SaraAhmadi12
پنج شنبه 16 مرداد 1404, 15:09 عصر
آب آوردن زانو که در اصطلاح پزشکی به آن افیوژن زانو گفته می شود، وضعیتی است که در آن مایع اضافی در داخل یا اطراف مفصل زانو جمع می شود. افیوژن زانو ممکن است در اثر آسیب به زانو، التهاب، بیماری زمینه ای یا استفاده بیش از حد از زانو ایجاد شود. در برخی موارد آب آوردن زانو موقت است، اما گاهی این وضعیت می تواند نشان دهنده یک مشکل جدی مفصلی باشد که نیاز به مراقبت پزشکی دارد.
آب آوردن زانو چیست؟
آب آوردن زانو یا افیوژن زانو زمانی رخ میدهد که در درون کپسول مفصل زانو یا بافت نرم اطراف آن مایع جمع می شود. این مایع می تواند خون، چرک یا مایع سینوویال باشد. به طور کلی زانوی سالم حاوی مقدار کمی مایع سینوویال است که مفصل را برای حرکت راحت تر روان می کند، اما هنگامی که این مایع بیش از حد تولید می شود یا نشت می کند منجر به تورم، درد، سفتی و کاهش تحرک می شود.
علت آب آوردن زانو
شایع ترین دلایل آب آوردن زانو عبارتند از:
آسیب یا ضربه به زانو در اثر پارگی رباط، پارگی منیسک، شکستگی یا استفاده بیش از حد از زانو.
بیماری دژنراتیو مفصل (شایع ترین علت آب آوردن مزمن زانو).
روماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید).
بیماری نقرس و نقرس کاذب.
عفونت باکتریایی مفصل.
بورسیت یا التهاب بورس ها (کیسه های پر از مایع که از زانو محافظت می کنند).
کیست بیکر.
تومور استخوان یا تومور بافت نرم (در موارد نادر).
علائم آب آوردن زانو
علائم آب آوردن زانو با توجه به علت ایجاد آن می تواند متفاوت باشد، اما شایع ترین علائم شامل:
تورم قابل مشاهده مفصل زانو.
سفتی زانو.
درد، که معمولا با فعالیت بدتر می شود.
احساس گرما و قرمز شدن، به ویژه اگر آب آوردن ناشی از التهاب یا عفونت باشد.
حساسیت به لمس.
مشکل در تحمل وزن.
بی ثباتی یا قفل شدن زانو، اگر آب آوردن ناشی از آسیب منیسک باشد.
ورم زانو ممکن است تدریجی و به مرور زمان ایجاد شود، در حالی که در برخی موارد به سرعت (در عرض چند ساعت) تشکیل می شود.
نحوه تشخیص آب آوردن زانو bichashk (https://bichashk.com/blog/%d8%a7%d9%81%db%8c%d9%88%da%98%d9%86-%d8%b2%d8%a7%d9%86%d9%88/)
نحوه تشخیص آب آوردن زانو
برای تشخیص آب آوردن زانو از ترکیب معاینه فیزیکی، تصویربرداری و آزمایش ها استفاده می شود:
معاینه فیزیکی: شامل بررسی زانو، علائم بیمار، حساسیت، ثبات و دامنه حرکتی بیمار.
آسپیراسیون مفصل (آرتروسنتز): با استفاده از یک سوزن، مایع از زانو کشیده می شود تا رنگ، شفافیت و میزان گلبول های سفید خون بررسی شود.
مطالعات تصویربرداری: شامل تصویربرداری با اشعه ایکس، ام آر آی و سونوگرافی.
آزمایش خون: برای بررسی نشانگرهای التهاب، فاکتور روماتوئید و سطح اسید اوریک.
آیا آب آوردن زانو خطرناک است؟
در بسیاری از موارد، آب آوردن زانو خطرناک نیست و در صورت درمان مناسب برطرف می شود، اما گر بدون درمان رها شود می تواند منجر به عوارض جانبی زیر شود:
سفتی مزمن مفصل و کاهش تحرک زانو.
تخریب غضروف و بدتر شدن آرتروز
بی ثباتی مفصل.
گسترش عفونت به بافت های اطراف.
آسیب دائمی مفصل.
آب آوردن زانو یک بیماری شایع است که تشخیص به موقع و درمان مناسب آن برای پیشگیری از آسیب طولانی مدت به زانو و مفصل آن ضروری است. مراقبت از زانو اهمیت زیادی در کیفیت زندگی در طولانی مدت دارد. در نتیجه در صورت تجربه نشانه های آب آوردن زانو به هیچ وجه نباید آنها را نادیده بگیرید و باید با کمک پزشک برای درمان آن اقدام کنید.
آب آوردن زانو چیست؟
آب آوردن زانو یا افیوژن زانو زمانی رخ میدهد که در درون کپسول مفصل زانو یا بافت نرم اطراف آن مایع جمع می شود. این مایع می تواند خون، چرک یا مایع سینوویال باشد. به طور کلی زانوی سالم حاوی مقدار کمی مایع سینوویال است که مفصل را برای حرکت راحت تر روان می کند، اما هنگامی که این مایع بیش از حد تولید می شود یا نشت می کند منجر به تورم، درد، سفتی و کاهش تحرک می شود.
علت آب آوردن زانو
شایع ترین دلایل آب آوردن زانو عبارتند از:
آسیب یا ضربه به زانو در اثر پارگی رباط، پارگی منیسک، شکستگی یا استفاده بیش از حد از زانو.
بیماری دژنراتیو مفصل (شایع ترین علت آب آوردن مزمن زانو).
روماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید).
بیماری نقرس و نقرس کاذب.
عفونت باکتریایی مفصل.
بورسیت یا التهاب بورس ها (کیسه های پر از مایع که از زانو محافظت می کنند).
کیست بیکر.
تومور استخوان یا تومور بافت نرم (در موارد نادر).
علائم آب آوردن زانو
علائم آب آوردن زانو با توجه به علت ایجاد آن می تواند متفاوت باشد، اما شایع ترین علائم شامل:
تورم قابل مشاهده مفصل زانو.
سفتی زانو.
درد، که معمولا با فعالیت بدتر می شود.
احساس گرما و قرمز شدن، به ویژه اگر آب آوردن ناشی از التهاب یا عفونت باشد.
حساسیت به لمس.
مشکل در تحمل وزن.
بی ثباتی یا قفل شدن زانو، اگر آب آوردن ناشی از آسیب منیسک باشد.
ورم زانو ممکن است تدریجی و به مرور زمان ایجاد شود، در حالی که در برخی موارد به سرعت (در عرض چند ساعت) تشکیل می شود.
نحوه تشخیص آب آوردن زانو bichashk (https://bichashk.com/blog/%d8%a7%d9%81%db%8c%d9%88%da%98%d9%86-%d8%b2%d8%a7%d9%86%d9%88/)
نحوه تشخیص آب آوردن زانو
برای تشخیص آب آوردن زانو از ترکیب معاینه فیزیکی، تصویربرداری و آزمایش ها استفاده می شود:
معاینه فیزیکی: شامل بررسی زانو، علائم بیمار، حساسیت، ثبات و دامنه حرکتی بیمار.
آسپیراسیون مفصل (آرتروسنتز): با استفاده از یک سوزن، مایع از زانو کشیده می شود تا رنگ، شفافیت و میزان گلبول های سفید خون بررسی شود.
مطالعات تصویربرداری: شامل تصویربرداری با اشعه ایکس، ام آر آی و سونوگرافی.
آزمایش خون: برای بررسی نشانگرهای التهاب، فاکتور روماتوئید و سطح اسید اوریک.
آیا آب آوردن زانو خطرناک است؟
در بسیاری از موارد، آب آوردن زانو خطرناک نیست و در صورت درمان مناسب برطرف می شود، اما گر بدون درمان رها شود می تواند منجر به عوارض جانبی زیر شود:
سفتی مزمن مفصل و کاهش تحرک زانو.
تخریب غضروف و بدتر شدن آرتروز
بی ثباتی مفصل.
گسترش عفونت به بافت های اطراف.
آسیب دائمی مفصل.
آب آوردن زانو یک بیماری شایع است که تشخیص به موقع و درمان مناسب آن برای پیشگیری از آسیب طولانی مدت به زانو و مفصل آن ضروری است. مراقبت از زانو اهمیت زیادی در کیفیت زندگی در طولانی مدت دارد. در نتیجه در صورت تجربه نشانه های آب آوردن زانو به هیچ وجه نباید آنها را نادیده بگیرید و باید با کمک پزشک برای درمان آن اقدام کنید.