بدترین برنامه نویس ها کدام برنامه نویس ها هستند؟

[fjm11100]

بنظر شما کدام دسته از برنامه نویس ها برای شرکت ها بدترین هستند؟ اگر شما مدیر یک شرکت بودید کدامیک از این برنامه نویسان را هرگز انتخاب نمی کردید؟

1- برنامه نویسان کم تجربه و کم سواد: بدلیل سواد یا تجربه کم بسیار کند هستند و معمولا خروجی کار آنها پر از باگ است.
2- برنامه نویسان تنبل: بدلیل تنبلی زیاد و وبگردی بجای کار، کار را خیلی دیر تحویل می دهند و مدیر را دق مرگ می کنند!
3- برنامه نویسان بدخط (منظور از خط استایل کدنویسی است): خواندن کد آنها برای نفر بعدی جهت پشتیبانی و توسعه مرگ آور است!
4- برنامه نویسان فراری از مستند سازی: از مستند کردن کار خود بیزار هستند. شاید توانایی نوشتن هزاران خط کد را داشته باشند اما توانایی نوشتن یک خط کامنت یا توضیح یا راهنما را ندارند. از دست دادن آنها به منزله از دست دادن پروژه است.
4- برنامه نویسان ایده آلیست: با تغییر زیاد در برنامه و کد برای رسیدن به ویژگی ها یا کد ایده آل منجر به از دست رفتن زمان و تاخیر و یا حتی توقف پروژه می شوند و شرکت را به خاک سیاه می نشانند!
5- برنامه نویسان مغرور: ایندسته بدلیل اعتماد بنفس کاذب خدا را هم بنده نیستند و همه را جز خود بی سواد می دانند و حرف هیچکس را قبول ندارند و مرتب با مدیر فنی و همکاران مشکل دارند.
6- برنامه نویسان پرتوقع: مرتب غر می زنند و از شرایط و محیط کار خود شکایت می کنند. این عده با حرفهای خود جو کاری را بشدت مسموم می کنند و انگیزه کار را از همکاران خود نیز می گیرند.
7- برنامه نویسان ارزان: این گروه بدلیل نیاز مالی یا نداشتن سابقه در ابتدا برای کسب موقعیت شغلی با درخواست حقوق خیلی پائین مدیران را وسوسه کرده و در دام می اندازند اما به محض پیدا کردن یک موقعیت بهتر و یا کسب تجربه دست مدیر را در پوست گردو می گذارند و شرکت و پروژه را رها می کنند.
8- برنامه نویسان گران: این دسته دستمزد بالایی طلب می کنند و بالطبع هزینه پروژه را بالا و سود شرکت را پایین می برند. حقوق این دسته در صورت لو رفتن مبلغ باعث ایجاد شکایت در میان سایر کارکنان می گردد.

[JaVa]

بنظر شما کدام دسته از برنامه نویس ها برای شرکت ها بدترین هستند؟ اگر شما مدیر یک شرکت بودید کدامیک از این برنامه نویسان را هرگز انتخاب نمی کردید؟

1- برنامه نویسان کم تجربه و کم سواد: بدلیل سواد یا تجربه کم بسیار کند هستند و معمولا خروجی کار آنها پر از باگ است.
2- برنامه نویسان تنبل: بدلیل تنبلی زیاد و وبگردی بجای کار، کار را خیلی دیر تحویل می دهند و مدیر را دق مرگ می کنند!
3- برنامه نویسان بدخط (منظور از خط استایل کدنویسی است): خواندن کد آنها برای نفر بعدی جهت پشتیبانی و توسعه مرگ آور است!
4- برنامه نویسان فراری از مستند سازی: از مستند کردن کار خود بیزار هستند. شاید توانایی نوشتن هزاران خط کد را داشته باشند اما توانایی نوشتن یک خط کامنت یا توضیح یا راهنما را ندارند. از دست دادن آنها به منزله از دست دادن پروژه است.
4- برنامه نویسان ایده آلیست: با تغییر زیاد در برنامه و کد برای رسیدن به ویژگی ها یا کد ایده آل منجر به از دست رفتن زمان و تاخیر و یا حتی توقف پروژه می شوند و شرکت را به خاک سیاه می نشانند!
5- برنامه نویسان مغرور: ایندسته بدلیل اعتماد بنفس کاذب خدا را هم بنده نیستند و همه را جز خود بی سواد می دانند و حرف هیچکس را قبول ندارند و مرتب با مدیر فنی و همکاران مشکل دارند.
6- برنامه نویسان پرتوقع: مرتب غر می زنند و از شرایط و محیط کار خود شکایت می کنند. این عده با حرفهای خود جو کاری را بشدت مسموم می کنند و انگیزه کار را از همکاران خود نیز می گیرند.
7- برنامه نویسان ارزان: این گروه بدلیل نیاز مالی یا نداشتن سابقه در ابتدا برای کسب موقعیت شغلی با درخواست حقوق خیلی پائین مدیران را وسوسه کرده و در دام می اندازند اما به محض پیدا کردن یک موقعیت بهتر و یا کسب تجربه دست مدیر را در پوست گردو می گذارند و شرکت و پروژه را رها می کنند.
8- برنامه نویسان گران: این دسته دستمزد بالایی طلب می کنند و بالطبع هزینه پروژه را بالا و سود شرکت را پایین می برند. حقوق این دسته در صورت لو رفتن مبلغ باعث ایجاد شکایت در میان سایر کارکنان می گردد.

چه عرض کنم ؟؟؟؟

[barnamenevisforme]

4- برنامه نویسان فراری از مستند سازی: از مستند کردن کار خود بیزار هستند. شاید توانایی نوشتن هزاران خط کد را داشته باشند اما توانایی نوشتن یک خط کامنت یا توضیح یا راهنما را ندارند. از دست دادن آنها به منزله از دست دادن پروژه است.سلام
فکر نمیکنم عدم نوشتن مستندات به علت عدم تواناییه فرد باشه.شاید وقتشو نداره،یا ...
به نظر من با قرار دادن امکاناتی همچون capture صفحه کد نویسی در کنار ضبط صدا شاید بتونید بهترین استفاده رو از کد نویسی این دسته داشته باشید.
معمولا کدها رو هم خوانا مینویسند به طوری که شاید نیازی به تفسیر چندانی نداشته باشه.
البته این بهترین این دسته ها بود:لبخند:

[hamidhws]

اگر حرف دلمو بخوام بزنم بدترین ها گزینه ۷ هست . چون یه برنامه نویس توانمند که در کار خودش جزو بهترین هاست مطمئنن همیشه پیشنهاد کار داره و همچنین اونقدر برای خودش و کارش ارزش قائل هست که حاضر به انجام این کار سخت و پر استرس با قیمت های پایین نباشه (از نظر من برنامه نویسی سخت ترین و پراسترس ترین شغل دنیاست - مخصوصا توی ایران که بعضی مواقع یک نفر خودش به تنهایی مجبوره کل کارهای یک پروژه رو از قبیل مهندسی نرم افزار , طراحی و پیاده سازی , پشتیبانی و ... روانجام بده که واقعا کار سخت و پر استرسی هست و بعضی مواقع حتی درامد ماهیانه بالای 3 میلیون تومان هم به صرفه نیست چه برسه با قیمت بعضی ها که واقعا جای تاسف داره)

[syntiberium]

عدد 4 رو دوبار نوشتی .
من خودم جزو دسته های : بد خط - فراری از مستند سازی بودم و مغرور هستم. البته من فعلا خودم تنهایی برنامه می نویسم اما وقتی می خوام به قسمت های قبلی پروژه رجوع کنم واقعا برای خودم هم مرگ آوره برای همین جدیدا تصمیم گرفتم خوش خط بشم و کامنت برای خطوط بزارم و قسمت های قبلی پروژه ام رو وقتی یادم بیاد کارکردش چی بوده براش کامنت می زارم . به نظر من بهترین برنامه نویس ها اون هایی هستند که قبلا جزو این دسته ها بودند و بعدا یاد گرفتند خودشون رو اصلاح کنند . (مغرور بودن از نظر من عیب نیست خصوصا وقتی می بینیم که چه بی سواد هایی با ساختن یه برنامه دیتابیسی ساده به خودشون می گن برنامه نویس حرفه ای)

[Felony]

جز مورد اول و گاهی مورد هشتم از باقی موارد نمیشه گذشت ؛ من بودم هیچ کدوم جز اون دو مورد رو استخدام نمیکردم ، در مورد دسته اول باید بهشون میدان داده بشه ، بلاخره باید جایی شروع به کار بکنند ، من بودم یک سری پروژه های سبک و زود بازده رو بهشون میدادم تا مشتاق بشن و اگر استعدادی دارن شکوفا بشه .

البته برای بعضی موارد دیگه که آورده شده میشه راه حل های مدیریتی ارائه داد و یکجوری با طرف کنار اومد که نه سیخ بسوزه نه کباب ولی در اکثر موارد نه .

[Arash_janusV3]

من هیچ کدام از این موارد را قبول ندارم
چون خصوصیات افراد بر میگرده
اما برنامه نویسی که از پیشرفت و به روز بودن غافل هستند
جزء بدترین ها هستند