Best Programmer
چهارشنبه 08 بهمن 1382, 06:29 صبح
لینوکس یک نسجه‌ی اصل بیشتر نداره: GNU/Linux. این نسخه‌ی اصلی یا kernel هست. حالا یک تعداد شرکت یا دانشگاه یا هر چیز دیگه میان این kernel رو بر می‌دارن و یک سری چیز‌ها بهش اضافه می‌کنن. مثل محیط گرافیکی و .... به هر کدوم از اینها می‌گن یک Distrbution از لینوکس یا اصطلاحا یک Distro. حدود 70 - 80 جور distro داریم که اسم بعضی‌هاش به گوش جن هم نرسیده. مهمترین distro ها اینهان:
Redhat:
یا به اختصار RH. پر طرفدارترین distro بود. آخرین نسخه‌ی اون 9 بود که بعد از اون شرکت یک سری تغییرات کلی توی رویه‌هاش داد. الان - تا جایی که می‌دونم. دیگه open source نیست و به اسم RH Enterprise عرضه میشه.
Fedora:
برای مصارف عمومی عالیه. در واقع همون RH 9 هست که از اون جدا شد. اگر RH رو می‌پسندیدید Fedora برای ادامه انتخاب خوبیه.
Debian:
یک کم نصب اون سخته. ولی وقتی که بهش عادت کنید نگهداریش بی نهایت ساده است. یک اشکال اون اینه که feature های جدید لینوکس رو کلی تست می‌کنن و بعد توی بسته قرار می‌دن. برای همین امکاناتش همیشه یک کم از بقیه‌ی نسخه‌ها عقبه ولی اطمینان بالاست. البته بعضی‌ها این رو یک نقطه‌ی قوت می‌دونن.
Mandrake:
خیلی Desktop پر زرق و برقی داره. تازه کارها ازاین موضوع راضی هستن و حرفه‌ای ها ناراضی. برای اینکه منابع سیستم صرف گرافیک و از این جور مسایل – از نظر من - حاشیه‌ای میشه.
Slackware:
کارکرد اون مثل سیستم‌های عامل BSD مثل FreeBSD هست. خیلی با ثبات هست. من خودم با slackware کار می‌کنم و مشکلی هم ندارم. اکر در فکر راه اندازی یک سرور روی linux هستین slackware یک انتخاب عالی هست.
Gentoo:
تقریبا دو سال هست که به بازار آمده و خیلی پر طرفداره. مستندات inline خیلی خوبی داره. برای همین هیچوقت احساس تنهایی و بدون کمک بودن نمی‌کنید. اشکالش اینه که نسخه‌ی binary نداره و خودتون باید اون رو از روی source کامپایل کنید.
Kernel توی اکثر distro ها مثل هم هست. ولی بعضی نسخه‌ها مثل RH و Mandrake یک سری تغییرات توی اون می‌دن. هر کدوم یک یرس چیزهایی اضافه بر بقیه دارن. مثلا mandrake نقطه‌ی قوتش GUI هست و Debian امکان download کردن انواع package ها.
Redhat:
یا به اختصار RH. پر طرفدارترین distro بود. آخرین نسخه‌ی اون 9 بود که بعد از اون شرکت یک سری تغییرات کلی توی رویه‌هاش داد. الان - تا جایی که می‌دونم. دیگه open source نیست و به اسم RH Enterprise عرضه میشه.
Fedora:
برای مصارف عمومی عالیه. در واقع همون RH 9 هست که از اون جدا شد. اگر RH رو می‌پسندیدید Fedora برای ادامه انتخاب خوبیه.
Debian:
یک کم نصب اون سخته. ولی وقتی که بهش عادت کنید نگهداریش بی نهایت ساده است. یک اشکال اون اینه که feature های جدید لینوکس رو کلی تست می‌کنن و بعد توی بسته قرار می‌دن. برای همین امکاناتش همیشه یک کم از بقیه‌ی نسخه‌ها عقبه ولی اطمینان بالاست. البته بعضی‌ها این رو یک نقطه‌ی قوت می‌دونن.
Mandrake:
خیلی Desktop پر زرق و برقی داره. تازه کارها ازاین موضوع راضی هستن و حرفه‌ای ها ناراضی. برای اینکه منابع سیستم صرف گرافیک و از این جور مسایل – از نظر من - حاشیه‌ای میشه.
Slackware:
کارکرد اون مثل سیستم‌های عامل BSD مثل FreeBSD هست. خیلی با ثبات هست. من خودم با slackware کار می‌کنم و مشکلی هم ندارم. اکر در فکر راه اندازی یک سرور روی linux هستین slackware یک انتخاب عالی هست.
Gentoo:
تقریبا دو سال هست که به بازار آمده و خیلی پر طرفداره. مستندات inline خیلی خوبی داره. برای همین هیچوقت احساس تنهایی و بدون کمک بودن نمی‌کنید. اشکالش اینه که نسخه‌ی binary نداره و خودتون باید اون رو از روی source کامپایل کنید.
Kernel توی اکثر distro ها مثل هم هست. ولی بعضی نسخه‌ها مثل RH و Mandrake یک سری تغییرات توی اون می‌دن. هر کدوم یک یرس چیزهایی اضافه بر بقیه دارن. مثلا mandrake نقطه‌ی قوتش GUI هست و Debian امکان download کردن انواع package ها.