قفل سخت افزاری

میشه اغلب قفلهای سخت افزاری رو تو یکی از این گروهها دید :

- قفلهای الکتریکی
- قفلهای سخت
- قفلهای نرم

قفلهای الکتریکی عموما" از تعدادی عنصر الکتریکی به خصوص در کنار هم تشکیل میشن که به ازای دریافت جریان الکتریکی مشخصی ، مقاومت مشخصی از خودش نشون میده . رابط نرم افزاری قفل با محاسبهء جریان ارسالی و مقاومت قفل ، وجود یا عدم وجود اون رو بررسی میکنه . این روزها کمتر نرم افزاری از چنین قفلهائی استفاده میکند . قفلهای سخت عموما" از یک رابط سخت افزاری مثلا" رابط LPT و یک DSP تشکیل میشن که الگوریتم امنیتی به خصوصی که روی DSP پیاده سازی شده ، داده های به خصوصی رو از LPT دریافت - بررسی میکنه و جواب لازم رو ارسال میکنه . رابط نرم افزاری قفل با مقایسه داده های ارسال شده و جواب دریافت شده وجود و صحت قفل رو بررسی میکنه . استفاده از این قفلها این روزها خیلی مرسومه . قفلهای نرم از یک خط تلفن و یک "خانم" تشکیل میشوند ( به همین دلیل بهشون "نرم" گفته میشه ) و چون کار کردن با این سیستم عموما" دشواری های خاصی داره تو ردهء قفلهای "سخت" افزاری طبقه بندیش میکنن !! استفاده از این قفل هم این روزها مرسومه ؛

نقل قول:

آیا قابل شکستن هم هست

یک قاعدهء کلی وجود داره ؛ هر چیزی که توسط انسان خلق شده ، میتونه توسط انسان از بین بره . قفلهای سخت افزاری هم از این قاعده مستثنی نیستند . روش دور زدن قفلهای الکتریکی ساده است . با یک جریان سنج ساده و یک دیباگر ، میتونی جریان ارسالی و مقاومت مورد انتظار سیستم رو محاسبه کنی . نوشتن نرم افزاری که بتونه به لطف وقفه های بایوس ، برای جریان ارسال همون مقاومت رو ایجاد کنه کار ساده ای است . دور زدن قفلهای سخت اندکی دشوار تره . این روزها الگوریتمهای خوبی نوشته میشه و عبور از قفلهای سخت افزاری مثل گذشته به سادگی آب خوردن نیست ؛ اما عموما" بجای درگیر شدن با خود قفل ، میشه با دستکاری متن نرم افزار ، اصولا" کاربرد قفل رو منتفی کرد ، اتفاقی که عموما" می افته همینه .