شعری از مولانا

**pitter0380** · شنبه 05 مهر 1399, 18:02 عصر

گر بيدل و بي‌دستم وز عشق تو پابستم
بس بند که بشکستم ، آهسته که سرمستمدر مجلس حيراني ، جاني است مرا جاني
زان شد که تو مي داني ، آهسته که سرمستمپيش آي دمي جانم ، زين بيش مرنجانم
اي دلبر خندانم ، آهسته که سرمستمساقي مي جانان بگذر ز گران جانان
دزديده ز رهبانان ، آهسته که سرمستمرندي و چو من فاشي ، بر ملت قلاشي
در پرده چرا باشي ؟ آهسته که سرمستماي مي بترم از تو من باده ترم از تو
پرجوش ترم از تو ، آهسته که سرمستماز باده جوشانم وز خرقه فروشانم
از يار چه پوشانم ؟ آهسته که سرمستمتا از خود ببريدم من عشق تو بگزيدم
خود را چو فنا ديدم ، آهسته که سرمستمهر چند به تلبيسم در صورت قسيسم
نور دل ادريسم ، آهسته که سرمستمدر مذهب بي‌کيشان بيگانگي خويشان
با دست بر ايشان آهسته که سرمستماي صاحب صد دستان بي‌گاه شد از مستان
احداث و گرو بستان آهسته که سرمستم

نام تاپیک: شعری از مولانا

ابزار های تاپیک

نمایش

شعری از مولانا

برچسب های این تاپیک

قوانین ایجاد تاپیک در تالار