آینده برنامه نویسی به کجا خواهد رفت ؟
سلام
- به نظر شما آینده ی برنامه نویسی و توسعه وب و کلا IT به کجا خواهد رفت ؟
- آیا برای ما مهندسین کامپیوتر باز هم کاری باقی خواهد ماند ؟
- آیا ما باید به سمت تجزیه و تحلیل نرم افزار بیشتر پیش برویم یا نکات فنی یه تخصص خاص ؟
- آینده وب به کجا خواهید کشید ؟
- آیا روزی خواهد رسید که کاربران عادی تمام چیزی را که نیاز دارند تولید کنند, در آن روز ما چه کاری انجام می دهیم ؟
- چه کسی به 10 سال آینده نگاه می کند ؟
این ها سوالات شاید دهها نفر از بروبچ کارشناسی کامپیوتر ست که خودم شخصا ازشون پرسیدم..
امیدوارم مسئولین سایت این تاپیک رو حذف نکنه چون جائی بهتر از اینجا براش پیدا نکردم ...
لطفا هر کسی در حدی به این سوالات جواب بده شاید فردا سؤالات خود شما باشه. پیشاپیش ممنونم
نقل قول: آینده برنامه نویسی به کجا خواهد رفت ؟
با سلام
سالها از ایجاد این تایپیک گذشته و جهان نرم افزار تغییرات زیادی کرده اگر باری دیگر سوالات ایجاد کننده این تایپیک را بازگو کنیم چه جوابی خاهیم داشت ؟ مدیران محترم سایت و کسانی که در بازار حرفه ای کار کرده اند نظر دهند با تشکر
نقل قول: آینده برنامه نویسی به کجا خواهد رفت ؟
یک محقق معماری مدلرانه (MDA: Model-Driven Architecture) نظرش رو در مورد مراحل تکامل تولید نرمافزار اینجوری میگه:
نقل قول:
واقعیت تلخ
من عاشق برنامه نویسی هستم یعنی یکی از تفریحاتمه هنوز که هنوزه اگه بیکار باشم یکی از خوشگذرانیهام اینه بشینم تو خط فرمان برنامه های کوچیک جاوا بنویسم که کارای احمقانه انجام میدن. اصلن اگه دست من باشه زمان معینی برنامه نویسی در هفته رو برای همه مهندسین نرم افزار اجباری میکنم اما واقعیت رو باید پذیرفت. واقعیت چیه؟ اینه:
دوره های مختلف تحول تولید نرم افزار از دیدگاه مدلسازی
- دوره ی کد (مدل دیگه چیه؟)
- دوره ی کدنمایی (مدلهایی مانند فلوچارتها تنها روندنمایی بودند برای کد)
- دوره ی مهندسی دست به دست (ایجاد نرم افزار به صورت گاهی مدل گاهی کد – اونچه کمابیش الان در عمل دنبال میشه)
- دوره ی مهندسی مدل-محور (کد از روی مدل ایجاد میشه – مبنای بیشتر پژوهشهای امروزی)
- دوره ی مدل (آخی! خدانگهدار کدنویسی!)
مدلسازی فرآیندهای سازمان (BPM)
منظور از «مدیریت فرآیندهای کسبوکار» یا BPM، طراحی، اجرا و بهبود فعالیتهای بین وظیفهای است که اشخاص، سیستمهای اطلاعاتی و شرکای تجاری را بههم پیوند میدهد. هر گونه مدل سازی جهت درک راحتتر از یک موجودیت ایجاد میشود و مدل سازی فرآیندهای سازمان نیز برای نیز به همین منظور انجام میگردد. با توجه به پیشرفتهای تکنولوژی و استفاده از ابزارهای فن آوری اطلاعات علاوه بر امکان مدل سازی (به وسیله این ابزارها)امکان شبیه سازی فرآیندهای مدل شده نیز وجود دارد، و این امکان به راحتی میتواند گلوگاههای موجود در سازمان را نمایان میسازد. مهندسی سازمان با توجه به پیچیدگیهای فرآیندهای موجود در سازمان و ارتبط آنها با یکدیگر (زنجیره ارزش سازمان)تقریباً بدون استفاده از ابزارهای مدل سازی و شبیه سازی امکان پذیر نخواهد بود، و هر چه زمان را پشت سر میگذاریم پیچیگیهای کسب کار بیشتر خواهد شد و مسلما فرایندها نیز!
ابزارهای مدل سازی
ابزارهای مدل سازی فرآیند روز به روز گسترش مییابند و هر روز امکانات بیشتری را در اختیار ما قرار میدهند. در ذیل به چند ابزار تجاری و Open source اشاره میکنم:
- ًTIBCO Software - TIBCO BPM
- INTALIO
- YASPER
- Appian - Appian Enterprise
- Macronetics - Automate BPM
- Ultimus - Ultimus BPM Suite
- Colosa - ProcessMaker
- ARIS
- QPR
- System Architect
معانی مختلف مدیریت فرآیندهای سازمان
- BPM بهعنوان یک رویکرد مدیریتی
- BPM بهعنوان یک تکنولوژی
- BPM بهعنوان یک روش توسعه سیستمهای کاربردی
- BPM بهعنوان یک الگوی یکپارچهسازی
نقل قول: آینده برنامه نویسی به کجا خواهد رفت ؟
به نظر من نباید به یک هدف ثابت فکر کرد ، با پیشرفت علم هر روز هدف ها در تغییر هستند.
باید ما هم تغییر کنیم و به سمت هدفی خاص نریم.
......
به نظر من صنعت نرم افزار به سمت دو قطبی شدن توسط اوراکل و مایکروسافت پیش میره،
و اونها هستن که با ارائه ی تکنولوژی های جدید فرصت های جدید کاری خلق میکنن ،باید فرصت ها رو کشف کنیم.
توی ایران به نظرم هرچه به اوپن سورس نزدیکتر بشیم آینده واسمون روشنتره ، چون با تمام دنیا متفاوتیم.
نقل قول: آینده برنامه نویسی به کجا خواهد رفت ؟
پیشرفت بر اساس نیاز بشر صورت میگیره
بشر با مرور و استفاده از امکانات و پیشرفتهای صورت گرفته به این نتیجه میرسه که برخی امکانات رو می تونه به صورت بسته هایی در بیاره تا نیازی به ساخت مجدد اونها نداشته باشه. که به معنی پایان پیشرفتها و آماده شدن همه چیز نیست. زیرا نیازهای بشری و توقعات اون از هستی هنوز به پایان خود حتی نزدیک هم نشده است. پس حالا حالا ها باید منتظر پیشرفتهای هیجان انگیز دیگری باشیم.
در گذشته نوشتن یک برنامه تحت داس و ظاهر نمودن یک یا چند پیغام ساده در خط فرمان هیجان بسیاری به برنامه نویس و کاربر میداد. اما این کار حالا یک کار کاملا بیهوده و حتی احمقانه به نظر میرسد. این نکته را هم مدنظر داشته باشید که همین کار احمقانه در 10 سال پیش وسیله کسب درآمد عده بسیاری بود.
از آن عده، عده بسیار کمی با سیل خروشان پیشرفت هماهنگ شدند و هوز هم درامد کسب می کنند. اما عده بسیار زیادی آموخته های خود را پایان راه بشر فرض نموده و خیلی زود از گردونه کنار رفته، به انسانهای عادی گرفتار روزمرگی تبدیل شدند.
اکنون شما متخصصین عزیز و نه این حقیر بی سواد! در همان شرایط 10 سال قبل قرار داریم. پس حواسمان باشد که فردای ما مانند امروز متخصصین دیروز نباشد(یه خورده پیچیده شد، خودم می دونم!).
در آخر هم توجه دوستانی که این بحث را راه انداختند به روایت راه گشا از امام جعفر صادق (ع) جلب می کنم که می فرماید:
زمانی که دنیا به پایان میرسد و قیات خدا فرا میرسد، علم و دانش بشری با وجود تمام تلاشهایش فقط به 1/28 (یک بیست و هشتم تمام دانش هستی رسیده است).
تکلیف روشن است:
هنوز راه زیادی مانده است. اما مشکل این است که ما بر خلاف گذشتگانمان پدیدآورنده دانش نیستیم و فقط کاربر آن هستیم.