درس پنجم :
مقدار دهی به متغیرها
بعد از تعریف متغیر حال وقت آن رسیده که به آنها مقداری را نسبت دهیم یا به عبارتی آنها را مقداری دهی نماییم. حالت کلی مقداری دهی به متغیرها در ویژوال بیسیک به صورت زیر است :
مقدار = نام متغیر
در مثال زیر چند نمونه از مقدار دهی را مشاهده می نمایید :
A = "DehkadehIT"

B = True

C = #3/9/1986#

D = 10 + 5 * 3

در تمامی مثال های فوق مقادیر سمت راست مساوی در متغیرهای سمت چپ ذخیره شده اند.
در مقدار دهی به متغیرها باید به چند مورد دیگر توجه کنید که عبارتند از :
1) باید مقادیر با متغیر تناسب داشته باشد در غیر اینصورت در مرحله ویژوال بیسیک سعی می کند به صورت اتوماتیک مقدار را تبدیل کند که در این صورت امکان از دست رفتن اطلاعات وجود دارد. اگر هم ویژوال بیسیک نتواند این تبدیل را انجام دهد به هنگام اجرا با خطای Type Mismath مواجه خواهید شد.
2) مقادیر رشته ای را باید بین "" قرار دهید.
3) مقدار تاریخ و زمان را بین ## قرار دهید.
4) برای متغیرهای منطقی یا Boolean فقط از مقادیر True و False استفاده نمایید در صورتی که از اعداد استفاده کنید هر عدد غیر صفری True فرض می شود.
ثابت ها
در قسمت قبل درباره متغیرها و ذخیره اطلاعات در آنها صحبت کردیم اما متغیرها تنها راه حل برای ذخیره سازی اطلاعات نیستند. برای ذخیره سازی اطلاعات از ثابت ها (Constants) نیز می توان استفاده کرد.
محتویات ثابت ها برخلاف متغیرها در طول برنامه تغییر نمی کند و از آن اغلب برای ذخیره و جایگزینی مقادیری که به خاطر سپردن آن سخت بوده یا همواره مقدار مشخصی است مانند عدد پی (3.14) استفاده می شود.
ثابت ها می توانند از نوع عددی یا رشته ای باشند که نوع عددی از تمامی کارکتر ها به جز نقل قول ("") پشتیبانی می کند.
تعریف ثابت ها تقریبا شبیه به متغیر ها است با این تفاوت که اولا با کلمه کلیدی Const تعریف می شود ثانیاً باید به هنگام تعریف مقدار دهی شود.
مثال :
Const p As Single = 3.14
در این مثال ما عدد پی را که یکی از اعداد پرکاربرد برای محاسبات ریاضی می باشد در ثابتی به نام p ذخیره نموده ایم.