اختلال نعوظ یکی از بیماری هایی است که عده ای از مردان را دچار نارضایتی کرده است. در این مقاله به بررسی تعدادی از قرص اختلال نعوظ میپردازیم.
راه های درمان بیماری اختلال نعوظ چیست؟

معمولا اولین راه درمان اختلال نعوظ، تجویز و مصرف داروهای خوراکی است. مصرف این‌گونه داروها بیشتر برای مردانی که دچار اختلال نعوظ هستند و آلت جنسی‌شان به وضعیت نعوظ نمی‌رسد؛ کارساز است و عوارض جانبی کمی نیز به همراه دارد.قرص اختلال نعوظ مانند سیلدنافیل (ویاگرا)، واردنافیل (لِویترا، استکسین)، تادالافیل (سیالیس) و آوانافیل (استندرا) از جمله داروهای خوراکی هستند که برای درمان اختلال نعوظ از آن‌ها استفاده می‌شود. این داروها اثر نیتریک اکسید را در بدن کاهش می‌دهند. نیتریک اکسید نوعی عامل شیمیایی طبیعی است که در بدن شخص تولید شده و منجر به سست شدن آلت جنسی فرد می‌شود. با مصرف این داروها میزان جریان خون افزایش می‌یابد و هنگام تحریک جنسی، نعوظ صورت می‌گیرد.

دکتر هوشنگ قوامی متخصص کلیه و مجاری ادراری

تفاوت داروهای خوراکی درمان اختلال نعوظ

اگرچه اثر همه این داروهای خوراکی ذکرشده مشابه است، اما ترکیب شیمیایی هر کدام از این داروهای خوراکی با دیگری متفاوت است. تفاوت‌های جزیی که در ترکیبات شیمیایی هر کدام از این داروها وجود دارد؛ می‌تواند روی اثر آن‌ها تاثیر بگذارد. مثلا سرعت اثربخشی و از بین رفتن اثر و عوارض جانبی آن‌ها با یکدیگر متفاوت است. پزشک سابقه پزشکی، عوامل مختلف، کنش و واکنش‌های احتمالی و داروهای مصرفی دیگر بیمار را در نظر گرفته و با توجه به این موارد، داروی موردنظر را برای فرد تجویز می‌کند.

1- قرص اختلال نعوظ سیلدنافیل (ویاگرا)

اگر این قرص درمان اختلال نعوظ را یک ساعت قبل از برقراری رابطه جنسی و با شکم خالی، این دارو را مصرف کنید؛ بهترین نتیجه را از آن دریافت خواهید کرد. اگر مبتلا به اختلال نعوظ جزیی یا متوسط باشید؛ اثر مصرف این دارو حدود چهار تا پنج ساعت دوام خواهد داشت.

2- واردنافیل (لِویترا، استکسین)

در مورد این دارو نیز اگر یک ساعت قبل از برقراری رابطه جنسی آن را مصرف کنید؛ بهترین نتیجه را از آن خواهید گرفت (فرقی نمی‌کند که آن را با غذا بخورید یا نه). البته مصرف غذاهای خیلی چرب می‌تواند از جذب سریع این دارو جلوگیری کند.اگر مبتلا به اختلال نعوظ جزیی یا متوسط باشید؛ اثر مصرف این دارو نیز حدود چهار تا پنج ساعت دوام خواهد داشت. نوع جدیدتری از این دارو تولید شده است که با گذاشتن روی زبان، جذب بدن می‌شود. سرعت اثر این مدل دارو از بلع قرص بیشتر است.

3- تادالافیل (سیالیس)

این دارو را باید یک تا دو ساعت قبل از برقراری رابطه جنسی مصرف کرد. فرقی نمی‌کند که آن را هنگام غذا خوردن مصرف کنید یا نه. تادالافیل تا 36 ساعت اثربخش است. این دارو را می‌توان در دوزهای کوچک به صورت روزانه مصرف کرد یا از دوز بزرگ‌تری از آن به هنگام نیاز بهره برد.

4- آوانافیل (استندرا)

این دارو را باید سی دقیقه قبل از برقراری رابطه جنسی مصرف کرد. این‌که آن را باید هنگام غذا مصرف کرد یا نه؛ بستگی به میزان دوز مصرف دارو دارد. این دارو تا شش ساعت موثر است.از آن‌جایی که همه این داروها اثری مشابه دارند؛ دانشکده پزشکان آمریکا توصیه می‌کند که فرد می‌تواند با توجه به قیمت، راحتی استفاده، مدت زمان اثر دارو و عوارض جانبی هر کدام از این داروها تصمیم بگیرد که از کدام قرص اختلال نعوظ استفاده کند. انواع عمومی داروهای سیلدنافیل، وردنافیل و تادالافیل در بازار موجود است.

آیا مصرف داروهای خوراکی برای درمان اختلال نعوظ کاملا بی‌خطر است؟

قبل از مصرف هر گونه قرص اختلال نعوظ برای درمان اختلال نعوظ باید با پزشک خود مشورت کنید و از او تاییدیه بگیرید. احتمال این‌که داروهای درمان اختلال نعوظ در موارد زیر موثر نبوده یا خطرناک باشند وجود دارد:


  • مصرف داروهای نیترات مانند نیتروگلیسرین (نیترو-دور، نیتروستات و ...)، ایزو سورباید مونو نیترات (مونوکت) و ایزو سورباید دی نیترات (Dilatrate-SR، Isordil). معمولا این داروها برای درمان درد قفسه سینه (آنژین) تجویز می‌شوند.
  • ابتلا به فشار خون بسیار پایین یا فشار خون بسیار بالا و کنترل‌نشده
  • ابتلا به بیماری‌های حاد کبدی
  • ابتلا به بیماری‌های کلیوی که برای درمان آن، نیاز به انجام دیالیز باشد.


عوارض جانبی

بیشتر مردانی که برای درمان اختلال نعوظ، دارو مصرف می‌کنند؛ هیچ عارضه جانبی نخواهند داشت. ممکن است در صورت بروز عوارض جانبی، موارد زیر برای فرد اتفاق بیفتد:


  • سرخ شدن
  • سر درد
  • سوءهاضمه
  • تغییر در بینایی مانند آبی شدن دید، حساسیت به نور یا تاری دید
  • گرفتگی یا آبریزش بینی
  • کمر درد















در موارد نادری ممکن است عوارض جانبی جدی‌تری نیز برای فرد رخ دهد. از جمله این عوارض می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- ناشنوا یا نابینا شدن
برخی از مردانی که یکی از داروهای ذکرشده را مصرف کرده‌اند؛ ناگهان حس بینایی یا شنوایی خود را از دست داده‌اند. البته مشخص نیست که نابینا یا ناشنوا شدن آن‌ها، ارتباط مستقیم به مصرف این داروها داشته است یا به دلیل بیماری قبلی دیگری اتفاق افتاده است. اگر یکی از داروهای خوراکی گفته‌شده را برای درمان اختلال نعوظ خود مصرف کردید و ناگهان حس بینایی یا شنوایی خود را از دست دادید؛ خیلی سریع به بیمارستان یا پزشک خود مراجعه کنید.

2- نعوظ آلت و برطرف نشدن خودبه‌خودی آن
به این حالت، نعوظ دائمی آلت مرد می‌‎گویند. این اختلال نادر دردناک است و برای جلوگیری از آسیب دیدن آلت، باید هر چه سریع‌تر اقدامات درمانی پزشکی روی آن انجام شود. اگر آلتتان بیش‌تر از چهار ساعت در حالت نعوظ باقی مانده است، باید در سریع‌ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کنید.
https://dr-ghavami.com/3923