آرتروسکوپی مچ پا

آرتروسکوپی مچ پا چیست؟

آرتروسکوپی می تواند برای تشخیص و درمان اختلالات مختلف مچ پا استفاده شود. لیست مشکلاتی که می توانند به وسیله این تکنولوژی درمان شوند، دائما در حال رشد بوده و شامل موارد زیر می شود:

آرتروسکوپی مفصل مچ پا برای درمان آرتریت

عمل خشک کردن مچ پا یا ثابت سازی(فیوژن) مچ پا یک گزینه درمانی مناسب برای بسیاری از بیماران مبتلا به مراحل آخر آرتریت مچ پا است. آرتروسکوپی مچ پا روشی با کمترین سطح تهاجم را برای انجام ثابت سازی مچ پا ارائه می دهد. نتایج این فرایند می توانند هم سطح یا بهتر از تکنیک های باز باشند.

شکستگی های مچ پا

آرتروسکوپی مچ پا می تواند همراه با تکنیک های ترمیم شکستگی انجام شود. این کار می تواند به کسب اطمینان از درست روی هم قرار گرفتن استخوان و غضروف کمک کند. همچنین، می توان در حین ترمیم شکستگی مچ پا از این روش استفاده کرد تا آسیب های غضروفی داخل مچ پا بررسی شوند.

بی ثباتی مچ پا

رباط های مچ پا می توانند کشیده یا پاره شده و به احساس ناپایداری و بی ثباتی آن منجر شوند. این رباط ها می توانند به وسیله جراحی ترمیم شوند. تکنیک های آرتروسکوپیک می توانند یک گزینه درمانی برای این مشکل باشند.

گیر کردن قدامی مچ پا (بیماری مچ پای وزشکاران یا فوتبالیست ها)

گیر کردن مچ پا هنگامی اتفاق می افتد که جلوی مفصل مچ پا ملتهب می شود. علائم این وضعیت شامل درد و تورم مچ پا می شوند. این شرایط می تواند سبب محدود شدن توانایی خم شدن مچ پا به سمت بالا باشد. در این مورد بالا رفتن از نواحی شیب دار اغلب با درد همراه خواهد بود. در این اختلال امکان دارد در عکس های اشعه ایکس، استئوفیت یا خار استخوانی نیز دیده شود. آرتروسکوپی می تواند برای از بین بردن بافت های ملتهب و خار های استخوانی استفاده شود.

آرتروفیبروز

در این عارضه بافت اسکار (جای زخم) در درون مچ پا تشکیل می شود. این وضعیت می تواند سبب خشک شدن و دردناکی مفصل شود که به آن آرتروفیبروز نیز می گویند. آرتروسکوپی مچ پا می تواند برای شناسایی بافت اسکار و از بین بردن آن استفاده شود.

عفونت

عفونت موجود در فضای مفصلی را نمی توان فقط به وسیله آنتی بیوتیک ها درمان کرد. این وضعیت، اغلب نیازمند یک جراحی اورژانسی جهت شستشوی مفصل است که می تواند به وسیله آرتروسکوپی صورت گیرد.

اجسام سرگردان و آزاد

غضروف، استخوان و بافت اسکار می توانند به صورت آزادانه در مفصل شناور شده و اجسام آزاد را به وجود آورند. اجسام آزاد می توانند دردناک بوده و سبب ایجاد مشکلاتی مانند قفل کردن و درد یا صدا دادن پا شوند. می توان جهت یافتن و برداشتن اجسام آزاد از آرتروسکوپی مچ پا استفاده کرد.

بیماری OCD مچ پا (ضایعات استئوکندرال)

نواحی آسیب دیده غضروف و استخوان هستند که در مفصل مچ پا وجود دارند. این نقص ها معمولا توسط آسیب های مچ پا مانند شکستگی ها و پیچ خوردگی ها به وجود می آیند. علائم رایج شامل درد مچ پا و تورم آن می شوند. تشخیص به وسیله ترکیبی از یک معاینه جسمانی و مطالعات تصویر برداری صورت می گیرد.مطالعات تصویربردای می توانند تصاویر اشعه ایکس، ام آر آی و سی تی اسکن را در بر گیرند. این درمان به اندازه، موقعیت و پایداری نقص غضروفی بستگی دارد. علائم و فعالیت های بیمار نیز باید در نظر گرفته شوند. جراحی اغلب شامل برداشتن غضروف آسیب دیده و به وجود آوردن سوراخ های ریزی بر روی استخوان می شود که جهت بهبودی و التیام آن ایجاد می شوند. علاوه بر آن، فرایند های پیوند استخوان و غضروف نیز می توانند انجام شوند.

گیر کردن خلفی مچ پا

این وضعیت هنگامی اتفاق می افتد که بافت نرم در پشت مچ پا ملتهب می شود. نشانه رفتن مچ پا به سمت پایین می تواند دردناک باشد. این سندرم ناشی از استفاده زیاد، اغلب در رقصنده ها و ورزشکاران حرفه ای بروز می کند. همچنین، این عارضه می تواند با یک زائده استخوانی به نام اوس تریگونوم در ارتباط باشد. می توان بافت دارای مشکل را به وسیله آرتروسکوپی از بین برد.

سینوویت

بافت نرم و پوشاننده مفصل مچ پا (بافت سینوویال) می تواند ملتهب شده و سبب ایجاد درد و تورم شود. این عارضه می تواند در اثر آسیب و استفاده بیش از حد به وجود آید. آرتریت التهابی (آرتریت روماتوئید) و استئوآرتریت نیز می توانند سبب ایجاد سینوویت شوند. آرتروسکوپی مچ پا می تواند برای از بین بردن بافت ملتهبی استفاده شود که به درمان های غیر جراحی جوابگو نیست.

علائم ناشناخته مچ پا

گاهی اوقات بیماران به علائمی دچار می شوند که نمی توان آن ها را به وسیله دیگر تکنیک های تشخیصی توضیح داد. آرتروسکوپی این فرصت را فراهم می کند تا بتوان به صورت مستقیم درون مفصل را مشاهده کرد. سپس جراح می تواند مشکلاتی را شناسایی کند که می توانند به وسیله جراحی درمان شوند.

برای مشاهده اطلاعات بیشتر در مورد آرتروسکوپی مچ پا اینجا را کلیک کنید.