Programmer 1
دوشنبه 28 اسفند 1391, 15:15 عصر
سلام،
دوستان این بخشی از ترجمه کتابی 800 صفحه ای آموزش ADO.NET است. لطفا تمایل خود را برای ادامه کار اعلام نمایید، من خودم دارم این کتاب رو مطالعه میکنم ، پس گفتم نتایج زحماتم رو با شما هم به اشتراک بگذارم، لطفا در مورد سبک ترجمه نظرتون رو اعلام کنید، آیا این سبک ترجمه را می پسندید، قابل فهم هست؟ سلیس و روان هست یا نه؟ خلاصه هر چیزی که لازم میدونید ذکر کنید.
مقدمه
در این فصل روش اتصال به دیتاسورسهای(data source) مختلف با استفاده از ADO.NET رو یاد می گیریم، چگونگی رعایت مسائل امنیتی در ذخیره سازی کانکشن استرینگ و روشهای مختلف اعتبار سنجی و همچنین چگونگی پیکر بندی ، مانیتور و بهینه سازی رشته های اتصال رو خواهیم آموخت.
1.1.1 بررسی اجمالی ADO.NET
ADO.NET بخشی از دات نت فریم ورکه که برنامه ها رو به دیتاسورسها متصل میکنه و به شما امکان میده تا داده ها رو بازیابی و یا آپدیت کنید. ADO.NET از دیتاسورس های مختلفی، شامل دیتابیس های رابطه ای شبیه Microsoft SQL Server، Oracle و Microsoft Access و همچنین سایر دیتا سورس ها شبیه Microsoft Excel ، Outlook و فایل های متنی ساپورت میکنه.
دات نت فریم ورک دیتا پروایدر (Net Framework data provider) برای اتصال به دیتا سورس، اجرای دستورات و بازیابی نتایج استفاده میشه، در جدول زیر می تونید دیتا پروایدرهای مختلف به همراه دیتاسورس های مرتبط رو ببینید.
http://upload7.ir/images/81002408294403618415.jpg (http://upload7.ir/)
دیتاپروایدرهای دیگه ای هم وجود دارند، به عنوان مثال اوراکل، دیتاپروایدر مخصوص خودش رو توسعه داده. همچنین سایر دیتاپروایدرها برای دیتابیسهایی از جمله Sybase و MySQL وجود دارند. دیتاپروایدر هایی که مخصوص دیتابیس نوشته شده شبیه SQL Server و یا Oracle و ... معمولا در کار با داده ها و عملکردهای دیتاسورس کارایی بالاتری خواهند داشت و همچنین شامل عملکردهای گسترده تری خواهند بود. از آنجایی که هر دیتاپروایدری پیاده سازی خاص خودش رو داره، سازگاری و کارایی دیتاپروایدرهایی که برای یک دیتاسورس واحد نوشته شده اند ممکنه به صورت چشمگیری متفاوت باشه.
علاوه بر دیتاپروایدرهای مخصوص دیتابیسهای خاص، دیتا پروایدر OLEDB.NET اجازه میده به اکثر دیتاسورس های OLE DB دسترسی پیدا کنید. به صورت مشابه دیتاپروایدر ODBC.NET نیز از درایور ODBC برای دسترسی به اکثر دیتاسورس های ODBC استفاده میکنه. شما همچنین میتونید دیتاپروایدر شخصی خودتون رو توسعه بدید و میتونید ازش برای دسترسی به دیتاسورس خاص خودتون استفاده کنید.
ADO.NET با اینکه با ADO نام مشترکی دارند ولی به صورت بنیادی با هم متفاوت اند. ADO.NET بر پایه معماری نامتصل و ادغام شده با XML است و برای تسهیل فرایند توسعه ارائه شده است.
کدهای ADO.NET نوشته شده در دات نت فریم ورک 1.1 و یا بالاتر، در سایر ورژن های دات نت فریم ورک هم اجرا میشه.
ADO.NET، هم دارای کلاس های متصل است و هم نامتصل. کلاسهای متصل به شما اجازه بازیابی و آپدیت داده ها به صورت مستقیم و زنده بر روی دیتاسورس مربوطه رو میده. کلاسهای نامتصل به شما اجازه میده به داده ها به صورت آفلاین دسترسی داشته باشید و بعدش تغییرات صورت گرفته رو با استفاده از کلاسهای متصل روی دیتاسورس اعمال کنید.
با سپاس/.
دوستان این بخشی از ترجمه کتابی 800 صفحه ای آموزش ADO.NET است. لطفا تمایل خود را برای ادامه کار اعلام نمایید، من خودم دارم این کتاب رو مطالعه میکنم ، پس گفتم نتایج زحماتم رو با شما هم به اشتراک بگذارم، لطفا در مورد سبک ترجمه نظرتون رو اعلام کنید، آیا این سبک ترجمه را می پسندید، قابل فهم هست؟ سلیس و روان هست یا نه؟ خلاصه هر چیزی که لازم میدونید ذکر کنید.
مقدمه
در این فصل روش اتصال به دیتاسورسهای(data source) مختلف با استفاده از ADO.NET رو یاد می گیریم، چگونگی رعایت مسائل امنیتی در ذخیره سازی کانکشن استرینگ و روشهای مختلف اعتبار سنجی و همچنین چگونگی پیکر بندی ، مانیتور و بهینه سازی رشته های اتصال رو خواهیم آموخت.
1.1.1 بررسی اجمالی ADO.NET
ADO.NET بخشی از دات نت فریم ورکه که برنامه ها رو به دیتاسورسها متصل میکنه و به شما امکان میده تا داده ها رو بازیابی و یا آپدیت کنید. ADO.NET از دیتاسورس های مختلفی، شامل دیتابیس های رابطه ای شبیه Microsoft SQL Server، Oracle و Microsoft Access و همچنین سایر دیتا سورس ها شبیه Microsoft Excel ، Outlook و فایل های متنی ساپورت میکنه.
دات نت فریم ورک دیتا پروایدر (Net Framework data provider) برای اتصال به دیتا سورس، اجرای دستورات و بازیابی نتایج استفاده میشه، در جدول زیر می تونید دیتا پروایدرهای مختلف به همراه دیتاسورس های مرتبط رو ببینید.
http://upload7.ir/images/81002408294403618415.jpg (http://upload7.ir/)
دیتاپروایدرهای دیگه ای هم وجود دارند، به عنوان مثال اوراکل، دیتاپروایدر مخصوص خودش رو توسعه داده. همچنین سایر دیتاپروایدرها برای دیتابیسهایی از جمله Sybase و MySQL وجود دارند. دیتاپروایدر هایی که مخصوص دیتابیس نوشته شده شبیه SQL Server و یا Oracle و ... معمولا در کار با داده ها و عملکردهای دیتاسورس کارایی بالاتری خواهند داشت و همچنین شامل عملکردهای گسترده تری خواهند بود. از آنجایی که هر دیتاپروایدری پیاده سازی خاص خودش رو داره، سازگاری و کارایی دیتاپروایدرهایی که برای یک دیتاسورس واحد نوشته شده اند ممکنه به صورت چشمگیری متفاوت باشه.
علاوه بر دیتاپروایدرهای مخصوص دیتابیسهای خاص، دیتا پروایدر OLEDB.NET اجازه میده به اکثر دیتاسورس های OLE DB دسترسی پیدا کنید. به صورت مشابه دیتاپروایدر ODBC.NET نیز از درایور ODBC برای دسترسی به اکثر دیتاسورس های ODBC استفاده میکنه. شما همچنین میتونید دیتاپروایدر شخصی خودتون رو توسعه بدید و میتونید ازش برای دسترسی به دیتاسورس خاص خودتون استفاده کنید.
ADO.NET با اینکه با ADO نام مشترکی دارند ولی به صورت بنیادی با هم متفاوت اند. ADO.NET بر پایه معماری نامتصل و ادغام شده با XML است و برای تسهیل فرایند توسعه ارائه شده است.
کدهای ADO.NET نوشته شده در دات نت فریم ورک 1.1 و یا بالاتر، در سایر ورژن های دات نت فریم ورک هم اجرا میشه.
ADO.NET، هم دارای کلاس های متصل است و هم نامتصل. کلاسهای متصل به شما اجازه بازیابی و آپدیت داده ها به صورت مستقیم و زنده بر روی دیتاسورس مربوطه رو میده. کلاسهای نامتصل به شما اجازه میده به داده ها به صورت آفلاین دسترسی داشته باشید و بعدش تغییرات صورت گرفته رو با استفاده از کلاسهای متصل روی دیتاسورس اعمال کنید.
با سپاس/.