هر شرکت و یا موسسه پس از ثبت شدن الزاما باید کد اقتصادی دریافت کنند. اشخاص حقوقی تا 2 ماه بعد از تاریخ ثبت فرصت دارند تا با مراجعه به اداره ی دارایی مستقر در محدوده ی فعالیت خود، نسبت به تشکیل پرونده ی مالیاتی و اخذ کد اقتصادی اقدام نماید. در واقع، اخذ کد اقتصادی شرکتها یک تکلیف مالیاتی است.

سازمان امور مالیاتی کشور از طریق کد اقتصادی شرکتها قادر خواهد بود صورتحساب ها، دفاتر قانونی و فاکتورها را به راحتی بررسی کند و مالیات را بر اساس اسناد و مدارک به طور مستند محاسبه نماید .


چنانچه شرکت ها جهت اخذ کد اقتصادی اقدام ننمایند از معافیت های مالیاتی ماده ی 105 قوانین سازمان مالیاتی کشور محروم خواهند شد. در این ماده آمده است: درآمد شرکت ها و درآمد ناشی از فعالیت های انتفاعی سایر اشخاص حقوقی از منابع مختلف در ایران یا خارج از ایران تحصیل می شود.پس از وضع هزینه های حاصل از منابع غیر معاف و کسر های مقرر به استثنای مواردی که طبق مقررات این قانون دارای نرخ جداگانه ای می باشد، مشمول مالیات حداکثر به نرخ بیست و پنج درصد خواهند بود.


دریافت کد اقتصادی شرکتها برای چه کسانی ضرورت دارد؟
تمامی شرکت ها موظفند نسبت به دریافت کد اقتصادی اقدام نمایند. به موجب قانون اخذ کد اقتصادی برای تمام مودیان مالیاتی اعم از شخص حقیقی یا حقوقی مورد نیاز است. طبق قانون تمام اشخاص حقیقی یا حقوقی که به هر نحوی به فعالیت های اقتصادی و تجاری مشغولیت دارند ، باید این کد را اخذ نمایند. کلیه اشخاص حقوقی که به امر توزیع هر نوع کالا و کارهای خدماتی، تولیدی، مونتاژ و واردات و صادرات اشتغال دارند و همچنین کلیه اشخاص حقیقی که در امور فوق الذکر فعالیت دارند و دارای مجوز کسب و کار از مراجع مربوطه یا دارای محلی برای فعالیت تجاری هستند ، لازم است نسبت به دریافت کد اقتصادی اقدام نمایند.


چه کسانی لازم نیست کد اقتصادی دریافت نمایند؟
- مساجد، تکایا، هیئت ها و حسینیه ها
- اشخاص حقیقی که به فعالیت تحقیق و یا مشاوره فنی اشتغال دارند. از جمله مراکز آموزش عالی و اعضای هیات علمی دانشگاه ها
- اشخاص حقیقی که به فعالیت هنری از قبیل فیلم سازی و امور مرتبط ، طرلحی ، خطاطی ، نقاشی ، نویسندگی ، ترجمه کتاب ، گرافیک و ویراستاری اشتغال دارند.
- اتحادیه های امور صنفی ( طبق مواد 4 و 23 قانون نظام صنفی، اتحادیه ها مجاز به فعالیت های اقتصادی نمی باشند ) .
- اشخاص حقیقی که به فعالیت پبمانکاری اشتغال دارند و ارزش پیمان های سالانه آن ها به 50 میلیون ریال ( 5 میلیون تومان ) نرسد .