oohaam
دوشنبه 13 بهمن 1393, 01:18 صبح
سلام دوستان من بعد از مدت ها دوری از کامپیوتر برای اینکه به رشته مورد علاقه ام نرفتم(رشته ای که دوست داشتم برم IT بود رشته کنونیم مهندسی شیمی) سال اخر دانشگاه (یعنی همین چند روز پیش :D)دوباره گفتم بیام به چیزی که قبلا همیشه علاقه داشتم که یعنی یک برنامه نویس شدن بودم بپردازم به امید خدا این ترم دارم میرم ترم هشت و بعد از تقریبا ۴ سال دوری از این چیزها از صفر شروع کردم به یادگیری برنامه نویسی جاوا هر چند که اون زمان هم برنامه نویسی نمیکردم ولی خب با پی سی درگیر بودم کلا شوق شروع یادگیری رو داشتم ....اما داشتم دیشب هفته نامه بایت رو میخوندم مصاحبه ای توش بود با Michael Gundlach یکی از برنامه نویس های اسبق گوگل..این اقا از 8 سالگی برنامه نویسی میکرده ...یعنی از ۸ سالگی شروع کرده بوده به برنامه نویسی در ابتدا هم بازی های ساده رو مینوشته .....و حالا چیزی که از زندگی نامه بقیه برنامه نویسان خوندم چیزی توی همین سن و سال ها حالا سه یا چهار یا پنج سال دیرتر از این اقا شروع کرده بودن به برنامه نویسی...حالا نه اینکه من منظورم اینه که یک برنامه نویس در این سطح بشم که میدونم چنین چیزی کاملا محاله اما خوب به هر حال هر کسی یک سری انگیزه ها و امیدهایی هم داره ...وقتی چنین چیزهایی رو میخونم اصلا کاملا نام امید میشم اونم مثلا منی که توی شهری دور افتاده و بی امکانات توی این کشورم که حتی توی شهرمون اینترنت درست درمونی نیست چه برسه به اینکه ادم بخواد کلاس اموزشی یا چیزی بره و یک جورایی به خاطر جبر جغرافیا الان که حداقل اکثر جاها و شهرها اینترنت قابل قبولی هست و پر از کلاس های آموزشی که من به دلیل اینکه توی محل زندگیم این حداقل امکانات هم نیست فقط اینترنت اونم با سرعت بسیار بسیار افتضاح که روم نمیشه بگم سرعت دانلودم چقدره....مثلا بخوام یه جورایی در اینده یه برنامه نویس کم و بیش حرفه ای بشم...میبینم که از لحاظ تجهزایی چقدر عقبم ...واقعا ادم رو بی انگیزه میکنه.
راهنمایی شما و همینطور نظر شما و درد و دل های شما چیه
راهنمایی شما و همینطور نظر شما و درد و دل های شما چیه