بنده چند سالی که برنامه نویسی می کنم ولی الان فکر می کنم که تا کی می توانم برنامه نویس بمانم چون هر چه سن آدم زیاد می شه قدرت یادگیری کمتر می شه می خواستم از همه برنامه نویسان موجود در تالار چند سوال بپرسم
1-اگر زمان به عقب برمی گشت آیا باز هم برنامه نویس می شدید
2-فکر می کنید تا چه زمانی می توانید برنامه نویس باشید
3-آیا به فکر تغییر شغل افتاده اید ؟ اگر بله چه شغلی را ادامه می دهید
4-آیا آینده شغلی خود را درخشان می بینید
5-فکر می کنید تا سن باز نشستگی برنامه نویس خواهید ماند؟
سلام.فکر کنم اگر افرادی مانند آندره هلزبرگ یا Dr.Bob مانند شما فکر میکردند الان تکلیف دلفی و سی شارپ و .. مشخص نبود.فکر کنم باید دیدتون رو اصلاح کنید. برنامه نویسی این نیست شما بشینی پشت کامپیوتر و یک صفحه بذاری جلوت ببینی چکار باید انجام داد همونو انجام بدی. شما میتونی وارد حیطه طراحی سیستم و نرم افزار بشی و از این فاز دربیای و دنبال منابع درآمدی بیشتر بری.
Telegram : @SQL_Server
برادر از پاسخ شما سپاسگزارم لطف کردید ولی ایتجا ایران است آندره هلزبرگ یا Dr.Bob اگر در ایران بودن فکر می کنی چکار می کردند؟
البته پاسخ شما کمی تند و خشن بودولی بنده نسبت به در آمد بررسی کردم
آیا همه برنامه نویسان در نهایت تحلیل گر می شن؟؟؟؟؟
سلام دوست عزیز بله اینجا ایران است و من یک ایرانی و همین ایرانی برای خود بدون تحصیلات دانشگاهی در حال نوشتن فریم ورکی به مراتب قابل مقایسه با همین فریم ورک دات نت است. پس هیچوقت خودتون رو دست کم نگیرید از کجا معلوم نسل جدید برنامه نویسان ایرانی سیستم عامل جدیدی ایجاد نکنن؟؟؟نوشته شده توسط alawiala
برادر از پاسخ شما سپاسگزارم لطف کردید ولی ایتجا ایران است آندره هلزبرگ یا Dr.Bob اگر در ایران بودن فکر می کنی چکار می کردند؟
البته پاسخ شما کمی تند و خشن بود
آیا همه برنامه نویسان در نهایت تحلیل گر می شن؟؟؟؟؟
ضمنا انجام یک همچون کاری مستلزم محروم بودن از بسیاری چیز ها برای یک مدت مشخصه که به نظر بنده ارزشش رو داره.
من که از برنامه نویس بودن لذت میبرم و تا آخرین لحظه زندگیم دست از کدنویسی و بازی با کدها برنمیدارم .
ضمنا از جهت مالی هم من پروژه هایی رو نوشتم که نسبت به مدت زمان تهیه درآمد بسیار خوبی داشتن و فکر نمیکنم درآمد برنامه نویسی کم باشه. از طرف دیگه اینکه سعی کنید خالق ایده های جدید باشید تا بتونید برنامه نویس باقی بمونید نه اینکه عامل پروژه .
زنده باد برنامه نویس ایرانی
موفق باشید.
سلام عزیزم.اگر تند بود عذرخواهی میکنم.خوب ما باید تلاش کنیم به هدفهای عالی تر برسیم.و نباید در یک مرحله بمونیم.و همین باعث میشه فکر شغل دوم (حداقل برای خودم) به فکر نرسه.شاید نظر اساتید جور دیگه ایی باشه.
پ.ن : دیروز یک برنامه تو bbc persian نشون میداد یک مسابقه برنامه نویسی بود که 400 برنامه نویس موبایل از سراسر دنیا اونجا جمع بودن و باید تو 24 ساعت برای موبایل برنامه می نوشتن.و انصافا بعد از 24 ساعت برنامه های نوشته شده رو نمایش میدادن من که خودم فکر میکردم حداقل یک ماه روش کار کردن. خیلی سخته هم ایده دادن ف هم برنامه نوشتن ، هم دیباگ کردن ، همه اینا تو فقط 24 ساعت.!!!
جالبه بعضی از این برنامه ها حتی تجاری هم میشه.!!!
Telegram : @SQL_Server
سلام
یه جمله از انیشتن نقل کنم ( مفهوم کلیش همینه که در ادامه میارم )
علم چیز خوبیست , به شرطی که هرینه زندگیت از آن تامین نشود !
برنامه نویسی چیز خوبیه , به شرطی که منبع درآمد مستقیمت نباشه ( جانبی باشه )
در خصوص سیستم عامل ایرانی و به فرض اینکه ایرانیها مفتخر به طراحی اون بشن , خوب , نتیجه ؟!
فرض میکنیم شما دوست عزیز مینویسیدش
فکر میکنید چند نسخه میفروشید ؟
فکر میکنید توی همین ایران که زمین و زمون آویزون مایکروسافته ( واقعیت اینه دخیل بستیم به این امام زاده , کدوم شرکت صنعتی هستش که روی کامپیوترهاش غیر ویندوز نصب کرده باشه ) , چند نسخه مجاز ویندوز به فروش رفته همین ما ایرونیها چه گلی به سر شرکت مایکروسافت ( نمونه ای از یک در هزار ) , زدیم که حالا بخوایم گلی به قبای سیستم عامل ایرونی بزنیم ؟
با افتخار کردن به نوشتن یک سیستم عامل ایرانی شکم بچه صاحب سیر نمیشه
یه قانون در تجارت وجود داره
ایده ای که امروز جدید است , فردا کهنه است
برنامه نویس خیلی زیاد شده , مشتری هم که خدا رو شکر , تنها فاکتور مد نظرش ( در 90% مواقع ) فقط قیمت هستش و بس ! ارزونتر - بهتر !
برای همینه که برنامه نویس دست سه , ماهی ده تا مشتری 20000 تومنی داره و حرفه ای ها ( که انشا ا... در آینده سیستم عامل مینویسن ) تعداد مشتریهاشون به اندازه تعداد موهای کله , حسن کچله !
من هم کاملاً از برنامه نویسی لذت بردم , میبرم و خواهم برد ولیکن یک واقعیت وجود داره و اون اینکه : این آب باریکه فردا باریکتر از امروزه , و اگر روزی بر حسب اتفاق سیلابی به راه میفته ( ایده ) فردا روز , آب باریکه شما خشک تر از قبل از سیلاب میشه . ( خیلیها ایده اولیه رو ندارن , ایده رو بگیرن بقیه راه رو میرن )
اگه زمان به عقب برمیگشت , کار فعلیم ( اصلی ) رو عوض میکردم و در کنارش , مثل همین حالا برنامه نویسی رو ادامه میدادم .
لازم به ذکره که درآمد من هم از برنامه نویسی ( در مجموع کامپیوتر ) بد نیست ولی ثابت نیست , امروزه توی زندگی روی ثوابت نمیشه حساب باز کرد , حالا چه برسه روی متغیرها ( امروز تصمیم میگیری با ماشین بری مسافرت , مرد همسایه توی دعوای خانوادگی ( که قاعدتاً به هیچکی ربط نداره !! ) زنش رو از طبق سوم پرت میکنه روی سقف ماشنیت ! از بد حادثه شما هم توی ماشینی )
حاشیه : ایده جدید دوره و زمان خاصی داره , چند وقتی هست توی شهر ما ( قزوین ) مد شده تبلیغی با این شرح :
ساندویچ نیم متری 1500 تومن
شما نیم متر رو با زیاد شدن رقبا میکنی 51,52,53و آخر کار 60 سانت ! باباجون 60 سانت آخرشه مشتری بیشتر از این رو نمیتونه بخوره و چون نمیتونه بخوره , نمیخره , ناگزیر میرید سراغ قیمت که میشه داستان همون ماهی 10 تا ساندویج 75 سانتی 1000 تومنی ( 25 درصد مجانی )
حالا لطف کنید همین داستان واقعی ولی تلخ رو برای نرم افزارها هم تعمیم بدید , ببینیم چه آشی از توش میاد بیرون ! بقال سر محل هم برنامه مینویسه و با خرید یک کیلو لوبیا , به صورت اشانتیون یک پکیج کامل از نرم افزارهاش ! رو داخل کیسه شما میذاره !
امیدوارم که مطلب من آف تاپیک نبوده باشه ( فکر کنم شده ! ) در صورتی که هست لطفاً مدیر بخش زحمت حذفش رو بکشند
به هر حال برخی مواقع واقعیتهای زندگی چرت و پرت به نظر میاد !
موفق باشید
سلام.
اگر برنامه نویسی منبع درآمد جانبی شما باشه، اونوقت وقت میذارید تا دو تا کتاب بخونید که بتونید کار رو اصولی انجام بدید؟ شما برای کار اصلی خودتون زمان نمیذارید که اونو فنی و از بیخ و بن بطور اصولی انجام بدید، (منظورم شمای نوعی هستش)، اونوقت میخواهید برای یک کار جانبی بشینید مطلب بخونید و کار کنید؟ خیر! اینطوری نیست... اینطوری کار اصلیتون رو هم نمیتونید درست انجام بدید و ...
موفق باشید.
به نظر من بايد روي يك كار تمركز كرد تا توي اون كار موفق بود وپيشرفت كرد
nabeel همشهری ما حرفها رو کامل زد...
به نظرم برنامه نویسی تو این خراب شده فایده نداره...
من خودم یه عمره به خاطر علاقه خودم کد می زنم و هیچ وقت به عنوان شغلم بهش نگاه نکردم
باور کنید از کارای دیگه با کامپیوتر چند برابر برنامه نویسی درآمد داشتم
شما هر چقدر هم یک برنامه نویس ماهر باشید مردم که نمی فهمن این چیزا رو اونا فاکتورهاشون پیزای دیگه ای هست...
ضمن تشکر از اینکه دوستان نظراتشون رو بیان کردن و استفاده کردیم
ولی بنده با عزیزی که جمله ای رو به نقل از انیشتین نوشتن موافقم که علم چیز خوبیست به شرطی که هزینه ی زندگیت ازش تامین نشه ...
اما یه نکته ی مهم ، اونم اینه که درسته تو ایران شرایط اقتصادی خوب نیست اما کی گفته هزینه ی برنامه نویسی بده ؟؟؟
هزینه ی برنامه نویسی بد نیست،فقط خودمون داریم به خودمون صدمه میزنیم...چطوری؟؟
فرض کنید آقا/خانم X با سالها تجربه در زمینه ی برنامه نویسی ، بهش یه کاری پیشنهاد میشه ، ایشون مثلا هزینه رو براورد میکنن 2 میلیون تومان ... زمانی هم که از ایشون گرفته میشه تقریبا 2 روز هستش ...(مثال میزنم،فکر کنید یه سایت خبری ساده) ... تا اینجا همه چیز اکیه!
اما کار کی خراب میشه؟؟وقتی که یه برنامه نویس اماتور و بی تجربه یهو پاش به میون میاد و صرفا واسه اینکه کار رو بگیره،قیمت رو به شدت میاره پایین و به کارفرما میگه آقاااا 2 میلیونی که میخوای بدی به فلانی،بیا 300 تومنشو بده من ، خودم برات کارو اکی میکنم....
اینجاست که کار خراب میشه...
اگر یه فکری برای حل اینگونه مشکلات میشد ، عالی بود .
از این موارد زیاد دیدم و دل پری دارم ..
نمونه ی فجیع ترش هم در سایت هایی مثل پونیشا و دورکار و... که همکارای عزیز واسه گرفتن کار ، اونقد قیمت رو میارن پایین که کلا هم ارزش کار خودشونو زیر سوال میبرن و هم ارزش کار بقیه ی همکارا رو ...
فکری یه حال خودمون کنیم!!
موفق باشید
آخرین ویرایش به وسیله hosha92 : یک شنبه 11 شهریور 1397 در 13:10 عصر دلیل: تکمیل
دوستان خواهشن اگر صحبتی مربوط به بحث دارند بیان کنند،
ساندویچ نیم متری 60 سانتی ، سیستم عامل ایرانی،اش، لوبیا و عدس،انیشتن،بقال سرکوچه...
خواهشن سعی کنید گویا صحبت کنید ما در مورد کلاس اشپزی حرف نمی زنیم؛ درک مطلب و تعمیم دادنش به این شکل چیزی جز گیج تر شدن کاربر نداره.
موفق باشید،
MIDOSE
بنده که راضی نیستم.چون درآمدی ندارم باهاش.
البته می ترسم بیشتر حرف بزنم چون جناب MIDOSE دوباره اومده نذاره بحث کنیم.
صد در صد، این وظیفه ی من است که جلوی بحث های بیهوده (و خاله زنکی) را به نوعی بگیرم، پس خواهشن مثل بچه های هفت و هشت ساله رفتار نکنید و اگر حرفی (علمی،با ارزش)برای گفتن ندارید پستی هم نزنید.البته می ترسم بیشتر حرف بزنم چون جناب MIDOSE دوباره اومده نذاره بحث کنیم.
موفق باشید،
MIDOSE
من خیلی راضی و خوشحالم
با سلام
من حدود 5 سالی هست برنامه نویسی میکنم و بعضی از حرفهای دوستان را قبول دارم ولی
در حوزه کامپیوتر شغلهای متفاوتی هست که دوستان برنامه نویس میتونن فعالیت کنند
برنامه نویسی بازی
شبکه
بانک اطلاعاتی
وب سایت(طراحی و مدیریت)
تجارت الکترونیک(که گسترده گی زیادی داره و در آمد زیاد)
گرافیک(طراحی و انیمیشن و جلوه های تصویری افتر افکت و تدوین)
سخت افزار و....
دوستان سعی کنید برنامه ریزی و هدف داشته باشید و من در این راستا کتاب قورباقه قورت بده رو پیشنهاد میکنم
و نکته آخر نا امیدی بدترین گناه است
پیروز باشید
من تمام پست‌ها رو خوندم.
به نظرم با توجه به انتظاراتی که یک فرد از برنامه‌نویسی داره، مثل سطح درآمد، موقیت اجتماعی، فشار فیزیکی و روحی کار و ...، ممکنه به نظرش برنامه‌نویسی کار خوب یا بدی باشه.
با توجه به انتظاراتی که من دارم، برنامه‌نویسی رو شغل ایده‌آل خودم می‌دونم.
در تایید نظر برخی از دوستان می‌خواهم به دو نکته اشاره کنم.
اولا که نه هیچ کس با گذراندن چند تا دوره دات نت و جاوا برنامه‌نویس خوبی میشه و نه با دانشگاه رفتن. برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس خوب، مثل هر کار دیگه سالها مطالعه، تجربه و پشتکار لازمه.
ثانیا می‌خواهم دوستانی که از وضع کار و موضوعات مشابه شکایت میکنند رو از یک چیز مطمین کنم. حتی توی همین ایران خراب شده هم برای پیدا کردن برنامه‌نویس خوب سر و دست می‌شکنند. اگر برنامه نویس خوبی باشید شما رو روی هوا می‌زنند.
این لیست کتاب‌هایی هست که یک نفر برای تبدیل شدن به یک برنامه‌نویس حرفهای باید بخونه .این لیست رو از کتاب Code Complete گرفتم. در مورد خود این کتاب و نویسنده‌اش اگر دوست داشتید یک سرچ توی گوگل بزنید. من شخصا فقط ۸ تا از این کتاب‌ها رو خوندم، ولی همین الان هم وضع کارم خوبه.
کتاب‌هایی که یک برنامه‌نویس باید بخونه تا از مرحله‌ی مبتدی خارج بشه:
- Adams, James L. Conceptual Blockbusting: A Guide to Better Ideas, 4th ed. Cambridge, MA: Perseus Publishing, 2001.
- Bentley, Jon. Programming Pearls, 2d ed. Reading, MA: Addison-Wesley, 2000.
- Glass, Robert L. Facts and Fallacies of Software Engineering. Boston, MA: Addison-Wesley, 2003.
- McConnell, Steve. Software Project Survival Guide. Redmond, WA: Microsoft Press, 1998.
- McConnell, Steve. Code Complete, 2d ed. Redmond, WA: Microsoft Press, 2004.
کتاب‌هایی که یک برنامه‌نویس باید بخونه تا از به مرحله‌ی برنامه‌نویس معمولی برسه:
- Berczuk, Stephen P. and Brad Appleton. Software Configuration Management Patterns: Effective Teamwork, Practical Integration. Boston, MA: Addison-Wesley, 2003.
- Fowler, Martin. UML Distilled: A Brief Guide to the Standard Object Modeling Language, 3d ed. Boston, MA: Addison-Wesley, 2003.
- Glass, Robert L. Software Creativity. Reading, MA: Addison-Wesley, 1995.
- Kaner, Cem, Jack Falk, Hung Q. Nguyen. Testing Computer Software, 2d ed. New York, NY: John Wiley & Sons, 1999.
- Larman, Craig. Applying UML and Patterns: An Introduction to Object-Oriented Analysis and Design and the Unified Process, 2d ed. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall, 2001.
- McConnell, Steve. Rapid Development. Redmond, WA: Microsoft Press, 1996.
- Wiegers, Karl. Software Requirements, 2d ed. Redmond, WA: Microsoft Press, 2003.
- "Manager's Handbook for Software Development," NASA Goddard Space Flight Center. Downloadable from sel.gsfc.nasa.gov/website/documents/online-doc.htm.
کتاب‌هایی که یک برنامه‌نویس باید بخونه تا از به مرحله‌ی برنامه‌نویس حرفهای برسه:
- Bass, Len, Paul Clements, and Rick Kazman. Software Architecture in Practice, 2d ed. Boston, MA: Addison-Wesley, 2003.
- Fowler, Martin. Refactoring: Improving the Design of Existing Code. Reading, MA: Addison-Wesley, 1999.
- Gamma, Erich, et al. Design Patterns. Reading, MA: Addison-Wesley, 1995.
- Gilb, Tom. Principles of Software Engineering Management. Wokingham, England: Addison-Wesley, 1988.
- Maguire, Steve. Writing Solid Code. Redmond, WA: Microsoft Press, 1993.
- Meyer, Bertrand. Object-Oriented Software Construction, 2d ed. New York, NY: Prentice Hall PTR, 1997.
سلام
ممنون از javanerd براي پست جالبشون و واقعاً حقيقت هم همين است.
در صورت امکان کتاب هاي معرفي شده را براي دانلود قرار دهيد و يا لينک دانلود آنها را قرار دهيد.
در پايان يک نکته را عرض کنم ، من الان حدود 10 سال است که دارم برنامه مي نويسم و حدود 5 سال است که برنامه نويسي تدريس مي کنم.
اکثر شاگردهاي من بر دو قسم هستند:
1- آنهايي که برنامه نويسي را براي ويروس نويسي و هک کردن انتخاب کرده اند و هدف آنها اين است که پس از يادگيري جلب توجه و اظهار وجود کنند.
2- آنهايي که برنامه نويسي را به اين اميد شروع کرده اند که پس از طي دوره مقدماتي (يا حداکثر متوسطه) ، يک برنامه نويس حرفه اي به حساب آيند و پروژه هاي ميليوني را بنويسند ، آن هم با چند خط کد (نه بيشتر).
آنها مي گويند : "ما ديگه همه چيز بلديم ، هر آنچه را هم که بلد نيستيم ، وقتي شروع به نوشتن پروژه (چند ميليوني) کرديم ، در حين کار ياد مي گيريم. هم فال و هم تماشا"
ولي واقعيت چيز ديگري است. کسي که پروژه چند ميليوني را بخواهد فردي برايش بنويسد که به دست چنين افرادي نمي دهد.
ما هميشه مي خواهيم يک شبه ره صد ساله را برويم.
اول مي گوييم : اشکال ندارد ، ياد مي گيريم تا حرفه اي شويم. وقتي (حداکثر) چند سالي گذشته (حداکثر 2-3 سال) ، مي گوييم که ديگر خسته شده ايم و بايد به فکر بازنشستگي باشيم.
شرايط بازنشستگي:
يک برنامه عمومي مانند نرم افزار حسابداري و يا انبارداري و ... مي نويسيم و تا آخر عمر فقط همين نرم افزار را مي فروشيم و پولش را (حقوق بازنشستگي) مي گيريم.
چرا طرز تفکر ما (اکثر ما) چنين است.
چرا زود مي خواهيم فقط به ما پول بدهند در مقابل هيچ کار !!
مسئله مهم ديگر هم اين است که ، ما يک مهندس کامپيوتر داريم و يک برنامه نويس.
شايد يک برنامه نويس از خيلي از مهندسين کامپيوتر بيشتر علم و اطلاعات داشته باشد (به شخصه ديده ام) ، ولي کشور ما يک کشور مدرک گراست و اين مسئله را نمي شود کاريش کرد.
البته ناگفته نماند ، من خود به شخصه افرادي را مي شناسم که بدون کارشناسي نرم افزار از يک کارشناس نرم افزار هم بهتر برنامه مي نويسند ، ولي تعداد آنها کم است!! تازه آنها هم سالهاست زير نور چراغ نفتي دارند برنامه مي نويسند !!
اعتمادي که شرکت ها به يک مهندس کامپيوتر (هر چند کم تجربه) مي کنند ، به يک برنامه نويس (هر چند پر تجربه) نمي کنند.
اين حالت توي کشورهاي ديگر خيلي کم رنگ تر است يا اصلاً وجود ندارد.
کشورهاي توسعه يافت ، اعتبار را روي تجربه قرار مي دهند ، نه روي مدرک.
دليل موفقيتشان هم همين است.
هر کاري سختي خود را دارد.
ولي در کل به نظر من ، نمي توان راي گيري کرد که برنامه نويسي خوب است يا بد.
مانند اين است که بگوييم : رانندگي خوب است يا بد.
برنامه نويسي هم مانند رانندگي هزار و يک جور شرايط دارد و بينهايت عوامل محيطي که در آن تاثير گذار اند.
خيلي از دوستان که اين پست ها را مي خوانند ، الان برنامه نويس هستند ، خيلي ها هم شايد به فکر برنامه نويس شدن باشند. پس نمي توان گفت کار خوبي است يا کار بدي است.
ولي در کل ، به نظر من ، بيشتر به پشت کار ، قناعت و ... يک برنامه نويس بر مي گردد ، که از برنامه نويسي راضي باشد يا خير.
من به شخصه (مانند بسياري از دوستان ديگر) ، تا وقتي که امکان برنامه نويسي را داشته باشم ، برنامه مي نويسم و اصلاً هم به فکر کنار کشيدن نيستم . زندگي ام رو روي برنامه نويسي گذاشته ام ولي هيچ وقت بخاطر پول برنامه نويسي را رها نمي کنم.
چون به نظر من برنامه نويسي يک شغل نيست ، بلکه يک روش زندگي کردن است.
مي دانم خيلي از حرفهايم تکراري بود ، پستم هم خيلي طولاني شد.
ببخشيد.
موفق باشيد.
سلام به مدیر خوب بچه ها دارن حرف دلشونو میزنن واقعا درست میگن بحث آشیزی این حرفها نیست بحث اینجاست که شما سوال تون درست پرسیده نشده اون وقت ازشون انتظار داری بحث علمی راجع به این سوال کنن.ماداریم از نونه دیگران استفاده میکنیم ما داریم برنامه هایی به عنوان مثال با سی شارپ می نویسیم که فکر طراحی سی شارپ دیوونت میکنه فقط اینو بگم ما در مقابل اون طرفیا ....البته خواستن توانستن است (زمان).
نقل قول: آیا از برنامه نویس شدن راضی هستید؟
من 5 ساله که برنامه نویسم ولی هیچ خیری ازش ندیدم به جز انجام پروژه های دانشجویی سراغ برنامه نویسی تحت وب هم رفتم حتی طراحی سایت ولی هیچ کدوم خیری برای من نداشتن واقعا دارم ازش نا امید میشم
آخه تو ایران اونم تو شهرای کوچیکش که نمیشه کار کرد!!!!!!!!!!!!
دنیا در برابر توست نه پشت سرت دنیا هر لحظه نو می شود چرا نباید از دنیا درس گرفت و نو شد هیچکس فکر نمی کرد روزی علم کامپیوتر به اینجا برسه تو هیمن ایران توس این 5 ساله اون قدر پیشرفت برنامه نویسی شده که حد نداره
همین تازه شدن و به روز بودن برنامه نویسیه که من بهش علاقمند شدم .
به نظر من باید گروهی برنامه نویسی کرد.کار هم براش هست.استاد ما خیلی پروژه میگیره.خودش میگه من نمی رسم وقتشو ندارم.یکی هم پیدا نمیشه بدم بنویسه.میگه پولش هم خوبه.
سلام
امیدوارم مفهوم team work برای ما جا بیفته تا ما دچار بحث های انحرافی نشیم.
یه پروژه خوب از یک ذهن خوب و فعال بیرون می اد.
خرد جمعی بهتر از خرد فردی و در ضمن سرعت خروجی چندین برابر.
امید وارم از این حس هستم هستم در بیایم و کم کم به فکر هستیم هستیم باشیم
موفق و موید باشید
تو وبلاگ رادمان یک مطلب بود با عنوان برنامه نویس بازنشسته و می گفت که تو خارج یک برنامه نویس بایک زبان برنامه نویسی مثل کوبول کارشو شروع میکنه و بعد از 30 سال برنامه نویسی خودشو بازنشست می کنه ! خوب ولی تو ایران بخاطر دلایلی که اساتید ذکر کردن نمی شه ! یادمه تو شرکتی که کار می کردم برنامه ای که انبارداری و بقیه کارها رو انجام می دادن توسط یک لیسانس صنایع نوشته شده بود ! مسول شبکه هم یکی بود با مدرک فوق دیپلم برق! خوب برنامه نویسی مثل زبان انگلیسی شده که همه در حد نیازشون اونو یاد می گیرن بیشتر یک هنر شده تا یک منبع درامد!
ولی بهرحال این رشته ی ماست و چون تولید ی است لذت بخش است.
ضمن سلام به مدیریت بخش آقای MIDOSE
ضمن تشکر از شما و عذر خواهی بابت انحراف پیش اومده , لطف کنید اگه نیازی هست مطالب تاپیک من رو ویرایش و یا حذف کنید ولیکن :
مجدداً ازتون خواهش میکنم که در صورتی که نیازی هست مطالب رو حذف بفرمایید و یا شفاف اعلام کنید تا حذفشون کنمامیدوارم که مطلب من آف تاپیک نبوده باشه ( فکر کنم شده ! ) در صورتی که هست لطفاً مدیر بخش زحمت حذفش رو بکشند
مصداق این مثالها چندان سخت نیست , و ضمناً ریشه ای در حرفهای خاله زنکی نداره ( اگه داره قطعاً باید حذف بشه ) ( اگر بود باید در مورد دوستانی که از این مطالب تشکر کرده بودن , شک کرد )ساندویچ نیم متری 60 سانتی ، سیستم عامل ایرانی،اش، لوبیا و عدس،انیشتن،بقال سرکوچه...
ساندویچ نیم متری : نماد ایده های جدید توی بازاره ( که غالباً از ذهن نخبه ها بیرون میاد )
سیستم عامل ایرانی : نماد نهایت آمال برنامه نویسان نخبه ایرانیه ( وصد البته شکم سیر )
لوبیا : نماد قوت لا یموت ایرانیه
انیشتن : نماد کسی که در حیطه علمی خودش تا تهش رو رفته ( منه نوعی که تا چند وقت پیش توی تلفظ اسمشون مشکل داشتم ) ( اگه الان بودن ممکن بود برنامه نویس میشدن )
بقال سرکوچه : دقیقاً در نقطه مقابل انیشتن قرار داره ولیکن با یک اختلاف ( انیشتن بی پول بود و زندگی ساده ای داشت )
.... : نماد اینه که بقیه حرفها حتماً خاله زنکی بوده
دوباره عرض میکنم , به قطع دوستانی که سرد و گرم این وادی رو چشیدن , مطلب من رو درک میکنن و صد البته نه کسانی که تنها در چهار چوب فروم فعالیت دارنبه هر حال برخی مواقع واقعیتهای زندگی چرت و پرت به نظر میاد !
تصور میکنم برنامه نویسی خیلی سخت تر از درک مطالبی باشه که به صورت مثالهای ملموس ارائه شدهخواهشن سعی کنید گویا صحبت کنی
ولیکن صحبتی مجدد با دوستی که گفتگو رو شروع کرده بودن ( بحث کار خوبی نیست )
توصیه های جدید :
برنامه نویسی شغل خوب وپر درآمدیه
به دور و بر خودتون خوب نگاه کنید , به قطع برنامه نویسهایی که همه حسرت مال و اموالشون رو دارن , زیاد می بینید
کار خیلی راحتیه , رقابت در این بازار معنی نداره , هر نرم افزاری که امروز بنویسی , به قطع تا سالهای سال هیچ کسی نمیتونه از ایده شما کپی برداری کنه , اصولاً توی این رشته کپی برداری جایی نداره و برای بقیه برنامه نویسها افت داره که کپی برداری کنن .
درسته که فروشنده یه دونه سی دی از شما میخره , ولی به قطع پول تمام 1000 نسخه ای رو که رایت کرده به حساب شما واریز میکنه ( حالا ممکنه که شما خودتون نخواید به اون شماره حسابتون سر بزنید , مشکل خودتونه نه فروشنده )
و درنهایت مدیریت محترم بخش MIDOSE عزیز
گفتگوی پیش روی شما منحرف نیست , واقعیتهاست , لطفاً در صورتی که واقعیت نیست تاپیکهای بنده رو حذف بفرمایید . ( حالا اگر واقعیتها , نماد خاله زنکی شده ... )
پست پایانی اینجانب جهت شرکت در این گفتگو
موفق باشید
اتفاقا حرفهای nabeel عزیز حرف دل من بود من چند سال که برنامه نویسی تا تحلیل و غیره انجام داده ام حالا دیگه واقعا پیر شدم خواهشا دوستانی نظر بدن که چند سالی در این حرفه کسب معیشت کرده باشند زن و بچه داشته باشند نه اینکه دانشجو یا مجرد باشد
من هم وقتی مجرد بودم درآمد برنامه نویسی من برام خیلی زیاد بود ولی وقتی ادم متاهل میشه و باید همه خرجها را ازجیب خودش بده اونوقت داستان فرق می کنه
باور کنید من از برنامه نویسی لذتی بی پایان می برم و همیشه عشق من برنامه نویسی هست و خواهد بود ولی به مرور زمان با واقعیتهایی روبرو می شوید که باید بپذیرید
نبودن قانون کپی رایت - افت شدید بیشتر شرکتها - پایین بودن سطح حقوق برنامه نویسان نسبت به زحماتشون - نبودن امنیت سرمایه گذاری در نرم افزار - نبودن بازار متنوع نرم افزاری بیشتر شرکتها فقط سیستمهای مالی و حسابداری و پورتال وب کار می کنند هیچ تنوعی در پروژه های نرم افزاری وجود ندارد
من یه مثال می زنم
من 7 سال تمام روی همین وب و حسابداری و غیره کار کردم خوب نتیجه این است که در این زمینه حرفه ای شدم ولی همیشه باید اطلاعاتم را بروز کنم تا در این صحنه بمانم در غیر این صورت فسیل می شم و بدرد نخور
اما یک حسابدار بعد از 7 سال اگر مثل من زحمت بکشه مسلما الان حداقل 2 برابر من حقوق می گیره ونیازی نداره که همیشه اطلاعات خود را اپدیت کنه
اینها عینا با چشم خودم در چندین جا دیدم
خواهشا فکر بد نکنید خودم می رم کتکم نزنید
بنده جواب شما رو در پست 8 دادم و اگر قرار بود پاک بشه تا حالا پاکش کرده بودم، به احترام این که شما هم به گونه ای دیگر نظرتون را بیان کردید پستتون از دید من مشکلی نداشت، ولی تذکر دادم که سعی کنید از مثال های بهتر استفاده کنید در اینجا:گفتگوی پیش روی شما منحرف نیست , واقعیتهاست
پس فکر نمی کنم دیگر جای بحثی بمونه و امیدوارم سوئ تفاهم پیش اومده بر طرف شده باشه.درک مطلب و تعمیم دادنش به این شکل چیزی جز گیج تر شدن کاربر نداره.
مطمئنن در پست 10 می تونید متوجه بشید طرف حساب بنده کیست و مربوط به متن شما نیست.نماد خاله زنکی شده ...
پس دوستان لطف کنند بحث رو ادامه بدهند.
موفق باشید،
MIDOSE
من هم معتقدم آدم با یک چیز که میخواد حال کند (برنامه نویسی) ، نباید به عنوان درآمد به آن نگاه کند . شما حالتان را بکنید ، اگر واقعا حال کنید ، پول خودش میآید.
من همیشه وقتی رئیسمان (من هم کار نرم افزار میکنم) ، میگوید که چرا کار نمی کنید ، چرا فلان چیز را درست نکرده اید ، پیش خودم میگم اینارو نگاه کنید ، آیا گناه ما این بوده که "نمی خواهیم بیشتر از این لذت ببریم".
البته همه اینها ایده آل است و در عمل من هم دچار وسواس در برنامه نویسی ، متحمل فشار برای سریعتر درست کردن نرم افزار میشوم و این لذتش را کم میکند ، ولی سعی میکنم وسواس را کم کنم و همینطور زیر بار فشار سرعت کار نروم.
من از دوستان که نکات منفی برنامه نویسی را گفتند تعجب میکنم ، آیا فکر میکنند کارها و مشاغل دیگر هیچ مشکلی ندارد.
لطفاً پاسخ اين جمله فوق رو بديدمن 7 سال تمام روی همین وب و حسابداری و غیره کار کردم خوب نتیجه این است که در این زمینه حرفه ای شدم ولی همیشه باید اطلاعاتم را بروز کنم تا در این صحنه بمانم در غیر این صورت فسیل می شم و بدرد نخور
اما یک حسابدار بعد از 7 سال اگر مثل من زحمت بکشه مسلما الان حداقل 2 برابر من حقوق می گیره ونیازی نداره که همیشه اطلاعات خود را اپدیت کنه
همه نمی تونن بیل گیتس یا .... بشن. این مسئله تو همه رشته ای صدق می کنه. یکسری هستن که با خلاقیت کار کردن و همه مشکلاتی که پیش روی منو شما هست و برطرف کردن و به جاهای خوبی رسیدن. عده ای هم که تعداد غالب و تشکیل میدن نتونستن . تو همه رشته ای همینه. یکی سی سال کار مند می مونه و یکی بعد از سه سال تشکیلات کاری واسه خودش درست میکنه و پیشرفت می کنه. :)
بنده منظور obalitjoOon را نفهمیدم ولی می خوام به همه دوستان بگم هدف بنده جنگ نیست اصلا من ادم نفهمی هستم
فزض کنید یک مبتدی بیچاره و درمانده هستم خوب این فرد مبتدی می خواهد از افراد با تجربه در این زمینه سوال کنه .من یه متال واقعی می زنم تا دوستان بهتر بفهمند
پدر بنده چند سال پیش بیمار شد و به مدت 4 ماه در منزل بود چون کارش آزاد بود از طریق تلفن و شاگردانش کار را اداره می کرد ولی من برنامه نویس اگر همچین حالتی برام پیش بیاد که باید بیکار بشم
مسله مهمتر بنده خیلی از دوستان برنامه نویس دیدم( که بنده در مقابل انها هیچی نیستم ) متاسفانه بعد از چند سال تغییر شغل دادن و رفتن سراغ کارهای دیگه مثلا 2 از دوستان که فارغ التحصیل امریکا هستند و هر دوتا از نخبگان برنامه نویسی بودن حالا رفتند سراغ شبکه و کارهای مدیریت شبکه ها چون می گن برنامه نویسی تو این مملکت بدرد نمی خوره
خوب من هم ترسیدم . توی اینترنت خیلی جستجو کردم خوب جاهای مختلف دیدم که خیلی برنامه نویس ناراضی دیدم در حالی که مشاغل دیگه این موارد کمتر بود
هدفم ایجاد یاس نیست خودم عاشق برنامه نویسی هستم هدف این بود که این مساله را مطرح کنم تا دوستان راه حلهای و راهنمایی های حرفه ای بدهند ولی متاسفانه بعضی دوستان بزرگوار بحث را به تنش کشیدن
حواهشا و برادرانه تقاضا می کنم کارشناسانه و حرفه ای بحث را ادامه دهیم تا در نهایت استنتاج منطقی حاصل شود
با تشکر از همگی دوستان
دوستان مقاله های این لینک را بخوانند من از طریق جستجو پیداش کردم
http://hajloo.wordpress.com/2009/08/27/programming-age/
http://farasun.wordpress.com/2009/04...d-your-future/
http://www.sa-mousavi.com/15-%d8%af%...d8%a7/#more-32
آخرین ویرایش به وسیله alawiala : چهارشنبه 20 آبان 1388 در 11:36 صبح
با سلام به دوستان گرام من هم چند سالي هست كه برنامه نويسي رو شروعع كردم ولي با يك سوال شما موافق نيستم2-فکر می کنید تا چه زمانی می توانید برنامه نویس باشیدبرنامه نويسي هيچ محدوديتي نداره و شما در تمام زمينه ها از جمله گرافيك كه علمي پايان ناپذيره مي تونيدادامه بديد و همينطور كه يكي از دوستان اشاره كردند بايد يك شغل جانبي باشهموفق و پايدار باشيد
نقل قول: آیا از برنامه نویس شدن راضی هستید؟
با سلام
مشکل ما ایرانی ها اینه که همه چیز رو به چشم پول می بینیم ، به چشم business می بینیم!
تا میگیم فلان چیز اول میگن توش پول هست یا نه ، کسانی هم می شناسم که سنشان برای برنامه نویسی بالا بود و پول خوبی هم در می آورند(کارخانه دار!) ولی از بیرون یه چیزی شنیدند و میخواستند که برنامه نویسی یاد بگیرن ، فکر می کنید برای چی؟؟ برای علاقه! خیر- بنده توجیه شان کردم که...
تا وقتی که این تفکر باشه پیشنهاد من به این دوستان که این راه رو ادامه ندند! تو ایران کار واسطه گری حرف اول رو میزنه و بعد از مدتی که تو این کار بودی و تشکیلاتی راه انداختی آنوقت هم میتونی تو خونه بنشینی و تو هر کاری بودی با شاگردات کار رو راه بندازی!
این جور بحث ها جز اینکه بار منفی و غم غصه داشته باشه چیزه دیگه ای نیست! تا اینجا تایپیکها رو که خوندم ، الان من اینجوریم:
چون کسی که نونش تو روغنه که اینجا نمیاد! کسی که نگران شغلش هست میاد اینجا.
چون اعتقادات هم متفاوت هست به نتیجه ای هم نخواهیم رسید! مثلا بنده اعتقاد به کیفیت درآمد دارم (منظورم همان برکت است) و به کمیت اهمیتی نمی دم. روزی ما و برکت پول هم یکسان است یعنی بنده این شغل رو انتخاب کنم و یا شغل دیگه در اصل برکت پولم همان است و فقط در کمیت پول تغییر ایجاد کردم.
این توصیه از طرف من رو داشته باشید: فکر تجاری رو بزارید کنار(برای برنامه نویسی)، اگه به فکر پول هستید برنامه نویسی رو بگذارید کنار. این رو از من داشته باشید : هر کاری که انجام میدهید اگر با علاقه انجام بدید و اون کاررو دوست داشته باشید آنوقت اون کاربرای شما برکت آور است. مثال: معلم ها رو بنگرید!
خودم این رویه رو پیش گرفتم و خدا رو شکر، بنا به علاقه ام کارم هم بد نیست(روزی دست خداست نه دست عقلم و یا فکرم) و اگه بر میگشتم به عقب باز همین کار رو انتخاب میکردم.
در ضمن قبلا یه جایی مطالعه کردم چون قدیمیه منبعش خاطرم نیست بهترین شغل دنیا شغل برنامه نویسی انتخاب شده و بعد شغل وکالت و...
موفق باشید.
سلام. یواشتر برید با هم بریم...
خوب بنده خدا، اگه همیشه مجانی کار کنی، یکی دیگه باید بیاد جمع و جورت کنه! چون تا اونجایی که اطلاع دارم همه آدمها (جدا از اینکه حرفه اشون برنامه نویسی هست یا خیر) باید به طریقی شکم خودشون و خانواده اشون رو سیر کنن. اگه قرار وقت بذارید و کاری انجام بدید و آخرش هم پولی به جیب نزنید، شکمتون چطوری سیر میشه؟؟؟
یعنی کار شرافتمندانه خودمون رو رها کنیم و به شغل شریف دلالی بپردازیم تا پولی به جیب بزنیم و بعدش دوباره ... ما بالاخره نفهمیدیم که باید دنبال پول باشیم یا نه...
اگه خدایی نکرده صاحب خونه اتون اسباب و اساس منزلتون رو بریزه وسط خیابون، اونوقت به کمیت هم اهمیت میدید! من با بخشی از حرفتون موافقم، پولی که بدست میارید (از هر راهی) باید پاک و بدون آزار و اذیت و پایمال کردن حقوق دیگران بدست بیاد اما میزانش هم مهمه. مگه اینکه غارنشین باشید و از دنیا بریده باشید...
اما توصیه من اینه که هر کاری رو خوب و شرافتمندانه انجام بدید. کاری که پول بیشتری داره و زندگی بهتری رو برای شما و خانواده اتون میتونه به ارمغان بیاره انجام بدید. اگر اینکارو نکنید، نعمت بزرگ خداوند رو که عقل باشه نادیده گرفته اید و خوب، فرجام این کار هم روشنه.
حرفتون درسته، اما مثالتون 100% اشتباهه. جسارتا چرا فرهنگیان چند وقت پیش غاطی کرده بودن؟ بخاطر حقوق و دستمزدهاشون نبود؟؟؟
عجب! پس فرقی بین کسیکه با توکل بخدا و بکمک عقل و فکرش کاری رو انجام میده با کسیکه بخدا توکل میکنه و بدون خرد کاری رو انجام میده وجود نداره... خیر! اینطور نیست!!! خدا میگه تو حرکت کن، منم بهت برکت میدم. حالا دیگه دست شماست که بدون فکر از وسط خیابون رد بشید و ماشین بهتون بزنه، بترکید، یا با یه ذره بینش از روی پل عابر عبور کنید و به سلامت به اون دست خیابون برسید. قرآن رو باز کنید، همش نوشته "افلا تعقلون؟"
چون ورود به برنامه‌نویسی نسبت به شغلهای دیگه آسون‌تره (هر بچه دبیرستانی‌ای میتونه تو خونه‌شون به کمک یه رایانه‌ی شخصی و یه اتصال اینترنت، یه کاربرد وب قابل استفاده بنویسه)، طبیعتاً برنامه‌نویسان نسبت به شغلهای دیگر رقبای بیشتری دارند، بنابراین طبیعیه که به طور متوسط دستمزدشون و کلاً راحتی‌شون کمتر از شغلهای دیگه باشه.
به نظر بنده راهش اینه که توی برنامه‌نویسی، کاری بکنیم یا مهارت‌هایی به دست بیاریم که هر کسی نمیتونه به دست بیاره (مثلاً سعی کنیم با بهره‌وری و سرعت یا کیفیت بیشتری نسبت به بقیه برنامه بنویسیم یا دید الگوریتمی قوی‌ای پیدا کنیم یا در حوزه‌های سختی مثل برنامه‌نویسی در سطح سیستم عامل که کمتر کسی سراغش می‌رود قوی شویم)، یا پشتکار ویژه‌ای از خودمون نشون بدیم که از بقیه‌ی برنامه‌نویسان دیده نمیشه. اینجوری میشه اثر «زیاد بودن رقیب» رو خنثی کرد. برای ایده گرفتن میشه به برنامه‌نویس‌های موفق و مشهور خارجی نگاه کرد (احتمالاً نمونه‌های ایرانیش هم هستند ولی معروف نمی‌شوند و کسی نمی‌شناسدشون).
البته همه‌ی اینها در صورتیه که بخوایم در حوزه‌ی «برنامه‌نویسی» باقی بمونیم، و به جایش وارد مهندسی نرم‌افزار، مدیریت یا زمینه‌های دیگه نشویم.
من بعد از چهار سال برنامه نویسی کردن از جمله c,C++,java,C# هنوز 1000 تومان هم از کسی نگرفتم من فقط واسه عشق و حال کد می زنم و برنامه هایی که می نویسم حال می کنم.
در مورد شغل برنامه نویسی در ایران: در واقع ما ایرانیا باید به فکر یه بیل گیتز برای خودمون باشیم تا ایران ما به جمع غولهای نرم افزاری جهان پیوند بخورد یعنی یک تیم 9 نفر را تبدیل کردن به یه تیم 100000 نفره پس باید سعی کرد تیمی کار کرد تا برنامه نویس موفقی شد. و نو اوری یادتون نره بقول دوستمون هر چیز جدیدی فردا کهنه می شه.
من صحبت های تمام دوستان رو قبول دارم و هر کدوم به نوعی حق میگن ولی تمام این مشکلات از بی قانونی است اگه همین قانون کپی رایت تو ایران اجرا بشه بعد هر شرکت یا ارگانی مجیوره بنا به نیاز خود یه برنامه تهیه کنه اگه تمام دنیا قانون کپی رایت نباشه بعد نرم افزار متن باز معنی نداره تو ایران طرف برنامه حسابداری می خواد میره سر کوچه 1000 تومان میده یه سی دی رایت میکنه ولی توی کشورهای دیگه کلی باید پول بده معلومه توایران سودش کمی ولی هیچ تلاشی بدون مزد نیست مردم رو به خودتون محتاج کنید نه اینکه شما محتاج مردم باشید.
اگر تو ایران قانون کپی رایت بود شما الان با خیال راحت از با استفاده از ویندوز هفتت به این سایت سر نمی‌زدی چون درآمد خودت یا پدرت بهت این اجازه رو نمی‌داد که یکی داشته باشی اگر قانون کپی رایت بود شما من و خیلی از دوستان دیگه هرگز متوجه نمی‌شدیم که چه دنیای لذت بخشی هست دنیای نرم افزار ؛ فوتوشاپ چی هست ویژوال استدیو چی هست تری‌دی‌مکس چه توانایی‌هایی داره با اتوکد چه نقشه‌ها که نمیشه کشید و ...
پس بیایم به جای شعار دادن و منفی بودن سر همه چیز بگیم دمش گرم اگر از هر نظر دیگه آزادی نداریم حداقل از این یه نظر از همه مردم دنیا آزادتر هستیم.
پ ن: البته امیدوارم که همه متوجه این موضوع بشیم که کسی به ما آزادی رو هدیه نمی‌کنه و خودمون باید به دستش بیاریم
موفق باشید./
شما به استفاده غیر مجاز از یک نرم افزار میگی آزادی ؟ ولی من می گم دزدی.کسی که داره نرم افزار کرک شده استفاده می کنه در کشوری که قانون کپی رایت معنا نداره اسمش دزدی میشه و سر دسته دزد ها اون شرکتی هستش که این محصول رو دونه ای ۵۰۰ تومان میفروشه و روش هولوگرام هم میزنه میگه کپی بردای پیگرد قانونی دارد
در مورد در آمد هم خوب بستگی داره شما تا چه سطح برنامه نویسی بالا میرید و آیا سطح اطلاعاتتون رو در حدی میبینید که بشه باهاش پول در آورد یا خیر
من دوستی میشناسم زمانی که وارد بازار کار شد در مورد برنامه نویسی به زبان php دستور echo هم بلد نبود ولی کم کم با سعی تلاش خودش بدون اینکه حتی یک کتاب بخونه و یا یک ساعت کلاس بره یه برنامه نویس حرفه ای در مورد php شد و الان در ۳ شرکت برنامه نویسی می کنه و خیلی پیشنهاد ها رو هم رد می کنه.
همه چیز بستگی به خود آدم داره.
به دوستی که در مورد مقایسه ی بین حسابداری و برنامه نویسی انجام داد حتمن توصیه می کنم به مشاغل دیگر حتمن یک نظری داشته باشند.
اول باید از این مسئله اگاه باشیم که در دنیای کار همیشه بهترین ها موفقند و کسانی که تمایل به گوشه نشینی و ترس از ریسک پذیری دارند همیشه باید شاهد پیشرفت دیگران باشند و بیشتر در اعماق فراموشی و انزوا فرو بروند.
کسی که راهی را شروع می کنه باید اونقدر در مسیری که داره طی می کنه صبور و مصمم باشه تا با مسائل و چیزهایی که در مسیرش می بینه دچار لغزش نشه.
بله اگر این زحمتی را که شما می گی یک پزشک می کشید الان ده برابر یک حسابدار پول در می اورد ولی دلیلی بر این نمی شه که من برم پزشک بشم و بالعکس زحمتی که شما گفتی را اگر یک تراشکار یا یک ریخته گر می کشید احتمالن بعد از هفت سال ارزش پولی که به دست می اورد نسبت به هفت سال پیش حتی کمتر هم بود.
قبلنم گفتم، همیشه کسی موفقه که بدونه می خواد چی کار کنه و چی می خواد بدست بیاره.
تنن بام اگه اشتباه نکنم الان 65 سالشه(خدا بهش بیشتر عمر بده) و قطعن همگی شاهد زبردستی و مهارت این ادم در امر اموزش بودیم و هستیم.
اجازه بدید به هاوکینگ انگیلیسی اشاره کنم، حتمن همگی اون شخص فلجی که حتی قادر به حرف زدن نیست و کاملن فلجه(به جز انگشت دست چپش اگه اشتباه نکنم)را می شناسید و شاید بدونید که چه فعالیت های فوق العاده عجیبی را انجام داده،توصیه می کنم داستان زندگیش را بخونید.
هاوکینگ در بیست سالگی تقریبن فلج شد و بسیار داستان های زندگی مشابه...
بهتون حق می دم که برای اینده نگران باشید و قطعن این مسئله طبیعی هست ولی دلیلی برای گوشه نشینی و ترس از اینده به هیچ وجه نیست.
ایا در این راه فقط برنامه نویسی باید کرد؟ پس پیشرفت چی؟ هدف و پیشرفت توسط ذهن و وسعت دید ما تعیین می شه، یعنی کار وب فقط برنامه نویسی؟ ایده و طرح دادن، بررسی و تحقیق چی؟
منم مثل شما دارم فعالیت می کنم و تقریبن امروزه همگی در زیر مخارج زندگی تحت فشار هستیم ولی اگه دید و ذهنیت درستی داشته باشید مطمئن باشید کلماتی مثل پیشرفت در ایران دیگر جوک نخواهد بود.
به دوستان که تمایل به ورود در این رشته را دارند توصیه می کنم اگر فاقد صفاتی مثل کنجکاوی و ریسک پذیری هستید زیاد امیدی به پیشرفت نداشته باشید.
بله این صحبت شما درست، ولی می دونید این طرز فکر یه جورایی ضد پیشرفت هست. قطعن همون خدا با توجه به سعی و تلاشتون بهتون جواب می ده، کسی که سال ها شب نخوابیده و همیشه با کمبود خواب مواجه بوده و حتی سلامتی خودش را به خطر انداخته(خطر مرگ کبد و...) تا پیشرفت کنه با کسی که دوغ و دشو براش فرقی نداشته مطمئنن فرق داره.روزی دست خداست نه دست عقلم و یا فکرم
البته بازم می گم به هیچ وجه منکر سختی فعالیت در اوضاع امروز نیستم ولی دلیلی برای نشستن و نرسیدن به اهداف هم نمی بینم.
موفق باشید،
MIDOSE
بله اون کسی که برای برنامه نویسی سلامتش را به خطر انداخته آخرش برنامه نویس میشه ولی مریض
قوانین ایجاد تاپیک در تالار
پاسخ با نقل قول
