khonehman
سه شنبه 13 تیر 1402, 11:03 صبح
افسردگی – انواع، علائم، علل، خطرات و عوارض
افسردگی یک بیماری روانی شایع و جدی است. اگر از افسردگی رنج می برید، می دانید که بر احساس، تفکر و عملکرد تأثیر منفی می گذارد. علاوه بر این، افسردگی همچنین می تواند باعث احساس غم و اندوه یا از دست دادن علاقه به فعالیت هایی شود که زمانی از آنها لذت می بردید. بنابراین، می تواند منجر به انواع مسائل عاطفی و جسمی شود و توانایی شما برای عملکرد صحیح در خانه یا محل کار را مختل کند. با این حال، این یک اختلال قابل درمان است.
تخمین زده می شود که از هر 15 بزرگسال یک نفر در هر سال به افسردگی مبتلا می شود و از هر 6 نفر یک نفر در مرحله ای از زندگی خود دچار افسردگی می شود. افسردگی می تواند در هر زمانی رخ دهد، اما به طور متوسط، شناخته شده است که برای اولین بار علائم را در اواخر نوجوانی یا اوایل دهه 20 نشان می دهد. زنان را بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می دهد. مطالعاتی وجود دارد که نشان می دهد یک سوم زنان در طول زندگی خود یک دوره افسردگی اساسی را تجربه می کنند. اگر فردی یکی از بستگان درجه یک مبتلا به افسردگی داشته باشد، حدود 40 درصد احتمال ابتلا به افسردگی وجود دارد.
حقایق کلیدی:
افسردگی یک اختلال روانی شایع است. در سطح جهانی تخمین زده می شود که 5 درصد از بزرگسالان از افسردگی رنج می برند.
این یکی از علل اصلی ناتوانی در سراسر جهان و سهم عمده ای در بار کلی جهانی بیماری است.
زنان بیشتر از مردان در معرض افسردگی هستند.
این اختلال روانی می تواند منجر به خودکشی شود.
افسردگی خفیف، متوسط و شدید گزینه های درمانی موثری دارند.
انواع مختلف افسردگی چیست؟
دو شکل رایج افسردگی وجود دارد. آنها به شرح زیر است:
درمان افسردگی (http://clinicroya.com/%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%81%D8%B3%D8%B1%D8%AF%DA%AF%DB%8C/)
افسردگی اساسی: علائم شدید هستند. معمولاً در توانایی شما برای کار، خواب، مطالعه و غذا خوردن اختلال ایجاد می کند. این علائم می توانند حداقل 2 هفته ادامه داشته باشند.
اختلال افسردگی مداوم: به این اختلال دیستیمیا نیز می گویند. علائم شدید نیستند و برای مدت طولانی، معمولاً حداقل 2 سال طول می کشند.
انواع دیگری از افسردگی نیز وجود دارد، مانند:
افسردگی پری ناتال: این نوع افسردگی در زنان در دوران بارداری یا بعد از آن رخ می دهد. دوره های افسردگی پس از زایمان، افسردگی پس از زایمان نامیده می شود.
اختلال عاطفی فصلی: همانطور که از نامش پیداست، این شکل از افسردگی در فصول مختلف اتفاق می افتد. معمولا در اواخر پاییز و اوایل زمستان شروع می شود و ممکن است در بهار و تابستان به پایان برسد.
افسردگی با علائم روان پریشی: این یک نوع شدید افسردگی است که در آن فرد دچار هذیان و توهم می شود.
گاهی اوقات بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نیز ممکن است افسردگی را تجربه کنند.
علائم افسردگی
افسردگی برای هر فردی متفاوت است. این وضعیت یک بار در طول زندگی رخ می دهد و ممکن است چندین دوره را در زندگی خود تجربه کنید. اما علائمی وجود دارد که برای اکثر افراد مبتلا به این بیماری مشترک است. اکنون، هر یک از این علائم می تواند بخشی از استاندارد پایین زندگی عادی باشد. با این حال، هر چه بیشتر این علائم را داشته باشید و هر چه بیشتر طول بکشد، می تواند به افسردگی اشاره کند. این شامل:
احساس درماندگی: دیدگاه تیره و تار نسبت به زندگی در دوران افسردگی رایج است. شما شروع به فکر کردن خواهید کرد که هیچ چیز هرگز بهتر نخواهد شد و هیچ کاری نمی توانید در مورد آن انجام دهید.
از دست دادن علاقه: سرگرمی‌های قبلی و فعالیت‌های اجتماعی که قبلاً شما را هیجان زده می‌کردند، دیگر برای شما ارزشی ندارند. توانایی لذت بردن یا علاقه به هر فعالیت زندگی را از دست داده اید.
تغییرات در خواب: تغییر شدیدی در کل چرخه خواب شما ایجاد خواهد شد. شما دچار بی خوابی یا خواب آلودگی مفرط (هیپرخوابی) خواهید شد یا حتی در ساعات اولیه صبح از خواب بیدار خواهید شد.
تحریک پذیری: احساس تحریک، بی قراری و خشونت در طول افسردگی غیرعادی است. سطح تحمل کاهش می یابد و فرد در طبیعت تحریک پذیر می شود.
تغییرات وزن: افسردگی شما ممکن است با کاهش یا افزایش قابل توجه وزن همراه باشد. این به معنی تغییر غیر عمدی وزن بدن بیش از 5 درصد در یک ماه است، یعنی بدون رژیم غذایی و غیره. همچنین، ممکن است از دست دادن اشتها را تجربه کنید.
از دست دادن انرژی: در طول افسردگی فرد همیشه احساس خستگی، بی حالی و خستگی جسمی می کند. کل بدن شما شروع به احساس سنگینی می کند و ممکن است خیلی زود خسته شوید.
اعمال بی پروا: اگر افسردگی دارید، ممکن است رفتارهای بی احتیاطی مانند سوء مصرف مواد مخدر، ورزش های خطرناک، قمار اجباری و رانندگی بی احتیاطی داشته باشید.
درد غیر قابل توضیح: بروز سردرد، کمردرد، درد شکم و درد عضلانی افزایش خواهد یافت.
بیزاری از خود: احساس شدید بی ارزشی و گناه بر او غالب می شود. در موارد شدید، این می تواند منجر به افکار و تلاش های خودکشی شود.
مشکلات تمرکز: اگر افسرده هستید، به احتمال زیاد در تصمیم گیری، تمرکز یا به خاطر سپردن چیزها دچار مشکل خواهید شد.
تاخیر در مهارت های روانی حرکتی: شما حرکات و گفتار آهسته خواهید داشت.
همچنین ممکن است اضطراب، بی قراری یا بی قراری را تجربه کنید.
علائم دیگری که ممکن است از آن رنج ببرید، کند فکر کردن، صحبت کردن و حرکات بدن است.
علائم افسردگی در کودکان و نوجوانان
علائم و نشانه‌های عمومی افسردگی در کودکان و نوجوانان مشابه بزرگسالان است، اما ممکن است برخی از تفاوت‌ها را بیابید:
در کودکان خردسال، علائم ممکن است شامل غم و اندوه، تحریک پذیری، چسبندگی، اضطراب، درد و درد، امتناع از رفتن به مدرسه یا کمبود وزن باشد.
علائم در نوجوانان عبارتند از: غمگینی، تحریک پذیری، افکار و احساسات منفی، احساس بی ارزشی، عملکرد ضعیف در مدرسه، سوء تفاهم، حضور ضعیف در مدرسه، بیش از حد حساس بودن، مصرف مواد مخدر یا الکل، خوردن یا خوابیدن بیش از حد، خودآزاری می تواند همراه شود. . از دست دادن علاقه به فعالیت های عادی و اجتناب از تعامل اجتماعی.
علائم افسردگی در افراد مسن
تشخیص افسردگی در سنین بالا معمول نیست. این وضعیت را باید جدی گرفت. متأسفانه در بسیاری از موارد افسردگی در افراد مسن تشخیص داده و درمان نمی شود. افراد مسن نیز ممکن است تمایلی به درخواست کمک پزشکی نداشته باشند. علائم افسردگی در افراد مسن می تواند متفاوت باشد، این علائم عبارتند از:
تغییر شخصیت
مشکلات حافظه
درد یا درد فیزیکی
خستگی
از دست دادن اشتها
مشکلات خواب
از دست دادن علاقه به رابطه جنسی - ربطی به داروها یا شرایط پزشکی ندارد
افزایش نیاز به ماندن در خانه و امتناع از معاشرت حداقل یا امتحان کردن چیزهای جدید
افکار یا احساسات خودکشی که بیشتر در مردان مسن دیده می شود
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟
اگر شما یا کسی که دوستش دارید افسردگی دارید، در اسرع وقت به دنبال کمک پزشکی باشید. اگر در جستجوی مشاوره پزشکی مردد هستید، با یک دوست، یکی از عزیزان، رهبر مذهبی یا فردی که به او اعتماد دارید صحبت کنید. با این حال، اگر شما یا شخصی که می شناسید افکار خودکشی را در سر می پروراند یا اگر شما یا یکی از عزیزانتان برای خود یا دیگران خطرناک است، به مراقبت فوری پزشکی نیاز است.
علاوه بر این، اگر شما یا کسی که دوستش دارید در فکر خودکشی است، گزینه های زیر را در نظر بگیرید:
فوراً با پزشک یا متخصص سلامت روان خود تماس بگیرید
با یک دوست صمیمی یا عزیز تماس بگیرید یا صحبت کنید
با یک رهبر معنوی یا فردی در جامعه مذهبی خود تماس بگیرید
اگر کسی که دوستش دارید در خطر است یا اقدام به خودکشی کرده است، مهم است که او را تنها نگذارید. مطمئن شوید که آنها را همراهی می کنید یا آنها را با یک فرد قابل اعتماد بسپارید. در چنین مواردی، توصیه می شود فورا با شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید. بستری شدن در بیمارستان نیز گزینه ای برای ایمن نگه داشتن فرد خودکشی از آسیب به خود است.
افسردگی چگونه تشخیص داده می شود؟
برای اینکه فرد مبتلا به افسردگی تشخیص داده شود، پنج علامت افسردگی باید تقریباً هر روز به مدت حداقل 2 هفته وجود داشته باشد. در بزرگسالان، یکی از پنج علامت باید خلق افسرده یا عدم علاقه یا لذت تقریباً به تمام فعالیت ها باشد. برای کودکان و نوجوانان، ممکن است تحریک پذیری باشد تا غم.
اگر فکر می کنید ممکن است افسردگی را تجربه کنید، باید فوراً با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید. پزشک یک تشخیص معمول را تکمیل می کند، بیماری را درمان می کند و ممکن است شما را به یک متخصص سلامت روان مانند روانشناس یا روانپزشک ارجاع دهد.
در طول ملاقات شما با پزشک، متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است چندین سؤال مرتبط با سلامتی از شما بپرسد، مانند علائم، مدت زمان، تعداد دفعات بروز آنها و اینکه آیا این علائم مانع از انجام یا لذت بردن از فعالیت های عادی شما می شود یا خیر. همیشه بهتر است قبل از مراجعه به پزشک به تمام علائم خود توجه کنید. پزشک ممکن است برخی داروها را تجویز کند و همچنین آزمایشاتی را برای رد سایر شرایط پزشکی - مانند ویروس یا اختلال تیروئید - که می‌تواند باعث علائم افسردگی شود، انجام دهد. پزشک شما این احتمالات را با معاینه فیزیکی، مصاحبه و تست های آزمایشگاهی رد می کند.
به دلیل افسردگی
دلایل دقیق افسردگی به طور کامل شناسایی نشده است. نمی توان آن را به یک علت یا علت نسبت داد. این به احتمال زیاد به دلیل ترکیب پیچیده ای از عوامل است. با این حال، بیشتر این عوامل خارج از کنترل شما هستند. این شامل:
ژنتیک: داشتن افسردگی در یکی از اعضای درجه یک خانواده، شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به افسردگی یا سایر اختلالات خلقی قرار می دهد. محققان به طور مداوم در حال مطالعه برای کشف ژن هایی هستند که ممکن است مسئول افسردگی باشند.
تغییرات بیولوژیکی یا عصبی: افراد مبتلا به افسردگی ممکن است تغییراتی در مغز داشته باشند، یعنی تغییراتی در سطوح انتقال دهنده های عصبی. اهمیت این تغییرات ناشناخته است و ممکن است در آینده به تعیین دقیق علل کمک کند. برخی تحقیقات اخیر نیز نشان می دهد که تغییرات در عملکرد و اثرات این انتقال دهنده های عصبی ممکن است نقش مهمی در افسردگی و درمان آن داشته باشد.
عدم تعادل در سطوح هورمونی: برای زنان، تغییرات هورمون‌هایی مانند استروژن و پروژسترون در دوران بارداری، پس از زایمان، یائسگی، دوره‌های قاعدگی و پیش از یائسگی می‌تواند احتمال افسردگی را افزایش دهد.
ترومای اوایل دوران کودکی: حوادث خاصی در دوران کودکی اتفاق می افتد که می تواند بر نحوه واکنش بدن شما به موقعیت های ترسناک و استرس زا تأثیر بگذارد.
شرایط پزشکی: مشکلات سلامتی مانند بیماری مزمن، بی خوابی، درد مزمن، بیماری پارکینسون، سکته مغزی، حمله قلبی و سرطان می تواند شانس ابتلا به افسردگی را افزایش دهد.
سوء مصرف مواد: اگر سابقه سوء مصرف مواد، الکل یا مواد مخدر داشته باشید، احتمال ابتلا به افسردگی بیشتر است.
درد: افرادی که از دردهای فیزیکی مزمن یا طولانی مدت رنج می برند ممکن است دچار افسردگی شوند.
ساختار مغز: اگر لوب های پیشانی مغز کمتر فعال باشند، خطر افسردگی بیشتر می شود. برای دانشمندان ناشناخته است که آیا این رویداد قبل یا بعد از شروع علائم افسردگی رخ می دهد.
تغییرات محیطی: مانند تنها گذاشتن یک خانه خانوادگی نزدیک و عزیز
تغییرات روانی و اجتماعی: مانند گذر از یک ضربه بزرگ یا مرگ یکی از عزیزان یا طلاق.
خطر
رویدادهای زندگی مانند مسائل کاری، استرس، مشکلات مالی، تیرگی روابط با عزیزان و دیگران.
ویژگی های شخصیتی مانند عزت نفس پایین، انتقاد از خود، بدبین بودن، نگرانی زیاد، شکست در استراتژی های مقابله ای، آسیب های دوران کودکی و غیره.
داروهای تجویزی خاص مانند کورتیکواستروئیدها، بتا بلوکرها و غیره
سوء مصرف تفریحی مواد مخدر
قسمت قبلی افسردگی اساسی
آسیب قبلی به سر
شرایط مزمن مانند دیابت، بیماری قلبی، سرطان، سکته مغزی، درد مزمن، بیماری قلبی و غیره.
زندگی در انزوا
بیوشیمی: هنگامی که در برخی مواد شیمیایی در مغز تفاوت هایی وجود دارد، می تواند به علائم افسردگی کمک کند.
ژنتیک: سابقه خانوادگی افسردگی نقش مهمی دارد. به عنوان مثال: اگر یکی از دوقلوهای همسان افسردگی داشته باشد، گاهی اوقات، احتمال ابتلای دوقلو دیگر به همین بیماری تا 70 درصد افزایش می یابد.
عوامل محیطی نیز در بروز افسردگی نقش دارند. عواملی مانند مواجهه مداوم با خشونت، سوء استفاده، فقر یا بی توجهی.
برخی از داروهای فشار خون بالا یا داروهای خواب آور خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می دهند.
سابقه سایر بیماری های روانی مانند اضطراب، اختلال خوردن یا اختلال استرس پس از سانحه.
گاهی اوقات، همجنس گرا بودن، همجنس گرا بودن، دوجنسیتی بودن، ترنسجندر بودن یا داشتن تفاوت در رشد اندام تناسلی که به وضوح مرد یا زن نیستند، منجر به یک بیماری نابارور می شود.
عوارض
افسردگی یک اختلال روانی جدی است که می تواند بر سلامت شما و خانواده تان تأثیر بگذارد. اگر درمان نشود، می‌تواند منجر به مشکلات عاطفی، رفتاری و مشکلاتی شود که می‌تواند بر هر بخش از زندگی شما تأثیر بگذارد. برخی از مثال های مرتبط با افسردگی عبارتند از:
افزایش وزن یا چاقی که منجر به بیماری قلبی و دیابت می شود
سوء مصرف الکل یا مواد مخدر
اضطراب، اختلال هراس یا فوبیای اجتماعی
ایزوله سازی اجتماعی
خودزنی
افکار خودکشی، اقدام به خودکشی یا خودکشی
درگیری های خانوادگی، مشکلات روابط، و مشکلات در محل کار یا مدرسه
درد یا بیماری جسمی
درمان افسردگی
گزینه های درمانی مختلفی برای افسردگی وجود دارد. شما می توانید در مورد آنها در بخش زیر بخوانید.
دارو
در صورت تشخیص افسردگی، پزشک ممکن است موارد زیر را تجویز کند:
درمان افسردگی (http://clinicroya.com/%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%81%D8%B3%D8%B1%D8%AF%DA%AF%DB%8C/)
مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs): اینها رایج‌ترین داروهایی هستند که عوارض جانبی کمی دارند. برای درمان افسردگی، انتقال دهنده عصبی سروتونین را در مغز افزایش می دهد. هنگام مصرف SSRI ها با برخی از داروهای دیگر، از جمله مهارکننده های مونوآمین اکسیداز و در برخی موارد، تیوریدازین یا اوراپ باید احتیاط کرد.
زنان باردار باید قبل از مصرف SSRI با پزشک خود مشورت کنند و همچنین در صورت ابتلا به گلوکوم با زاویه باریک مراقب باشند. برخی از نمونه‌های SSRI عبارتند از: سیتالوپرام (سلکسا)، اسیتالوپرام (لکساپرو)، فلووکسامین (لووکس)، پاروکستین (پاکسیل، پاکسیل XR، پکساوا)، و سرترالین (زولوفت).
مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs): اینها میزان انتقال دهنده های عصبی سروتونین و نوراپی نفرین را در مغز شما برای درمان افسردگی افزایش می دهند. نباید با MAOI مصرف شود یا اگر از مشکلات کبدی یا کلیوی رنج می برید یا گلوکوم با زاویه باریک دارید، باید قبل از مصرف داروهای SNRI با پزشک خود مشورت کنید. نمونه هایی از SNRI ها عبارتند از دسوونلافاکسین (Pristiq، Khedezla)، دولوکستین (Cymbalta، Irenca)، لوومیلناسیپران (Fetzima)، میلناسیپران (Savella) و ونلافاکسین (Effexor XR).
ضد افسردگی های سه حلقه ای و چهار حلقه ای: داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs) و ضد افسردگی های چهار حلقه ای (TECAs) با افزایش میزان انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین و نوراپی نفرین در مغز، افسردگی را درمان می کنند. توصیه می شود این داروها را با MAOI مصرف نکنید. اگر از گلوکوم با زاویه باریک رنج می برید احتیاط کنید. TCA ها می توانند عوارض جانبی جدی تری نسبت به SSRI یا SNRI ایجاد کنند. نمونه هایی از داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای عبارتند از: آمی تریپتیلین، دوکسپین، ایمی پرامین، تریمیپرامین، دزیپرامین، نورتریپتیلین و پروتریپتیلین.
ضد افسردگی غیر معمول
نورآدرنالین و مهارکننده های بازجذب دوپامین (NDRIs): یکی از داروهای ضد افسردگی غیر معمولی که می تواند افسردگی را درمان کند این است که سطح دوپامین و نورآدرنالین را در مغز شما افزایش می دهد. نمونه ای از این دارو بوپروپیون است.
مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs): این ها نوراپی نفرین، سروتونین، دوپامین و تیرامین را در مغز شما افزایش می دهند. از آنجایی که این دارو دارای عوارض جانبی و نگرانی های ایمنی است، اولین انتخاب پزشک برای درمان هر گونه نگرانی از سلامت روان نیست. MAOIها معمولاً تنها زمانی استفاده می شوند که سایر داروها در درمان افسردگی بی اثر بوده باشند. نمونه هایی از MAOIها عبارتند از: ایزوکاربوکسازید (مارپلان)، فنلزین (ناردیل)، سلژیلین (امسام)، ترانیل سیپرومین (پارنات).
آنتاگونیست N-متیل-D-آسپارتات (NDMA).
روان درمانی
روان درمانی
به آن "گفتار درمانی" نیز می گویند. در این درمان، می‌توانید با یک متخصص آموزش دیده صحبت کنید تا مهارت‌های مقابله با عواملی را که به بیماری روانی کمک می‌کنند، شناسایی کرده و بیاموزید. همچنین ممکن است از جلسات درمانی خانواده یا گروهی بهره مند شوید. این یک درمان موثر در بهبود علائم در بیماران افسردگی و سایر بیماران مبتلا به اختلالات روانی است و اغلب همراه با درمان دارویی استفاده می شود. انواع مختلفی وجود دارد و اغلب افراد به یک نوع روان درمانی یا نوع دیگر پاسخ می دهند.
درمان شناختی رفتاری
رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)
روان درمانی
نور درمانی
هنگامی که در معرض نور سفید قرار می گیرید، می تواند به شما در تنظیم خلق و خو و بهبود علائم افسردگی کمک کند. معمولاً در اختلال عاطفی فصلی استفاده می شود که امروزه به آن اختلال افسردگی اساسی با الگوی فصلی می گویند.
الکتروشوک درمانی (ECT)
این دارو عمدتاً در افراد مبتلا به افسردگی شدید یا علائم افسردگی که به سایر درمان ها یا داروها مقاوم است استفاده می شود. این درمان از جریان های الکتریکی برای ایجاد تشنج استفاده می کند و نشان داده شده است که به افراد مبتلا به افسردگی بالینی کمک می کند. در طی این روش، شما بیهوش می شوید تا پدهای نظارت بر قلب روی قفسه سینه و چهار الکترود در نواحی خاصی از سر شما قرار داده شود. سپس پزشک یک پالس الکتریکی کوتاه برای چند ثانیه می دهد. شما نه گرفتگی می کنید و نه جریان الکتریکی را احساس می کنید و حدود 5 تا 10 دقیقه پس از درمان از خواب بیدار می شوید. عوارض جانبی ممکن است شامل سردرد، حالت تهوع، درد و درد عضلانی، و گیجی یا گیجی باشد. بیماران ممکن است مشکلات حافظه نیز داشته باشند، اما این مشکلات معمولاً در هفته ها و ماه های بعد از درمان ادامه می یابد.
طب جایگزین
در مورد درمان های جایگزین افسردگی با پزشک خود صحبت کنید. بسیاری از آنها درمان های جایگزین را در کنار روان درمانی و دارو درمانی سنتی انتخاب می کنند. در زیر نمونه هایی از درمان های جایگزین آورده شده است:
داروها: این می تواند به تغییر نحوه واکنش مغز شما به محرک های افسردگی مانند استرس، اضطراب و خشم کمک کند. مطالعاتی وجود دارد که نشان می دهد مدیتیشن می تواند به بهبود علائم افسردگی و کاهش احتمال عود افسردگی کمک کند.
طب سوزنی: برخی از علائم افسردگی ممکن است در این شکل از طب سنتی چینی کاهش یابد، جایی که یک پزشک از سوزن برای تحریک نواحی خاصی از بدن استفاده می کند. تحقیقات نشان می دهد که طب سوزنی ممکن است به درمان های بالینی کمک کند تا بهتر عمل کنند و ممکن است به اندازه مشاوره موثر باشد.
درمان طبیعی
ورزش: هدف گذاری برای حداقل 30 دقیقه فعالیت بدنی هر 3 تا 5 روز در هفته می تواند تولید اندورفین در بدن شما را افزایش دهد. اندورفین ها هورمون هایی هستند که خلق و خوی شما را بهبود می بخشند.
از مصرف الکل و مواد مخدر بپرهیزید: گاهی اوقات نوشیدن الکل یا مصرف مواد مخدر می تواند برای مدتی احساس بهتری در شما ایجاد کند. اما آنها می توانند علائم را بدتر کنند.
یاد بگیرید که محدودیت ها را تعیین کنید: زمانی که احساس می کنید تحت فشار هستید، می تواند علائم اضطراب و افسردگی را افزایش دهد. بهتر است در زندگی حرفه ای و شخصی خود حد و مرزهایی تعیین کنید تا به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید.
مراقب خود باشید: وقتی شروع به مراقبت از خود می کنید، علائم افسردگی شما نیز ممکن است بهبود یابد. مراقبت از خود شامل خواب کافی، خوردن یک رژیم غذایی سالم، دوری از افراد منفی گرا و شرکت در فعالیت هایی است که از آن لذت می برید. در برخی موارد که افسردگی به دارو پاسخ نمی دهد، پزشک ممکن است گزینه های درمانی دیگری مانند درمان تشنج الکتریکی (ECT) یا تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال مکرر (rTMS) را توصیه کند. این داروها به درمان افسردگی و بهبود خلق و خوی شما کمک می کند.
را تامین می کند
S-adenosyl-L-methionine (SAMe): برخی تحقیقات نشان می دهد که این ترکیب ممکن است علائم افسردگی را کاهش دهد. با این حال، نتایج قطعی نیست و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
5-هیدروکسی تریپتوفان (5-HTP): این ممکن است سطح سروتونین را در مغز افزایش دهد که ممکن است علائم را کاهش دهد. با این حال، مطالعه بیشتر در این مورد نیاز است.
اسیدهای چرب امگا 3: این اسیدها برای رشد عصبی و سلامت مغز مهم هستند و نشان داده شده است که گنجاندن آنها در رژیم غذایی شما علائم افسردگی را کاهش می دهد. با این حال، می توانید شواهد متناقضی پیدا کنید و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. بهتر است قبل از مصرف مکمل ها با پزشک خود صحبت کنید، زیرا می توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند یا اثرات منفی داشته باشند.
ویتامین ها: برای بسیاری از عملکردهای بدن مهم است. محققان بر این باورند که 2 ویتامین - ویتامین B و D - برای کاهش علائم وجود دارد. بسیاری از گیاهان، مکمل‌ها و ویتامین‌ها ادعا می‌کنند که به شما کمک می‌کنند، اما هیچ یک از آنها نتایج ثابت‌شده‌ای در هیچ آزمایش بالینی نشان نداده‌اند.
تست افسردگی
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما به یک آزمایش وابسته نیست. در عوض، پزشک می تواند پس از گوش دادن به علائم شما و انجام یک ارزیابی روانشناختی، تشخیص دهد. اگرچه افسردگی با سایر نگرانی‌های سلامتی مرتبط است، اما ممکن است پزشک معاینه فیزیکی و آزمایش خون را نیز توصیه کند. در برخی موارد، مشکلات تیروئید و کمبود ویتامین D می تواند منجر به علائمی شبیه افسردگی شود. در بیشتر موارد، پزشک سوالات زیر را از شما خواهد پرسید:
درمان افسردگی (http://clinicroya.com/%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%81%D8%B3%D8%B1%D8%AF%DA%AF%DB%8C/)
حالت
اشتها، میل
الگوی خواب
سطح فعالیت
فکر
همانطور که می دانید افسردگی یک بیماری جدی است و در صورت عدم درمان می تواند تهدید کننده زندگی باشد. اگر خلق و خوی شما بهبود نیافت یا بدتر شد، باید فوراً کمک پزشکی دریافت کنید.
تفاوت بین افسردگی، اضطراب، OCD، روان پریشی و اختلال دوقطبی
افسردگی نگران بودن اختلال وسواس فکری جبری (OCD) روان پریشی اختلال دوقطبی
تعریف این یک اختلال روانی جدی است. می توان آن را به عنوان احساس غم، از دست دادن یا خشم توصیف کرد که می تواند در فعالیت های روزمره اختلال ایجاد کند. یک فرد می تواند همزمان از افسردگی و اضطراب رنج ببرد. می تواند در یک فرد به طور همزمان رخ دهد. OCD می تواند افکار، امیال و ترس های ناخواسته و تکرار شونده را تحریک کند. وضعیتی که باعث می‌شود بیمار چیزهای غیرواقعی را ببیند، بشنود، باور کند یا ببوید. غمگینی، ناامیدی و تحریک پذیری فرد تغییراتی را در خلق و خو، انرژی، تمرکز و توانایی انجام کارهای روزمره تجربه می کند.
علامت احساس غم، اضطراب یا ناامیدی
به راحتی عصبانی، عصبانی یا عصبانی می شوند
حداقل علاقه به سرگرمی ها
سطح انرژی پایین یا خستگی
روال خواب نامناسب
از دست دادن اشتها
افکار خودکشی یا خودآزاری مشکلات خواب
افزایش تحریک پذیری
سطوح کم تمرکز و حفظ حافظه افزایش وسواس نسبت به یک شی یا چیز خاص
زندگی اجتماعی را نادیده بگیرید افکار خودکشی
هجی کردن
افزایش تحریک پذیری و غمگینی افکار خودکشی
میل جنسی کم
حداقل علاقه به فعالیت ها
تفاوت بین افسردگی، اضطراب، OCD، روان پریشی و اختلال دوقطبی
افسردگی با غم و اندوه یا سوگواری متفاوت است
از دست دادن شغل، پایان یک رابطه یا مرگ یکی از عزیزان تنها بخشی از واقعیت های دشوار زندگی است که ما باید با آنها دست و پنجه نرم کنیم. احساس غم و اندوه در چنین شرایطی طبیعی است و کسانی که از دست دادن فرد را تجربه می کنند ممکن است این تجربه را غمگین بودن توصیف کنند.
اما غمگین بودن یا غمگین بودن یکی نیستند. هر کسی روش طبیعی و منحصر به فرد خود را برای سوگواری دارد. اما توجه به این نکته مهم است که سوگ در برخی از ویژگی های افسردگی مشترک است. غم و اندوه و افسردگی هم می توانند شامل احساس شدید غم و اندوه و کناره گیری از فعالیت های عادی باشند. برای رفاه ما مهم است که بین این دو تفاوت قائل شویم و تفاوت به شرح زیر است:
هنگامی که شما سوگوار هستید، احساسات دردناک اغلب به صورت موجی ظاهر می شوند و با خاطرات مثبت متوفی مخلوط می شوند. در حالی که در افسردگی هستید، برای حداقل 2 هفته خلق و خو یا علاقه خود را از دست می دهید.
وقتی در غم و اندوه هستید عزت نفس خود را حفظ می کنید. با این حال، زمانی که احساس ناامیدی و نفرت از خود رایج است.
افکار خودکشی ممکن است هنگام فکر کردن به فرد متوفی ایجاد شود، این یک مرحله سوگواری است. اما وقتی فردی افسرده است، افکار در درجه اول به پایان دادن به زندگی شما در نتیجه احساس بی ارزشی یا بی ارزشی برای زندگی متمرکز می شوند.
مکانیزم کپی
وقتی در افسردگی هستید، ممکن است احساس کنید که رنج پایانی ندارد. اما کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای مثبت ماندن و بهبود خلق و خوی خود انجام دهید. نکته کلیدی این است که با گام های کودک شروع کنید و به آرامی آن را از آنجا بسازید. احساس بهتر ممکن است زمان بر باشد، اما مطمئناً با انتخاب درست برای شما قابل دستیابی است. این شامل:
با دیگران ارتباط برقرار کنید: انزوا افسردگی را بدتر می کند. بنابراین، باید تا حد امکان با دوستان و خانواده خود ارتباط برقرار کنید. عمل ساده صحبت کردن با شخصی می تواند کمک بزرگی باشد. او فقط باید شنونده خوبی باشد و بدون اینکه شما را قضاوت کند به حرف دل شما گوش دهد.
خوب غذا بخورید: برای اینکه احساس بهتری داشته باشید باید از یک رژیم غذایی سالم پیروی کنید. رژیم غذایی کم چربی ترانس، کافئین، الکل، شکر و کربوهیدرات های تصفیه شده را دنبال کنید. مواد مغذی مانند اسیدهای چرب امگا 3 به بهبود و بهبود خلق و خو کمک می کنند.
فعال باشید: وقتی افسرده هستید، حتی بلند شدن از رختخواب هم می تواند کار بزرگی به نظر برسد. اما برای مبارزه با افسردگی باید حرکت کنید، به طور منظم ورزش کنید یا کمی موسیقی و رقص انجام دهید.
استرس را کاهش دهید: باید سعی کنید با انجام فعالیت هایی مانند دارو یا یوگا، آرام شوید و با استرس مبارزه کنید.
به درمان خود پایبند باشید: یکی از مهمترین چیزها برای غلبه بر افسردگی، مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک بدون شکست است. جلسات درمانی خود را نادیده نگیرید و در مورد تمام نگرانی های خود با پزشک خود صحبت کنید.
مشغول بمانید: برای اینکه احساس بهتری داشته باشید باید راه هایی برای مشغول ماندن پیدا کنید. می توانید زمانی را در طبیعت بگذرانید، یک حیوان خانگی بگیرید، برای یک هدف داوطلب شوید، یک سرگرمی قدیمی یا جدید را انتخاب کنید و به روزهای خود بپردازید.
پیشگیری از افسردگی
اگر شما یا یکی از عزیزانتان در تلاش برای بهبودی از افسردگی هستید، ممکن است این ایده را داشته باشید که درمان ها موثر هستند. اما کارشناسان معتقدند که نمی توان جلوی آن را گرفت. مطمئناً ممکن است نتوانید از خود در برابر این بیماری روانی محافظت کنید، اما می توانید از بدتر شدن اوضاع جلوگیری کنید یا حتی از بازگشت آن جلوگیری کنید.
راه هایی برای کاهش استرس خود بیابید. این به شما کمک می کند تا عزت نفس خود را افزایش دهید.
شما باید خودتان را دوست داشته باشید و از بدن و ذهن خود به خوبی مراقبت کنید. شما باید به اندازه کافی بخوابید، خوب غذا بخورید و به طور منظم ورزش کنید.
باید معاینات پزشکی منظم داشته باشید. هر زمان که احساس کردید همه چیز در حال جدی شدن است، به دنبال مشاوره حرفه ای باشید.
اگر فکر می کنید افسرده هستید، باید به دنبال کمک باشید و از دیگران دوری نکنید.
درمان افسردگی (http://clinicroya.com/%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%81%D8%B3%D8%B1%D8%AF%DA%AF%DB%8C/)
افسردگی یکی از این مسائل است که روز به روز بزرگتر می شود و به افراد بدون در نظر گرفتن سن، نژاد، جنسیت، ملیت آسیب می رساند. بنابراین، بسیار مهم است که فرد مبتلا به افسردگی زودهنگام شناخته شود، به دنبال تشخیص صحیح باشد و به دنبال درمان فوری باشد.
افسردگی یک بیماری روانی شایع و جدی است. اگر از افسردگی رنج می برید، می دانید که بر احساس، تفکر و عملکرد تأثیر منفی می گذارد. علاوه بر این، افسردگی همچنین می تواند باعث احساس غم و اندوه یا از دست دادن علاقه به فعالیت هایی شود که زمانی از آنها لذت می بردید. بنابراین، می تواند منجر به انواع مسائل عاطفی و جسمی شود و توانایی شما برای عملکرد صحیح در خانه یا محل کار را مختل کند. با این حال، این یک اختلال قابل درمان است.
تخمین زده می شود که از هر 15 بزرگسال یک نفر در هر سال به افسردگی مبتلا می شود و از هر 6 نفر یک نفر در مرحله ای از زندگی خود دچار افسردگی می شود. افسردگی می تواند در هر زمانی رخ دهد، اما به طور متوسط، شناخته شده است که برای اولین بار علائم را در اواخر نوجوانی یا اوایل دهه 20 نشان می دهد. زنان را بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می دهد. مطالعاتی وجود دارد که نشان می دهد یک سوم زنان در طول زندگی خود یک دوره افسردگی اساسی را تجربه می کنند. اگر فردی یکی از بستگان درجه یک مبتلا به افسردگی داشته باشد، حدود 40 درصد احتمال ابتلا به افسردگی وجود دارد.
حقایق کلیدی:
افسردگی یک اختلال روانی شایع است. در سطح جهانی تخمین زده می شود که 5 درصد از بزرگسالان از افسردگی رنج می برند.
این یکی از علل اصلی ناتوانی در سراسر جهان و سهم عمده ای در بار کلی جهانی بیماری است.
زنان بیشتر از مردان در معرض افسردگی هستند.
این اختلال روانی می تواند منجر به خودکشی شود.
افسردگی خفیف، متوسط و شدید گزینه های درمانی موثری دارند.
انواع مختلف افسردگی چیست؟
دو شکل رایج افسردگی وجود دارد. آنها به شرح زیر است:
درمان افسردگی (http://clinicroya.com/%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%81%D8%B3%D8%B1%D8%AF%DA%AF%DB%8C/)
افسردگی اساسی: علائم شدید هستند. معمولاً در توانایی شما برای کار، خواب، مطالعه و غذا خوردن اختلال ایجاد می کند. این علائم می توانند حداقل 2 هفته ادامه داشته باشند.
اختلال افسردگی مداوم: به این اختلال دیستیمیا نیز می گویند. علائم شدید نیستند و برای مدت طولانی، معمولاً حداقل 2 سال طول می کشند.
انواع دیگری از افسردگی نیز وجود دارد، مانند:
افسردگی پری ناتال: این نوع افسردگی در زنان در دوران بارداری یا بعد از آن رخ می دهد. دوره های افسردگی پس از زایمان، افسردگی پس از زایمان نامیده می شود.
اختلال عاطفی فصلی: همانطور که از نامش پیداست، این شکل از افسردگی در فصول مختلف اتفاق می افتد. معمولا در اواخر پاییز و اوایل زمستان شروع می شود و ممکن است در بهار و تابستان به پایان برسد.
افسردگی با علائم روان پریشی: این یک نوع شدید افسردگی است که در آن فرد دچار هذیان و توهم می شود.
گاهی اوقات بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نیز ممکن است افسردگی را تجربه کنند.
علائم افسردگی
افسردگی برای هر فردی متفاوت است. این وضعیت یک بار در طول زندگی رخ می دهد و ممکن است چندین دوره را در زندگی خود تجربه کنید. اما علائمی وجود دارد که برای اکثر افراد مبتلا به این بیماری مشترک است. اکنون، هر یک از این علائم می تواند بخشی از استاندارد پایین زندگی عادی باشد. با این حال، هر چه بیشتر این علائم را داشته باشید و هر چه بیشتر طول بکشد، می تواند به افسردگی اشاره کند. این شامل:
احساس درماندگی: دیدگاه تیره و تار نسبت به زندگی در دوران افسردگی رایج است. شما شروع به فکر کردن خواهید کرد که هیچ چیز هرگز بهتر نخواهد شد و هیچ کاری نمی توانید در مورد آن انجام دهید.
از دست دادن علاقه: سرگرمی‌های قبلی و فعالیت‌های اجتماعی که قبلاً شما را هیجان زده می‌کردند، دیگر برای شما ارزشی ندارند. توانایی لذت بردن یا علاقه به هر فعالیت زندگی را از دست داده اید.
تغییرات در خواب: تغییر شدیدی در کل چرخه خواب شما ایجاد خواهد شد. شما دچار بی خوابی یا خواب آلودگی مفرط (هیپرخوابی) خواهید شد یا حتی در ساعات اولیه صبح از خواب بیدار خواهید شد.
تحریک پذیری: احساس تحریک، بی قراری و خشونت در طول افسردگی غیرعادی است. سطح تحمل کاهش می یابد و فرد در طبیعت تحریک پذیر می شود.
تغییرات وزن: افسردگی شما ممکن است با کاهش یا افزایش قابل توجه وزن همراه باشد. این به معنی تغییر غیر عمدی وزن بدن بیش از 5 درصد در یک ماه است، یعنی بدون رژیم غذایی و غیره. همچنین، ممکن است از دست دادن اشتها را تجربه کنید.
از دست دادن انرژی: در طول افسردگی فرد همیشه احساس خستگی، بی حالی و خستگی جسمی می کند. کل بدن شما شروع به احساس سنگینی می کند و ممکن است خیلی زود خسته شوید.
اعمال بی پروا: اگر افسردگی دارید، ممکن است رفتارهای بی احتیاطی مانند سوء مصرف مواد مخدر، ورزش های خطرناک، قمار اجباری و رانندگی بی احتیاطی داشته باشید.
درد غیر قابل توضیح: بروز سردرد، کمردرد، درد شکم و درد عضلانی افزایش خواهد یافت.
بیزاری از خود: احساس شدید بی ارزشی و گناه بر او غالب می شود. در موارد شدید، این می تواند منجر به افکار و تلاش های خودکشی شود.
مشکلات تمرکز: اگر افسرده هستید، به احتمال زیاد در تصمیم گیری، تمرکز یا به خاطر سپردن چیزها دچار مشکل خواهید شد.
تاخیر در مهارت های روانی حرکتی: شما حرکات و گفتار آهسته خواهید داشت.
همچنین ممکن است اضطراب، بی قراری یا بی قراری را تجربه کنید.
علائم دیگری که ممکن است از آن رنج ببرید، کند فکر کردن، صحبت کردن و حرکات بدن است.
علائم افسردگی در کودکان و نوجوانان
علائم و نشانه‌های عمومی افسردگی در کودکان و نوجوانان مشابه بزرگسالان است، اما ممکن است برخی از تفاوت‌ها را بیابید:
در کودکان خردسال، علائم ممکن است شامل غم و اندوه، تحریک پذیری، چسبندگی، اضطراب، درد و درد، امتناع از رفتن به مدرسه یا کمبود وزن باشد.
علائم در نوجوانان عبارتند از: غمگینی، تحریک پذیری، افکار و احساسات منفی، احساس بی ارزشی، عملکرد ضعیف در مدرسه، سوء تفاهم، حضور ضعیف در مدرسه، بیش از حد حساس بودن، مصرف مواد مخدر یا الکل، خوردن یا خوابیدن بیش از حد، خودآزاری می تواند همراه شود. . از دست دادن علاقه به فعالیت های عادی و اجتناب از تعامل اجتماعی.
علائم افسردگی در افراد مسن
تشخیص افسردگی در سنین بالا معمول نیست. این وضعیت را باید جدی گرفت. متأسفانه در بسیاری از موارد افسردگی در افراد مسن تشخیص داده و درمان نمی شود. افراد مسن نیز ممکن است تمایلی به درخواست کمک پزشکی نداشته باشند. علائم افسردگی در افراد مسن می تواند متفاوت باشد، این علائم عبارتند از:
تغییر شخصیت
مشکلات حافظه
درد یا درد فیزیکی
خستگی
از دست دادن اشتها
مشکلات خواب
از دست دادن علاقه به رابطه جنسی - ربطی به داروها یا شرایط پزشکی ندارد
افزایش نیاز به ماندن در خانه و امتناع از معاشرت حداقل یا امتحان کردن چیزهای جدید
افکار یا احساسات خودکشی که بیشتر در مردان مسن دیده می شود
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟
اگر شما یا کسی که دوستش دارید افسردگی دارید، در اسرع وقت به دنبال کمک پزشکی باشید. اگر در جستجوی مشاوره پزشکی مردد هستید، با یک دوست، یکی از عزیزان، رهبر مذهبی یا فردی که به او اعتماد دارید صحبت کنید. با این حال، اگر شما یا شخصی که می شناسید افکار خودکشی را در سر می پروراند یا اگر شما یا یکی از عزیزانتان برای خود یا دیگران خطرناک است، به مراقبت فوری پزشکی نیاز است.
علاوه بر این، اگر شما یا کسی که دوستش دارید در فکر خودکشی است، گزینه های زیر را در نظر بگیرید:
فوراً با پزشک یا متخصص سلامت روان خود تماس بگیرید
با یک دوست صمیمی یا عزیز تماس بگیرید یا صحبت کنید
با یک رهبر معنوی یا فردی در جامعه مذهبی خود تماس بگیرید
اگر کسی که دوستش دارید در خطر است یا اقدام به خودکشی کرده است، مهم است که او را تنها نگذارید. مطمئن شوید که آنها را همراهی می کنید یا آنها را با یک فرد قابل اعتماد بسپارید. در چنین مواردی، توصیه می شود فورا با شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید. بستری شدن در بیمارستان نیز گزینه ای برای ایمن نگه داشتن فرد خودکشی از آسیب به خود است.
افسردگی چگونه تشخیص داده می شود؟
برای اینکه فرد مبتلا به افسردگی تشخیص داده شود، پنج علامت افسردگی باید تقریباً هر روز به مدت حداقل 2 هفته وجود داشته باشد. در بزرگسالان، یکی از پنج علامت باید خلق افسرده یا عدم علاقه یا لذت تقریباً به تمام فعالیت ها باشد. برای کودکان و نوجوانان، ممکن است تحریک پذیری باشد تا غم.
اگر فکر می کنید ممکن است افسردگی را تجربه کنید، باید فوراً با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید. پزشک یک تشخیص معمول را تکمیل می کند، بیماری را درمان می کند و ممکن است شما را به یک متخصص سلامت روان مانند روانشناس یا روانپزشک ارجاع دهد.
در طول ملاقات شما با پزشک، متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است چندین سؤال مرتبط با سلامتی از شما بپرسد، مانند علائم، مدت زمان، تعداد دفعات بروز آنها و اینکه آیا این علائم مانع از انجام یا لذت بردن از فعالیت های عادی شما می شود یا خیر. همیشه بهتر است قبل از مراجعه به پزشک به تمام علائم خود توجه کنید. پزشک ممکن است برخی داروها را تجویز کند و همچنین آزمایشاتی را برای رد سایر شرایط پزشکی - مانند ویروس یا اختلال تیروئید - که می‌تواند باعث علائم افسردگی شود، انجام دهد. پزشک شما این احتمالات را با معاینه فیزیکی، مصاحبه و تست های آزمایشگاهی رد می کند.
به دلیل افسردگی
دلایل دقیق افسردگی به طور کامل شناسایی نشده است. نمی توان آن را به یک علت یا علت نسبت داد. این به احتمال زیاد به دلیل ترکیب پیچیده ای از عوامل است. با این حال، بیشتر این عوامل خارج از کنترل شما هستند. این شامل:
ژنتیک: داشتن افسردگی در یکی از اعضای درجه یک خانواده، شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به افسردگی یا سایر اختلالات خلقی قرار می دهد. محققان به طور مداوم در حال مطالعه برای کشف ژن هایی هستند که ممکن است مسئول افسردگی باشند.
تغییرات بیولوژیکی یا عصبی: افراد مبتلا به افسردگی ممکن است تغییراتی در مغز داشته باشند، یعنی تغییراتی در سطوح انتقال دهنده های عصبی. اهمیت این تغییرات ناشناخته است و ممکن است در آینده به تعیین دقیق علل کمک کند. برخی تحقیقات اخیر نیز نشان می دهد که تغییرات در عملکرد و اثرات این انتقال دهنده های عصبی ممکن است نقش مهمی در افسردگی و درمان آن داشته باشد.
عدم تعادل در سطوح هورمونی: برای زنان، تغییرات هورمون‌هایی مانند استروژن و پروژسترون در دوران بارداری، پس از زایمان، یائسگی، دوره‌های قاعدگی و پیش از یائسگی می‌تواند احتمال افسردگی را افزایش دهد.
ترومای اوایل دوران کودکی: حوادث خاصی در دوران کودکی اتفاق می افتد که می تواند بر نحوه واکنش بدن شما به موقعیت های ترسناک و استرس زا تأثیر بگذارد.
شرایط پزشکی: مشکلات سلامتی مانند بیماری مزمن، بی خوابی، درد مزمن، بیماری پارکینسون، سکته مغزی، حمله قلبی و سرطان می تواند شانس ابتلا به افسردگی را افزایش دهد.
سوء مصرف مواد: اگر سابقه سوء مصرف مواد، الکل یا مواد مخدر داشته باشید، احتمال ابتلا به افسردگی بیشتر است.
درد: افرادی که از دردهای فیزیکی مزمن یا طولانی مدت رنج می برند ممکن است دچار افسردگی شوند.
ساختار مغز: اگر لوب های پیشانی مغز کمتر فعال باشند، خطر افسردگی بیشتر می شود. برای دانشمندان ناشناخته است که آیا این رویداد قبل یا بعد از شروع علائم افسردگی رخ می دهد.
تغییرات محیطی: مانند تنها گذاشتن یک خانه خانوادگی نزدیک و عزیز
تغییرات روانی و اجتماعی: مانند گذر از یک ضربه بزرگ یا مرگ یکی از عزیزان یا طلاق.
خطر
رویدادهای زندگی مانند مسائل کاری، استرس، مشکلات مالی، تیرگی روابط با عزیزان و دیگران.
ویژگی های شخصیتی مانند عزت نفس پایین، انتقاد از خود، بدبین بودن، نگرانی زیاد، شکست در استراتژی های مقابله ای، آسیب های دوران کودکی و غیره.
داروهای تجویزی خاص مانند کورتیکواستروئیدها، بتا بلوکرها و غیره
سوء مصرف تفریحی مواد مخدر
قسمت قبلی افسردگی اساسی
آسیب قبلی به سر
شرایط مزمن مانند دیابت، بیماری قلبی، سرطان، سکته مغزی، درد مزمن، بیماری قلبی و غیره.
زندگی در انزوا
بیوشیمی: هنگامی که در برخی مواد شیمیایی در مغز تفاوت هایی وجود دارد، می تواند به علائم افسردگی کمک کند.
ژنتیک: سابقه خانوادگی افسردگی نقش مهمی دارد. به عنوان مثال: اگر یکی از دوقلوهای همسان افسردگی داشته باشد، گاهی اوقات، احتمال ابتلای دوقلو دیگر به همین بیماری تا 70 درصد افزایش می یابد.
عوامل محیطی نیز در بروز افسردگی نقش دارند. عواملی مانند مواجهه مداوم با خشونت، سوء استفاده، فقر یا بی توجهی.
برخی از داروهای فشار خون بالا یا داروهای خواب آور خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می دهند.
سابقه سایر بیماری های روانی مانند اضطراب، اختلال خوردن یا اختلال استرس پس از سانحه.
گاهی اوقات، همجنس گرا بودن، همجنس گرا بودن، دوجنسیتی بودن، ترنسجندر بودن یا داشتن تفاوت در رشد اندام تناسلی که به وضوح مرد یا زن نیستند، منجر به یک بیماری نابارور می شود.
عوارض
افسردگی یک اختلال روانی جدی است که می تواند بر سلامت شما و خانواده تان تأثیر بگذارد. اگر درمان نشود، می‌تواند منجر به مشکلات عاطفی، رفتاری و مشکلاتی شود که می‌تواند بر هر بخش از زندگی شما تأثیر بگذارد. برخی از مثال های مرتبط با افسردگی عبارتند از:
افزایش وزن یا چاقی که منجر به بیماری قلبی و دیابت می شود
سوء مصرف الکل یا مواد مخدر
اضطراب، اختلال هراس یا فوبیای اجتماعی
ایزوله سازی اجتماعی
خودزنی
افکار خودکشی، اقدام به خودکشی یا خودکشی
درگیری های خانوادگی، مشکلات روابط، و مشکلات در محل کار یا مدرسه
درد یا بیماری جسمی
درمان افسردگی
گزینه های درمانی مختلفی برای افسردگی وجود دارد. شما می توانید در مورد آنها در بخش زیر بخوانید.
دارو
در صورت تشخیص افسردگی، پزشک ممکن است موارد زیر را تجویز کند:
درمان افسردگی (http://clinicroya.com/%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%81%D8%B3%D8%B1%D8%AF%DA%AF%DB%8C/)
مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs): اینها رایج‌ترین داروهایی هستند که عوارض جانبی کمی دارند. برای درمان افسردگی، انتقال دهنده عصبی سروتونین را در مغز افزایش می دهد. هنگام مصرف SSRI ها با برخی از داروهای دیگر، از جمله مهارکننده های مونوآمین اکسیداز و در برخی موارد، تیوریدازین یا اوراپ باید احتیاط کرد.
زنان باردار باید قبل از مصرف SSRI با پزشک خود مشورت کنند و همچنین در صورت ابتلا به گلوکوم با زاویه باریک مراقب باشند. برخی از نمونه‌های SSRI عبارتند از: سیتالوپرام (سلکسا)، اسیتالوپرام (لکساپرو)، فلووکسامین (لووکس)، پاروکستین (پاکسیل، پاکسیل XR، پکساوا)، و سرترالین (زولوفت).
مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs): اینها میزان انتقال دهنده های عصبی سروتونین و نوراپی نفرین را در مغز شما برای درمان افسردگی افزایش می دهند. نباید با MAOI مصرف شود یا اگر از مشکلات کبدی یا کلیوی رنج می برید یا گلوکوم با زاویه باریک دارید، باید قبل از مصرف داروهای SNRI با پزشک خود مشورت کنید. نمونه هایی از SNRI ها عبارتند از دسوونلافاکسین (Pristiq، Khedezla)، دولوکستین (Cymbalta، Irenca)، لوومیلناسیپران (Fetzima)، میلناسیپران (Savella) و ونلافاکسین (Effexor XR).
ضد افسردگی های سه حلقه ای و چهار حلقه ای: داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs) و ضد افسردگی های چهار حلقه ای (TECAs) با افزایش میزان انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین و نوراپی نفرین در مغز، افسردگی را درمان می کنند. توصیه می شود این داروها را با MAOI مصرف نکنید. اگر از گلوکوم با زاویه باریک رنج می برید احتیاط کنید. TCA ها می توانند عوارض جانبی جدی تری نسبت به SSRI یا SNRI ایجاد کنند. نمونه هایی از داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای عبارتند از: آمی تریپتیلین، دوکسپین، ایمی پرامین، تریمیپرامین، دزیپرامین، نورتریپتیلین و پروتریپتیلین.
ضد افسردگی غیر معمول
نورآدرنالین و مهارکننده های بازجذب دوپامین (NDRIs): یکی از داروهای ضد افسردگی غیر معمولی که می تواند افسردگی را درمان کند این است که سطح دوپامین و نورآدرنالین را در مغز شما افزایش می دهد. نمونه ای از این دارو بوپروپیون است.
مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs): این ها نوراپی نفرین، سروتونین، دوپامین و تیرامین را در مغز شما افزایش می دهند. از آنجایی که این دارو دارای عوارض جانبی و نگرانی های ایمنی است، اولین انتخاب پزشک برای درمان هر گونه نگرانی از سلامت روان نیست. MAOIها معمولاً تنها زمانی استفاده می شوند که سایر داروها در درمان افسردگی بی اثر بوده باشند. نمونه هایی از MAOIها عبارتند از: ایزوکاربوکسازید (مارپلان)، فنلزین (ناردیل)، سلژیلین (امسام)، ترانیل سیپرومین (پارنات).
آنتاگونیست N-متیل-D-آسپارتات (NDMA).
روان درمانی
روان درمانی
به آن "گفتار درمانی" نیز می گویند. در این درمان، می‌توانید با یک متخصص آموزش دیده صحبت کنید تا مهارت‌های مقابله با عواملی را که به بیماری روانی کمک می‌کنند، شناسایی کرده و بیاموزید. همچنین ممکن است از جلسات درمانی خانواده یا گروهی بهره مند شوید. این یک درمان موثر در بهبود علائم در بیماران افسردگی و سایر بیماران مبتلا به اختلالات روانی است و اغلب همراه با درمان دارویی استفاده می شود. انواع مختلفی وجود دارد و اغلب افراد به یک نوع روان درمانی یا نوع دیگر پاسخ می دهند.
درمان شناختی رفتاری
رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)
روان درمانی
نور درمانی
هنگامی که در معرض نور سفید قرار می گیرید، می تواند به شما در تنظیم خلق و خو و بهبود علائم افسردگی کمک کند. معمولاً در اختلال عاطفی فصلی استفاده می شود که امروزه به آن اختلال افسردگی اساسی با الگوی فصلی می گویند.
الکتروشوک درمانی (ECT)
این دارو عمدتاً در افراد مبتلا به افسردگی شدید یا علائم افسردگی که به سایر درمان ها یا داروها مقاوم است استفاده می شود. این درمان از جریان های الکتریکی برای ایجاد تشنج استفاده می کند و نشان داده شده است که به افراد مبتلا به افسردگی بالینی کمک می کند. در طی این روش، شما بیهوش می شوید تا پدهای نظارت بر قلب روی قفسه سینه و چهار الکترود در نواحی خاصی از سر شما قرار داده شود. سپس پزشک یک پالس الکتریکی کوتاه برای چند ثانیه می دهد. شما نه گرفتگی می کنید و نه جریان الکتریکی را احساس می کنید و حدود 5 تا 10 دقیقه پس از درمان از خواب بیدار می شوید. عوارض جانبی ممکن است شامل سردرد، حالت تهوع، درد و درد عضلانی، و گیجی یا گیجی باشد. بیماران ممکن است مشکلات حافظه نیز داشته باشند، اما این مشکلات معمولاً در هفته ها و ماه های بعد از درمان ادامه می یابد.
طب جایگزین
در مورد درمان های جایگزین افسردگی با پزشک خود صحبت کنید. بسیاری از آنها درمان های جایگزین را در کنار روان درمانی و دارو درمانی سنتی انتخاب می کنند. در زیر نمونه هایی از درمان های جایگزین آورده شده است:
داروها: این می تواند به تغییر نحوه واکنش مغز شما به محرک های افسردگی مانند استرس، اضطراب و خشم کمک کند. مطالعاتی وجود دارد که نشان می دهد مدیتیشن می تواند به بهبود علائم افسردگی و کاهش احتمال عود افسردگی کمک کند.
طب سوزنی: برخی از علائم افسردگی ممکن است در این شکل از طب سنتی چینی کاهش یابد، جایی که یک پزشک از سوزن برای تحریک نواحی خاصی از بدن استفاده می کند. تحقیقات نشان می دهد که طب سوزنی ممکن است به درمان های بالینی کمک کند تا بهتر عمل کنند و ممکن است به اندازه مشاوره موثر باشد.
درمان طبیعی
ورزش: هدف گذاری برای حداقل 30 دقیقه فعالیت بدنی هر 3 تا 5 روز در هفته می تواند تولید اندورفین در بدن شما را افزایش دهد. اندورفین ها هورمون هایی هستند که خلق و خوی شما را بهبود می بخشند.
از مصرف الکل و مواد مخدر بپرهیزید: گاهی اوقات نوشیدن الکل یا مصرف مواد مخدر می تواند برای مدتی احساس بهتری در شما ایجاد کند. اما آنها می توانند علائم را بدتر کنند.
یاد بگیرید که محدودیت ها را تعیین کنید: زمانی که احساس می کنید تحت فشار هستید، می تواند علائم اضطراب و افسردگی را افزایش دهد. بهتر است در زندگی حرفه ای و شخصی خود حد و مرزهایی تعیین کنید تا به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید.
مراقب خود باشید: وقتی شروع به مراقبت از خود می کنید، علائم افسردگی شما نیز ممکن است بهبود یابد. مراقبت از خود شامل خواب کافی، خوردن یک رژیم غذایی سالم، دوری از افراد منفی گرا و شرکت در فعالیت هایی است که از آن لذت می برید. در برخی موارد که افسردگی به دارو پاسخ نمی دهد، پزشک ممکن است گزینه های درمانی دیگری مانند درمان تشنج الکتریکی (ECT) یا تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال مکرر (rTMS) را توصیه کند. این داروها به درمان افسردگی و بهبود خلق و خوی شما کمک می کند.
را تامین می کند
S-adenosyl-L-methionine (SAMe): برخی تحقیقات نشان می دهد که این ترکیب ممکن است علائم افسردگی را کاهش دهد. با این حال، نتایج قطعی نیست و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
5-هیدروکسی تریپتوفان (5-HTP): این ممکن است سطح سروتونین را در مغز افزایش دهد که ممکن است علائم را کاهش دهد. با این حال، مطالعه بیشتر در این مورد نیاز است.
اسیدهای چرب امگا 3: این اسیدها برای رشد عصبی و سلامت مغز مهم هستند و نشان داده شده است که گنجاندن آنها در رژیم غذایی شما علائم افسردگی را کاهش می دهد. با این حال، می توانید شواهد متناقضی پیدا کنید و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. بهتر است قبل از مصرف مکمل ها با پزشک خود صحبت کنید، زیرا می توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند یا اثرات منفی داشته باشند.
ویتامین ها: برای بسیاری از عملکردهای بدن مهم است. محققان بر این باورند که 2 ویتامین - ویتامین B و D - برای کاهش علائم وجود دارد. بسیاری از گیاهان، مکمل‌ها و ویتامین‌ها ادعا می‌کنند که به شما کمک می‌کنند، اما هیچ یک از آنها نتایج ثابت‌شده‌ای در هیچ آزمایش بالینی نشان نداده‌اند.
تست افسردگی
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما به یک آزمایش وابسته نیست. در عوض، پزشک می تواند پس از گوش دادن به علائم شما و انجام یک ارزیابی روانشناختی، تشخیص دهد. اگرچه افسردگی با سایر نگرانی‌های سلامتی مرتبط است، اما ممکن است پزشک معاینه فیزیکی و آزمایش خون را نیز توصیه کند. در برخی موارد، مشکلات تیروئید و کمبود ویتامین D می تواند منجر به علائمی شبیه افسردگی شود. در بیشتر موارد، پزشک سوالات زیر را از شما خواهد پرسید:
درمان افسردگی (http://clinicroya.com/%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%81%D8%B3%D8%B1%D8%AF%DA%AF%DB%8C/)
حالت
اشتها، میل
الگوی خواب
سطح فعالیت
فکر
همانطور که می دانید افسردگی یک بیماری جدی است و در صورت عدم درمان می تواند تهدید کننده زندگی باشد. اگر خلق و خوی شما بهبود نیافت یا بدتر شد، باید فوراً کمک پزشکی دریافت کنید.
تفاوت بین افسردگی، اضطراب، OCD، روان پریشی و اختلال دوقطبی
افسردگی نگران بودن اختلال وسواس فکری جبری (OCD) روان پریشی اختلال دوقطبی
تعریف این یک اختلال روانی جدی است. می توان آن را به عنوان احساس غم، از دست دادن یا خشم توصیف کرد که می تواند در فعالیت های روزمره اختلال ایجاد کند. یک فرد می تواند همزمان از افسردگی و اضطراب رنج ببرد. می تواند در یک فرد به طور همزمان رخ دهد. OCD می تواند افکار، امیال و ترس های ناخواسته و تکرار شونده را تحریک کند. وضعیتی که باعث می‌شود بیمار چیزهای غیرواقعی را ببیند، بشنود، باور کند یا ببوید. غمگینی، ناامیدی و تحریک پذیری فرد تغییراتی را در خلق و خو، انرژی، تمرکز و توانایی انجام کارهای روزمره تجربه می کند.
علامت احساس غم، اضطراب یا ناامیدی
به راحتی عصبانی، عصبانی یا عصبانی می شوند
حداقل علاقه به سرگرمی ها
سطح انرژی پایین یا خستگی
روال خواب نامناسب
از دست دادن اشتها
افکار خودکشی یا خودآزاری مشکلات خواب
افزایش تحریک پذیری
سطوح کم تمرکز و حفظ حافظه افزایش وسواس نسبت به یک شی یا چیز خاص
زندگی اجتماعی را نادیده بگیرید افکار خودکشی
هجی کردن
افزایش تحریک پذیری و غمگینی افکار خودکشی
میل جنسی کم
حداقل علاقه به فعالیت ها
تفاوت بین افسردگی، اضطراب، OCD، روان پریشی و اختلال دوقطبی
افسردگی با غم و اندوه یا سوگواری متفاوت است
از دست دادن شغل، پایان یک رابطه یا مرگ یکی از عزیزان تنها بخشی از واقعیت های دشوار زندگی است که ما باید با آنها دست و پنجه نرم کنیم. احساس غم و اندوه در چنین شرایطی طبیعی است و کسانی که از دست دادن فرد را تجربه می کنند ممکن است این تجربه را غمگین بودن توصیف کنند.
اما غمگین بودن یا غمگین بودن یکی نیستند. هر کسی روش طبیعی و منحصر به فرد خود را برای سوگواری دارد. اما توجه به این نکته مهم است که سوگ در برخی از ویژگی های افسردگی مشترک است. غم و اندوه و افسردگی هم می توانند شامل احساس شدید غم و اندوه و کناره گیری از فعالیت های عادی باشند. برای رفاه ما مهم است که بین این دو تفاوت قائل شویم و تفاوت به شرح زیر است:
هنگامی که شما سوگوار هستید، احساسات دردناک اغلب به صورت موجی ظاهر می شوند و با خاطرات مثبت متوفی مخلوط می شوند. در حالی که در افسردگی هستید، برای حداقل 2 هفته خلق و خو یا علاقه خود را از دست می دهید.
وقتی در غم و اندوه هستید عزت نفس خود را حفظ می کنید. با این حال، زمانی که احساس ناامیدی و نفرت از خود رایج است.
افکار خودکشی ممکن است هنگام فکر کردن به فرد متوفی ایجاد شود، این یک مرحله سوگواری است. اما وقتی فردی افسرده است، افکار در درجه اول به پایان دادن به زندگی شما در نتیجه احساس بی ارزشی یا بی ارزشی برای زندگی متمرکز می شوند.
مکانیزم کپی
وقتی در افسردگی هستید، ممکن است احساس کنید که رنج پایانی ندارد. اما کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای مثبت ماندن و بهبود خلق و خوی خود انجام دهید. نکته کلیدی این است که با گام های کودک شروع کنید و به آرامی آن را از آنجا بسازید. احساس بهتر ممکن است زمان بر باشد، اما مطمئناً با انتخاب درست برای شما قابل دستیابی است. این شامل:
با دیگران ارتباط برقرار کنید: انزوا افسردگی را بدتر می کند. بنابراین، باید تا حد امکان با دوستان و خانواده خود ارتباط برقرار کنید. عمل ساده صحبت کردن با شخصی می تواند کمک بزرگی باشد. او فقط باید شنونده خوبی باشد و بدون اینکه شما را قضاوت کند به حرف دل شما گوش دهد.
خوب غذا بخورید: برای اینکه احساس بهتری داشته باشید باید از یک رژیم غذایی سالم پیروی کنید. رژیم غذایی کم چربی ترانس، کافئین، الکل، شکر و کربوهیدرات های تصفیه شده را دنبال کنید. مواد مغذی مانند اسیدهای چرب امگا 3 به بهبود و بهبود خلق و خو کمک می کنند.
فعال باشید: وقتی افسرده هستید، حتی بلند شدن از رختخواب هم می تواند کار بزرگی به نظر برسد. اما برای مبارزه با افسردگی باید حرکت کنید، به طور منظم ورزش کنید یا کمی موسیقی و رقص انجام دهید.
استرس را کاهش دهید: باید سعی کنید با انجام فعالیت هایی مانند دارو یا یوگا، آرام شوید و با استرس مبارزه کنید.
به درمان خود پایبند باشید: یکی از مهمترین چیزها برای غلبه بر افسردگی، مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک بدون شکست است. جلسات درمانی خود را نادیده نگیرید و در مورد تمام نگرانی های خود با پزشک خود صحبت کنید.
مشغول بمانید: برای اینکه احساس بهتری داشته باشید باید راه هایی برای مشغول ماندن پیدا کنید. می توانید زمانی را در طبیعت بگذرانید، یک حیوان خانگی بگیرید، برای یک هدف داوطلب شوید، یک سرگرمی قدیمی یا جدید را انتخاب کنید و به روزهای خود بپردازید.
پیشگیری از افسردگی
اگر شما یا یکی از عزیزانتان در تلاش برای بهبودی از افسردگی هستید، ممکن است این ایده را داشته باشید که درمان ها موثر هستند. اما کارشناسان معتقدند که نمی توان جلوی آن را گرفت. مطمئناً ممکن است نتوانید از خود در برابر این بیماری روانی محافظت کنید، اما می توانید از بدتر شدن اوضاع جلوگیری کنید یا حتی از بازگشت آن جلوگیری کنید.
راه هایی برای کاهش استرس خود بیابید. این به شما کمک می کند تا عزت نفس خود را افزایش دهید.
شما باید خودتان را دوست داشته باشید و از بدن و ذهن خود به خوبی مراقبت کنید. شما باید به اندازه کافی بخوابید، خوب غذا بخورید و به طور منظم ورزش کنید.
باید معاینات پزشکی منظم داشته باشید. هر زمان که احساس کردید همه چیز در حال جدی شدن است، به دنبال مشاوره حرفه ای باشید.
اگر فکر می کنید افسرده هستید، باید به دنبال کمک باشید و از دیگران دوری نکنید.
درمان افسردگی (http://clinicroya.com/%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%81%D8%B3%D8%B1%D8%AF%DA%AF%DB%8C/)
افسردگی یکی از این مسائل است که روز به روز بزرگتر می شود و به افراد بدون در نظر گرفتن سن، نژاد، جنسیت، ملیت آسیب می رساند. بنابراین، بسیار مهم است که فرد مبتلا به افسردگی زودهنگام شناخته شود، به دنبال تشخیص صحیح باشد و به دنبال درمان فوری باشد.