گال یک بیماری مسری است و می تواند از طریق تماس فیزیکی نزدیک از فردی به فرد دیگر به راحتی منتقل شود. این امر باعث شیوع در محیط هایی مانند خانه، مهد کودک، مدرسه، خانه ی سالمندان یا زندان می شود.با این حال این بیماری می تواند برروی افراد در هر سنی، هر شرایط زندگی و وضعیت اقتصادی- اجتماعی تأثیر بگذارد. اگر فردی دچار گال شود، خود فرد و هرکسی که ارتباط نزدیکی با وی داشته باشد، باید همان زمان تحت درمان قرار گیرد.
علائم بیماری گال چیست؟
شروع علائم گال بستگی به این دارد که شخص قبلاً در معرض کنه بوده باشد یا خیر. از اولین باری که فرد در معرض کنه ی گال قرار می گیرد، ۲ تا ۶ هفته طول می کشد تا علایم ظاهر شوند.این بازه زمانی در آلودگی های بعدی بطور قابل توجهی کوتاه تر است زیرا سیستم ایمنی بدن سریعتر واکنش نشان می دهد و علائم به طور معمول در طی ۱ تا ۴ روز نمایان می شوند.نشانه ها و علائم بیماری گال شامل موارد زیر است:
خارش: خارش که اغلب شب ها بدتر و شدیدتر می شود. خارش یکی از شایع ترین علائم بیماری گال است.
بثورات پوستی: هنگامی که کنه در پوست فرو می رود، اثرات آن بیشتر در لبه های پوستی دیده می شوند و شبیه به کهیر، نیش، جوش یا پوسته پوسته شدن است. ممکن است تاول نیز وجود داشته باشد.
زخم: زخم در نواحی آلوده ای که پوست خراشیده شده است ایجاد می شود. زخم های باز می توانند منجر به سوزش شوند، که معمولاً در اثر عفونت ثانویه با استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می شوند.
پوسته های ضخیم: گال پوسته پوسته شده، که به نام گال نروژی نیز شناخته می شود، یک شکل از گال شدید است که صدها تا هزاران کنه و تخم کنه در پوسته های پوست پنهان شده و باعث بروز علائم شدید پوستی می شوند.
اکثر اوقات، علایم در افراد مبتلا به گال نروژی به شکل پوسته های گسترده، خاکستری، ضخیم و مرده نمایان می شوند. کنه های ساکن در پوسته های جدا شده می توانند به دلیل غذای تهیه شده توسط خود پوسته ها به مدت یک هفته بدون نیاز به تماس انسانی زندگی کنند.
متداول ترین محل آلودگی در بزرگسالان و نوجوانان شامل موارد زیر است:
بین انگشتان
اطراف ناخن ها
زیر بغل
قسمت های داخلی مچ پا
کمر
داخل آرنج
کف پا
سینه ها، به ویژه نواحی اطراف نوک سینه ها
باسن
دستگاه تناسلی مرد
زانو
تیغه های شانه ها
علایم در نوزادان و خردسالان در مناطق دیگر بدن از جمله موارد زیر نمایان می شود:
پوست سر
صورت
گردن
کف دست ها
کف پاها
علت ایجاد بیماری گال چیست؟
گال یک آلودگی از کنه ی سارکوپتسکبی است که به عنوان کنه خارش انسان نیز شناخته می شود. کنه ماده پس از پنهان شدن زیر پوست، تخم های خود را در تونلی که ایجاد کرده است می گذارد. پس از ورود، لاروها به سطح پوست منتقل می شوند و از طریق تماس فیزیکی نزدیک به بدن، یا میزبان دیگری منتقل می شوند.
درمان گال
گال بسیار مسری است، بنابراین اگر با فردی که مبتلا به گال شده است تماس نزدیکی داشته اید، توصیه می شود که حتی در صورت عدم بروز علائم نیز درمان را انجام دهید.گال معمولاً با داروهای موضعی مانند کرم پرمترین ۵ درصد، کرم کروتامیتون یا لوسیون لیندان درمان می شود. در برخی موارد، ممکن است از یک لوسیون بنزیل بنزوات ۲۵ درصد یا پماد گوگرد ۱۰ درصد استفاده شود. بهتر است داروهای موضعی شب اعمال و صبح شسته شوند.ایورمکتین، یک داروی خوراکی است که در افرادی که دارای مصونیت ایمنی هستند، گال نروژی دارند یا افرادی که به درمان موضعی پاسخ نمی دهند، توصیه می شود.ایورمکتین نباید در دوران بارداری یا هنگام شیردهی و کودکان با وزن کمتر از ۱۵ کیلوگرم استفاده شود.داروهای دیگری مانند آنتی هیستامین ها، لوسیون های ضد خارش مانند لوسیون پراموکسین، آنتی بیوتیک ها و کرم های استروئیدی برای تسکین علائم تجویز می شوند.درمان با داروهای تجویز شده معمولاً به سرعت کنه ها را از بین می برد. ممکن است در ابتدا خارش و بثورات بدتر شوند. با این حال، بهبودی پوست تا ۴ هفته پس از درمان مشاهده می شود. برخی افراد برای رهایی کامل از کنه ها به بیش از یک دوره درمانی نیاز دارند.
برای اطلاعات بیشتر در خصوص گال می توانید به آدرس زیر مراجعه کنید:
https://irstd.doctor/1478
مرکز آموزش و درمان بیماری های جنسی
متخصص پزشکی اجتماعی و طب پیشگیری
پاسخ با نقل قول
