silsin
جمعه 04 مهر 1393, 20:19 عصر
هر سوالی وجود داره می تونین تو همین تاپیک بپرسین
با تشکر
واقعیت افزوده :
منبع : Wikipedia.org
واقعیت افزوده (به انگلیسی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86_%D8%A7%D9%86%DA%AF%D9%84% DB%8C%D8%B3%DB%8C): Augmented Reality) یک نمای فیزیکی زنده، مستقیم یا غیرمستقیم (و معمولاً در تعامل با کاربر) است، که عناصری را پیرامون دنیای واقعی افراد اضافه میکند. این عناصر بر اساس تولیدات کامپیوتری که از طریق دریافت و پردازش اطلاعات کاربر توسط سنسورهای ورودی مانند صدا، ویدئو، تصاویر گرافیکی یا دادههای GPS (http://fa.wikipedia.org/wiki/GPS) میباشد ایجاد میشود. واقعیت رایانهای (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%D8%A7%D9%82%D8%B9%DB%8C%D8%AA_%D8%B1%D8%A7% DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C) مفهوم کلی واقعیت افزودهاست. در واقعیت افزوده معمولاً چیزی کم نمیشود بلکه فقط اضافه میشود. همچنین واقعیت افزوده تا حدودی شبیه به واقعیت مجازی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%D8%A7%D9%82%D8%B9%DB%8C%D8%AA_%D9%85%D8%AC% D8%A7%D8%B2%DB%8C) است که توسط یک شبیه ساز، دنیای واقعی را کاملا شبیه سازی میکند. در واقع وجه تمایز بین واقعیت مجازی و واقعیت افزوده این است که در واقعیت مجازی کلیهٔ عناصر درک شده توسط کاربر، ساخته شده توسط کامپیوتر هستند. اما در واقعیت افزوده بخشی از اطلاعاتی را که کاربر درک میکند، در دنیای واقعی وجود دارند و بخشی توسط کامپیوتر ساخته شدهاند.
در واقعیت افزوده، عناصر معمولا به صورت بیدرنگ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%DB%8C%E2%80%8C%D8%AF%D8%B1%D9%86%DA%AF) نگاشته شده و به طور هوشمند مرتبط با عناصر محیطی میباشند، مانند نمایش امتیاز مسابقات ورزشی در زمان پخش از تلویزیون. با کمک تکنولوژی پیشرفتهٔ واقعیت افزوده (برای مثال افزودن قابلیت بینایی کامپیوتری (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%DB%8C%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C_%DA%A9%D8%A7% D9%85%D9%BE%DB%8C%D9%88%D8%AA%D8%B1%DB%8C) و تشخیص اشیاء (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%DB%8C%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C_%DA%A9%D8%A7% D9%85%D9%BE%DB%8C%D9%88%D8%AA%D8%B1%DB%8C#.D8.AA.D 8.B4.D8.AE.DB.8C.D8.B5_.D8.B4.DB.8C.D8.A1)) میتوان اطلاعات مرتبط با دنیای واقعی پیرامون کاربر را به صورت تعاملی و دیجیتالی به او ارائه کرد. همچنین میتوان اطلاعات مرتبط با محیط و اشیاء اطراف را بر روی دنیای واقعی نگاشت. ایده اولیه واقعیت افزوده اولین بار در سال ۱۹۹۰ توسط توماس کادل کارمند بوئینگ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D9%88%D8%A6%DB%8C%D9%86%DA%AF) مطرح شد.
کاربردهاورزشساده ترین نمونه واقعیت مجازی را میتوان در برنامههای ورزشی تلویزیونی مشاهده نمود. برای مثال، نمایش نتیجه مسابقات فوتبال در دایره مرکز زمین، یا در زمان پخش مسابقات شنا در تلویزیون، نمایش شماره خط هر شناگر و نمایش رکورد در پشت هر شناگر (که امکان مقایسه شناگران را به بینندگان مسابقه میدهد) نمونههایی عادی از کاربرد این سیستم است.
بازیهای ویدئویی دستیبوسیله "کارت واقعیت افزوده" برای نینتندو ۳دیاس (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%DB%8C%D9%86%D8%AA%D9%86%D8%AF%D9%88_%DB%B3% D8%AF%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D8%B3) و پلیاستیشن ویتا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%84%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DB%8 C%D8%B4%D9%86_%D9%88%DB%8C%D8%AA%D8%A7) با استفاده از دوربین مخصوص، میتوان بازی کرد.
نرم افزار های کاربردیبا توجه به گسترش سریع موبایلهای هوشمند (Smart Phone ) به عنوان اصلی ترین سخت افزارها برای " واقعیت افزوده" می توان به گسترش روز افزونه نرم افزارهای کاربردی در حوزه های مختلف اشاره کرد.
نرم افزارهای تبلیغاتیبا توجه به گسترش سریع موبایلهای هوشمند (Smart Phone ) به عنوان اصلی ترین سخت افزارها برای " واقعیت افزوده" می توان به گسترش روز افزونه نرم افزارهای کاربردی در حوزه های مختلف اشاره کرد.
تاریخچه
۱۹۵۷-۶۲: مورتون هیلینگ، یک فیلمبردار، شبیه سازی با نام سنسوراما همراه با سیستم صوتی، تصویری، بویایی و لرزه اختراع کرد.
۱۹۶۶: ایوان سوزرلند با اختراع نمایشگر سربند (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4%DA%AF%D8%B1_%D8%B3% D8%B1%D8%A8%D9%86%D8%AF) (head-mounted display) دریچهای را به دنیای مجازی باز کرد.
۱۹۷۵: مایرون راجر، Videoplace را اختراع کرد که برای اولین بار به کاربران اجازه تعامل با اشیای مجازی را میداد.
۱۹۸۹: جارون لانیر اصطلاح واقعیت مجازی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%D8%A7%D9%82%D8%B9%DB%8C%D8%AA_%D9%85%D8%AC% D8%A7%D8%B2%DB%8C) را ابداع کرد و اولین شرکت تجاری در حیطه دنیای مجازی را تاسیس کرد.
۱۹۹۰: توماس کادل زمانی که در بوئینگ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D9%88%D8%A6%DB%8C%D9%86%DA%AF) به کارکنان، برای سرهم کردن کابلها در هواپیما کمک میکرد، مفهوم واقعیت افزوده را ابداع کرد.
۱۹۹۲: ال. بی روزنبرگ برای اولین بار یک سیستم واقعیت مجازی قابل استفاده، به نام تجهیزات مجازی را در آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی هوایی آمریکا ایجاد کرد.
۱۹۹۲: استیون فینر، بلیر مکلنتایر و دری سلایمن اولین نسخه از سندی را در یک نمونه اولیه سیستم واقعیت افزوده ارائه کرد. KARMA در کنفرانس رابط گرافیکی. نسخه کاغذی از یک سند را به طور گسترده در نمایشگاه ارتباطات ACM در سال ۱۹۹۳ منتشر شد.
۱۹۹۳: لورا دابلیو. دی. ال با پذیرش مسئولیت STRICOM اولین نمایش ترکیبی به همراه وسیله نقلیه مجهز به واقعیت افزوده و سرنشین شبیهسازی شده را به صورت زنده اجرا کرد.
۱۹۹۴: مارتین جولی برای اولین بار تئاتری با فناوری واقعیت افزوده طراحی کرد، رقص در فضای سایبری، با سرمایه گذاری انجمن هنر استرالیا، خصوصیت رقاصان و بندبازان تغییر اندازه بدنشان در لحظه اجرا، پرتاب شدن به فضای فیزیکی اطراف و زمین اجرا بود. آکروبات بازان به صورت معلق در اطراف ظاهر میشدند. در این تئاتر از سیستمهای کامپیوتری سیلیکون گرافیک و سیستم حسگر Polhemus استفاده شد.
۱۹۹۸: معرفی فضای واقعیت افزوده توسط راسکار، ولش و فاشز در دانشگاه کارولینای شمالی در تپه کلیسا
۱۹۹۹: هیروزاکو کاتو ARToolKit را در HITLab ایجاد کرد، جایی که قبلا واقعیت افزوده بوسیله سایر متخصصان HITLab توسعه داده میشد.
۲۰۰۰: بروس اچ. توماس توسعه دهنده ARQuake، اولین بازی واقعیت افزوده در محیط باز را برای موبایل در گردهمایی بین المللی کامپیوترهای پوشیدنی معرفی کرد.
۲۰۰۸: اپلیکیشن واقعیت افزوده ویکیتود (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%DB%8C%DA%A9%DB%8C%E2%80%8C%D8%AA%D9%88%D8%A F) بعنوان راهنمای مسافرت در ۲۰ اکتبر ۲۰۰۸ با تلفن آندرویدی G1 منتشر شد.
۲۰۰۹: ARToolkit توسط Saqoosha به ادوبی فلش (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%AF%D9%88%D8%A8%DB%8C_%D9%81%D9%84%D8%B4) (FLARToolkit) آورده شد، با این کار واقعیت افزوده به مرورگر وب (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B1%DA%AF%D8%B1_%D9%88%D8%A8) هم رسید.
۲۰۰۹: پروژه SixthSense از دانشگاه MIT طرحی از یک دستگاه مستقل را به نمایش گذاشتند که براساس واقعیت مجازی پوشیدنی کار میکرد.
۲۰۱۱: لستر تکنولوژیز، یک شرکت تازه تاسیس فرانسوی از دانشگاه جنوب پاریس (Orsay)، اولین عینک اسکی واقعیت افزوده را برای فروش عرضه کرد.
۲۰۱۲: شرکت گوگل (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%88%DA%AF%D9%84) با معرفی پروژه "عینک گوگل (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%87_%D8%B9%DB%8C%D9%86% DA%A9)" یا "پروژه عینک (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%87_%D8%B9%DB%8C%D9%86% DA%A9)" (Project Glass) گام بزرگی در فراگیر کردن و جنبه عام بخشیدن به واقعیت افزوده برداشت.[۱] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%D8%A7%D9%82%D8%B9%DB%8C%D8%AA_%D8%A7%D9%81% D8%B2%D9%88%D8%AF%D9%87#cite_note-1)
فنآوریسختافزاراجزای اصلی سختافزاری برای واقعیت افزوده عبارتند از: پردازنده (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D8%B2%D9%86%D8%AF%D9%87) نمایشگر (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4%DA%AF%D8%B1)، حسگرها و دستگاههای ورودی. این عناصر بویژه سیپییو، نمایشگر، دوربین و سیستمهای میکرو الکترومکانیکی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%85%E2%80%8C%D9%87%D8%A 7%DB%8C_%D9%85%DB%8C%DA%A9%D8%B1%D9%88_%D8%A7%D9%8 4%DA%A9%D8%AA%D8%B1%D9%88%D9%85%DA%A9%D8%A7%D9%86% DB%8C%DA%A9%DB%8C) از قبیل شتاب سنج (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D8%AA%D8%A7%D8%A8_%D8%B3%D9%86%D8%AC)، جیپیاس (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%DB%8C%E2%80%8C%D9%BE%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D 8%B3)، قطب نمای جامد (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D8%B7%D8%A8_%D9%86%D9%85%D8%A7) در اکثر تلفنهای هوشمند (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%84%D9%81%D9%86_%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%85% D9%86%D8%AF) مدرن وجود دارند که در آینده، پلتفرمهای واقعیت افزوده را تشکیل میدهند.
ردیابیسیستمهای واقعیت افزوده قابل حمل مدرن از حداقل یک تکنولوژی ردیابی استفاده میکنند: دوربینهای دیجیتال (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D9%88%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D9%86_%D8%AF%DB%8C% D8%AC%DB%8C%D8%AA%D8%A7%D9%84) و یا سایر سنسورهای تصویری (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%DB%8C%D8%B1%D9%86%D8%AF%D9%87_%D8%AA%D8%B5% D9%88%DB%8C%D8%B1)، شتابسنجها (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D8%AA%D8%A7%D8%A8%E2%80%8C%D8%B3%D9%86%D8%A C)، جیپیاس (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%DB%8C%E2%80%8C%D9%BE%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D 8%B3)، ژیروسکوپ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%98%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%B3%DA%A9%D9%88%D9%BE) قطب نمای جامد (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D8%B7%D8%A8_%D9%86%D9%85%D8%A7)، RFID (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%87_%D8%A8%D8%A7% D8%B2%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C_%D8%A8%D8%A7_% D8%A7%D9%85%D9%88%D8%A7%D8%AC_%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D B%8C%D9%88%DB%8C%DB%8C) و سنسورهای بیسیم. این تکنولوژیها با سطوح متفاوتی از صحت و دقت عرضه میشود. موقعیت و جهت سر کاربر بیشترین اهمیت را دارد.
موارد عمومیتلویزیون، فیلم
در سری فیلمهای نابودگر (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AF%DA%AF%D8%B1)، تمامی نابودگرها، از سری T-800 به بعد از سیستم واقعیت افزوده برای دیدن استفاده میکردند.
در فیلم مرد آهنی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B1%D8%AF_%D8%A2%D9%87%D9%86%DB%8C_(%D9%8 1%DB%8C%D9%84%D9%85))، تونی استارک (رابرت داونی جونیور (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B1%D8%AA_%D8%AF%D8%A7%D9%88% D9%86%DB%8C_%D8%AC%D9%88%D9%86%DB%8C%D9%88%D8%B1)) از سیستم واقعیت افزوده برای طراحی لباس ابرقدرتش استفاده میکند. همچنین خود این لباس هم دارای تکنولوژی واقعیت افزوده بود.
در فیلم پلیس آهنی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%84%DB%8C%D8%B3_%D8%A2%D9%87%D9%86%DB%8C) ، پلیس آهنی بوسیله نمایشگر سربنداش (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4%DA%AF%D8%B1_%D8%B3% D8%B1%D8%A8%D9%86%D8%AF) (head-mounted display) از تکنولوژی واقعیت افزوده برای یافتن اطلاعات در مورد افراد مورد نظر یا وضعیتشان استفاده میکرد.
بازیهادستگاههای معروف بازی، مانند پلیاستیشن آی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%84%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DB%8 C%D8%B4%D9%86_%D8%A2%DB%8C)، کینکت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%DB%8C%D9%86%DA%A9%D8%AA)، نینتندو ۳دیاس (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%DB%8C%D9%86%D8%AA%D9%86%D8%AF%D9%88_%DB%B3% D8%AF%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D8%B3)، پلیاستیشن همراه (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%84%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DB%8 C%D8%B4%D9%86_%D9%87%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%87)، پلیاستیشن ویتا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%84%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DB%8 C%D8%B4%D9%86_%D9%88%DB%8C%D8%AA%D8%A7) و برخی از دستگاههای قابل حمل، از دوربین، برای افزودن گرافیک کامپیوتری بر روی تصاویر زنده استفاده میکنند. اکثر نرمافزارهای واقعیت افزوده از کارتهای ویژهای برای خواندن دقیق نقاط استفاده کرده و تصویر را رسم میکنند.
بازی جدید بتمن: شهر آرکهام (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D8%AA%D9%85%D9%86:_%D8%B4%D9%87%D8%B1_%D8%A 2%D8%B1%DA%A9%D9%87%D8%A7%D9%85) از واقعیت افزوده استفاده میکند.
با تشکر
واقعیت افزوده :
منبع : Wikipedia.org
واقعیت افزوده (به انگلیسی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86_%D8%A7%D9%86%DA%AF%D9%84% DB%8C%D8%B3%DB%8C): Augmented Reality) یک نمای فیزیکی زنده، مستقیم یا غیرمستقیم (و معمولاً در تعامل با کاربر) است، که عناصری را پیرامون دنیای واقعی افراد اضافه میکند. این عناصر بر اساس تولیدات کامپیوتری که از طریق دریافت و پردازش اطلاعات کاربر توسط سنسورهای ورودی مانند صدا، ویدئو، تصاویر گرافیکی یا دادههای GPS (http://fa.wikipedia.org/wiki/GPS) میباشد ایجاد میشود. واقعیت رایانهای (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%D8%A7%D9%82%D8%B9%DB%8C%D8%AA_%D8%B1%D8%A7% DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C) مفهوم کلی واقعیت افزودهاست. در واقعیت افزوده معمولاً چیزی کم نمیشود بلکه فقط اضافه میشود. همچنین واقعیت افزوده تا حدودی شبیه به واقعیت مجازی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%D8%A7%D9%82%D8%B9%DB%8C%D8%AA_%D9%85%D8%AC% D8%A7%D8%B2%DB%8C) است که توسط یک شبیه ساز، دنیای واقعی را کاملا شبیه سازی میکند. در واقع وجه تمایز بین واقعیت مجازی و واقعیت افزوده این است که در واقعیت مجازی کلیهٔ عناصر درک شده توسط کاربر، ساخته شده توسط کامپیوتر هستند. اما در واقعیت افزوده بخشی از اطلاعاتی را که کاربر درک میکند، در دنیای واقعی وجود دارند و بخشی توسط کامپیوتر ساخته شدهاند.
در واقعیت افزوده، عناصر معمولا به صورت بیدرنگ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%DB%8C%E2%80%8C%D8%AF%D8%B1%D9%86%DA%AF) نگاشته شده و به طور هوشمند مرتبط با عناصر محیطی میباشند، مانند نمایش امتیاز مسابقات ورزشی در زمان پخش از تلویزیون. با کمک تکنولوژی پیشرفتهٔ واقعیت افزوده (برای مثال افزودن قابلیت بینایی کامپیوتری (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%DB%8C%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C_%DA%A9%D8%A7% D9%85%D9%BE%DB%8C%D9%88%D8%AA%D8%B1%DB%8C) و تشخیص اشیاء (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%DB%8C%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C_%DA%A9%D8%A7% D9%85%D9%BE%DB%8C%D9%88%D8%AA%D8%B1%DB%8C#.D8.AA.D 8.B4.D8.AE.DB.8C.D8.B5_.D8.B4.DB.8C.D8.A1)) میتوان اطلاعات مرتبط با دنیای واقعی پیرامون کاربر را به صورت تعاملی و دیجیتالی به او ارائه کرد. همچنین میتوان اطلاعات مرتبط با محیط و اشیاء اطراف را بر روی دنیای واقعی نگاشت. ایده اولیه واقعیت افزوده اولین بار در سال ۱۹۹۰ توسط توماس کادل کارمند بوئینگ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D9%88%D8%A6%DB%8C%D9%86%DA%AF) مطرح شد.
کاربردهاورزشساده ترین نمونه واقعیت مجازی را میتوان در برنامههای ورزشی تلویزیونی مشاهده نمود. برای مثال، نمایش نتیجه مسابقات فوتبال در دایره مرکز زمین، یا در زمان پخش مسابقات شنا در تلویزیون، نمایش شماره خط هر شناگر و نمایش رکورد در پشت هر شناگر (که امکان مقایسه شناگران را به بینندگان مسابقه میدهد) نمونههایی عادی از کاربرد این سیستم است.
بازیهای ویدئویی دستیبوسیله "کارت واقعیت افزوده" برای نینتندو ۳دیاس (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%DB%8C%D9%86%D8%AA%D9%86%D8%AF%D9%88_%DB%B3% D8%AF%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D8%B3) و پلیاستیشن ویتا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%84%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DB%8 C%D8%B4%D9%86_%D9%88%DB%8C%D8%AA%D8%A7) با استفاده از دوربین مخصوص، میتوان بازی کرد.
نرم افزار های کاربردیبا توجه به گسترش سریع موبایلهای هوشمند (Smart Phone ) به عنوان اصلی ترین سخت افزارها برای " واقعیت افزوده" می توان به گسترش روز افزونه نرم افزارهای کاربردی در حوزه های مختلف اشاره کرد.
نرم افزارهای تبلیغاتیبا توجه به گسترش سریع موبایلهای هوشمند (Smart Phone ) به عنوان اصلی ترین سخت افزارها برای " واقعیت افزوده" می توان به گسترش روز افزونه نرم افزارهای کاربردی در حوزه های مختلف اشاره کرد.
تاریخچه
۱۹۵۷-۶۲: مورتون هیلینگ، یک فیلمبردار، شبیه سازی با نام سنسوراما همراه با سیستم صوتی، تصویری، بویایی و لرزه اختراع کرد.
۱۹۶۶: ایوان سوزرلند با اختراع نمایشگر سربند (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4%DA%AF%D8%B1_%D8%B3% D8%B1%D8%A8%D9%86%D8%AF) (head-mounted display) دریچهای را به دنیای مجازی باز کرد.
۱۹۷۵: مایرون راجر، Videoplace را اختراع کرد که برای اولین بار به کاربران اجازه تعامل با اشیای مجازی را میداد.
۱۹۸۹: جارون لانیر اصطلاح واقعیت مجازی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%D8%A7%D9%82%D8%B9%DB%8C%D8%AA_%D9%85%D8%AC% D8%A7%D8%B2%DB%8C) را ابداع کرد و اولین شرکت تجاری در حیطه دنیای مجازی را تاسیس کرد.
۱۹۹۰: توماس کادل زمانی که در بوئینگ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D9%88%D8%A6%DB%8C%D9%86%DA%AF) به کارکنان، برای سرهم کردن کابلها در هواپیما کمک میکرد، مفهوم واقعیت افزوده را ابداع کرد.
۱۹۹۲: ال. بی روزنبرگ برای اولین بار یک سیستم واقعیت مجازی قابل استفاده، به نام تجهیزات مجازی را در آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی هوایی آمریکا ایجاد کرد.
۱۹۹۲: استیون فینر، بلیر مکلنتایر و دری سلایمن اولین نسخه از سندی را در یک نمونه اولیه سیستم واقعیت افزوده ارائه کرد. KARMA در کنفرانس رابط گرافیکی. نسخه کاغذی از یک سند را به طور گسترده در نمایشگاه ارتباطات ACM در سال ۱۹۹۳ منتشر شد.
۱۹۹۳: لورا دابلیو. دی. ال با پذیرش مسئولیت STRICOM اولین نمایش ترکیبی به همراه وسیله نقلیه مجهز به واقعیت افزوده و سرنشین شبیهسازی شده را به صورت زنده اجرا کرد.
۱۹۹۴: مارتین جولی برای اولین بار تئاتری با فناوری واقعیت افزوده طراحی کرد، رقص در فضای سایبری، با سرمایه گذاری انجمن هنر استرالیا، خصوصیت رقاصان و بندبازان تغییر اندازه بدنشان در لحظه اجرا، پرتاب شدن به فضای فیزیکی اطراف و زمین اجرا بود. آکروبات بازان به صورت معلق در اطراف ظاهر میشدند. در این تئاتر از سیستمهای کامپیوتری سیلیکون گرافیک و سیستم حسگر Polhemus استفاده شد.
۱۹۹۸: معرفی فضای واقعیت افزوده توسط راسکار، ولش و فاشز در دانشگاه کارولینای شمالی در تپه کلیسا
۱۹۹۹: هیروزاکو کاتو ARToolKit را در HITLab ایجاد کرد، جایی که قبلا واقعیت افزوده بوسیله سایر متخصصان HITLab توسعه داده میشد.
۲۰۰۰: بروس اچ. توماس توسعه دهنده ARQuake، اولین بازی واقعیت افزوده در محیط باز را برای موبایل در گردهمایی بین المللی کامپیوترهای پوشیدنی معرفی کرد.
۲۰۰۸: اپلیکیشن واقعیت افزوده ویکیتود (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%DB%8C%DA%A9%DB%8C%E2%80%8C%D8%AA%D9%88%D8%A F) بعنوان راهنمای مسافرت در ۲۰ اکتبر ۲۰۰۸ با تلفن آندرویدی G1 منتشر شد.
۲۰۰۹: ARToolkit توسط Saqoosha به ادوبی فلش (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%AF%D9%88%D8%A8%DB%8C_%D9%81%D9%84%D8%B4) (FLARToolkit) آورده شد، با این کار واقعیت افزوده به مرورگر وب (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B1%DA%AF%D8%B1_%D9%88%D8%A8) هم رسید.
۲۰۰۹: پروژه SixthSense از دانشگاه MIT طرحی از یک دستگاه مستقل را به نمایش گذاشتند که براساس واقعیت مجازی پوشیدنی کار میکرد.
۲۰۱۱: لستر تکنولوژیز، یک شرکت تازه تاسیس فرانسوی از دانشگاه جنوب پاریس (Orsay)، اولین عینک اسکی واقعیت افزوده را برای فروش عرضه کرد.
۲۰۱۲: شرکت گوگل (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%88%DA%AF%D9%84) با معرفی پروژه "عینک گوگل (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%87_%D8%B9%DB%8C%D9%86% DA%A9)" یا "پروژه عینک (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%DA%98%D9%87_%D8%B9%DB%8C%D9%86% DA%A9)" (Project Glass) گام بزرگی در فراگیر کردن و جنبه عام بخشیدن به واقعیت افزوده برداشت.[۱] (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%D8%A7%D9%82%D8%B9%DB%8C%D8%AA_%D8%A7%D9%81% D8%B2%D9%88%D8%AF%D9%87#cite_note-1)
فنآوریسختافزاراجزای اصلی سختافزاری برای واقعیت افزوده عبارتند از: پردازنده (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D8%B2%D9%86%D8%AF%D9%87) نمایشگر (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4%DA%AF%D8%B1)، حسگرها و دستگاههای ورودی. این عناصر بویژه سیپییو، نمایشگر، دوربین و سیستمهای میکرو الکترومکانیکی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%85%E2%80%8C%D9%87%D8%A 7%DB%8C_%D9%85%DB%8C%DA%A9%D8%B1%D9%88_%D8%A7%D9%8 4%DA%A9%D8%AA%D8%B1%D9%88%D9%85%DA%A9%D8%A7%D9%86% DB%8C%DA%A9%DB%8C) از قبیل شتاب سنج (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D8%AA%D8%A7%D8%A8_%D8%B3%D9%86%D8%AC)، جیپیاس (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%DB%8C%E2%80%8C%D9%BE%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D 8%B3)، قطب نمای جامد (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D8%B7%D8%A8_%D9%86%D9%85%D8%A7) در اکثر تلفنهای هوشمند (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D9%84%D9%81%D9%86_%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%85% D9%86%D8%AF) مدرن وجود دارند که در آینده، پلتفرمهای واقعیت افزوده را تشکیل میدهند.
ردیابیسیستمهای واقعیت افزوده قابل حمل مدرن از حداقل یک تکنولوژی ردیابی استفاده میکنند: دوربینهای دیجیتال (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D9%88%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D9%86_%D8%AF%DB%8C% D8%AC%DB%8C%D8%AA%D8%A7%D9%84) و یا سایر سنسورهای تصویری (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%DB%8C%D8%B1%D9%86%D8%AF%D9%87_%D8%AA%D8%B5% D9%88%DB%8C%D8%B1)، شتابسنجها (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D8%AA%D8%A7%D8%A8%E2%80%8C%D8%B3%D9%86%D8%A C)، جیپیاس (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%DB%8C%E2%80%8C%D9%BE%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D 8%B3)، ژیروسکوپ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%98%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%B3%DA%A9%D9%88%D9%BE) قطب نمای جامد (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D8%B7%D8%A8_%D9%86%D9%85%D8%A7)، RFID (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%87_%D8%A8%D8%A7% D8%B2%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C_%D8%A8%D8%A7_% D8%A7%D9%85%D9%88%D8%A7%D8%AC_%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D B%8C%D9%88%DB%8C%DB%8C) و سنسورهای بیسیم. این تکنولوژیها با سطوح متفاوتی از صحت و دقت عرضه میشود. موقعیت و جهت سر کاربر بیشترین اهمیت را دارد.
موارد عمومیتلویزیون، فیلم
در سری فیلمهای نابودگر (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AF%DA%AF%D8%B1)، تمامی نابودگرها، از سری T-800 به بعد از سیستم واقعیت افزوده برای دیدن استفاده میکردند.
در فیلم مرد آهنی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B1%D8%AF_%D8%A2%D9%87%D9%86%DB%8C_(%D9%8 1%DB%8C%D9%84%D9%85))، تونی استارک (رابرت داونی جونیور (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B1%D8%AA_%D8%AF%D8%A7%D9%88% D9%86%DB%8C_%D8%AC%D9%88%D9%86%DB%8C%D9%88%D8%B1)) از سیستم واقعیت افزوده برای طراحی لباس ابرقدرتش استفاده میکند. همچنین خود این لباس هم دارای تکنولوژی واقعیت افزوده بود.
در فیلم پلیس آهنی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%84%DB%8C%D8%B3_%D8%A2%D9%87%D9%86%DB%8C) ، پلیس آهنی بوسیله نمایشگر سربنداش (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4%DA%AF%D8%B1_%D8%B3% D8%B1%D8%A8%D9%86%D8%AF) (head-mounted display) از تکنولوژی واقعیت افزوده برای یافتن اطلاعات در مورد افراد مورد نظر یا وضعیتشان استفاده میکرد.
بازیهادستگاههای معروف بازی، مانند پلیاستیشن آی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%84%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DB%8 C%D8%B4%D9%86_%D8%A2%DB%8C)، کینکت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%DB%8C%D9%86%DA%A9%D8%AA)، نینتندو ۳دیاس (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%DB%8C%D9%86%D8%AA%D9%86%D8%AF%D9%88_%DB%B3% D8%AF%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D8%B3)، پلیاستیشن همراه (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%84%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DB%8 C%D8%B4%D9%86_%D9%87%D9%85%D8%B1%D8%A7%D9%87)، پلیاستیشن ویتا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%84%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DB%8 C%D8%B4%D9%86_%D9%88%DB%8C%D8%AA%D8%A7) و برخی از دستگاههای قابل حمل، از دوربین، برای افزودن گرافیک کامپیوتری بر روی تصاویر زنده استفاده میکنند. اکثر نرمافزارهای واقعیت افزوده از کارتهای ویژهای برای خواندن دقیق نقاط استفاده کرده و تصویر را رسم میکنند.
بازی جدید بتمن: شهر آرکهام (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D8%AA%D9%85%D9%86:_%D8%B4%D9%87%D8%B1_%D8%A 2%D8%B1%DA%A9%D9%87%D8%A7%D9%85) از واقعیت افزوده استفاده میکند.