شئ گرایی فقط 4 تا کلاس نیست. امتیازات خیلی خوبی در اختیارتون میگذاره که میشه از اونها استفاده کنید. یکی از این امتیازات namespace هست که اجازه میده کلاسها و متدهای همنام (ولی توی فضاهای نام مختلف) ایجاد کرد. برای مثال:
این یک فایل:
namespace Ahmad;
class Hello { ... }
اینم یک فایل دیگه:
namespace Ali;
class Hello { ... }
اینم نحوه استفاده:
require_once ahmad.php;
require_once ali.php;
$hello1 = new Ahmad\Hello;
$hello2 = new Ali\Hello;
یا اینطوری:
use Ahmad\Hello as HelloAhmad;
use Ali\Hello as HelloAli;
$hello1 = new HelloAhmad;
$hello2 = new HelloAli;
به این ویژگیها، ارث بری (قراردادن کدهای مشترک در کلاس والد و مشتق شدن کلاسهای فرزند از اونها و صرفاً قراردادن تفاوتها در کلاسهای فرزند) و رابطها (ایجاد استاندارد برای کلاسها) و موارد متعدد دیگه مثل Lazy Load (بارگذاری فایل در اولین استفاده بطور خودکار) رو هم اضافه کنید.
انصافاً انجام کار بزرگ با برنامه نویسی به روش رویه گرا چیزی بجز عذاب نیست. تازه میتونین با کمک ابزارهایی مثل PHPDoc بیاین و برای اسکریپتتون مستندات HTML بسازین (از روی همون کامنتهایی که ننوشتین!) و خودش براساس namespaceها پوشه بندی میکنه و حتی براساس وراثت کلاسها، گراف ارتباط بین کلاسها رو هم براتون میسازه. بد نیست نگاهتون رو نسبت به شئ گرایی کمی اصلاح کنید.