وحشت از شکاف دیجیتال

[ایمان اختیاری]

نمی دونم چقد راجع به شکاف دیجیتال می دونید( برای مطالعه بیشتر (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%DA%A9%D8%A7%D9%81_%D8%AF%DB%8C%D8%AC%DB%8C% D8%AA%D8%A7%D9%84%DB%8C) )
اما خلاصه اش این می شه : یه اصطلاحیه که بین مردمی که دسترسی کامل به فناوری و دانش دارن با مردمی که دسترسی محدود به فناوری دارن یا کلا دسترسی ندارن .
حالا شده حکایت ماها . بگذریم از سیستم فیلترینگ ایران و سیستم عدم دسترسی شرکت های مطرح دنیا و اینا
بحثم سر سرعت بسیار زیاد رشد تکنولوژیه . مخصوصا توی دنیای برنامه نویسی .
مشترک چند تا سایت تخصصی برنامه نویسی هستم ( مثل سایت جناب وحید نصیری) و امثالهم و بولتن های خبریشون برام می یاد.
هر بار که می خونم ترس و وحشت برم می داره . سرعت خلق تکنولوژی ها ، شیوه ها ، متدها ، کلاس ها ، و غیره خیلی زیاده . واقعا حس می کنم در مقابل این همه مطلب جدید یه خنگ به تمام معنام .
نمی گم همه شو بریم یاد بگیریم . اما واقعا در مقابل این سیل نوآوریا چیکار باید کرد ؟ مثلا تا کی می شه با فریم ورک سه و نیم کد زد ؟ آیا استفاده از فریم ورک 4.5 به صرفه تر نیست ؟ باعث بهینه تر شدن خروجی نهایی نخواهد بود ؟ خب تا کی می تونیم مدام در حال رفرش کردن اطلاعاتمون باشیم . تا کی موارد جدید رو می شنویم و همه شون به گوشمون تازه اس ؟

شما چیکار می کنید با این شکاف دیجیتال برنامه نویسی ؟

[afsharm]

یکی از راه ها محدود شدن به یک سری فناوری خاص است. مثلا فقط در محدود فناوری های مایکروسافتی کار کنید یا آن را کوچکتر در در نظر بگیرید تا به محدوده دات نت یا حتی فقط وب یا ویندوز برسید.

در ضمن خواه ناخواه همیشه باید مقداری از وقتتان را به یادگیری و به روز رسانی اختصاص دهید.

[Veteran]

یکی از راه ها محدود شدن به یک سری فناوری خاص است. مثلا فقط در محدود فناوری های مایکروسافتی کار کنید یا آن را کوچکتر در در نظر بگیرید تا به محدوده دات نت یا حتی فقط وب یا ویندوز برسید.

در ضمن خواه ناخواه همیشه باید مقداری از وقتتان را به یادگیری و به روز رسانی اختصاص دهید.
اصلش هم همینه خب !
مثل شما اگر پایان بازی های رایانه ایی رو یک نگاه بندازید میبینید کسانی که در ساخت بازی دخیل بودند چند صد نفر و گاه بیش از هزار نفر هستند
علت چیه ؟
علت اینکه هرکسی یک تخصصی داره و ادمه همه کاره هم توی گروه نداریم(داشتنش هم به صرفه نیست چون بازدهی اون فرد در بحث های مختلف پایین هست)
شما باید متخصص یک زمینه بشین
مثلا برنامه نویسی
و یا طراحی وب
دیتابیس
پشتیبان
شبکه
و ....

[ایمان اختیاری]

درسته ولی باز هم توی هر بخشی رشد بسیار زیاد موارد و مطالب رو داشتیم . مثلا ببینید توی بحث ارتباط با دیتابیس توی دات نت قبلا فقط ado.net بود . بعدا Linq اومد بعدش ef و هر کدوم هم یه دنیایی دارن ... درسته ریزکاری شاید نیاز نباشه اما می بینید یه متد خاص ممکنه کل order رو تحت تاثیر قرار بده ....

[afsharm]

درسته ولی باز هم توی هر بخشی رشد بسیار زیاد موارد و مطالب رو داشتیم . مثلا ببینید توی بحث ارتباط با دیتابیس توی دات نت قبلا فقط ado.net بود . بعدا Linq اومد بعدش ef و هر کدوم هم یه دنیایی دارن ... درسته ریزکاری شاید نیاز نباشه اما می بینید یه متد خاص ممکنه کل order رو تحت تاثیر قرار بده ....

در مورد همین دیتابیس میشه بیشتر صحبت کرد.

بسته به نوع پروژه‌هایی که انجام می‌دهید همیشه لازم نیست همه چیز را راجع به ارتباط با دیتابیس بدانید. مثلا در مورد خیلی کارهای کوچک و متوسط (مثلا سایت فروش کالا یا سیستم حسابداری که در یک شرکت کوچک استفاده می‌شود) بحث Performance تقریبا اصلا مطرح نیست. در خیلی کاربردهای دیگر هم شما معمولا با queryهای ساده و متوسط سر و کار دارید. پس نیاز نیست تمام ریزه کاری های linq را بلد باشید. ضمنا در مورد این مثال خاص (دیتابیس) مفهوم و فناوری آن (به جز مبحث جدید NoSql) جا افتادگی خوبی دارد و سالهاسات تغییرات خیلی عمده نداشته.

[ایمان اختیاری]

حالا اون برای مثال بود ( البته خب در پروژه های متوسط و بزرگ نمود پیدا می کنه ) ولی خب بازم هر بار که نسخه جدیدی از فریم ورک می یاد یا یه چیز جدید کلا توی دنیای برنامه نویسی رخ می ده این شکاف بیشتر نمود و رشد پیدا می کنه ....
مثلا شما براتون پیش نیومده با ارائه نسخه های جدید کامپایلرتون یا زبان برنامه نویستون این حس منو داشته باشید ؟

[afsharm]

مثلا شما براتون پیش نیومده با ارائه نسخه های جدید کامپایلرتون یا زبان برنامه نویستون این حس منو داشته باشید ؟

در حد عوض شدن ساده دات نت فریمورک خیلی نگران کننده نبوده برام. ولی وقتی که می‌بینم گرایش از WebForm به MVC یا از Relation Database به No SQL عوض می‌شه یا استفاده از رمز نگاری های پیچیده در نگهداری و انتقال اطلاعات رایج و ضروری می‌شه حس می کنم باید یک مدتی تعطیل کنم و به خودم «فرصت مطالعاتی» بدم. البته مطمئن باشید در همه جای دنیا همین طوریه و همیشه نگرانی از جا ماندن وجود دارد.

به اعتقاد من فقط در کامپیوتر هم نیست. در بخش‌های دیگر هم هست منتها با شدت کمتری. مثلا مکانیک‌های قدیمی الان دیگه بلد نیستند که حتی یک موتور پراید را درست و حسابی بفهمند و تعمیر کنند. چون اگر خودشون را به روز نکرده باشند فقط موتورهای کاربراتوری را بلد هستند و از موتورهای انژکتوری چیزی سر در نمی‌آورند.

[eshpilen]

آبرومون رو بردی با این عنوان تاپیک توی یه فروم برنامه نویسی :لبخند:

الان خارجیها اینو ببینن دست بگیرن حسابی مسخرمون میکنن میگن این جهان سومی ها آیکیوشون کشش نداره و دچار وحشت میشن :ناراحت:

خب حالا ناراحت نشو یخورده هم شوخی کردم :چشمک:

[FastCode]

متاسفانه این شکاف وجود داره و نمیشه نادیده گرفتش.
باید ببینی چطوری میتونی ازش استفاده کنی.
سادهترین استفادش اینه که خیلی از جاها میتونی با افرادی که درکت میکنن طوری صحبت کنی که هیچ کس دیگه ای نفهمه موضوع چیه.
میتونی باهاش جاهایی استخدام بشی که چند ده نفر رو رد کردن چون همشون شکل هم بودن.
میتونی مسائل رو طور دیگه نگاه کنی.
فقط مهمه که بدونی کدوم طرف شکاف وایسادی.

چند روز پیش آقای موسوی از سایت خداحافظی کرد.ولی توی پیغام خداحافظیش چند تا لینک گذاشت.راجع به اینکه چطوری زمانتون رو مدیریت کنید.
چیزی که توجه من رو به خودش جلب کرد و رفتار روزانه من رو تغییر داد یک جمله بود.ترجمش میشد:"باید تصمیم بگیرید چه چیزی رو نخوانید و چه چیزی ارزش وقت شما رو ندارد."
اگر با پست اول و ترس و وحشتتون مقایسش کنید میبینید که خیلی منطقیه.
شما هم بهتره شروع کنی به نخوندن مطالب اضافه.
مثلا لازم نیست بدونید wpf چه تغییری کرده ولی باید بدونید چه زمانی باید از کلیدواژه async که جدیدا در داتنت اضافه شده استفاده کنید و کی نباید استفاده کنید.
اینطوری یک قدم از بقیه جلوتری و وقتت رو هم حروم نکردی.این که خودتون رو در کجا به روز نگهدارید خیلی مهمه.لازم نیست همهی سیل اطلاعات رو بنوشی.ممکنه خفهه بشی.فقط همونقدر که تشنه ای از همونحایی که فکر میکنی بهتره بنوش.

[afsharm]

یک نکته را فراموش نکنید. الان ما در عمده تیم‌ها و شرکت های برنامه نویسی و کسانی که به طور انفرادی فعالیت می‌کنند آنچنان در لبه فناوری (technology edge) قرار نداریم که بخواهیم خیلی نگران باشیم. چند تا شرکت نرم افزاری به شما نشون بدم که هنوز از ویندوز xp و دات ۳ و ۳٫۵ استفاده می‌کنند؟ اصلا چند تا تیم و شرکت به شما نشون بدم که هنوز از source control و ابزارهای bug tracking استفاده نمی‌کنند؟ یا اگر هم می‌کنند خیلی محدود و ناقص؟

این مشکل گریبان گیر مشتری ها هم هست. هنوز هم بیشتر کامپیوترهای مشتریان ویندوز xp است. هنوز هم بیشتر آنها از browserهای قدیمی و رده پایین استفاده می‌کنند. بسیاری اوقات شما حتی اگر توانایی استفاده از فناوری روز هم داشته باشید مجبور می‌شوید از همان فناوری‌های قدیمی استفاده کنید.

به نظر من شما بیشتر از شکاف دیجیتال (فناوری) نگران شکاف دانش باشید. ما تمرکزمان را باید بیشتر روی دانش و مهارت توسعه نرم افزار و تکنیک ها و روش ها بگذاریم. مثلا تا قبل از jQuery بیشتر از javascript استفاده می‌شد. اگر کسی دانش و مهارت خوبی داشت از همان JavaScript هم به خوبی استفاده می‌کرد. و اگر کسی از JavaScript به خوبی استفاده کند در jQuery هم به خوبی راه می‌افتد.

ضمنا فراموش نکنید که فناوری یک دفعه ای خلق نمی‌شود. بلکه آرام آرام این اتفاق می افتد. اگر از یک فناوری امروزی به خوبی و از تمام ظرفیتش استفاده کنید خودتان ورود فناوری بعدی را حس می کنید و آمادگی کامل آن را خواهید داشت.


موفق باشید.

[ایمان اختیاری]

fastcode جان .. می تونی یه زحمت بکشی لینک پست اخر آقای موسوی رو بدی ؟ من هر چی می گردم پیداش نمی کنم..
eshpilen جان .. :) بی خیال. . :) ولی خب جدای بحث تمسخر خارجیا ( شکر خوردن ) از شکاف دیجیتال کشورمون با کشورای پیشرفته خیلی حسرت می خورم..

[eshpilen]

کشورهای دیگه هم زیاد استثناء نیستن.
یه مزیتی که بعضیاشون دارن اینه که انگلیسی زبان هستن یا با زبان انگلیسی بیشتر مانوس هستن.
یه مزیت دیگر که دارن تجمع بیشتر منابع مادی و انسانی در اونجاست.
مثلا اصولا نمیشه آمریکا رو با ایران مقایسه کرد. چون اون همه منابع مالی و انسانی عظیم جمع شده اونجا. معلومه که ما به این راحتی نمیتونیم در تمام زمینه ها با اونا برابری کنیم.
وگرنه این مشکلات اینطور نیست که فقط در ایران باشه.
کلا آدم قوی و دانشمند و خبرهء واقعی توی مسائل و بخصوص بعضی حیطه ها خیلی کمتره از نظر آماری. یعنی مثلا از هر 100 نفر برنامه نویس شاید چند نفر معدود توی زمینه های خاصی واقعا صلاحیت داشته باشن.

[eshpilen]

البته بنده با افزایش سرعت اینترنت و برداشتن فیلتر (یا حداقل کنترل و محدود کردنش) موافق هستم.
اینا هم عواملی هستن بالاخره.
ثبات باید باشه. امکانات باید باشه.
اینجا وقتی شبکهء موبایل و اینترنت ثبات و کیفیت کافی نداره خب معلومه که زیربنای خیلی تجارت ها و فرصت ها هم تضعیف میشه.
ولی کلیتش اینا از داستان جهان سوم جدا و استثنایی نیست.
ما همین که داریم باید کلاهمون رو بندازیم بالا!!
یعنی حداقل من فکر نمیکنم به این راحتی بشه کاریش کرد.
مثلا میگن استقلال.
اون استقلالی که مد نظر خیلی ها هست در جهان امروز اونم برای ما اصلا غیرممکنه.
یجا یه چیزی بذاری از جای دیگه باید بزنی.
یا گفتم که ما با امثال آمریکا نمیتونیم در تمام زمینه ها رقابت کنیم.
باید اینو بپذیریم که تفاوت در ثروت و سرمایه و رونق و جمعیت و نیروی انسانی خبره بالاخره تاثیر خودش رو میذاره.
اینا چیزهایی نیست که با چند سال و حتی چند ده سال بشه حلشون کرد.
این مسائل تاریخیست.

[eshpilen]

ولی شما بعنوان یک فرد میتونی تاحد زیادی از این مسائل مبرا باشی به شرطی که شرایط فردی و محیطی لازم رو داشته باشی.
اینطور افراد زیاد نیستن.
من از نظر آماریش میگم.
وگرنه شخصا فکر نمیکنم از حتی بهترین های کشورهای دیگه خیلی عقب باشم.
همین الان توی بعضی زمینه ها میتونم بگم جزو افراد برجسته در دنیا هستم!
چیه خب منبعش در دسترسم بودم زحمت کشیدم استعداد داشتم خوندم دیگه :لبخند:
ولی چیزی که هست مثلا از خیلی از این اطلاعات در ایران نمیتونم استفادهء خاصی بکنم به اون صورت (حداقل بازدهی مالی بهینه نداره).
این تاثیر کشور بر منه که نمیتونم به این راحتی و زودی و یک نفری تغییرش بدم.

[FastCode]

من چی بگم که تخصصم به اندازه یک خیار دریایی توی این کشور ارزش نداره؟
هر کس میپرسه چیکاره ای باید بگم C# کارم چون اگر بگم تخصصم چیه بهم میخنده.

[eshpilen]

من چی بگم که تخصصم به اندازه یک خیار دریایی توی این کشور ارزش نداره؟
هر کس میپرسه چیکاره ای باید بگم C#‎ کارم چون اگر بگم تخصصم چیه بهم میخنده.
خب بگو بخندیم حداقل :لبخند:

[FastCode]

دیتابیس توزیع شده

[eshpilen]

بی مزه!!
آون پنگوئن آواتارت که خنده دارتر بود!
حتی آیدیت هم خنده دارتره.

[FastCode]

جدی میگم.هر جایی که گفتم کارم اینه مجبور شدم سه ساعت تفاوت انواع دیتابیس رو توضیح بدم.بعد آخرش بهم میگن:

این روشها احتمالا خیلی قدیمیه چون من نشنیدم احتمالا برای زمانیه که کامپیوتر ها ضعیف بودن.الان SQL خیلی قویه.خودش تنهایی حساب میکنه.
یا مثلا یکی دیگه:
اطلاعات گم نمیشه؟از کجا میفهمیم اطلاعات دست کیه؟
یا یکی دیگه:
مگه بیکاری اطلاعات رو تقسیم کنی؟

بعد از اینها دیگه تصمیم گرفتم همه جا بگم فقط بلدم کد C# بنویسم.
آواتار پنگوئنم هم فقط توی این سایته.هر موقع روی آستین کتم چاپش کنم مسخره میشه:)

[UfnCod3r]

من چی بگم که تخصصم به اندازه یک خیار دریایی توی این کشور ارزش نداره؟
هر کس میپرسه چیکاره ای باید بگم C#‎‎ کارم چون اگر بگم تخصصم چیه بهم میخنده.
دقیقا همین طوره .
من خودم کسی چیزی می پرسه میگم دارم برنامه نویسی می کنم . چیز دیگه نمی گم . همینو هم خیلی وقتا نمی گم .:لبخندساده:
مثل این مومونه که به کسی که تا حالا اصلا هواپیما ندیده بیای موتور جت نشون بدی :قهقهه:

بقالی سر کوچه ما ی ماشین خریده چه ماشینی اصلا اسمشم نمی دونم .
حالا حسابشو بکنید اینجا طرف 7 سال وقتشو بزاره الگوریتم فشرده سازی ابداع کنه .:ناراحت:
بری ابیاری گیاهان دریایی بهتره .:قهقهه:

[حمید محمودی]

اینجا شاید احتمال داشته باشه بیشتر از وحشت از قبر بدونن تا وحشت از شکاف دیجیتال :لبخند:


نمی گم همه شو بریم یاد بگیریم . اما واقعا در مقابل این سیل نوآوریا چیکار باید کرد ؟

دوتا کار،

دنبال چیزی برید که توی محیطی که هستید، بیزینس ( حالا بگیم شاید کسب درامد بهتر باشه) خوبی بحساب بیاد؛
در کنارش دنبال علومی برید که میدونید بدردتون میخوره و علاقه دارین بهش؛نه فقط در زمینه کامپیوتر؛هر چیزی که فکر میکنید مناسب میتونه باشه.(گرچه شاید با دونستن اون، هیچ وقت از نظر مالی چیزی عایدتون نشه)

ضمنا برای گزینه دومی باید گفت که، یه دیدگاه میتونه این باشه که دنبال علومی برید زمانیکه به هر دلیلی (فیزیکی/روحی یا ...) نتونستید کار مرتبط با کامپیوتر رو ادامه بدید یا وقتی از مکان A رفتید به مکان B، اون علوم بدردتون بخوره. چون توی زندگی هرچیزی ممکنه پیش بیاد، چیزهایی که ادم ممکنه به ذهنش هیچ وقت خطور نکنه.



در کل تجربه این چندساله من میگه که، ادم ها یا دنبال پول رفتن یا علومی که پولی بهشون نرسونده ولی لذت روحی داشته براشون. هرکسی از هرکدوم از این دوتا (بسته به خود طرف و موقعیت و نظر و افکارش) کم گذاشته یه چیزش لنگیده! یا خواهد لنگید. [بدلیل احتمال محدود شدن دید ادم نسبت به مسائل توی زندگیش، که کار و مسائل کاری هم شاید بشه بخشی از زندگی بحساب بیاد؛از اون طرف کم گذاشتن توی مسئله مالی هم که پیامدهاش واضحه...]


بعد از اینها دیگه تصمیم گرفتم همه جا بگم فقط بلدم کد C#‎ بنویسم.
خلاف جهت شنا کردن، سختی های خاص خودشو داره و تقریبا توی خیلی از مواقع غیر ممکنه؛ کاری که گفتین تحسین بر انگیزه و چاره ای بنظرم جز این نیست.