همه چیز در مورد سندروم پای بی قرار

[SaraAhmadi12]

سندرم پاهای بیقرار (RLS) یک اختلال سیستم عصبی، حرکتی و خواب است که باعث می شود به طور ناخواسته افراد پاهای خود را تکان دهند. سندروم پای بی قرار در شب بیشتر یا شدید تر می شود به همین دلیل برخی از پزشکان آن را یک اختلال خواب می دانند. سندروم پای بی قرار معمولا در نشستن های طولانی مدت مانند زمانی که برای مدت طولانی در ماشین نشسته اید، رخ می دهد.

سندروم پای بی قرار در زنان شایع تر است و همچنین احتمال بروز آن در میانسالی بالاتر است. احساس نیاز به حرکت دادن پا اغلب در ساق پا اتفاق می افتد اما ممکن است در ران و مچ پا نیز بروز پیدا کند.


علائم سندروم پای بیقرار
علائم سندروم پای بی قرار واضح هستند و تشخیص آنها سخت نخواهد بو برخی از آنها شامل خارش، سوزش، درد و کشش در پا می باشد. سایر علائم این سندروم عبارتند از :




داشتن احساسات ناخوشایند در پا که منجر به حرکت دادن آنها می شود
بدتر شدن نیاز به تکان دادن پا در حین استراحت
تسکین موقت احساسات ناخوشایند پا بعد از حرکت دادن آنها
لرزش و تکان دادن پاها در هنگام خواب

علائم سندروم پای بی قرار معمولا در خود پا رخ می دهند نه پوست آن، این علائم در اغلب موارد در دو پا بروز پیدا می کنند و در موارد محدودی بر دست ها نیز تاثیر می گذارند.


علت سندروم پای بی قرار
علت بروز سندروم پای بی قرار به طور قطعی هنوز مشخص نشده است اما یکی از شایع ترین علت های آن ژنتیک می باشد. تقریبا نیمی از افرادی که دچار سندروم پای بی قرار می شوند، یکی از اعضای خانواده آنها نیز از قبل به این سندروم مبتلا بوده است. برخی از دلایل دیگری که در بروز این سندروم موثر هستند شامل :


بیماری های مزمن : تجربه طولانی مدت بیماریهایی مانند دیابت، پارکینسون، بیماری های کلیوی، نارسایی کلیه، آسیب نخاعی و نوروپاتی می تواند منجر به بروز سندروم پای بی قرار شود.
کمبود آهن : پایین بودن آهن می تواند دلیل دیگری برای بروز سندروم پای بی قرار باشد. تحقیقات نشان می دهند که در برخی از افرادی که دچار این سندروم هستند سطح آهن طبیعی است اما در برخی از نواحی مغز آنها سطح آهن پایین است. به همین دلیل است که در برخی موارد برای درمان سندروم پای بی قرار منابع آهن تجویز می شوند.
داروها : برخی از داروها می توانند علائم سندروم پای بی قرار را تشدید کنند مانند آنتی هیستامین ها، داروهای ضد تهوع، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد روان پریشی


بارداری، کم خونی و اعتیاد به مصرف مواد مخدر از دلایل دیگری هستند که می توانند منجر به بروز سندروم پای بی قرار شوند.

درمان خانگی سندروم پای بی قرار
ایجاد تغییر در سبک زندگی می تواند در کاهش علائم سندروم پای بی قرار به شما کمک کند. برخی از کارهایی که می توانید برای بهبود این سندروم در خانه انجام دهید شامل :




پرهیز از نوشیدن محرک هایی مانند کافئین و الکل در عصر
ترک سیگار
ورزش منظم ( به ویژه حرکات یوگا)
داشتن یک برنامه منظم برای خواب
انجام حرکات کششی قبل از خواب
حمام گرم
استفاده از کمپرس سرد یا گرم
تقویت ذهن
تنفس عمیق
ماساز پا
پیاده روی
داشتن یک رژیم غذایی متعادل


درمان دارویی سندروم پای بی قرار
در اغلب موارد برای درمان دارویی سندروم پای بی قرار از آگونیست‌ های دوپامین استفاده می شود. این داروها باعث افزایش سطح دوپامین می شوند. آگونیست‌ های دوپامینی که معمولا برای درمان سندروم پای بی قرار استفاده می شوند عبارتند از :




روپینیرول
پرامیپکسول
چسب پوستی روتیگوتین

این داروها ممکن است در برخی موارد باعث خواب آلودگی شوند در نتیجه بعد از مصرف آنها از رانندگی پرهیز کنید.


سندروم پای بی قرار می تواند همراه با درد باشد به همین دلیل در برخی از موارد از داروهای مسکن خفیف مانند کدئین برای تسکین درد آن استفاده می شود.

منبع : مجله پزشکی بیچشک (https://bichashk.com/blog/%D8%B3%D9%86%D8%AF%D8%B1%D9%88%D9%85-%D9%BE%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%DB%8C%D9%82%D8%B1%D8%A7%D8%B1/)-سندروم پای بی قرار