داستان حذف تيمی كه فقط يك گل خورد
درست است كه رونالدو در جريان اين مسابقه‌ها دو بار هم توپ را به تير دروازه رقبا زد و چند حركت زيبا داشت اما آن چه پرتغالي‌ها و شايد كل جهان از وي مي‌طلبيدند، نبود. پرتغال در جام‌جهاني قبلي (2006) با نفراتي تقريبا از همين دست تا نيمه‌نهايي پيش تاخته و چهارم شده بود و اين مساله بحث مربيگري در اين تيم را نيز عمده مي‌كند.
ريكاردو كارواليو بر اين باور است كه اگر تيم ملي فوتبال پرتغال نتوانست در مسابقات جام جهاني فوتبال 2010 از مرحله يك هشتم نهايي فراتر برود و در همان شروع مرحله حذفي تسليم اسپانيا شد، به خاطر ضعف خط حمله اين تيم و كافي نبودن انديشه‌هاي تهاجمي در نزد يارانش بوده است.

به نوشته جام جم و به نقل از سايت يوفا؛ «برزيل اروپا» در اين مسابقات 4 بازي انجام داد كه فقط در يكي از آنها كه در برابر كره شمالي بود به گلزني نايل شد و به برد صفر ـ 7 رسيد اما بازي پرتغال با ساحل عاج و برزيل در ساير ديدارهاي گروه هفتم جام صفر ـ صفر تمام شدند و همان طور كه پيشتر آمد با پذيرش شكست صفر ـ 1 از اسپانيا حذف شد.

كارواليو كه عضو پيشين پورتو پرتغال و مدافع وسط كنوني باشگاه چلسي انگليس است و دفاع وسط تيم ملي پرتغال را در كنار برونو الوز و همچنين با كمك فابيو كونترائو در پيكارهاي جهاني آفريقاي جنوبي تشكيل مي‌داد، مي‌گويد: «بديهي است كه نيازهاي تهاجمي ما بيش از اينها بوده باشد. خط دفاعي ما بسيار موفق بود و اين كه در 4ديدار خود در آفريقاي جنوبي فقط يك گل خورديم، نشانگر همين مساله است. با روشي كه ما داشتيم، گلزني‌هاي خود را در ضدحملات جستجو مي‌كرديم كه اين براي موفقيت در جام جهاني ناكافي است. در برابر اسپانيا ما توپ را بيش از حد از دست مي‌داديم و در مقابل چنين حريفي پس گرفتن توپ بسيار سخت است. اين چنين بود كه اسپانيا بيشتر از ما توپ و ميدان را در دست داشت و فرصت‌هاي گلزني فزون‌تري را هم ايجاد كرد و بهره‌هاي آن را هم گرفت. ما چوب كمبود روحيه تهاجمي خود را خورديم. افسوس من بيشتر از آن روست كه ما حمله‌وران بسيار خوبي هم داشتيم كه از قابليت‌هاي آنان بدرستي و با حجم لازم استفاده نشد.»


واپسين جام
اين به احتمال قريب به يقين آخرين مرتبه حضور كارواليو در جام جهاني بوده است زيرا او 32 سال سن دارد و حتي اگر پرتغال مجوز شركت در جام جهاني 2014 را كسب كند، بعيد است كه در آن زمان به يك بازيكن 36 ساله روي بياورند.

كارواليو مي‌گويد: «به لحاظ فيزيكي هيچ مشكلي ندارم و فكر مي‌كنم كه در جام جهاني 2014 نيز مشكلي از اين بابت نداشته باشم، اما اينها فقط برآوردهاي كنوني است و كسي نمي‌داند در آستانه جام جهاني بعدي چه فضايي در پرتغال و فوتبال جهان برقرار خواهد بود. من فقط مي‌توانم از جامي بگويم كه در هفته‌هاي اخير در آفريقاي جنوبي برقرار بوده است و در ‌آن صورت بايد متذكر شوم كه ما قدر امتيازهاي خود را ندانستيم و به چيزي بسيار كمتر از حقمان رسيديم.»

طلسم شكسته شده
ادواردو ديگر عنصر موفق پرتغال در كارهاي دفاعي كه درون دروازه اين تيم مي‌ايستاد و با خوردن فقط يك گل به لحاظ شخصي كارنامه قبولي گرفت، مثل كارواليو معتقد است ميدان و فرصت بسيار خوبي براي درخشش بيشتر در اين رقابت‌ها از مشت او و يارانش پريده است.

ادواردو در جام نوزدهم در هيچ يك از 3 مسابقه نخست تيمش و مجموعا در 333 دقيقه متوالي گلي را دريافت نكرد، اما اين طلسم در برابر اسپانيا شكسته شد و با گل داويد ويا پرتغالي‌ها چمدان‌هاي خود را بستند و به ليسبون برگشتند. پيش از اين گل به ظاهر آفسايد، ادواردو سنگربان كنوني تيم براگا چند فرصت مناسب ديگر گلزني را از قهرمان سال 2008 اروپا گرفته بود و حتي روي توپ منجر به گل ويا نيز ضربه اوليه اين مهاجم تازه پيوسته به باشگاه بارسلون را دفع كرد، اما ويا در ضربه دوم او را به تسليم واداشت.

ادواردو روزها بعد از آن واقعه مي‌گويد: «پس از آن كه داور سوت پايان بازي با اسپانيا را زد، احساس خاصي به من دست داد، زيرا فهميدم يك دوره جام جهاني و امكان درخشش در آن براي ما به پايان رسيده است و بايد شال و كلاه كنيم و به كشورمان برگرديم. ما در اين مسابقات فقط يك گل خورديم و به برزيل هم نباختيم اما احساس و برداشت كلي من از اين پيكارها مثبت نيست و آن را بيشتر يك فرصت از دست رفته مي‌دانم. شايد خود من در اين ديدارها و حتي مسابقه با اسپانيا نمره قبولي گرفته باشم، اما مهم تيم ملي كشورم بود كه راه به جايي نبرد و حذف شد. لابد تصور و استدلال ما اين است كه هر چه داشتيم ارائه كرده‌ايم اما اين كافي نبود. ما فرصت بسيار خوبي را از دست داديم و احساس من اين بود كه تيم ما واقعا مي‌توانست يكي از فيناليست‌ها باشد.»