این پیشرفت هست یا نه؟

سلام
اول این رو بگم که من بخش بهتر از اینجا برای طرح این موضوع پیدا نکردم.نظر شما راجع به این موضوع چیه که ؛
اگر کارات رو با برنامه نویسی شروع کردی بعد از چند وقتی،وقتی در کارت پیشرفت کردی (یک چند سالی که گذشت ودیگه اوستای برنامه نویسی در اون زبان خاص شدی) حالا میتونی طراح سیستم یا در اطلاح analyzer بشی وبعد اون مدیر پروژه وبعد معاون سیستم ومدیر سیستم واز این عناوین ......

حال نظر من اینه این تقسیم بندی ومراحل کاری در ایران واون هم در شرکتهای دولتی حاکم هست.وگرنه یکی که در یک شرکت مثلا مایکروسافت برنامه نویس هست تا آخر برنامه نویس هست،کسی که انیماتور هست دیگه انیماتوره ، منطقش چیه؟

نقل قول:

---

(یک چند سالی که گذشت ودیگه اوستای برنامه نویسی در اون زبان خاص شدی) حالا میتونی طراح سیستم یا در اطلاح analyzer بشی

---

کاری که یک Software Architect انجام میده، یا کاری که یک آنالیزگر انجام میده، فراتر از یادگیری یک زبان برنامه نویسی خاص هست. اگه، به قول شما، اوستای برنامه نویسی در یک زبان خاص بشید، اون وقت میشید برنامه نویس درجه 1 در اون زبان.

نقل قول:

---

که در یک شرکت مثلا مایکروسافت برنامه نویس هست تا آخر برنامه نویس هست،کسی که انیماتور هست دیگه انیماتوره

---

توی اون شرکت ها هم افراد ارتقا پیدا می کنند، اما مسلما رقابت در همچین شرکت هایی فشرده تر هست و هر کسی به راحتی نمیتونه از افراد بالاتر از خودش سبقت بگیره!

موفق باشید :لبخندساده:

من منظورم اینه که افرادی که در رشته مهندسی کامپیوتر(نرم افزار) فارغ التحصیل میشن، درگرایش مشخصی چون programming،analyzing ،analyzing&programming وارد نشده اند . برحسب اینکه در محل کار به کدام مورد مشغول شوند به آن زمینه مسلط می شوند.
کسی که برنامه نویسی را تجربه کرده باشد اصولا می تواند طراح خوبی باشد وهمینطور شخصی که طراح خوبی باشد می تواند مدیر پروژه خوبی باشد . به نظر من این مراحل کاری لازم هست واگر از این نظر نگاه کنیم پیشرفت هست.واینها بی ربط از هم نیستند.
ولی نمی دونم چرا اینطوری به نظر ارزش کار برنامه نویس پایین میآد.در حالی که فکر می کنم در شرکت های بزرگ دنیا کاملا کارها تفکیک شده است.تجزیه وتحلیل سیستم را گروه خاصی و طراحی و برنامه نویسی هم گروه دیگر و....
ارزش کار هر قسمت هم مشخص.وبه نظرم گروه برنامه نویس همیشه گروه برنامه نویسه. چون پیشرفت اونها یعنی نوشتن ورژن جدید برنامه،الگوریتم های بهتر برای بالا بردن کارایی برنامه و...
و یک سوال که دوست دارم تو این سایت برنامه نویسی به عنوان نظر سنجی مطرح باشه اینه که بچه های برنامه نویس چقدر فکر می کنند به کارشون بها داده میشه وچقدر دوست دارند برنامه نویس باقی بمونند؟
با تشکر

ببین دوست عزیز اول از همه اینو باید بگم که اصولا بر اساس مفاهیم مهندسی نرم افزار، یک تحلیلگر سیستم باید و باید تجربره برنامه نویسی داشته باشه و گرنه هیچ درک و فهمی از قابلیت های برنامه نویسی،تکنولوژی ها،محدودیت ها و غیره نخواهد داشت.
دوما اینکه بله همه جا این ارتقاء سطح وجود داره.که مثلا یه برنامه نویس بعد از 5 سال تجبره بشه تحجلیلگر سیستم.ولی تحلیل سیستم فقط برنامه نویسی نمیخواد،اصول مهندسی نرم افزار،تحلیل پروژه ها و متدولوژی های پیاده سازی و مستند سازی پروژه های تخصصی نیست که بشه با 2،3 سال تجربه برنامه نویسی بهش دست پیدا کرد.

و بعد از اون در آخر:

من خودم به شخصه ترجیح میدم همیشه برنامه نویس باشم.
اینکه چه بهایی به برنامه نویس داده میشه،از کشور و قوانین و حمایت های حقوقی و قانونی که بگذریم،به اعتقاد بنده فقط و فقط به خود برنامه نویس مربوط میشه و نه به کشور و قوانین و تحصیلات و مدارکش.درسته که همه این ها تاثیر گذار هستن ولی اگر شما تخصص و تفوات خودت رو با برنامه نویس های دیگه بتونی نشون بدی اون وقت مسلما تجوه،ارزش و مقام بیشتر و بهتری هم بهت نسبت داده خواهد شد.
و ضمنان برنامه نویسی و تحلیلگری سیستم چیزی نیست که بخوایم بگیم مثلا برنامه نویس ها دوست دارن بعد از چند سال بشن تحلیلگر سیستم! این دو تا رشته و تخصص مجزا هستن،گرچه به هم ارتباط تنگاتنگ دارن.

ممنون از پاسخ های شما،

از کاربران دیگر بخصوص کاربران همیشگی سایت هم ممنون میشم پاسخ بدن.:لبخندساده:

به نظر بنده کسب مهارت و تجربه در هر کدام از دیسیپلین های مهندسی نرم افزار لزوما موفقیت در یک دیسیپلین دیگر را تضمین نمی کند. بخصوص مهارت در برنامه نویسی به هیچ وجه برای یک تحلیل گر خوب بودن لازم نیست و این دو از هم کاملا متفاوت هستند. برای تحلیل گر خوب شدن آشنایی کافی به دامنه و آشنایی با مهارتها، تکنیک‌ها و ابزارهای تحلیل نیازمندیها بسیار ضروری تر از آشنایی (حتی اولیه) با برنامه نویسی است.
ولی پیش نیاز طراح خوب بودن، مدتی خوب برنامه نویسی کردن است و پیشنیاز معمار خوب بودن مدتی خوب طراحی کردن است. ضمن اینکه در برخی موارد (تکنولوژی‌ها و زبان‌های خاص)ارزش یک برنامه نویس حرفه‌ای برای پروژه خیلی بیشتر از یک طراح خواهد بود.
برای مدیریت پروژه هم آشنایی با فرآیند تولید نرم افزار به نظرم کافی است و لزومی ندارد یک مدیر پروژه خوب حتما زمانی برنامه نویس خوبی بوده باشد. در اینجا نیز مهارت های مرتبط با مدیریت منابع، زمان، هزینه و برنامه ریزی و زمانبندی مهمتر هستند.

من جوابم گزینه سوم هستش که تو این نظر سنجی نیست

باید برنامه نویس رو دقیق تر تجزیه کینم حداقل سه دسته
آنالیزر ، طراح , و دست آخر کد نویس
ولی ما تا اونجا که میبینیم بیشتر تمام کار بوسیله یک نفر به عنوان برنامه نویس انجام میشه پس برنامه نویس هم انالیز هم طراحی و هم کد نویسی میکنه

خوب اگه کارها تفکیک شده باشه من دوست ندارم فقط یک کد نویس باشم که مثلا ما یک تابع میخواهیم این ورودی و خروجی رو داشته باشه تمام ساختار ها آماده ومیماند نوشتن توابع و تست اونها در اون صورت ترجیح میدم انالیزر و طراح باشم
دوست دارم وقتی پیشرفت میکنم به سراغ قسمهای پیچیده تر برم و کمتر خودم و درگیر کارهای خورده کاریهای زمانگیر کنم
مثلا در یک پروژه کلی وقت صرف کدهای تکراری و ساده میشه ولی مثلا یک کلاس خوب یا کامپوننت که کار خاصی رو انجام بده برام جذاب تره

با سلام
با اجازه اساتید .
به نظر بنده شما مراحل فوق را باید به ترتیب طی کنید.
کسی که در کار برنامه نویسی به سطح بالا رسید بعد می تواند تحلیل گر باشد.
حالا همان تحلیلگر باید یک سیستم را تحلیل کند واگر با امکانات برنامه نویسی آشنایی خوبی داشته باشد می تواند در تحلیل خود امکاناتی را در نظر بگیرد که در آن محیط قابل پیاده سازی است و اگر به برنامه نویسی مسلط نباشد شاید خیلی از کارهایی را که می توان به راحتی در این محیط انجام داد به ذهنش نرسد.(کسی که سالها برنامه نویسی کرده ، سیستمهایی زیادی را نوشته و با تلفیق امکانات آنها می تواند سیستمهای تحلیلی را با امکانات قویتری بنا کند)
شما بخاطر اینکه راننده خوبی باشید باید بتوانید کلاج را خوب کنترل کنید