Windows application یا Web application

[babak23]

لطفا در این همه پرسی شرکت کنید

شما کدام را ترجیه می دهید
در انتخاب شما فاکتور های زیادی میتوانند دخیل باشند.از قبیل علاقه . بازار کار . توانایی ها و ...؟
در صورت امکان دلیل انتخاب خود را ذکر کنید.

[babak23]

به نظر من اگه یک برنامه نوسی روی یکی از زمینه های برنامه نویسی Windows application یا Web application تمرکز کنه زمینه پیشرفت بهتری خواهد داشت .
آخه از این شاخه پریدن به اون شاخه پریدن که درست نیست.ما (برنامه نویسان) شدیم خیمه شب بازی . با هر سازی میرقصیم .
یادمه زمانی دلفی کار میکردم زمان و هزینه زیادی را برای یاد گیری این زبان صرف کردم و تا اومدم محصول را برداشت کنم خبر اومد که بله دات نت اومده به بازار و سی شارپ داره سر و دست میشکنه ما هم برای اینکه از قافله عقب نمونیم جوگیر شدیم رفتیم دنبال سی شارپ
حالا 2 سال بعد روز از نو روزی از نو بعد خبر میاد که یه زبان برنامه نویسی اومده و فعلانه و بهمانه ما هم برای اینکه از قافله عقب نمونیم مجبوریم سی شارپ را بزاریم بالا تاقچه تا گرد خاک بخوره بعد بریم سراغ برنامه نویسی جدید.
حالا این که خوبه .بار ها شده تو آگهی تبلیغاتی دیدم که نوشته شده استخدام برنامه نویس مسلط به ASP.NET , VB.NET , C#‎.NET , SQL 2000 , SQL2005 , ,....?!!!!
این واقعا عصاب خورد کنی هست تازه باید خدا را شکر کنیم که طرف خیلی اشتهاش زیاد نبوده تا موارد دیگری هم به این مورد ها اضافه کنه .
جدای از صرف وقت و هزینه برای یادگیری این موارد حقوقی که برای برنامه نویس مسلط به این موارد پرداخته میشه بسیار ناچیز هست.و تقریبا هیچ حساب میشه.
بارها شده که یک برنامه نویس برای افرادی کار میکنه که ممکنه سیکل هم نداشته باشند و با چند غازی که اسمش را گذاشتن حقوق از شخص مربوطه برنامه های را درخواست میکنن که دور از دسترس هست و یا در صورت امکان نیاز به صرف وقت و هزینه زیادی داره .که با هزینه دریافتی همخوانی نداره .
آیا یک برنامه نویس جایگاه واقعی خود را در جامعه بدست آورده؟
اصولا جوگیر شدن خوبه یا بد ؟ در آینده نه چندان دور ما میشیم عرسک خیمه شب بازی مایکرو سافت و ...!؟ ( شاید هم شدیم و خبرنداریم!!!؟ )البته اگه این عروسک خیمه شب بازی ما دارای حقوق خوب و امکانات رفاهی بود میشد به نوعی این مورد را توجیه کرد.
گفتنی بسیار بود اما وقت اندک.

[Sub Zero]

اینکه ما به راحتی میتونیم با صرف زمان و هزینه های اندک ( نسبت به کشورهای دیگه ) یه زبان برنامه نویس رو یاد بگیریم از مزایای نبود قانون کپی رایت در ایران هست . توی کشورهایی که این قانون رعایت می شه هر کسی به راحتی نمیتونه این کارو بکنه و یه شبه دات نت کار بشه . اونجا وقتی دنبال یه نرم افزار می رن واقعا تا تهشو میرن .
ما مثل یه اقیانوس کم عمقیم و اونا مثل یه جوی پر آب .

[saeed_rezaei]

اینکه ما به راحتی میتونیم با صرف زمان و هزینه های اندک ( نسبت به کشورهای دیگه ) یه زبان برنامه نویس رو یاد بگیریم از مزایای نبود قانون کپی رایت در ایران هست . توی کشورهایی که این قانون رعایت می شه هر کسی به راحتی نمیتونه این کارو بکنه و یه شبه دات نت کار بشه . اونجا وقتی دنبال یه نرم افزار می رن واقعا تا تهشو میرن .
ما مثل یه اقیانوس کم عمقیم و اونا مثل یه جوی پر آب .

سلام.
در تکمیل صحبتهای دوست عزیزمون باید اضافه کنم، این از ویژگیهای ایرانی جماعت هست. مثل اقیانوس بودن رو می گم
چندی قبل مقاله می خوندم در مورد نیروهای کار ایرانی ، به صراحت ذکر شد بود که دلیل موفقیت کارگران و نیروهای انسانی ایرانی در بازارهای کار خارجی این هست که کارگران ایرانی، در همه زمینه ها تبهر و تخصص دارن. از عهده هر وظیفه ای بر می یان. خود من چند وقت قبل، داشتم خونه رو بازسازی می کردم، یه بنایی گرفتیم، هم بنابود، هم کارگر، هم جوشکار، هم سیمان کار بود هم سفید کار، کاشی و موزائیک و سرامیک رو هم نصب می کرد. برقکار و لوله کشی هم بلد بود. آقا هر کاری که می گفتی این نه نمی گفت. درست مثل یه اقیانوس، اما اینقده تبحر توی هر رشته ای نداشت فقط یه سری چیزها رو تجربی یاد گرفته بود، به عبارتی کم عمق بود. یه اقیانوس کم عمق.
اما اینکه در زمینه برنامه نویسی زیاد پیشرفت نداشته ایم، یکی از دلیلاش همین نبود قانون کپی رایت هست. مایکروسافت داره ویندوز بیرون میده بدون قفل. فقط یه تعهد اخلاقی میگیره از کاربر که کپی رایت رو رعایت کنه، اما برنامه نویس ما باید حتما یه قفل سخت افزاری گنده بزنه رو پورت یو اس بی دستگاه. این ریسک برنامه نویس رو بالا می بره. توی همین سایت کدی رو که خود من نوشتم بدون کم کردن حتی یه فضای خالی، به اسم خودشون زدن.
به نظر من قضایای زیادی توی عدم موفقیت ما ایرانی ها در زمینه برنامه نویسی وجود داره که بحث در موردشون به این تاپیک مربوط نمی شه. فقط می تونم بگم عدم کار گروهی، عدم تسلط به زبان انگلیسی و عدم اعتماد به نفس و یا برعکس، بزرگ انگار خویشتن و کشش بازار برای نرم افزار، از سایر مشکلات برنامه نویسی درایران هست.

اما در مورد، برنامه تحت وب یا ویندوز. من فکر می کنم با مقایسه این دوتا به جای زیادی نمی رسیم. من به شخصا برنامه های تحت ویندوز رو دوست دارم. اما خوب این برنامه از طریق اینترنت که قابلیت دسترسی رو ندارن. شاید قدرتمند باشند اما نیازمند بستر ارتباطی قوی و سریعی نیز هستند. اما برنامه های وب، با وجود اینکه بر پایه یک ارتباط بسیار کند تشکیل می یابند، اما از تمام قابلیتهای خود استفاده می کنند و فکر نمیکنم هرز رویی در توان این برنامه ها دیده شود. هر کدوم جایگاهی داره.
اینکه من برنامه های تحت وب رو دوست ندارم، صرفا به این دلیل که بلد نیستم و مطمئنم که اگه کسی هر دوتا رو بلد باشه، هیچ گاه یکی رو بر دیگری ترحیج نمی ده. همیشه شرایط تعیین کننده این انتخاب هست.