل رو هم نمیدن مجبوریم به اجنبی رو بندازیم