khonehman
چهارشنبه 15 تیر 1401, 10:19 صبح
اختلال استرس حاد و CBT: ماهیت اختلال و گزینه های درمانی
اختلال استرس حاد از نظر شدت علائم و شروع آنها با PTSD متفاوت است: علائم در عرض 1 ماه پس از ضربه برطرف می شود.
شناسه مقاله: 115342 - تاریخ انتشار: 11 آبان 1394
👤 توسط سیمون زیگنانی
اختلال استرس حاد و CBT: ماهیت اختلال و گزینه های درمانی
تبلیغات SFU 2022
Simone Zignani، مطالعات شناختی مدرسه باز
درمان استرس (http://honarzendgi.com/%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%b1%d8%b3/)
ASD از نظر شدت علائم با PTSD متفاوت است، که قابل انتساب به یک اختلال ته نشینی رایج نیست، و در ظاهر آنها: در واقع، این اختلال هم تجربه آسیب زا و هم علائمی را که در یک ماه پس از تروما ظاهر می شود، شامل می شود.
مقدمه
اختلال استرس حاد، که در حال حاضر از پاسخی که فرد به یک رویداد آسیب زا می دهد پدیدار می شود، در اولین ماه پس از تجربه آسیب زا ظاهر می شود.
علائم شامل تفکیک، اجتناب، برانگیختگی بالا، مشکل در تمرکز، از جمله. همچنین می تواند پیش بینی کننده اختلال استرس پس از سانحه باشد.
در مقاله زیر به عناصر شناختی-رفتاری این تصویر بالینی و همچنین گزینه‌های ممکن برای درمان مؤثر خواهیم پرداخت.
1. اختلال استرس حاد
اختلال استرس حاد (ASD) در DMS IV معرفی شد تا وضعیت رنج شدید تجربه شده در طول یک تجربه تروماتیک را مشاهده کند، که متعاقباً می تواند منجر به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شود.
در DSM 5 بر اساس برخی معیارهای عجیب و غریب تعریف شده است، که از جمله آنها به یاد می آوریم (انجمن روانپزشکی آمریکا، 2013):
- قرار گرفتن در معرض یک موقعیت تهدید قوی، زندگی یا تمامیت جسمانی (این شامل بعد جنسی نیز می شود)، برای خود یا دیگران.
- ظهور احتمالی افکار مزاحم یا گسستگی.
- ناتوانی در احساس احساسات مثبت.
- علائم اجتناب، هم در سطح شناختی و هم در سطح رفتاری.
- تحریک پذیری، مشکل در تمرکز یا هوشیاری بیش از حد
تأثیر محیطی، واکنش رفتاری، عاطفی و شناختی سوژه مؤلفه‌های آشکار این تصویر بالینی است که CBT را می‌توان به خوبی درج کرد.
ASD از نظر شدت علائم با PTSD متفاوت است، که قابل انتساب به یک اختلال ته نشینی رایج نیست، و در ظاهر آنها: این اختلال هم تجربه آسیب زا و هم علائمی را در بر می گیرد که در یک ماه پس از تروما ظاهر می شوند (بارتون و بلانچارد، 1996).
2. علائم تجزیه در ASD
تبلیغات همچنین، در طول رویداد تروماتیک (تجزیه پری تروماتیک) یا پس از آن، علائم تجزیه ای مانند غیرواقعی شدن، مسخ شخصیت، فراموشی تجزیه ای وجود دارد (Cardeña, 2011).
در حالی که علائم تجزیه ای پیش بینی کننده PTSD شدیدتر و مشکل ساز هستند، این نیز درست است که اکثر موارد زیر آستانه ASD تمام معیارهای تشخیصی به جز موارد مربوط به تجزیه را برآورده می کنند (Harvey & Bryant, 2003).
این امر مستلزم نیاز به مراقبت، همراهی و درمان است که فراتر از تشخیص، به تجربه آسیب زا که شخص زندگی کرده و متابولیزه می‌کند، پایبند بماند، که لزوماً تفسیر یا پاسخ رفتاری مشابه دیگری ندارد (لا ملا، 2014).
علاوه بر این، تفکیک دفاعی است که فرد به عنوان پاسخی به یک تجربه بسیار قوی و آسیب زا برای اجتناب از درد استفاده می‌کند، که برای برخی افراد آسان‌تر و در نتیجه ارجح است (کوپمن و همکاران، 1995).
معیارهای تشخیصی خود کاملاً متفاوت هستند، جایی که اجتناب و تفکیک دو روی یک سکه هستند (Cardeñña، 2011). در نهایت هدف همه این تظاهرات دوری از درد است. درمان استرس (http://honarzendgi.com/%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%b1%d8%b3/)
3. پیامدهای تروما
پاسخ‌هایی که افراد در طول رویداد استرس‌زا می‌دهند، فوایدی دارند زیرا اجازه می‌دهند بار شناختی یا احساسی موقعیت را تحمل کنند یا از آن اجتناب کنند، اما وقتی این رفتارهای تجزیه‌ای یا اجتنابی ادامه پیدا می‌کنند، ناکارآمد می‌شوند (کوپمن و همکاران، 1995).
علائم PTSD، در واقع، می تواند به اولین پاسخ مرتبط باشد، که سپس برای جلوگیری از به خاطر سپردن یا زنده کردن تروما تکرار می شود، و یک سری مکانیسم ها را برای حفظ این اختلال فعال می کند (لا ملا، 2014) که اجازه نمی دهد آن دردی را که هرگز توضیح داده نشده و در تجربه فرد ادغام نشده است پردازش کنید.
بنابراین، در این مورد، مناسب خواهد بود که ابتدا بر حفظ علائم تمرکز کنیم و سپس به تجربه عمیق تر برویم و بخش جدا شده از تجربه را در دسترس قرار دهیم.
محرک‌های محیطی پردازش‌شده در بعد مربوط به خطر و ترس (برایانت و هاروی، 1997) برای شکل‌گیری الگوهای ذهنی مرتبط با تروما که حول باورهای ناکارآمد ساخته شده‌اند (لا ملا، 2014) مورد تأکید قرار می‌گیرند، بنابراین پس از کار بر روی مکانیسم‌های برای تعمیر و نگهداری، باید روی این هسته ها تمرکز کرد تا محتویات آنها دوباره کار شود.درمان استرس (https://darmanclinic.ir/%d9%87%d9%85%d9%87-%da%86%db%8c%d8%b2-%d8%af%d8%b1-%d8%b2%d9%85%db%8c%d9%86%d9%87-%db%8c-%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%b1%d8%b3-%d9%88-%d8%a7%d8%b6%d8%b7%d8%b1%d8%a7%d8%a8/)
احیای علائم (مانند پدیده های تجزیه ای، یا افکار مزاحم) مربوط به ASD لزوماً شامل سطح بالایی از استرس مرتبط نیست، عاملی که در عوض در PTSD وجود دارد (برایانت و هاروی، 1997)، اما در صورت وجود تفکیک سطح اضطراب تجربه شده بیشتر است، بنابراین علاوه بر محتوا، نحوه عملکرد فرد نیز مهم است و با اتخاذ راهبردهای ناکارآمدتر، رنج روانی بیشتری را نیز تجربه خواهد کرد.
به همین ترتیب، محیط رابطه‌ای اطراف می‌تواند استفاده از استراتژی‌های تجزیه‌کننده را کاهش دهد یا حتی آنها را تقویت کند، به‌ویژه در محیط خانواده (برایانت و هاروی، 2000)، برای مثال، طرح ناکارآمد مملو از محتوای مربوط به ترس را فعال یا مهار می‌کند. .
اختلال استرس حاد از نظر شدت علائم و شروع آنها با PTSD متفاوت است: علائم در عرض 1 ماه پس از ضربه برطرف می شود.
شناسه مقاله: 115342 - تاریخ انتشار: 11 آبان 1394
👤 توسط سیمون زیگنانی
اختلال استرس حاد و CBT: ماهیت اختلال و گزینه های درمانی
تبلیغات SFU 2022
Simone Zignani، مطالعات شناختی مدرسه باز
درمان استرس (http://honarzendgi.com/%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%b1%d8%b3/)
ASD از نظر شدت علائم با PTSD متفاوت است، که قابل انتساب به یک اختلال ته نشینی رایج نیست، و در ظاهر آنها: در واقع، این اختلال هم تجربه آسیب زا و هم علائمی را که در یک ماه پس از تروما ظاهر می شود، شامل می شود.
مقدمه
اختلال استرس حاد، که در حال حاضر از پاسخی که فرد به یک رویداد آسیب زا می دهد پدیدار می شود، در اولین ماه پس از تجربه آسیب زا ظاهر می شود.
علائم شامل تفکیک، اجتناب، برانگیختگی بالا، مشکل در تمرکز، از جمله. همچنین می تواند پیش بینی کننده اختلال استرس پس از سانحه باشد.
در مقاله زیر به عناصر شناختی-رفتاری این تصویر بالینی و همچنین گزینه‌های ممکن برای درمان مؤثر خواهیم پرداخت.
1. اختلال استرس حاد
اختلال استرس حاد (ASD) در DMS IV معرفی شد تا وضعیت رنج شدید تجربه شده در طول یک تجربه تروماتیک را مشاهده کند، که متعاقباً می تواند منجر به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شود.
در DSM 5 بر اساس برخی معیارهای عجیب و غریب تعریف شده است، که از جمله آنها به یاد می آوریم (انجمن روانپزشکی آمریکا، 2013):
- قرار گرفتن در معرض یک موقعیت تهدید قوی، زندگی یا تمامیت جسمانی (این شامل بعد جنسی نیز می شود)، برای خود یا دیگران.
- ظهور احتمالی افکار مزاحم یا گسستگی.
- ناتوانی در احساس احساسات مثبت.
- علائم اجتناب، هم در سطح شناختی و هم در سطح رفتاری.
- تحریک پذیری، مشکل در تمرکز یا هوشیاری بیش از حد
تأثیر محیطی، واکنش رفتاری، عاطفی و شناختی سوژه مؤلفه‌های آشکار این تصویر بالینی است که CBT را می‌توان به خوبی درج کرد.
ASD از نظر شدت علائم با PTSD متفاوت است، که قابل انتساب به یک اختلال ته نشینی رایج نیست، و در ظاهر آنها: این اختلال هم تجربه آسیب زا و هم علائمی را در بر می گیرد که در یک ماه پس از تروما ظاهر می شوند (بارتون و بلانچارد، 1996).
2. علائم تجزیه در ASD
تبلیغات همچنین، در طول رویداد تروماتیک (تجزیه پری تروماتیک) یا پس از آن، علائم تجزیه ای مانند غیرواقعی شدن، مسخ شخصیت، فراموشی تجزیه ای وجود دارد (Cardeña, 2011).
در حالی که علائم تجزیه ای پیش بینی کننده PTSD شدیدتر و مشکل ساز هستند، این نیز درست است که اکثر موارد زیر آستانه ASD تمام معیارهای تشخیصی به جز موارد مربوط به تجزیه را برآورده می کنند (Harvey & Bryant, 2003).
این امر مستلزم نیاز به مراقبت، همراهی و درمان است که فراتر از تشخیص، به تجربه آسیب زا که شخص زندگی کرده و متابولیزه می‌کند، پایبند بماند، که لزوماً تفسیر یا پاسخ رفتاری مشابه دیگری ندارد (لا ملا، 2014).
علاوه بر این، تفکیک دفاعی است که فرد به عنوان پاسخی به یک تجربه بسیار قوی و آسیب زا برای اجتناب از درد استفاده می‌کند، که برای برخی افراد آسان‌تر و در نتیجه ارجح است (کوپمن و همکاران، 1995).
معیارهای تشخیصی خود کاملاً متفاوت هستند، جایی که اجتناب و تفکیک دو روی یک سکه هستند (Cardeñña، 2011). در نهایت هدف همه این تظاهرات دوری از درد است. درمان استرس (http://honarzendgi.com/%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%b1%d8%b3/)
3. پیامدهای تروما
پاسخ‌هایی که افراد در طول رویداد استرس‌زا می‌دهند، فوایدی دارند زیرا اجازه می‌دهند بار شناختی یا احساسی موقعیت را تحمل کنند یا از آن اجتناب کنند، اما وقتی این رفتارهای تجزیه‌ای یا اجتنابی ادامه پیدا می‌کنند، ناکارآمد می‌شوند (کوپمن و همکاران، 1995).
علائم PTSD، در واقع، می تواند به اولین پاسخ مرتبط باشد، که سپس برای جلوگیری از به خاطر سپردن یا زنده کردن تروما تکرار می شود، و یک سری مکانیسم ها را برای حفظ این اختلال فعال می کند (لا ملا، 2014) که اجازه نمی دهد آن دردی را که هرگز توضیح داده نشده و در تجربه فرد ادغام نشده است پردازش کنید.
بنابراین، در این مورد، مناسب خواهد بود که ابتدا بر حفظ علائم تمرکز کنیم و سپس به تجربه عمیق تر برویم و بخش جدا شده از تجربه را در دسترس قرار دهیم.
محرک‌های محیطی پردازش‌شده در بعد مربوط به خطر و ترس (برایانت و هاروی، 1997) برای شکل‌گیری الگوهای ذهنی مرتبط با تروما که حول باورهای ناکارآمد ساخته شده‌اند (لا ملا، 2014) مورد تأکید قرار می‌گیرند، بنابراین پس از کار بر روی مکانیسم‌های برای تعمیر و نگهداری، باید روی این هسته ها تمرکز کرد تا محتویات آنها دوباره کار شود.درمان استرس (https://darmanclinic.ir/%d9%87%d9%85%d9%87-%da%86%db%8c%d8%b2-%d8%af%d8%b1-%d8%b2%d9%85%db%8c%d9%86%d9%87-%db%8c-%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%b1%d8%b3-%d9%88-%d8%a7%d8%b6%d8%b7%d8%b1%d8%a7%d8%a8/)
احیای علائم (مانند پدیده های تجزیه ای، یا افکار مزاحم) مربوط به ASD لزوماً شامل سطح بالایی از استرس مرتبط نیست، عاملی که در عوض در PTSD وجود دارد (برایانت و هاروی، 1997)، اما در صورت وجود تفکیک سطح اضطراب تجربه شده بیشتر است، بنابراین علاوه بر محتوا، نحوه عملکرد فرد نیز مهم است و با اتخاذ راهبردهای ناکارآمدتر، رنج روانی بیشتری را نیز تجربه خواهد کرد.
به همین ترتیب، محیط رابطه‌ای اطراف می‌تواند استفاده از استراتژی‌های تجزیه‌کننده را کاهش دهد یا حتی آنها را تقویت کند، به‌ویژه در محیط خانواده (برایانت و هاروی، 2000)، برای مثال، طرح ناکارآمد مملو از محتوای مربوط به ترس را فعال یا مهار می‌کند. .