شدت آنفولانزا از خفیف تا کشنده است. بسیاری از افراد مبتلا به ویروس علائم خفیفی را تجربه می کنند اما هنوز باید در خانه بمانند تا از انتقال آن به دیگران جلوگیری کنند.
هنگامی که برای اولین بار بیمار می شوید:
بیشتر افراد فقط علائم خفیف تا متوسط آنفلوانزا دارند و ممکن است فقط برخی از علائم احتمالی بیماری را تجربه کنند.
CDC توصیه می کنند که افرادی که هر گونه علائم آنفولانزا را تجربه می کنند باید در خانه بمانند و استراحت است. آنها فقط باید برای انجام سفرهای ضروری از قبیل مراجعه به پزشک یا خرید مواد غذایی از خانه خارج شوند.
ماندن در داخل و استراحت به بدن کمک می کند تا با ویروس مقابله کند. همچنین خطر شیوع آن به افراد دیگر را کاهش می دهد .
پس از بروز علائم آنفلوانزا در اسرع وقت فرد باید با پزشک صحبت کند. انجام این کار به ویژه برای افراد در معرض عوارض مانند افراد مسن و افرادی که سیگار می کشند بسیار مهم است.
موسسه ملی بهداشت (NIH) نیز گفتگو با دکتر در مورد داروی ضد ویروس در طی شیوع بیماری آنفلوآنزای محلی توصیه می شود. داروهای ضد ویروسی می توانند از بروز علائم شدید جلوگیری کرده و مدت زمان بیماری را کوتاه کنند.
طبق گفته NIH ، یک داروی ضد ویروسی در ۴۸ ساعت اول پس از بروز علائم بیشترین تأثیر را دارد . بنابراین بهتر است هرچه سریعتر در مورد این روش های درمانی با پزشک صحبت کنید.
در صورت وجود سایر عفونت های باکتریایی مانند ذات الریه ، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند.
مبارزه با آنفولانزا در خانه
NIH توجه داشته باشید که برخی از مهم ترین راه های مبارزه با آنفولانزا در خانه عبارتند از:
- استراحت زیاد
- نوشیدن مایعات فراوان ، از جمله آب میوه و آب
- مصرف استامینوفن یا سایر داروهای مسکن بدون نسخه برای کاهش تب (افراد مبتلا به بیماری زمینه ای باید از پزشک خود بپرسند کدام دارو برای آنها بی خطر است)
- اجتناب از نوشیدن الکل در حالی که بیمار هستید
برخی از روش های اضافی برای کاهش علائم آنفولانزا عبارتند از :
- با استفاده از یک مرطوب کننده هوا برای اضافه کردن رطوبت به هوا
- غرغره آب شور
- مکمل هایی مانند ویتامین C یا پروبیوتیک ها
طبق بررسی ۲۰۱۴ ، مصرف عسل همچنین می تواند به علائم کمک کند. محققان در سه مطالعه شواهدی یافتند که نشان می دهد مصرف عسل درست قبل از خواب می تواند علائم مانند سرفه را در کودکان کاهش دهد.
مطالعه دیگری از سال ۲۰۱۴ نشان داد که مصرف روی می تواند با جلوگیری از گسترش سریع ویروس و کاهش مدت بیماری ، به علائم آنفولانزا کمک کند. با این حال ، شواهد کافی برای حمایت از دوزهای معمول یا زیاد روی برای جلوگیری از آنفولانزا وجود ندارد.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
بیشتر افراد برای علائم آنفولانزا نیازی به مراجعه به پزشک ندارند.
با این حال ، هر کسی که در معرض عوارض جدی سلامتی است ، باید در صورت بروز علائم با پزشک خود صحبت کند. همچنین اگر شیوع محلی آنفلوانزا در منطقه وجود داشته باشد ممکن است مایل باشند این کار را انجام دهند.
طبق تحقیقات CDC ، افرادی که در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عوارض انفولانزا هستند شامل کودکان خردسال و بزرگسالان بالای ۶۵ سال هستند. سایر شرایط و عواملی که خطر عوارض آنفولانزا را افزایش می دهند عبارتند از:
- بارداری
- دیابت
- شرایط عصبی
- آسم
- بیماری مزمن ریه
- سرطان
- بیماری قلبی
- سابقه سکته مغزی
- کلیه ، کبد یا اختلالات متابولیکی
- سیستم ایمنی ضعیف
- اختلالات خونی
افراد در این گروه ها باید مراقبت های بیشتری انجام دهند تا از بیماری جلوگیری کنند. در صورت مشاهده علائم شبیه آنفولانزا ، باید سریعاً با پزشک صحبت کنند. عوارض می تواند شامل عفونت سینوسی یا ذات الریه باشد.
آنفولانزا همچنین می تواند برخی از شرایط موجود را بدتر کند. به عنوان مثال ، می تواند حملات آسم را در افراد مبتلا به آسم تحریک کند.
افرادی که می خواهند مدت آنفلوآنزا را کوتاه کنند باید در مورد داروهای ضد ویروس با پزشک صحبت کنند.
NIH توصیه می کنند که یک فرد دکتر خود را ببینید بلافاصله اگر هر یک از موارد زیر رخ می دهد:
- قلب درد ، تنفس یا سایر عوارض سلامتی ایجاد می شود
- برگشت مجدد بیماری
- سرفه های خشک
- علائمی که بهبود نمی یابند
خلاصه:
افراد مبتلا به آنفولانزا به استراحت و مایعات زیادی نیاز دارند تا به بهبودی کمک کنند. پزشکان می توانند داروی ضد ویروسی را برای کوتاه شدن مدت آنفولانزا تجویز کنند.
همچنین ممکن است فرد برای کاهش علائم خود از جمله روش های درمانی خانگی مانند استفاده از مرطوب کننده هوا یا حمام گرم بهره مند شود. برخی مکمل ها همچنین می توانند مدت زمان آنفولانزا را کاهش دهند ، اما افراد همیشه باید قبل از مصرف با پزشک صحبت کنند.
تمام آنچه باید درمورد انفولانزا بدانید
چه کسانی نباید واکسن انفولانزا بزنند؟
پاسخ با نقل قول