salamatpedia
یک شنبه 12 آبان 1398, 01:31 صبح
سیفلیس یک عفونت باکتریایی است که معمولا از طریق رابطه جنسی با فرد مبتلا به افراد دیگر منتقل می شود.
از آنجایی که عدم درمان این عفونت سبب بروز مشکلات جدی می شود، در صورت مشکوک بودن به ابتلا، انجام آزمایش و درمان آن در سریع ترین زمان ممکن ضروری است.
سیفلیس معمولا با مصرف یک دوره کوتاه مدت داروی آنتی بیوتیک درمان می شود. امکان ابتلای مجدد به سیفلیس حتی در صورت درمان موفقیت آمیز آن وجود دارد.
علائم بیماری سیفلیس
علائم سیفلیس همواره آشکار نبوده و امکان دارد در نهایت رفع شوند اما تا زمانی که فرد درمان نشده مبتلا به این عفونت باقی خواهد ماند. برخی مبتلایان به سیفلیس هیچ گونه علائمی را از خود بروز نمی دهند. علائم این بیماری می تواند شامل موارد زیر شود:
زخم های کوچک و بدون درد که معمولا بر روی آلت تناسلی مردانه، واژن یا اطراف مقعد پدیدار می شوند. ممکن است این زخم ها در نواحی دیگری نیز از قبیل دهان به وجود آیند.
بروز یک راش (حساسیت پوستی) لکه مانند و قرمز رنگ که اغلب در کف دست یا پا پدیدار می شود.
بروز لکه های سفید درون دهان
خستگی، سر درد، درد مفاصل، تب، تورم غدد گردن، کشاله ران و زیر بغل
بروز زائده های پوستی کوچک (مانند زگیل های تناسلی) که می توانند بر روی آلت تناسلی زنان یا اطراف مقعد زنان و مردان پدیدار شوند.
در صورتی که سیفلیس به مدت چندین سال بدون درمان رها شود، می تواند به مغز و دیگر اعضای بدن انتشار یافته و سبب ایجاد مشکلات جدی و طولانی مدت شود.
عوارض بیماری سیفلیس
در صورت عدم درمان سیفلیس این بیماری می تواند به مدت چندین سال یا دهه بدون ایجاد هر گونه علامتی در بدن فرد باقی بماند. در نهایت، این عفونت به اعضای بدن از جمله مغز و اعصاب انتشار یافته و سبب بروز مشکلات جدی و تهدید کننده زندگی می شود. این پدیده به سیفلیس ثالثیه معروف است.
ممکن است افراد مبتلا به سیفلیس ثالثیه علائمی از جمله موارد زیر را تجربه کنند:
مننژیت
سکته مغزی
زوال عقل
از دست دادن هماهنگی اعضای بدن
مشکلات قلبی
بی حسی
مشکلات بینایی یا کوری
سیفلیس در این مرحله نیز قابل درمان است اما گاهی اوقات ترمیم آسیب هایی که در طول این مدت به بدن رسیده امکان پذیر نیست.
چه افرادی باید از نظر ابتلا به سیفلیس آزمایش شوند؟
در صورت بروز موارد زیر افراد باید از نظر ابتلا به سیفلیس آزمایش شوند:
نگرانی درباره احتمال ابتلا به این بیماری
مبتلا شدن شریک جنسی
داشتن علائم سیفلیس
در صورت برقراری رابطه جنسی بدون استفاده از کاندوم، داشتن شرکای جنسی متعدد، لواط یا سابقه ابتلا به عفونت های منتقل شونده جنسی انجام آزمایش بسیار اهمیت دارد.
پیشگیری از بیماری سفلیس
همواره نمی توان از ابتلا به سیفلیس پیشگیری کرد. با این حال، در صورت فعال بودن از نظر جنسی می توان با داشتن ارتباط جنسی ایمن احتمال ابتلا به این بیماری را کاهش داد. از جمله راه های مصونیت در رابطه جنسی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
در حین رابطه جنسی از راه واژن، دهان و مقعد از کاندوم های زنانه یا مردانه استفاده کنید.
در حین رابطه جنسی دهانی از محافظ دهانی (dental dam) استفاده کنید.
از به اشتراک گذاشتن اسباب بازی های جنسی خودداری کنید. در صورت به اشتراک گذاری آن ها، این موارد را شستشو داده و قبل از هر بار استفاده به وسیله یک کاندوم بپوشانید.
در صورت تزریق دارو به خود از استفاده از نیدل های دیگران اجتناب کرده و نیدل های خود را با دیگران به اشتراک نگذارید.
این راهبرد ها می توانند خطر ابتلا به دیگر عفونت های منتقل شونده جنسی را نیز کاهش دهند.
بیماری سیفلیس در بارداری
در صورتی که یک خانم در حین بارداری به سیفلیس ابتلا یافته یا با وجود ابتلا به سیفلیس باردار شود و علاوه بر آن درمانی برای بیماری خود دریافت نکند، وضعیت بسیار خطرناکی برای جنین او به وجود خواهد آمد. ابتلا به سیفلیس در حین بارداری می تواند سبب سقط، مرده زایی یا بروز عفونت شدید در نوزاد (سیفلیس مادرزادی) شود.
انجام آزمایش های غربالگری سیفلیس در دوران بارداری به تمامی زنان باردار توصیه می شود. با انجام این غربالگری ها قبل از بروز مشکلات جدی عفونت شناسایی و درمان می شود.
برای اطلاعات بیشتر در خصوص بیماری سیفلیس در بارداری می توانید به آدرس زیر مراجعه کنید:
https://irstd.doctor/1141
مرکز آموزش و درمان بیماری های جنسی
متخصص پزشکی اجتماعی و طب پیشگیری
از آنجایی که عدم درمان این عفونت سبب بروز مشکلات جدی می شود، در صورت مشکوک بودن به ابتلا، انجام آزمایش و درمان آن در سریع ترین زمان ممکن ضروری است.
سیفلیس معمولا با مصرف یک دوره کوتاه مدت داروی آنتی بیوتیک درمان می شود. امکان ابتلای مجدد به سیفلیس حتی در صورت درمان موفقیت آمیز آن وجود دارد.
علائم بیماری سیفلیس
علائم سیفلیس همواره آشکار نبوده و امکان دارد در نهایت رفع شوند اما تا زمانی که فرد درمان نشده مبتلا به این عفونت باقی خواهد ماند. برخی مبتلایان به سیفلیس هیچ گونه علائمی را از خود بروز نمی دهند. علائم این بیماری می تواند شامل موارد زیر شود:
زخم های کوچک و بدون درد که معمولا بر روی آلت تناسلی مردانه، واژن یا اطراف مقعد پدیدار می شوند. ممکن است این زخم ها در نواحی دیگری نیز از قبیل دهان به وجود آیند.
بروز یک راش (حساسیت پوستی) لکه مانند و قرمز رنگ که اغلب در کف دست یا پا پدیدار می شود.
بروز لکه های سفید درون دهان
خستگی، سر درد، درد مفاصل، تب، تورم غدد گردن، کشاله ران و زیر بغل
بروز زائده های پوستی کوچک (مانند زگیل های تناسلی) که می توانند بر روی آلت تناسلی زنان یا اطراف مقعد زنان و مردان پدیدار شوند.
در صورتی که سیفلیس به مدت چندین سال بدون درمان رها شود، می تواند به مغز و دیگر اعضای بدن انتشار یافته و سبب ایجاد مشکلات جدی و طولانی مدت شود.
عوارض بیماری سیفلیس
در صورت عدم درمان سیفلیس این بیماری می تواند به مدت چندین سال یا دهه بدون ایجاد هر گونه علامتی در بدن فرد باقی بماند. در نهایت، این عفونت به اعضای بدن از جمله مغز و اعصاب انتشار یافته و سبب بروز مشکلات جدی و تهدید کننده زندگی می شود. این پدیده به سیفلیس ثالثیه معروف است.
ممکن است افراد مبتلا به سیفلیس ثالثیه علائمی از جمله موارد زیر را تجربه کنند:
مننژیت
سکته مغزی
زوال عقل
از دست دادن هماهنگی اعضای بدن
مشکلات قلبی
بی حسی
مشکلات بینایی یا کوری
سیفلیس در این مرحله نیز قابل درمان است اما گاهی اوقات ترمیم آسیب هایی که در طول این مدت به بدن رسیده امکان پذیر نیست.
چه افرادی باید از نظر ابتلا به سیفلیس آزمایش شوند؟
در صورت بروز موارد زیر افراد باید از نظر ابتلا به سیفلیس آزمایش شوند:
نگرانی درباره احتمال ابتلا به این بیماری
مبتلا شدن شریک جنسی
داشتن علائم سیفلیس
در صورت برقراری رابطه جنسی بدون استفاده از کاندوم، داشتن شرکای جنسی متعدد، لواط یا سابقه ابتلا به عفونت های منتقل شونده جنسی انجام آزمایش بسیار اهمیت دارد.
پیشگیری از بیماری سفلیس
همواره نمی توان از ابتلا به سیفلیس پیشگیری کرد. با این حال، در صورت فعال بودن از نظر جنسی می توان با داشتن ارتباط جنسی ایمن احتمال ابتلا به این بیماری را کاهش داد. از جمله راه های مصونیت در رابطه جنسی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
در حین رابطه جنسی از راه واژن، دهان و مقعد از کاندوم های زنانه یا مردانه استفاده کنید.
در حین رابطه جنسی دهانی از محافظ دهانی (dental dam) استفاده کنید.
از به اشتراک گذاشتن اسباب بازی های جنسی خودداری کنید. در صورت به اشتراک گذاری آن ها، این موارد را شستشو داده و قبل از هر بار استفاده به وسیله یک کاندوم بپوشانید.
در صورت تزریق دارو به خود از استفاده از نیدل های دیگران اجتناب کرده و نیدل های خود را با دیگران به اشتراک نگذارید.
این راهبرد ها می توانند خطر ابتلا به دیگر عفونت های منتقل شونده جنسی را نیز کاهش دهند.
بیماری سیفلیس در بارداری
در صورتی که یک خانم در حین بارداری به سیفلیس ابتلا یافته یا با وجود ابتلا به سیفلیس باردار شود و علاوه بر آن درمانی برای بیماری خود دریافت نکند، وضعیت بسیار خطرناکی برای جنین او به وجود خواهد آمد. ابتلا به سیفلیس در حین بارداری می تواند سبب سقط، مرده زایی یا بروز عفونت شدید در نوزاد (سیفلیس مادرزادی) شود.
انجام آزمایش های غربالگری سیفلیس در دوران بارداری به تمامی زنان باردار توصیه می شود. با انجام این غربالگری ها قبل از بروز مشکلات جدی عفونت شناسایی و درمان می شود.
برای اطلاعات بیشتر در خصوص بیماری سیفلیس در بارداری می توانید به آدرس زیر مراجعه کنید:
https://irstd.doctor/1141
مرکز آموزش و درمان بیماری های جنسی
متخصص پزشکی اجتماعی و طب پیشگیری